Het Centraal Planbureau bepleit een grotere aandacht binnen het onderwijs voor de persoonsontwikkeling, motivatie en andere niet-cognitieve ontwikkelingen van de leerlingen. Het CPB rapport heeft overigens zijn oorsprong in een eerder gepubliceerd OESO rapport
BON begrijpt dat het belangrijk is om naast cognitieve aspecten ook aandacht te besteden aan persoonlijke ontwikkeling en motivatie en meent dat Nederland daar ook al vele jaren ruime aandacht aan besteedt. Tegelijkertijd blijken Nederlandse leerlingen in vergelijking met het buitenland veel tevredener te zijn over hun school, maar ook veel minder gemotiveerd. De vraag rijst dan ook op welke manier en door wie die motivatie en persoonlijke ontwikkeling het beste te bevorderen is. Zo heeft de aandacht voor deze persoonlijke ontwikkeling – het competentiegerichte onderwijs – in het beroepsonderwijs bijgedragen aan enorme verschraling van kennis en vaardigheden bij zowel leerlingen als docenten. Het duurt nog jaren voordat het beroepsonderwijs weer op orde is. De ruime aandacht voor persoonlijke ontwikkeling trok ook batterijen aan allerlei adviseurs, goeroes, ideologen, luchtfietsers en vele andere non-inhoudelijke figuren die graag en nog steeds uit de onderwijsruif mee-eten. Hoe het CPB aan dit advies komt, is BON daarom een raadsel.
Wat moeten we daar nu weer
Wat moeten we daar nu weer mee?
Als stuurlui aan de wal zich op OESO-rapporten baseren, dan wordt de onkunde van de OESO, waar ze met de meest bizarre aanbevelingen voor het onderwijs komen, alleen maar uitvergroot. Dan zijn het stuurlui aan de wal in het kwadraat.
Voordat BON werd opgericht
Voordat BON werd opgericht bracht de vereniging van ouders van leerlingen van zelfstandige Gymnasia naar aanleiding van een jubileum van die vereniging een boek uit genaamd "Steeds minder leren". Het proces van het op de scholen steeds minder overdragen van cognitieve zaken is sedert dien niet meer tot stilstand gekomen. En nu komt het Centraal Planbureau steeds meer olie op het vuur gooien. Waarom doen we toch alles na wat in Europa voorgesteld wordt en introduceren we zo het ver van perfecte Amerikaanse onderwijscurriculum in ons land? Weg met Europa! Weg uit Europa! Als Nederland weer zelfstandig wordt krijgen we misschien het vermogen terug om helder te denken. Nederland is door zijn ligging belangrijk genoeg om niet door Europese sancties getroffen te kunnen worden en we hebben nog steeds een eigen taal! Nexit!
De huidige schoolbestuurders
De huidige schoolbestuurders danken hun machtspositie aan verzet van burgergroeperingen tegen de almacht van de staat op het gebied van onderwijs. Ook wanneer hun bestuur door scholenfusies tot stand gekomen is. Een naïef persoon zou kunnen denken dat de ouders de overwinning gehaald hebben in de strijd om de zeggenschap over hun kinderen op het gebied van opvoeding en onderwijs. Niets is minder waar. Schoolbesturen streven er helemaal niet naar om op belangrijke punten de wensen van ouders m.b.t. de scholing en opvoeding in vervulling te laten gaan. Scholen beconcurreren elkaar wel op secundaire zaken maar de besturen zijn met elkaar solidair als het om belangrijke zaken en macht gaat. En als ik lees dat scholen meer aandacht zouden moeten besteden aan niet-cognitieve ontwikkeling begrijp ik dat de organisaties van schoolbestuurderen met hun onderwijs nog verder willen opschuiven naar een gebied dat traditioneel de ouders toebehoorde: de opvoeding in engere zin. Het wordt tijd voor een debat over ouderrechten en leerplicht en natuurlijk ook kinderrechten want het is maar de vraag of de scholen met hun passend onderwijs, dwz scholen met inhomogene klassen met niet-gespecialiseerde leerkrachten, werkelijk voldoende opkomen voor zowel de intelligente leerlingen als de moeilijk lerende leerlingen. Ik hoop dat ook BON voor deze aan ouderrechte gelieerde aspecten van het onderwijs meer oog zal krijgen.
Persoonlijkheidskenmerken
Persoonlijkheidskenmerken hebben inderdaad grote invloed op leerprestaties en wat je daar later in de maatschappij mee doet. Een goede school heeft een gunstige invloed op de persoonlijkheidsontwikkeling naast de invloed van andere significante anderen als ouders, gezinsleden en van het milieu waarin men opgroeit. Het primaire doel van het onderwijs moet altijd de cognitieve ontwikkeling van het kind zijn. "Leren zelf kan een beschavende en vormende werking hebben", zoals Aleid Truijens schrijft in de Volkskrant van zaterdag. Het tegenover elkaar stellen van cognitieve ontwikkeling en persoonlijkheidsontwikkeling in het curriculum ten koste van het cognitieve, lijkt me geen goede zaak. Zeker, waar de invulling van het persoonlijkheidsaspect in het reguliere onderwijs een uitermate vaag is, die ruimte laat voor allerlei psychologisch gefreubel. Interventieprogramma's voor achterstandskinderen is iets geheel anders dan het opnemen van een "vak"als persoonlijkheidsontwikkeling" binnen een toch al overladen programma. Nogmaals:goed onderwijs impliceert persoonlijkheidsontwikkeling.