Volkskrant: inspectie van het aantal lesuren

In de krant van vandaag een artikel waarin een inspecteur vertelt hoe dat gaat, zo’n uren inspectie.

Ik vond het twee stukjes opmerkelijk:

Er wordt weer gediscussieerd over lesmethoden, meent Schouten. ‘Vroeger was er één lokaal met 30 kinderen en één leraar. Maar kijk naar hoe een kind tegenwoordig leert: in de kamer staat een tv aan, waarop onder en boven bandjes meelopen met extra informatie, ze chatten, spelen spelletjes, de mobiele telefoon ligt naast de huistelefoon. Logisch dat scholen hierop proberen in te spelen.

en even verder :


Schouten kent de valkuil: minder onderwijspersoneel, meer leerlingen in een domein en een paar, nauwelijks bevoegde b,egeleiders erbij. ‘We moeten dat goed in de gaten houden.’ Sommige scholen nemen te grote stappen en voeren distant learning op als lestijd, zeg maar online-huiswerkbeleiding. ‘Voor ons is dat nog niet acceptabel’, zegt Schouten

te grote stappen????? Alsof langzame vernieling wel gelegitimeerd is. ^%$#$#$

11 Reacties

  1. Leren?
    Kom meneer Schouten, gelooft u het zelf? Ik heb ook zo’n leerling waarover de ouders bij het eerste gesprek pochten dat hun dochter in staat was tot simultaan sms’en, huiswerk maken en msn’en. Dat ik openlijk twijfelde aan het succes van de formule, kwam me op boze gezichten te staan. Tot het volgende rapport kwam en de docentenvergadering het advies gaf om de vwo-cijfers te laten vallen. Nogmaals herhaald dat huiswerk maken en andere taken uitvoeren, onherroepelijk tot mindere resultaten ‘lijdt’ en ja hoor, de ouders begonnen nu ook wel te twijfelen aan de manier waarop ze het huiswerk maakte, dus zouden ze eens met hun dochter bespreken of ze haar methodes niet eens moest wijzigen. Aangegeven dat ze dit vooral niet moesten bespreken, maar afdwingen: één taak tegelijk uitvoeren. En opeens kwamen er weer voldoendes … Inspectie, ga uw huiswerk overdoen. Tenzij u niet serieus wilt worden genomen …

    • en dat is DE kwaliteitscontrole voor het onderwijs
      Soms denk ik dat het enkel een absurde droom is.
      Die man gelooft het welicht niet alleen zelf, maar gelooft dat, terwijl hij van zichzelf moet weten dat híj dat in ieder geval zelf niet kan. Hij zit vast zelf niet op een kantoor met 60 andere rumoerige collega’s: de domeinwerkplek!
      Hij propageert een type onderwijs dat kennelijk alleen geschikt is voor nieuwe kindertjes, met andere hersentjes dan wij mensen al pak m beet een 10000 jaar hebben.

      Nou ja, idioten moeten er ook zijn, maar werkelijk kafka-esk wordt het als deze meneer van mijn belastinggeld wordt betaald om het onderwijs te controlleren.

      Ik schrijf het hier op, maar als ik er over nadenk, dan kan ik het eigenlijk niet geloven. Wat zou Plasterk hier nu van vinden? Díe man kan toch nadenken. Híj weet toch dat je voor een prestatie geconcentreerd moet zijn. Iedere sporter weet het, ieder kunstenaar weet het, iedere cirkelzaagbediener weet het, ieder roofdier weet het, ieder prooidier weet het.
      Ik droom, kan niet anders.

      • De wereld staat op
        z’n kop, één-één. We kijken ernaar en blijven verbijsterd achter, temidden van velen die slechts hun schouders ophalen.

        • Zo snel mogelijk ontslaan, die inspecteur
          Alsof de Keuringsdienst van Waren eerst constateert dat mensen vooral fast food eten en vervolgens propageert dat we daar ook in de betere restaurants “op moeten inspelen” en ze tenslotte erop aanspreekt dat ze dat te weinig doen, waarna die restaurants hun vergunningen verliezen.

          • Drie soorten reacties
            Inspecteur Schouten constateert een fenomeen waarover we het al vaak gehad hebben op dit forum:
            “Maar kijk naar hoe een kind tegenwoordig leert: in de kamer staat een tv aan, waarop onder en boven bandjes meelopen met extra informatie, ze chatten, spelen spelletjes, de mobiele telefoon ligt naast de huistelefoon.”
            Ik zie drie reactie daarop:
            a. De reactie van Sjoerd Slagter de voorzitter van de VO-Raad die enthousiast deze nieuwe Net-leerling begroette en ons duidelijk maakte hoe we daarop moeten reageren: ademloos, met bewondering, over de schouder van deze nieuwe geniale generatie toekijken en vooral niet proberen zelf nog les te geven. De kinderen maken immers hun eigen kennisconstructies.
            b. De reactie van inspecteur Schouten: “Logisch dat scholen hierop proberen in te spelen. Er ontstaat een veel gevarieerdere onderwijssituatie: kleine groepen naast hoorcolleges, projectmatige situaties, leerpleinen, noem maar op”. Deze reactie begrijp ik niet. Lopen er op hoorcolleges bandjes mee, is een mobiele telefoon een noodzakelijk onderdeel van een project, wat moet een klein groepje met al deze afleiding? De heer Schouten bedoelt waarschijnlijk net als Slagter dat we met een wonderbaarlijke nieuwe mens te maken hebben die vanalles tegelijkertijd kan. Dus laat de mobieltjes maar afgaan tijdens de hoorcolleges.
            c. De reactie van de Bonners zoals ik die tot nu toe heb gehoord: “Ouders, haal die tv van de kamer, zorg dat de kinderen niet voortdurend gestoord worden, en scholen, geef leerlingen rust en structuur, want ze worden tureluurs van al die afleidingen.

  2. Waar ligt de multitasking-grens?
    Wanneer hij ‘s-avonds thuis is, zal mijnheer Schouten de quality-time met zijn echtgenote af en toe wijden aan die activiteiten die tot nakomelingen leiden. Stel nu dat op dat moment de mobiele telefoon afgaat, zijn vrouw neemt op en begint een geanimeerd, multitasking gesprek. Zal Schouten begrip tonen voor het multitasking karakter van zijn vrouw, en zal hij daarop inspelen? Wij weten het niet.
    Wat ik zeker weet, is dat deze man zijn baan dient te verliezen.
    Het is door mij en door anderen al vaak gezegd: de Nederlandse onderwijsinspectie verdient die naam niet en dient te worden gezuiverd van figuren als deze Schouten voordat zij in haar werk serieus kan worden genomen.

    • Dat is een nieuw argument
      Je neemt als docent geen genoegen met gemultitaskte aandacht van de leerling. Je eist de volledige aandacht.

      Je vergelijking gaat op een fiks aantal gebieden mank, maar interessant om het eens vanuit dat perspectief te bekijken. “Die leerlingen die multitasken maar een eind weg, maar geef mijn portie maar aan fikkie”; dat zou de houding van een goeie docent moeten zijn. Heeft iets met beroepseer te maken.

      En met opvoeden overigens. Al dat ge-HNL heeft een desastreuse invloed op de opvoeding van de kids.

  3. Eindexamens
    Het mooiste tegenargument tegen al dit soort geleuter wordt m.i. door de leerlingen zelf al geleverd. Kijk maar eens naar de stroom klachten rond de eindexamens. Mobieltjes van conciërges in de examenzaal, pratende surveillanten, vogeltje in de bomen die fluiten (was bij ons ’n klacht ingediend bij ’t Laks 🙂 ) etc etc. Op het moment dat er echt gepresteerd moet worden willen de leerlingen zèlf absolute stilte.

    OLC-uren; studiehuisuren, huiswerkuren – mijn leerlingen gaan dan ’t liefst gewoon naar huis, daar kunnen zij zich wél concentreren.
    Ook als mentor merk ik, in gesprekken met ouders en leerlingen, dat resultaten vaak met sprongen vooruit gaan wanneer er restricties m.b.t. computergebruik thuis worden gesteld. Niks vanalles tegelijk.

    • Prachtig!
      Mijn dag is goed! Ik was al langer op zoek naar een onderbouwing van mijn eigen versie van dit tegenargument: ‘ze doen vier dingen tegelijk – maar het niveau waaróp ze het doen is navenant lager’. Maar aan deze mogelijkheid had ik nog niet gedacht. Op het moment dat er echt gepresteerd moet worden willen de leerlingen zèlf absolute stilte. Het is mooi.

Reacties zijn gesloten.