Er wordt nu links en rechts commentaar gegeven op het rapport van de commissie.
Eigenlijk is de ondergang van het onderwijs vrij eenvoudig te formuleren:
de docent heeft alleen maar gemerkt dat alles op een koopje moest.
Of de maatregelen nu door de eigen schoolbesturen werden doorgedrukt of door den haag, dat doet er eigenlijk niet zoveel toe. Punt is dat het allemaal niets mocht kosten.
Stel je eens voor dat de onderwijsvernieuwingen waren ingevoerd met een ruim budget. -Fatsoenlijke vergoedingen voor de leraren, studiehuizen die ruim genoeg waren om veel leerlingen in te herbergen, een mooie bibliotheek, extra congierges, enz. En dan voorzichtig experimenteren met de nieuwe onderwijsvormen, extra tijd voor overleg, enz. Zou het onderwijs er dan ook zo slecht hebben uitgezien?
Het probleem is echter dat er roofbouw is gepleegd: het schoolbestuur en de schoolleiding heeft daar keurig aan mee gedaan. Hier en daar hoor je wat schoolbesturen schamperen over het rapport. Zeer onterecht en ik ben er helemaal niet gerust op.
De docent in nederland maakt de meeste uren, heeft de grootste klassen en moet zich maar zien te redden. Ondertussen potten de schoolbesturen het geld op!
Het is den haag geweest die de bevelen heeft gegeven, het zijn de schoolbesturen geweest die de bevelen hebben gebruikt om te doen wat ze wilden: veel geld oppotten en bezuinigen.
Er moet snel overleg komen tussen de minister, bon, de bonden en de VO-raad. Alsjeblieft! -En: die beroepsvereniging voor de leraren moet er snel komen. Plasterk zou een aantal mensen moeten inhuren om die vereniging snel op poten te zetten. Huur mensen als Ton van Haperen en Presley Bergen in (geef ze een goed loon) om die vereniging op poten te zetten. Klaar dat karwei binnen een jaar. De leraren moeten een stem krijgen. Nu spreekt de VO-raad namens de leraar (‘het veld’). Dat gaat mij door merg en been.
Liever…
‘….en die beroepsvereniging voor de leraren moet er snel komen.’
Dus niet!
Géén overkoepelende organen meer. Er is genoeg bureaucratie.
Liever een partij van de leraren in de Tweede Kamer in een rechtstreekse confrontatie met de minister.
Sceptisch
Het is vreemd Hals, maar ik ben op het ogenblik sceptischer dan twee jaar geleden. -Het zal wel de oostenwind zijn.
Hoe dan ook, ik overweeg het lidmaatschap van alle verenigingen waar ik bij aangesloten ben te schrappen en de boel de boel te laten. -Van een ding ben ik overtuigd: de bestuurders krijg je echt niet weg. De enige manier om tegenwicht te bieden is door een lerarenvereniging op te richten. De rek is er wat mij betreft een beetje uit. Ik zie niets in alle andere oplossingen. Mensen die geloven dat ze de schoolleidingen de wind uit de zeilen kunnen nemen kunnen rekenen op mijn bewondering, maar ik geloof ze niet. -En een politieke partij is mij een brug te ver. Over de bonden moesten we het maar niet hebben.
Mocht
Plasterk verder gaan met pruttelen en polderen, na deze mededelingen van Dijsselbloem, ben ik het ernstig met Simon eens.
Ook sceptisch.
Immers de politiek is onbetrouwbaar en incompetent. Daar hoef je niet veel van te verwachten.
Maar toch, BON heeft nu 5000 leden en de leraren maken het onderwijs en hebben de macht van het getal.
Kortom de leraren hebben de echte macht en kunnen overal waar ze willen de hakken in ’t zand zetten waar het hen niet bevalt.
Ik betrap me erop dat in in mijn lange carrière binnen de klas altijd gedaan heb wat ík goed vond en me niets heb aangetrokken van uit welke kant de wind waaide.
Ik heb dus ook een gelukkige klas.
Plasterk niet onbetrouwbaar
Nee, ik vind Plasterk niet onbetrouwbaar en ik vind hem al helemaal niet incompetent. Maar politiek is geen bedrijf dat er ‘zomaar’ even wat beslissingen doorheen kan jagen. Democratie is nu eenmaal een bestel waarbij je iedereen aan het woord moet laten.
En ook Bon heeft het fantastisch gedaan. Welbedankt!
En nu zitten we weer in de lerarenkamer en moeten we een visie ontwikkelen: wat willen we en wat moeten we? Hier beginnen de problemen. Slagter spreekt niet namens jou en mij, maar hij spreekt wel degelijk namens een deel van ‘het veld’.
De komende acht jaar zal er gaandeweg, beetje bij beetje, het nodige veranderen. Dat is prima en sneller gaat het niet.
Waar ik geen zin in heb is het onvermijdelijke en noodzakelijke debat over de nieuwe koers: wat moet de school wel en wat moet de school niet doen? En denk ook aan de komende vergaderingen waarin alle onderwijsgevenden en alle verenigingen (incluis bon) met elkaar in debat gaan over de vraag: en wat nu? Ik laat mijn neus de komende jaren maar even niet zien. Dan hebben de leerlingen tenslotte ook meer aan mij. Een vermoeide man voor de klas, daar heeft niemand iets aan.
Wel ironisch dat de politiek juist besloten heeft om nu, nu we een welwillende minster hebben, de macht van de politiek te beperken tot het aangeven van het tempo, en om de maat en de muziek en de danspasjes over te laten aan ‘het veld’. Het zit ons ook nooit mee… 😉
Eenvoudige oplossing, Simon
Centraal schriftelijk door de overheid gecontroleerd.
Door de overheid voorgeschreven vakinhoud.
Financiering op basis van leerlingenaantal/docentenuren.
Voor de rest zorgen wij.
Kortom: de meeste ambtenaren kunnen naar huis of omscholen voor onderwijs of zorg.
O ja, de lerarenopleidingen worden afgeschaft en opnieuw ondergebracht bij hogescholen en universiteiten.
Door de overheid voorgeschreven vakinhoud.
Maar dan wel graag zo exact mogelijk; echte vakken en echte inhouden; niet dat gepruttel en gepruts met kerndoelen.