Vooroordelen en veiligheid op school.

Hoi,

6 jaar heb ik gewerkt als conciërge op een lagere school. Eerlijk gezegd stond ik verbluft van de vooroordelen, onbeschoftheid en schijnheiligheid van sommige leerkrachten.

OOP of OO ?
Ik was blijkbaar geen personeel, bij personeelsvergaderingen werd het OOP nl. niet uitgenodigd. Nou had ik weinig met onderwijszaken zelf te maken, toch liep ook ik regelmatig tegen zaken op die het makkelijkst even centraal besproken konden worden. Er had dus best 5-10 minuten per 2-wekelijkse vergadering ingelast kunnen worden… maar daar was geen interesse voor.

Veiligheid ?
Als BHV-er besloot ik, uit eigen beweging, gebouw en organisatie grondig na te lopen qua veiligheid. Ten eerste omdat ik als BHV-er goed op de hoogte wou zijn en ten tweede omdat we net in een nieuw gebouw zaten. Ik kwam tot 24 aandachtspunten. Gebeurde daar ooit wat mee ? Vrijwel niets, er werd hooguit de illusie gegeven dat er wat gebeurde nadat ik, 2 jaar later, bij de overkoepelende organisatie het vertrouwen in de BHV had opgezegd. Van de overkoepelende organisatie zelf… heb ik __geen enkele__ reactie gehad. Ook is er nog niets gedaan aan punten die de brandweer zelf naar voren bracht.
Volgens het aanvankelijke vluchtplan, hadden we trouwens hulp van een brandweerteam moeten krijgen wat zo’n 200 (!!!) Km zou moeten reizen. Blijkbaar was het
vluchtplan dus niet op onze school geschreven maar… was het gekopieerd en was de locatie van dit brandweerteam niet correct aangepast.

Hygienische personeelsruimte ?

Heb je ooit wel eens filet Americain gezien die 4 maanden over datum was, mosterd die 6 jaar over datum was of vanilleijs wat 6 maanden in de koelkast i.p.v. vriezer staat ? In het begin heb ik dit soort zaken opgeruimd, ook al… was het de afspraak dat iedereen zijn eigen troep op zou ruimen. Vriendelijk vragen hielp totaal niets en dus had ik een uiterst simpel systeempje bedacht om het gezamelijk tegen te gaan. Uiteraard was er geen interesse voor. Ondertussen mocht ik wel de dooie kikkervisjes bij de kleuterklas weghalen omdat dat de kinderen dat niet mochten zien. Ook moest ik kids buitenmuren laten schrobben met hele kleine schuursponsjes omdat ze er tegen aan gepist hadden. Ook moest ik kinderen aanspreken op afval wat ze op het plein gooiden.
Wist je trouwens dat koffie vrij snel verdampt, maar dat er bij Thee een vel op het oppervlak verschijnt wat de verdamping vertraagd ? Dat scheelt zo 2 weken op een kopje. Op het vanilleijs heb ik trouwens bijna het hele kleurenspectrum gezien.
En ach, als zoiets nu eens een keertje voorkwam, no problemo, maar dag in dag uit ?

Vooroordelen ?

Toen ik een keer het woordje “Troep” had gebruikt in de buurt van het werk van kinderen, zonder dat ik het daar over had, begon een van de juffen (in bijzijn van de kids !) te gillen (!) dat ik hun werk troep vond. In eerste instantie liet ik haar afkoelen, in de hoop dat ze er zelf op terug zou komen. Na 2 dagen had ze dat niet gedaan en toen ik haar aansprak was het volgens haar te laat.

Toen ik net een EHBO-cursus had gedaan wou ik eens zien wat er in de EHBO-dozen op school zat, het was tenslotte de eerste keer dat ik zo’n cursus deed. De verantwoordelijke juf zag dat en direct kreeg ik het verwijt dat ik dacht dat ze haar werk niet goed deed.

Toen ik een brief op de personeels-PC had gemaakt, was er volgens een leerkracht spelletjes gespeeld op Internet terwijl die me niet eens achter de PC had zien zitten en een andere collega i.v.m. reïntegratiedoeleinden naar een andere baan had gezocht.

Op een dag zag ik een jochie van turkse afkomst wat door de klas gooien. Ik zei dat naderhand tegen de leerkracht en die sprak serieus over de fascinatie van het joch voor extreme moslims…

Op het publieke prikbord hing een poster “Pesten is gemeen”. Leerkrachten vroegen zich af waarom hij telkens in de personeelskamer hing, hij was nl. voor de kids. Regelmatig was er echter getreiter en achterbaks gedrag tussen leerkrachten onderling en dan hing ik die poster in de personeelskamer, maar de tip werd nooit begrepen.

Als ik iets probeerde aan te dragen, kreeg ik zeer regelmatig de indruk dat men niet eens wou luisteren, ook al ging het over een werksituatie. Als ik nu constant liep te kwekken of niet wist waar ik het over had, OK, dan kon ik me daar wat bij voorstellen.
Maar… ik heb een IQ van 130, ik wist dus wel waar ik het over had en daarnaast was ik veel liever aan de slag als aan het kwekken.

Afscheid van de school.
Helaas was ik ID-er en is de ID-baan landelijk afgeschaft. Voor het ontslag kreeg ik nog een beroepsmogelijkheid. Keurig stuurde ik deze aangetekend op. Tot m’n verbazing kreeg ik iets later een brief waarin stond dat ik afgezien had van de procedure daar ik niet gereageerd had. Op het reïntegratiebureau zag ik andere ID-ers van dezelfde overkoepelende organisatie en sprak ik er over. Uiteindelijk waren 22 van de 25 aangetekend verstuurde brieven NIET aangekomen. Foutje van de post ?????????

Onlangs was ik trouwens weer eens op de school en ik zag een tekst hangen van Cor, de directeur van de overkoepelende organisatie. “Teachers are the only one that can save a nation…, I’m proud to be one of them.” Ik heb er een papiertje op geplakt met daarop de tekst “Heil Cor ?” Ook heb ik een papiertje “Nog steeds gevaarlijk…” geplakt op de gescheurde ijzeren plantenbak die 6 maanden terug al kaduuk was. De vlijmscherpe randen hingen nl. op ooghoogte van de kleuters en de plantenbak stond…. bij de kleuteringang.

Mijn conclusie is dat… als je naar ouders, kinderen en overheid de illusie van onbevooroordeeld verantwoordelijk en humaan gedrag kan overdragen, dan mag je als mede-opvoeder blijkbaar flikken wat je wil.

Misschien mag je denken dat ik enkel een klotetijd achter de rug heb en dat ik een vooroordeel t.o.v. leerkrachten heb. Da’s niet waar, want ik heb er ook hele aardige collega’s gehad waar ik een prima tijd mee heb gehad. In feite is het, zeker ook door de kids, de leukste baan die ik ooit gehad heb.

Desondanks blijft overeind staan dat ik nog nooit zulke misstanden op een werkplek gezien heb als hier. Mocht ik ooit kinderen krijgen, dan zal de keuze van de juiste school een ware nachtmerrie zijn en wil ik ook zeker een plek in de medenzeggenschapsraad.

Hopelijk schud ik hier wat leerkrachten en ander OOP mee wakker. Daarnaast vraag ik me, zeker wat veiligheid betrefd nog steeds af of ik niet alsnog de ARBO, ombudsman en/of ministerie van onderwijs op de hoogte moet brengen. Ik heb nl. geen zin om met een spandoek op het schoolplein te gaan zitten of ouders bang te maken, maar zal het mezelf ook nooit vergeven als er door nalatigheid wat met de kids zal gebeuren…

Om met Loesje af te sluiten,

Zit de leraar er nou voor mij of… voor z’n hypotheek ?

Groetjes,
Bart Derks.