Ik ben dit weekend heerlijk in de weer met het nakijken van tweehonderd schoolexamens. De nakijkmachine is stuk, ik moet het weer met de hand doen. De hendel (je weet wel, waaraan je draait zodat het beschreven papier langs het oog van de correctiemodule beweegt) is gebroken, en de reparateur kan niet eerder dan woensdag langskomen.
Om het half uur kijk ik daarbij, om het werk te verlichten, op het forum van ons bon. Gelukkig wordt er op zondag veel gereageerd. Zo aardig als je na een half uur weer kijkt en er gebeurt weer van alles.
Hoe dan ook, ik heb een vraagje aan de moderatoren: vertel eens, hoe gaat dat in zijn werk. Als wij reageren, krijgen jullie dan een soort waarschuwing op je scherm? Of moeten jullie om de vijf minuten even de post handmatig ‘ophalen’. En is het mogelijk om er nog werk bij te doen, of zit je gewoon als je dienst hebt maar te wachten totdat er gereageerd wordt? Is het eigenlijk geestdodend (zit je gewoon te wachten) omdat je toch niet echt van je computer weg kunt, of valt dat wel mee? Lijkt me dus eigenlijk nog best wel een klus dat modereren (arbeidsintensief).
Wij aan de andere kant merken er nauwelijks iets van, het enige verschil is dat er een kleine vertraging is. (Haha, behalve ’s ochtends: dan zijn de moderatoren vrij… Wordt er erg gevochten om geen ochtenddienst te hoeven hebben 😉
Blij
Dat je er om vraagt Simon. Als laatste loot aan de “moderatiestam” wil ik je hier graag, in het zweet mijns aanschijns, op antwoorden. Ik weet niet of het met de collega’s ook zo is, maar om de minuut “refresht” mijn pagina en zie ik of er nieuwe berichten zijn binnengekomen. Ondertussen ben ik gewoon aan het werk of schrijf ik een column voor jullie. Dus op het moment dat we de computer aanzetten zijn we “van dienst”.
Taakbelasting
200 examens; 5 opgaven; 5 vragen per opgave; 5000 scorebeslissingen; 15 sec per beslissing; 20 klokuren correctiewerk.
Zijn er buiten het onderwijs wel mensen die tot zich laten doordringen wat dit betekent?
Sterkte Simon!
Gelukkig dat hij dat wist….
…voor hij eraan begon.
Gelukkig ook dat hij zoveel van zijn vak houdt!
Toch sterkte, Simon
buiten het onderwijs
[Zijn er buiten het onderwijs wel mensen die tot zich laten doordringen wat dit betekent?]
Ja die zijn er.
Als QA engineer heb ik altijd mijn eigen software ontwikkeld. Thuis. Onbetaald. Met de wetenschap: dit programma wordt DOOR mij VOOR mijn baas ontwikkeld en die wordt daar METEEN eigenaar van. Daar zijn maandenlang alle avonden (ook weekenden) in gaan zitten. Jaren achtereen.
Ook nieuwe masjientjes werden in de vrije tijd bedacht en een eerste proto uitgetekend.
Verplichte zakenreizen gaan in je eigen tijd. Grotendeels onbetaald. En geloof me: er is NIKS aan om op reis te gaan naar een industrieterrein en vervolgens in een high tech bedrijf te komen waar je niet verder komt dan de spreekkamer naast de ingang.
Vele avonden onbetaald op de fabrieken doorgebracht om kennis en vaardigheden bij te houden. En als er dan ergens een storing was, dan ging je nog kijken en helpen ook. Meestal onbetaald. Kwam je om half een thuis. Of later.
Ik had collega’s die een VELDBED op hun kantoor hadden staan. Als er testen waren dan waren ze 24/7 op het werk. Grotendeels onbetaald.
Bij leraren valt het meer op en alle collega’s zien het bij zichzelf en bij elkaar.
Als je in de staf zit van een middelgroot bedrijf dan zie je dat ook bij jezelf en je collega’s. De monteurs, de engineers, de leiding. Je kan niet alle uren schrijven. Je doet het voor je vak. En voor de fabriek.
De politie werkt in roosters waar normale mensen gek van worden. Met stress en altijd de vraag of je vandaag weer heel thuis komt.
Een vriend werkt bij een glasfabriek in Moerdijk. Als het daar druk is werken ze in 8/8 mode: 8 uur werken, 8 uur vrij en dan begint het weer. Veel dagen werken ze dus 16 uur. In de 8 uur dat ie vrij is moet ie op en neer naar Tilburg, slapen, eten en de rest.
Jullie zijn echt niet de enige.
Is dat niet één van de problemen in het onderwijs ?
De hendel (je weet wel, waaraan je draait zodat het beschreven papier langs het oog van de correctiemodule beweegt) is gebroken, en de reparateur kan niet eerder dan woensdag langskomen.
Over werkdruk gesproken. Je kunt toch gewoon tot woensdag wachten ?
Buiten het onderwijs heet dat overmacht (*sorry, force majeur*).
Heb jij geen hendel liggen?
Of gebruiken jullie op school een ander model? (giechel, grap, grap: pas op, de leraar wordt melig…).
Ach, ik wil het morgen direct nagekeken hebben… ben ongeveer halverwege… ik heb de ene helft donderdag meegekregen (havo), de andere helft vrijdag (vwo/gym).
Die van de havo zijn bedroevend! Het is verschrikkelijk! Om treurig van te worden: dit kan toch geen HAVO zijn!!
schrijven niet met hoofdletters gebruiken geen punten kunnen werkelijk geen enkele gedachte formuleren het is echt heeel erg treurig… (hoe kom je er bij dat deze mensen zichzelf ‘maken’!)
En ik twijfel er niet aan of bij jullie op school is dit ook zo. -Nou, we zullen het er maar vergoeilijkend op houden dat het even wennen is, de overgang van de onderbouw naar de bovenbouw.
Maar ik laat deze ‘schoolexamens’ (wat een ***-naam voor proefwerken) niet aan Ad Verbrugge zien: dan heft hij BON op, dan ziet hij dat de strijd voor beter onderwijs eigenlijk al lang verloren is…
Punten
En ik maar denken dat de weerzin tegen hoofdletters en punten een typerende eigenschap van mijn laag-niveau leerlingen was (maximaal VMBO basisberoepsgericht diploma)
Turbomodel
Gooi het proefwerk van de trap af; hoogste trede – hoogste score; laagste trede – laagste score; herhaal dat bij alle vragen; optellen; klaar. En je blijft in beweging!
Ham- en gewetensvraag
de gewetensvraag durf jij onvoldoendes te geven voor leerlingwerk dat onvoldoende kwaliteit heeft zo nee hoe moet het dan ooit beter worden dan snapt de havist nooit dat hij het zonder werken niet redt ja toch niet dan
(Een beetje in stijl geformuleerd, maar dan weet de lezer meteen hoe rampzalig zulk taalgebruik uitpakt.)
cker durv ik ov’s te geefe
cker durv ik ov’s te geefe voor slegte kwaliteit …
Maar dan wel wat betreft de inhoudelijke kwaliteit; taalfouten worden in de regel wel verbeterd. In tentamens – pardon, schoolexamens – wegen ze verder niet mee; in het verplichte historisch onderzoek worden er wel degelijk punten voor taalgebruik en spelling toegekend (of niet, natuurlijk 🙂 )
Cijfers voor schrijven
Beste Couzijn,
Zo zou ik het doen (als ik je vraag goed begrepen heb, rekening houdend met het feit dat het hier gaat om een HAVO-opleiding):
Als het om schrijven (en formuleren) gaat zou ik absoluut een flink lager cijfer geven voor foutief taalgebruik. Meestal zit dat dan ook al in mijn antwoordmodel.
Als het niet om schrijven (maar om iets anders: begrijpend lezen, logica, literatuur) dan zou ik twee cijfers geven. Een voor de inhoud, één voor het taalgebruik en dat cijfer zou ik middelen. Ik zou dan wel een extra herkansing aanbieden. De leerling weet dan dat hij inhoudelijk op niveau is, maar dat de productie van de antwoorden beroerd is. Heel vaak is de slechte taal in de antwoorden ook een kwestie van luiheid. Misschien kunnen ze het wel, maar vinden ze het niet belangrijk genoeg. Zo’n extra herkansing bied je natuurlijk maar één keer. De volgende keer moet het in één keer goed zijn. Zo weten ze ook wat ze aan jou hebben.
Als leerlingen klagen dat ze geen goede zinnen kunnen maken: tja, dan is er een écht probleem. Je kunt dit dan zelf opnieuw gaan aanbieden, of mensen naar een lager niveau terug zetten (waar ze het dan trouwens ook moeten leren). Als er nooit aandacht aan is besteed, dan is het bijna onmogelijk om dat nu nog in te halen. Dit zou het basisonderwijs hebben moeten doen.
Vergelijken
Twee zinnen onder elkaar:
Jouw stukje: Om het half uur kijk ik daarbij, om het werk te verlichten, op het forum van ons bon. Gelukkig wordt er op zondag veel gereageerd. Zo aardig als je na een half uur weer kijkt en er gebeurt weer van alles.
Jouw reactie: schrijven niet met hoofdletters gebruiken geen punten kunnen werkelijk geen enkele gedachte formuleren het is echt heeel erg treurig…
Nu ik:
*ene*….*tweeë*
*drieë*…*viere*
Snap je ?
Overigens: je kijkt het toch wel twee keer na, hè ? Van A tot Z en van Z tot A, om te voorkomen dat je steeds meliger wordt en niet meer “objectief” bent.