Het Centraal Planbureau concludeert dat de veelgeroemde aanpak van de zwakke Amsterdamse scholden door wethouder Asscher en nu wethouder Hilhorst een negatief effect heeft gehad op de onderwijsprestaties van leerlingen van groep 8 van de basisschool (rapport).
Pieter Hilhorst noemt deze conclusies in Het Parool en de Volkskrant boterzacht. Hij heeft bezwaar teen de keuze van de deelnemende scholen en vindt dat het CPB rapport zich ten onrechte alleen op Cito baseert, terwijl de inspectie een breder en daardoor beter beeld zou hebben en meldt dat het aantal zwakke scholen zeer sterk is afgenomen.
Na een onderwijsdebat in de
Na een onderwijsdebat in de Balie in Amsterdam sprak ik Hillhorst en ik hield hem voor dat hij er verkeerd aan deed om een extern bureau (van "deskundigen") te scholen te laten beoordelen en vervolgens te "begeleiden", maar dat hij – als hij die richting uitwilde – in de beroepsgroep zelf moest zoeken en leraren moest vragen om dat te doen. Mijn opmerkingen werden overgenomen door twee leraressen po, die verhaalden hoe verschillende "uitstekende" leraren huilend de school waten uitgelopen. Hun directeur vertaalde bovendien de opmerkingen van de controleurs in maatregelen die genomen moesten worden, die hielden in dat ze het wel voor gezien moesten houden.
In het Parool waar over dit CPB-onderzoek werd bericht was te vinden, dat er onder de leraren massaal ongenoegen en verzet bestaat en dat ook daarom de citoscores omlaag waren gegaan.
Dan blijft de vraag waarom die 1,7 punt omlaag gaan en tegelijkertijd volgens de wethouder van 44 onvoldoende scholen en 4 onvoldoende zijn overgebleven.
Philippens schreef:
Philippens schreef:
Veel scholen worden als "zwak" beoordeeld terwijl er eigenlijk niks aan de hand is: de slechte CITO resultaten zijn toeval, er niks fundamenteels mis. Die scholen raken "vanzelf" van het etiket "zwak" af. Andere scholen zullen (omdat met het etiket "zwak" de belangen erg groot zijn geworden) het "spel" slimmer gaan spelen: bijvoorbeeld door meer leerlingen uit te sluiten van de CITO toets (vanwege dyslexie, ADHD of wat voor excuus dan ook). Daarom vergelijkt het CPB met een "vergelijkbare" groep scholen buiten Amsterdam: het doel hiervan is om deze effecten eruit te filteren zodat alleen het effect van de "Amsterdamse Aanpak" overblijft. Volgens het CPB is het effect van die "Amsterdamse Aanpak" dus negatief en wel 1,7 CITO punt negatief. Een probleem met het kiezen van een "vergelijkbare" groep is dat je vaak door een "juiste" definitie van "vergelijkbaar" tot elke gewenste conclusie kunt komen.
Toen de eerste toetsen bv
Toen de eerste toetsen bv afgenomen waren
In drammen dreigen en draaien beschrijft onderwijsjournalist Leo Prick de verwarring na de eerste toetsen basisvorming. In Februari 1996 brengt na analyse van die toetsen de boodschap dat ¼ van de mavo-leerlingen en ¹/ıₒ van de vmbo=leerlingen hoger dan het gemiddelde van de vwo-leerlingen scoorde. De mensen uit de praktijk verklaarden dat daaruit dat op sommige scholen wel en op andere scholen niet naslagmaterialen mochten gebruiken. dat op sommige scholen wel en op anders scholen niet met de toetsen werd geoefend, dat scholen wat zij moeilijk vonden mochten weglaten, dat sommige vragen betrekking hadden op voorafgaande leerjaren en dat de wijze waarop genormeerd mocht worden was een farce was. Bij de internationale vergelijkingen stuurde Nederland resultaten van aselecte steekproeven op. Flessentrekkerij waaronder het manipuleren van testen is in het Nederlandse onderwijs gemeengoed geworden.
Seger, ik denk dat je
Seger, ik denk dat je 'Nederland stuurde resultaten van niet-aselecte steekproeven op' bedoelde. 'Aselecte' trekking van steekproeven is een deugd, niet-aselecte trekking (dus met een tendens of 'bias') is een ondeugd.
Inderdaad werd Nederland in het jaar 2000 uitgesloten van de internationaal vergelijkende PISA-rapportage wegens gebrek aan kwaliteit van de steekproeftrekking.
Huub, het kan natuurlijk best
Huub, het kan natuurlijk best dat het gemiddelde van een groep daalt terwijl het aantal extremen (elementen van een groep die ver van het gemiddelde af liggen) ook daalt.
Stel dat Amsterdam 220 basisscholen heeft, en er daarvan 10 jaar geleden 44 'zwak' waren naar een bepaalde definitie (bijv. gemiddelde CITO meer dan een standaarddeviatie lager dan de gemiddelde CITO in de vergelijkingsgroep). Dan telde Amsterdam dus 20% 'zwakke' scholen.
Dan kan het best dat door een straf beleid 40 van de 44 scholen zich aan dat predikaat ontworstelden (hierboven schreef mark79 al dat het predikaat 'zwak' ook wel op irreële gronden wordt toegekend, en dat het schijnprobleem vanzelf verdwijnt. Andere 'zwakke' scholen kunnen meer aan teaching-t0-the-test zijn gaan doen, of kunnen leerlingen vaker laten doubleren, of zorgkinderen doorsturen, of wat dan ook.
Dan zal van die 20% scholen de gemiddelde CITO gestegen zijn. Maar dat zegt nog niks over die andere 80%. Van die scholen kan de gemiddelde CITO best gedaald zijn, om welke reden dan ook. Gebrekkig onderwijs, een grotere instroom van achterstandskinderen, vervanging van de 'grijze golf' door jonge, onervaren krachten, de veranderende populariteit van de scholen en aldus verschuivende leerlingstromen; wie zal het zeggen?
Het is best mogelijk dat een onderwijsbeleid dat hoofdzakelijk inzet op aanspreken (dan wel opjagen) van scholen, in het bijzonder van de als 'zwak' gekwalificeerde scholen, uiteindelijk negatief uitpakt op de onderwijskwaliteit. Huisartseb continu op de huid zitten met alléén het criterium dat ze dure zorg en medicijngebruik moeten ontmoedigen, maakt van hen ook geen betere huisartsen; zelfs al zouden ze het op die twee criteria 'beter doen'.