Hierbij wil ik zoveel als mogelijke informatie verzamelen over de invloed van o.a. de inzetnormen op het cijfergedrag van docenten. In mijn omgeving, lees HBO, komt het regelmatig voor dat je als docent “gestraft” wordt voor studenten die onvoldoendes halen. De oorzaak van de onvoldoende wordt hierbij niet betrokken. {Gebrek aan kennis, liefdesverdriet, mantelzorg, psychische problemen etc. alles telt}
Een voorbeeld betreft de inzet voor de begeleiding van afstudeerstages.
Norm oud: 60 klokuren per nieuwe student en 30 klokuren per gezakte mits deze bij
hetzelfde onderwerp blijft.
Norm nieuw: 20 klokuren per nieuwe student en 0 klokuren per gezakte.
In de nieuwe norm krijg je dus geen inzet meer om de student te begeleiden. { Terwijl het instituut je wel vrolijk aanwijst als begeleider naar de student toe.} Dit gebeurt zelfs als dit een student is die juist veel begeleiding nodig heeft.
De argumentatie vanuit de directie was en is: “ de student pleegt een inspanning en je beoordeelt op de mate van inspanning en de structuur van de inspanning. Je hoeft het product niet te beoordelen”.
Voorheen was juist het idee dat de student alle kennis en vaardigheden moest combineren om het product te kunnen maken en verdedigen en als hij nog tekort schoot in kennis of vaardigheden of attitude dan zou dat blijken uit het niet kunnen realiseren van het product.
Het laat zich raden dat het aantal geslaagden sterk toenam door deze maatregel. Een bijverschijnsel was tegelijkertijd dat je als begeleider ook niet meer veel kennis van het product nodig had.
Wie kan mij helpen aan soortgelijke voorbeelden?
Corgi
Reacties zijn gesloten.
vergelijkbaar
Ik heb vergelijkbare discussies meegemaakt. Studenten maken een product, maar dat product wordt extern beoordeeld (als iemand in het vakgebied dat product wil gebruiken, dan is het kennelijk voldoende). De interne (HBO) beoordeling was dan of de betreffende student kon aantonen wat hij/zij er van geleerd had. Welke competenties vergroot werden door het werken aan dat product. Idealiter levert dat een goed product op, en een student die heeft gereflecteerd op zijn bezigheden. Wat ging er goed, wat ging er mis. Op zich is dat een redelijk consistente en begaanbare weg. Maar er zijn wel een aantal problemen. Hoe formuleer je en registreer je hoever iemand is met de betreffende competenties? Hoe weet je zeker dat het gebruikte product werkelijk voldoet, moet je de gebruiker dan ook testen? En wat die je met studenten die zeggen dat er welliswaar veel mis is, maar dat ze juist daaruit enorm veel geleerd hebben en mooie verhalen kunnen vertellen hoe ze het beter zouden doen.
Kortom: als je heel veel tijd per student hebt, dan kan in een aantal situaties een dergelijke beoordeling zinvol zijn (bv in stagesituaties).
Jouw verhaal dat je het product niet moet beoordelen lijkt uit deze discussie te komen, maar degene die het zegt heeft wat met klokken en klepels.
Beoordelen op de mate van inspanning is natuurlijk waanzinnig. Zo scoren de slimste leerlingen al gauw vreselijk onder de maat, ze hebben het product veel eerder af dan de andere kinderen. Overigens ben ik werkelijk benieuwd wat iemand bedoeld zou kunnen hebben met de stuctuur van een inspanning.
HNL is al discutabel genoeg indien uitgevoerd door adepten die ongeveer weten waar ze het over hebben. ALs je dan ook nog verkeerde napraaters van HNL in het management treft, dan heb je het summum van ellende.
structuur van de inspanning
Beste 1933,
Structuur van de inspanning is te vergelijken met hoe het proces is uitgevoerd.
Dus je best doen op een effectieve en efficiënte manier is voldoende er hoeft niets bereikt te worden.
Corgi
vlijt en gedrag?
Je bedoelt dat de term structuur van de inspanning hetzelfde is als wat we ooit verstonden onder het cijfer voor vlijt en gedrag?
Door al die newspeach ontstaat er een sektarische taal die erg past bij sektarisch gedrag. Jammer alleen dat de sektes in onderwijslad zo verrekte groot zijn
vlijt en gedrag
Beste 1933
Er wel een verschil. Voorheen werd het resultaat gemeten van je inspanning bij bijvoorbeeld rekenen en taal. Voor beide scoorde je een cijfer en als we dan vlijt en gedrag daarnaast legde kreeg je een goede indruk van het niveau wat de leerling aankon. Nu zijn die cijfers er niet meer of het zijn alleen nog maar uitdrukkingen van het groepsgemiddelde van de groep waar je toevallig inzit.{Beste docent minimaal 70 % van deze groep moet een voldoende scoren}. Ten tweede speelt nu de methode{lees zelfstandig en planmatig} die je gebruikt een belangrijke rol. Gebruikte methode goed en voldoende uren gewerkt dan heb je een voldoende ook al vallen de appels dan nu ineens omhoog.
Corgi
Newtons subjectieve appels
zo zie je maar weer dat kennis altijd subjectief is. Alleen omdat jij hier de ouderwetse Nederlandse situatie gewend bent (zeker ook ouderwets onderwijs gehad?), betekent dat nog niet dat het voor anderen niet heel anders kan zijn. Ik weet toevallig uit mn projectgroep bij het domein “de mens, zijn omgeving, verleden en toekomst”, dat de appels in Nieuw Zeeland allemaal omhoog vallen hoor! Vandaar dat die Grannies ook zo verrekte duur zijn, zie ze maar eens goed te plukken.
..en enthousiasme
Vlijt en gedrag zijn belangrijk, maar ook het getoonde enthousiasme. Ik hoor van studenten HBO en MBO dat zij bang zijn om niet enthousiast genoeg over te komen. Niet deelnemen aan een introduktie kamp b.v. , wordt je ernstig aangerekend en de druk om dan toch te komen is groot. De organisatie is belabberd; elke week een ander rooster en vele aanpassingen daar weer op. Een studente antwoordde op mijn vraag hoe de opleiding was, met een hartgrondig; driekeer niks.
Ik weet nauwelijks meer waar ik mijn kinderen met een gerust hart heen kan laten gaan.
waarheen?
Daar is een liedje over van Henk Westbroek! Tevens is dit antwoord het trieste gevolg van het feit dat er niets te kiezen valt in dit land met al die onderwijsmonopolies.
Corgi
voldoende
Beste 1933,
Je stelt hier dat het voldoende is als het product bruikbaar is voor de externe opdrachtgever en de student kan uitleggen wat hij ervan geleerd heeft. Dus een MBO vraag met een MBO antwoord leidt tot een voldoende op het HBO en als de student de werkboeken goed leest en daar de leerdoelen uit herhaalt kan hij een voldoende komen afhalen.
Corgi
Fraude
Deze tekst uit een onderzoeksrapport wilde ik U niet onthouden. Het betreft een SEO onderzoek onder afgestudeerde hoger opgeleiden voor Elsevier.(www.seo.nl/nl/publicaties/rapporten/2006/902.html)
“Tabel 6.1 geeft weer hoe vaak studiefraude in de directe omgeving van hbo’ers en academici voorkomt. We zien dat ongeveer de helft van de afgestudeerde hoger opgeleiden gevallen van studiefraude in zijn of haar directe omgeving heeft meegemaakt. Op het Hbo komt het aanzienlijk veel vaker voor dan op de universiteit. Over wat onder studiefraude wordt verstaan zijn de afgestudeerden eensgezind: werkstukken door anderen laten maken en spieken tijdens tentamens worden het vaakst genoemd. Het komt ook regelmatig voor dat docenten bereid zijn (onterecht) de beoordeling aan te passen. Andere vormen van fraude, zoals iemand anders het tentamen laten maken, komen zo nu en dan voor”.
Corgi
Inzetnormen aangereikt door Fossiel
Fossiel heeft ons impliciet in zijn blog een inzetnorm aangereikt van 10 klokuren voor een docent om een stagiaire 20 weken te begeleiden. Op een andere HBO blijkt dit zelfs maar 8 klokuren te zijn. Dit zijn de normen waarna ik op zoek ben omdat hier beleid uit blijkt en impliciet waardering voor die onderwijsactiviteit. Hiermee kunnen we de studenten en ouders duidelijk maken wat de instelling er voor over heeft en is verdere discussie niet nodig. De student werkt 810 uren en de instelling spendeert hier dan 8 uur aan.
Het is uiteraard ook mogelijk deze normen aan te leveren via mijn mailbox.
Corgi
Even rekenen
20 klokuren per semester per student voor de begeleiding van een afstudeerstage in het HBO.
20 bruto klokuren geeft netto 16 klokuren effectieve inzet. De 20% reductie is voor scholing etc.
1 bezoek a 3 klokuren gemiddeld
1 afstudeerzitting a 2,5 uren gemiddeld inclusief voorbereiding.
Resteert voor begeleiding 10.5 uren. Dit betekent 5 gesprekken van 1 uur en 1 uur voorbereiding gemiddeld.
Ook hierbij is het weer dik verdienen voor de instelling. Je kunt immers, als docent, zo’n 40 studenten begeleiden per semester terwijl de ratio 25 studenten per docent is. Deze ratio was overigens 20 jaar geleden nog 16 studenten per docent.
Nu hebben we dus al drie semesters te pakken waarbij de docent veel efficiënter dan de norm wordt ingezet terwijl de norm al flink opgerekt is. Het betreft 3 semesters te weten de meewerkstage’s en de afstudeerstage’s
Waar blijft nu deze winst?
Corgi