Onomwonden

23 januari 2008 simon 28

Een aardige veer op de hoed van BON:

www.nrc.nl/binnenland/article904899.ece/Kinderen_leren_slechter_rekenen_en_schrijven

De VO-raad heeft aanstaande februari dus echt iets om over te vergaderen: inderdaad, de kwailteit van het onderwijs.

Grappig: ben benieuwd of alle mensen die steeds beweerd hebben dat de kwailteit niet achteruit is gegaan, nu even sportief komen melden dat ze zich vergist hebben.

Hopelijk lopen leden en bestuur a.s. zaterdag niet rond met al te verwaande gezichten: het is wat, om in korte tijd, zo ontzettend vaak gelijk te krijgen…

28 Reacties

  1. BBBAAMMMMMMM……
    citaat:
    “Meijerink zegt dat „voorgaande bewindslieden er misschien belang bij hadden om uit te venten dat Nederland nog steeds in de internationale top van onderwijsprestaties zit, maar wij hebben voldoende onderzoeksgegevens naast elkaar gezien om anders te concluderen. Wij durven het best aan om te zeggen dat het niet goed gaat met taal en rekenen.”

    YYYess…. eindelijk eindelijk eindelijk de duidelijkheid die nodig is. Ik was eerder bij een beraadslaging van de expertgroep van Meijerink (zie Vakwerk) en toen leek al dat men op heldere conclusies af stevende. Nu kan de huid verkocht worden.

    Dat je van de erkenning van slecht nieuws zo euforisch kan worden. We zijn NIET GEK. Geen zeikerds die niet meer mee kunnen, geen negatievelingen die de compedingesten van de Einsteingeneratie niet wilden inzien.

    Nee… we zijn de profeten die in de eigen tijd nog geëerd gaan worden.

    • Blijft de vraag,
      waar je i.v.m. met de herstelwerkzaamheden moet beginnen.
      Persoonlijk denk ik aan basisschool en daarvoor.

      • In de tijd die er nu
        op middelbare scholen wordt verspild aan bij elk vak vergelijkbare verslagen laten maken, kun je heel wat extra taal- en rekenlessen geven. Je kunt niet zomaar een halve generatie leerlingen in de kou laten staan.

        • Dagelijkse kost
          Voor wat het waard is: zulke extra taal- en rekenlessen geven wij op onze HBO-afdeling ook. Het is droevig dat het moet, maar er is geen keus. En inmiddels ken ik al drie boekjes over rekenen-voor-het-hoger-onderwijs – kennelijk zien uitgevers daar brood in.

      • Is geen vraag.
        Dat is geen vraag meer Leo. Taal en rekenen zijn vaardigheden die op de basisschool behoren te worden aangeleerd. Eindelijk is gebleken dat dat daar simpelweg niet gebeurt. Niet op een niveau dat je mag verwachten. Dus daar moet de zaak worden aangepakt. Wat mij betreft ook niet voor de basisschool. Tenminste, dat zou ik eerst zeker willen weten als dat moet. In het verleden is ook nooit voor de basisschool begonnen en waren de resultaten veel en veel beter. Ook bij kinderen in achterstandssituatie. Vader aan de drank of ontslagen. Je kent dat wel. Maar die arbeiderskinderen moesten van de toenmalige PvdA verheven worden. De laatste 30 jaar is de PvdA (en vele andere onderwijs gerelateerde organisaties) juist bezig met het onderwijs naar het niveau van het kind te brengen. Adaptief onderwijs heef dat. Pas je onderwijs naar beneden aan aan het niveau van het kind.

        Ik weet ook wel dat de maatschappelijke context erg veranderd is, maar zou prioriteit willen stellen bij de taal- en rekenmethodes van de basisschool.
        Parallel daaraan bijspijkeren volgende de methode van de Craats op VO en MBO/HBO/Uni. We kunnen ons namelijk niet permitteren de kinderen die daar nu zitten als de volgende verloren generatie te beschouwen. Daarvoor is simpel tijd vrij te maken in het VO door dat studiehuis af te schaffen.
        Bij de keuze van de juiste didactiek, zijn er mogelijkheden ten over.

        Maar structureel beginnen bij de basisschool.

      • Flink investeren in basisonderwijs
        Inderdaad Leo, ik denk eigenlijk dat de minister flink moet gaan investeren in goede onderwijzers. Meer loon en zeker veel aandacht voor de opleiding tot onderwijzer. De keuze lijkt me nu niet meer zo moeilijk. Een miljard voor het basisonderwijs.

        Terpstra kan zijn ‘neus in eigen boezem’ steken: hij wijst naar het middelbaar onderwijs (ook niet onterecht, overigens), maar hij zou misschien de pabo’s ook eens de maat moeten nemen. En de schandalige manier waarop HBO’s met het personeel zijn omgesprongen maken hem tot de voorzitter van een weinig frisse vereniging. -Verloedering van de maatschappij? Doekle, dat zijn de managers die zich zelf het goede gunnen en hun personeel degraderen tot assistent.

        Hoe dan ook: de raden hebben heel erg veel werk te doen en ze kunnen niet langer loochenen dat ze slecht werk verricht hebben. (In het bedrijfsleven zouden zulke mensen worden ontslagen, immers?)

        • Doekle heeft daar nooit last van gehad
          Simon schrijft: Hoe dan ook: de raden hebben heel erg veel werk te doen en ze kunnen niet langer loochenen dat ze slecht werk verricht hebben. (In het bedrijfsleven zouden zulke mensen worden ontslagen, immers?)

          Doekle heeft daar nooit last van gehad, want die heeft nog nooit een bedrijf van binnen gezien – als werknemer dan.

        • Onderwijzers hoeven geen hoger salaris.
          Ze willen gewoon hun werk doen. Waar ze voor opgeleid zijn.
          Niet in hun groep geconfronteerd worden met rugzakjes en kinderen die eigenlijk op het speciaal onderwijs horen. Met tweetalige kinderen die half Turks en half Nederlands spreken. Met kinderen, die thuis de baas zijn en dat op school ook graag willen zijn.
          Beginnen aan een front. WSNS, ’t gedrocht, de bezuiniging, terugdraaien.
          Kost wat.
          Heb/krijg je wat!

          • Niet voor iedereen Leo
            Er zijn ook vrij veel leerkrachten die juist die probleemkinderen zien als hun roeping.
            Een leerkracht in Amsterdam Slotervaart wilde helemaal niet op een iwtte school werken. Bij deze kinderen was de rol van de leerkracht zo belangrijk.

            Ik duid dat (maar) als een positieve instelling, maar heb mijn bedenkingen of deze l”iefde voor zielig” de juiste omgeving is voor die kinderen. Het zorgzame, moederlijk is een prachtige eigenschap. Voor een moeder. En misschien ook wel voor een leerkracht. Iedereen weet dat je van de kinderen moet houden. En ik relativeer dat niet. Maar met te veel geknuffel verwordt een school tot een surrogaat voor thuis. En dat is denk ik echt hartstikke fout.

            Die verschuiving: van onderwijzer naar moedertje, naar sociaal werkster, die heeft lang niet altijd tegen de zin van de juffen plaatsgevonden. Hoe belangrijker je taak als “moedertje” werd, hoe minder belangrijk het was dat je die taal en dat rekenen on orde bracht. Ik heb directeuren gesproken die dat ook openlijk zo zeiden. Dat dat taal en rekenen wel op de 2e plaats kwam. Voor een deel van de leerkrachten was dat waarchijnlijk ook een fijne uitvlucht. Simpel omdat ze dat echte lesgeven wat lastig zijn gaan vinden.

          • De onderwijzer als moedertje
            en al knuffelend, kom ik nooit tegen. Hooguit zie ik in groep 1/2/3 wel eens kinderen getroost worden. Ook in groep 4 t/m 8. Gelukkig.
            Ik spreek ook wel eens directeuren. Eentje die taal en rekenen minder belangrijk vond, heb ik nog niet ontmoet.
            Wij komen ongetwijfeld op verschillende basisscholen.
            Hoe zou de doorsnee VO docent met deze toenemende knuffelmanie omgaan, vraag ik me af. Je kunt ’t geknuffelde kind toch niet ineens plotsklaps op ’n knuffelloze vervolg opleiding plaatsen, nietwaar?
            Knuffelt ’t VO wel genoeg?

          • overdrachteljk knuffelen
            Het lijkt er op dat je mijn knuffelmetafoor wat letterlijk neemt Leo. Onder knuffelen versta ik ook de leraar die zegt dat het voor die en die kinderen niet goed is om cito te doen, want dat is zo demotiverend.
            Ik heb het over dergeljke knuffels. Knuffelen is ook kinderen wel alten overgaan, terwijl ze de stof avn het jaar daarvoor nog niet hebben begrepen (omdat het zo zielig is anders).
            Dat geknuffel komt vreselijk vaak voor.

          • Het lijkt me ernstig wijs
            van ’n basisschoolleerkracht, om ’n leerling niet mee te laten doen aan CITO, als het resultaat vooraf bekend is. Nada, nul, zeg maar 500. Niet omdat juffen en die enkele meester vanaf groep 1 gefaald hebben. Hier en daar prutst de juf en de meester natuurlijk ook, net mensen, maar meestal omdat:
            Het kind eigenlijk op het SO thuishoorde.
            En omdat..
            Omdat..
            ..
            SO terug. Geeft de juf/meester weer ’n kans in haar/zijn klas.
            Is tenminste ’n begin.

  3. Eindelijk voel ik me niet meer
    die ene idiote ouder die aldoor liep te lobbyen op school voor beter onderwijs omdat er in groep 7 niets aan werkwoordspelling werd gedaan en er in groep 8 nauwelijks iets aan breuken werd gedaan, ook al kon ik met een rapport in de hand van de orthopedagoog die didiactische achterstanden in kaart had gebracht, aantonen dat er van alles dreigde mis te gaan … Nu maar hopen dat de scholen dit ook echt gaan aanpakken en niet hun schouders ophalen, zoals ze altijd pleegden te doen als ze van de inspectie op hun kop hadden gekregen.

  4. Méér, méér, méér
    Onderzoekers willen altijd graag verder onderzoeken. Kan het volgende onderzoek zich richten op de positieve dan wel negatieve gevolgen van de feitelijke afschaffing van het speciaal onderwijs en de onzalige rücksichtlose invoering van WSNS?

      • Leo en Phillepens hebben gelijk
        meer loon maakt het werk niet aantrekkelijker en leerlingen moeten inderdaad hun vakken terug (en leraren moeten hun stof overdragen).

        Het is zo simpel, maar is er iemand in Den Haag die dat snapt ?

        Ik ga er inmiddels flink aan twijfelen……………..

        Joao

        • Ik ben het voor mezelf wel
          Ik ben het voor mezelf wel met Leo eens, maar weet ook wel dat, zoals 25_12_1945 zegt, voor andere leraren juist het leerlingbegeleidende aspect belangrijker is dan het onderwijsaspect. Ik zou wel voor een splitsing tussen vakleerkrachten en ‘schoolmaatschappelijk begeleiders’ o.i.d. zijn, zodat iedereen kan doen waar ie goed in is en waar zijn hart ligt.

          • Combinatie
            Ieder mens heeft twee benen. Dankzij dat tweetal kan-ie goed lopen. Voor mij geldt dat ook voor de twee functies die ik als leraar heb: jongeren laten leren én als begeleider beschikbaar zijn om (te proberen) leerbelemmerende zaken uit de weg te ruimen. Voor dat laatste moet je de leerlingen eenvoudigweg kénnen. Dat lukt beter als je ze niet alleen in een hulpverleningssituatie ziet, maar ook gewoon dagelijks in de klas. Voor het eerste is het belangrijk dat je in je achterhoofd houdt waar de hersens van deze persoon zich nog meer mee moet bezig houden dan alleen het schoolwerk.
            Ik vind dat het bij elkaar hoort, hoewel de een er beter in zal zijn dan de ander. Daarnaast vind ik dat die taken met uren gewaardeerd moeten worden en helaas is dat heel vaak niet (of niet voldoende) het geval.

          • Grote drama’s op de Pabo’s
            Grote drama’s op de Pabo’s het afgelopen jaar. Huilende meisjes bij NOVA: ze hielden toch zo van kinderen en wilden zo graag juf worden, en nu werden ze weggebonjourd want ze hadden een rekentoets tot twee keer toe niet gehaald. En ze wilden zo graag spelletjes begeleiden, zingen en dansen met de kinderen, toneelstukjes opvoeren, herfstbladeren zoeken, kerststukjes maken, kringgesprekken leiden. Laat die bevlogen mensen, die echt een roeping hebben, maar toevallig niet zo goed kunnen rekenen, hun roeping kunnen uitvoeren, en huur voor het rekenonderwijs een vakleerkracht in. Het is toch doodzonde dat mensen die zo enthousiast en goedwillend zijn, nu verloren gaan voor het onderwijs? Net zoals het doodzonde is dat mensen die zo’n toets ternauwernood wel haalden, maar er eigenlijk maar weinig van begrijpen, onze kinderen nu halfbakken rekenen leren met alle gevolgen van dien.

          • Hadden we daar ooit niet de kleuterkweek voor?
            Is het echt zo onredelijk om van leerkachten vanaf groep 3 te verlangen dat ze zowel kunnen rekenen als hun taal goed beheersen als spelletjes kunnen begeleiden? Moeten we echt vakleerkrachten gaan invoeren op de basisschool voor rekenen en taal, alleen omdat die zielige meiden zo graag juf willen worden, maar helaas niet kunnen rekenen en/of schrijven? Zullen we er dan ook naar streven dat zeer gemotiveerde, communicatieve en empathische mensen die een oprechte medische roeping hebben, maar helaas de medische kant van de gezondheidszorg niet aan kunnen, huisarts kunnen worden? Dan kunnen de huisartsenpraktijken voor de receptjes wel een vakdokter inhuren…

            Ik denk dat er voor de door jou bedoelde groep een glanzende toekomst zou liggen in de eerste twee leerjaren van de basisschool en in de voor- en naschoolse kinderopvang. Misschien kan de vroegere opleiding tot kleuterjuf weer in ere worden hersteld?

          • op de kleuterschool hoort een leraar voor de klas
            Ik begrijp je insteek. Denk ook dat dat een betere oplossing is dan classica’s vakleerkrachten. Maar een werkelijk goede “kleuterjuf” moet heel veel in huis hebben. Ze moet zien hoe de ontwikkeling na de kinderen verloopt, weten hoe dat te stimuleren, goed op de hoogte zijn van aanvankelijk leesonderwijs: begrijpen wat de achtergronden zijn van de didactiek va de taalverwerving, stevig genoeg in de schoenen staan om de eerste de beste iederwijsmalloot van zich af te schudden, met ouders zinvolle gesprekken kunnen houden, etc.

            Iemand die dat allemaal kan, die kan vast ook goed rekenen. En andersom: iemand die niet in staat is om te leren rekenen, kan de taken die ik hiervoor beschrijf ook niet. Ze kan wel knuffelen en veters strikken. Maar als je wilt dat de “kleuterschool” een school is, dan moet je een leraar voor de klas zetten en niet (zoals dat tegenwoordig zo mooi heet) een pedagogisch medewerkster.

          • Helaas….
            Iemand die dat allemaal kan, die kan vast ook goed rekenen.
            Het is maar wat je onder goed rekenen verstaat. Maar ik ben bang dat 25-12-45 doorschiet in zijn eisen. En ook de PABO’s. En zo mis je een categorie waar Ger Jongeling een lans voor wil breken (en ik dus ook).

          • Doorschieten?
            Welk van de geformuleerde eisen zijn dan te hoog? Ik heb veel goede kleuterjuffen gezien die daar aan voldoen. Dat is helemaal niet onmogelijk.

            Ik ben verrast hoe gemakkelijk Nederland om gaat met de eisen aan goede kleuterjuffen en hoe nauwkeurig we ons houden aan, ik noem maar wat: de apk keuring voor auto’s.

            Ik weet ook wel dat er een spanningsveld zit tussen de gewenste en noodzakelijke situatie en de huidige stiuatie. Dat ken betekenen dat we de huidige situatie nog even moeten gedogen. Maar veranderingn zijn noodzakelijk, niet simpelweg wenselijk.

            Het gaat om de start van een leven dat nog een jaar of 80 duurt. Mogen we daar ajb meer aandacht aan besteden dan aan een auto die nog 5 jaar meegaat (oké, populistische vergelijking, maar ik maak m toch maat evne)

          • Niet op de Pabo!
            Adios, wellicht begrijp je mij verkeerd: ik ben juist heel erg voor strikte toelatingseisen voor de Pabo! Het maatschappelijk belang van goed onderwijs weegt voor mij oneindig veel zwaarder dan de persoonlijke belangen van degenen die helaas niet door de reken- en taaltoetsen komen.

            Daarnaast wil ik slechts aangeven dat deze meiden (geen jongens?) hun talenten en ambities op andere plaatsen dan groep 3 t/m 8 prima tot hun recht zouden kunnen laten komen.

          • KLOS terug ?
            Hier reageerde ik op: Misschien kan de vroegere opleiding tot kleuterjuf weer in ere worden hersteld?
            Maar ja, als je *dit* leest ? De tijden zijn veranderd.

Reacties zijn gesloten.