Twee op de drie Nederlandse studenten doet geen moeite hogere cijfers te halen dan nodig is voor hun tentamens. Uit een vergelijking tussen tien Europese landen blijkt dat Nederlanders het vaakst tevreden zijn met een zesje.
Dat is een van de conclusies uit een grootschalig Europees onderzoek, gecoördineerd door het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt van de Universiteit Maastricht. De resultaten worden vandaag gepubliceerd in de WO-Monitor, een rapport van de Vereniging van Nederlandse Universiteiten VSNU waarin de kwaliteit van Nederlandse academici wordt geanalyseerd.
Van de bijna duizend ondervraagde Nederlandse afgestudeerden gaf slechts 34 procent aan zo hoog mogelijke cijfers te willen halen, veruit het laagste percentage van de tien deelnemende landen. Het gemiddelde lag op 59 procent. Onder Spaanse studenten bevinden zich de meeste strebers (71 procent, nog voor Duitsland).
Eerder deze week presenteerde het Centraal Planbureau al een studie waaruit zou blijken dat Nederlandse hoogopgeleiden minder weten dan die in andere landen.
Nederlandse studenten besteden ook relatief weinig tijd aan hun studie, blijkt uit het Europese onderzoek. Met 33 uur per week laten ze alleen de Britten (32 uur) achter zich. Het Europese gemiddelde ligt op 39 uur. De Fransen zijn koploper met 42 uur.
Negen op de tien Nederlandse studenten heeft tijdens de studie een bijbaantje. Dat is volgens de onderzoekers echter geen verklaring voor het lage aantal studie-uren. Ook studenten zonder bijbaan zouden slechts 32 uur per week aan hun studie besteden.
Voorzitter Bastiaan Verweij van studentenorganisatie ISO wijt de zesjescultuur niet alleen aan de studenten zelf. ‘Natuurlijk is het in de eerste plaats hun verantwoordelijkheid, maar er zijn ook opleidingen die gewoon onder-de-maat-prestaties vragen. Die krijgen ze dan ook.’ Hij pleit voor meer contacturen, en meer speciale trajecten voor getalenteerde studenten.
De studie-inspanningen lijken overigens verband te houden met de situatie op de arbeidsmarkt. In landen met een hoge werkloosheid, zoals Frankrijk en Spanje, werken studenten harder.
De WO-Monitor vestigt ook aandacht op allochtone academici in Nederland. Het aandeel niet-westerse allochtone studenten, met name met een Surinaamse, Turkse of Marokkaanse achtergrond, is tussen 2002 en 2005 gestegen van 4 tot 6 procent. Volgens de onderzoekers is dat echter nog steeds ‘veel minder dan op basis van hun aandeel in de bevolking zou worden verwacht’.
Daarnaast bleken deze academici in 2004 en 2005 twee keer zo vaak werkloos als hun autochtone studiegenoten.
(Bron: Volkskrant 28 juni)
Sommige dingen mogen helaas niet in het HBO
Die zesjescultuur merken wij ook bij het HBO-deel van IVA Driebergen – en dan hebben wij nog relatief zeer gemotiveerde studenten. Ik vermoed dat het deels een vorm van gemakzucht is. Ik zal niet beweren dat ik het vroeger slecht had en dus o, zo hard werkte, maar heden ten dage is het bed voor de doorsnee-student toch wel aardig gespreid – zowel tijdens de studie als erna. Overigens is het goed merkbaar dat degenen die bij ons de opleiding zelf betalen, harder werken en fanatieker zijn degenen voor wie het schoolgeld betaald wordt.
In de 2-jarige opleiding (MBO-niveau, niet rijkserkend) hebben we een prima systeem om de zesjescultuur en de ‘seizoensarbeid’ tegen te gaan. Door om de paar weken in elk vak een test(je) af te nemen bouwt de leerlingen een soort ‘puntenvoorraad’ op. Het semestercijfer bestaat uit twee keer het tentamencijfer en één keer het gemiddelde van de testcijfers over dat semester. En dan de truc: wie na afloop van de 2 jaren studie in een vak een 7,3 of hoger heeft, hoeft geen afsluitend examen in dat vak te doen. Dat examen gaat over twee jaar stof. En reken maar dat degenen die redelijk makkelijk bovenin de zessen scoren opeens hard aan het werk gaan om die 7,3 te halen!
Helaas kun je dit systeem niet toepassen in het HBO omdat daar na elke periode de stof is afgesloten. In de 2-jarige opleiding hebben wij dus eigenlijk ‘doorlopende leerlijnen’ avant la lettre 🙂
Ab uno disce omnes
Daar zijn toch alle vakidioten dol op! ‘doorlopende leerlijnen’. Als we als BON daar nu eens in gaan profileren. Dan noemen we dat het Nieuwste Leren en zijn we ondertussen zeer vernieuwend en niet meer van die oude zakken die geen bemoeienis wil van managers.
Dit wordt ons nieuwe doel!!!
Historia vitae magistra
Zesjescultuur
Mij interesseerden die tentamencijfers nooit zoveel. Ik wilde vooral zelf het idee hebben dat ik de stof begreep. Wanneer ik dat idee had, dan bleken mijn beoordelaars dat altijd met me eens te zijn, maar het cijfer varieerde dan nog van 6 tot 9 (nooit een 10 gehaald). Geen idee in welke categorie je dan valt.
Zesjescultuur bij de Nederlandse opleidingen
Het is natuurlijk bedroevend om te constateren dat studenten tevreden lijken met hakken-over-de-sloot werk, maar de eerlijkheid gebied te vermelden dat ze voor een groot deel ook zo worden opgevoed. “Het gaat om het papiertje, jongen, naar de cijfers kijkt later niemand meer”.
Waar men zich écht zorgen over zou moeten maken, is de zesjescultuur bij de opleidingen. Zesjes betekenen dat de jongeren dóór kunnen naar het volgende semester, het volgende jaar. Zesjes betekenen, dat er uiteindelijk jongeren van school af kunnen mét een papiertje. Zesjes leveren geld op. Héél veel geld. (Ik kan het weten, want ik ben er zelf voor betaald.)
In de jaren ’90 maakte ik al mee, dat docenten ‘gedwongen’ werden om de uitkomsten van een tentamen voor alle studenten te verhogen met een vaste waarde, zodat het gemiddelde (eventueel afgerond) op een zes zou uitkomen. Heden ten dage is het schering en inslag dat docenten, ongeacht het kennisniveau van de studenten, een tentamen moeten waarderen, zodat er een normaalverdeling rond de zes uitkomt.
Cijfers zeggen dus helemaal niets meer over het kennisniveau van de studenten. Cijfers zeggen hooguit nog iets over het ambitieniveau van de managers. Studenten weten dat maar al te goed en maken daar blijkbaar gretig gebruik van.
Fossiel