Een interview in Trouw van 10 februari 2005 met onze huidige minister-president. Hij was toen staatssecretaris van onderwijs en een ‘rijzende ster’ binnen de VVD.
Ik citeer:
‘Studenten komen stuiterend van enthousiasme van de middelbare school de collegebanken binnen: Geweldig! Ik ga studeren! Maar na zes, zeven maanden vliegt die inspiratie weg. De vraag is hoe je dat stuiteren vast kunt houden.’
En: ‘Van de Amerikanen kun je in sommige opzichten leren. In de VS ben je nog niet mislukt of voor de rest van je leven afgeschreven als je bedrijf daar een keer failliet gaat. En we kunnen van Amerika ook leren trots te zijn op een hoog cijfer, op een prestatie. Amerika heeft een ongelooflijk vooruitgangsgeloof’.’
Maar vooral: ‘Het doel is dat afgestudeerden zich straks hebben ontplooid tot creatieve, vrije denkers, met een voldoende mate van dwarsigheid, die straks in de bedrijven en bij de overheid de spelregels durven te veranderen, als dat nodig is. Mensen die in mogelijkheden in plaats van beperkingen denken. Die in een kamer met tien anderen die de ene kant opwillen als enige durven zeggen dat de andere kant toch beter is.’
Reacties zijn gesloten.
Democratie werkt anders
Als Verhagen stuiterend tegen de stroom van de verkiezingsuitslag in wil gaan, vindt Rutte dat natuurlijk geweldig. Vandaar.
America als voorbeeld?
Wij hebben in het niet zo verre verleden met een kleine fractie van het geld gerelateerd aan de grootte van ons land heel wat meer succes behaald dan de U.S.A.
Wie kan nu van wie leren?
Wij hadden een troef die de U.S.A. niet had? Wij benutten vrijwel al onze talenten terwijl in de U.S.A. menigeen die talent had en heeft niet de kans krijgt om te studeren aan een noemenswaardige universiteit.
Wij besteedden natuurlijk wel geld aan faciliteiten voor onderzoekers maar wij besteedden niet exorbitant veel geld aan het opleiden van studenten. Wel selecteerden wij streng, eerst voor het HBS en het gymnaisum, later op de universiteiten. Hoogleraren konden misschien meer verdienen wanneer ze voor een buitenlandse universiteit werkten maar ze hoefden, afhankelijk van hun vakgebied, niet voor het niveau naar het buitenland te vluchten.
Wij beseften dat wij als klein landje niet op elk vakgebied wereldtop konden zijn en we concentreerden ons dan ook op die vakgebieden waarin wij wel top konden zijn: fysica, astronomie, watermanagement, schepen, …
Wat was hier mis mee? Waarom moest het roer om?
Natuurlijk hebben Americanen ook enkele hele positieve kwaliteiten waar wij van kunnen leren maar doe nu niet net alsof de U.S.A. het voorbeeld is. Wij zijn geen U.S.A. , wij hebben op Neyenrode na enkel publieke universiteiten, wij hebben een geheel andere samenleving.