Sedert 12 jaar werkzaam in het VO. Kleine tien jaar bovenbouw Havo/Vwo, prima examenresultaten, probleemloos functioneren (ben academicus, 1 graads). Nog nooit enig teken gehad dat ik ‘disfuntioneer’. Echter ben nu voor de derde maal afgewezen voor LC-bovenbouw 1e graads. Vastomlijnde en beargumenteerde redenen krijg ik niet, heb bijvoorbeeld nog nooit een functioneringsgesprek gehad, laat staan beoordeling o.i.d. (alleen prille eerste jaar). Het spelletje wat gespeeld wordt door twee leden van de locatiedirectie is dat zij mij ‘arrogant en niet constructief’ (arrogant is op de man spelen, niet-constructief slaat nergens op, is niet onderbouwd) vinden, echter door alle andere collegae (sectie, andere vakken en overige leden schoolleiding) wordt dit niet bevestigd. Laten deze twee nou ook net in de sollicitatiecommissie zitten, dus kansloze uitgangspositie voor mij. Hun houding (lees: irritatie) heeft overigens te maken met het feit dat ik een paar maal een aanvaring had omtrent het schoolgebeuren.
Jullie begrijpen dat ik deze fratsen niet accepteer en ben naar het bestuur gestapt, die overigens geenszins van plan is om mij aan te pakken, in welke vorm dan ook. Er is geen sprake van disfunctioneren, zijn geen problemen, kortom niets. Echter ik heb aangegeven dat ik geen vertrouwen heb in de benoemingscommissie en dat ik van mening ben dat vanuit persoonlijke motieven mij een stap naar een LC onnodig wordt onthouden. Heb het vertrouwen in de locatiedirectie opgezegd, ziek gemeld, arboarts gesproken, advocaat benaderd. Drie keer afgewezen betekent blijkbaar dat ik niet functioneer in de bovenbouw, echter 50% van mijn uren zijn bovenbouw, al jaren lang.
Bert C.
Negentiende eeuw
Beste Bert, jij loopt nu tegen een van de grootste problemen aan in het moderne onderwijs zijnde de totale afhankelijkheid van de persoonlijke willekeur van de leidinggevende. Zo er al regels zijn kunnen leidinggevende die met het grootste gemak naast zich neerleggen. Het lijkt vreselijk moeilijk om leidinggevende in het gareel te krijgen, zelfs voor besturen. Op Fontys is bij ons een voorbeeld bekend waar een eenvoudige teamleider een besluit van het CvB gewoon naast zich neer heeft gelegd en het bestuur kan er niets tegen doen. De waarschijnlijke reden is dat eenheid in de leiding belangrijker is dan de inhoud van de uitvoering.
Op dit moment ligt de macht dus nog duidelijk bij deze leidinggevende. Pas dus op met je acties. een verstoorde relatie is vooral voor jou negatief. Je krijgt dan niet alleen je aanstelling niet maar kunt zelfs je huidige verliezen. Achter de schermen wordt heel hard gewerkt om van de willekeur af te komen maar we zijn er nog niet. Accepteer de onrechtvaardigheid voorlopig, er zit op dit moment nog niets anders op maar dat gaat wel veranderen.
Corgi
Incompatibilté des humeurs
Heet dit spelletje. Als je niet met likken en slijmen de gunst van de leidinggevenden weet te winnen wordt je op deze manier buiten spel gehouden. Dit gebeurt in alle organisaties, het is een ons-kent-ons mechanisme dat zorgt voor egalisering van ‘oneffenheden’.
De keus is meespelen of in opstand komen. Beide doen een aanslag op de betrokkene. Veel sterkte met dit slopende proces.
Ik heb alle recht om mij
Ik heb alle recht om mij voorlopig te onthouden van mijn werkzaamheden (advies bedrijfsarts). Als zij mij willen ontslaan, prima, maar niets is aantoonbaar. Bovendien functioneer is probleemloos, nooit is er het tegendeel aangetoond. Sterker nog, van de locatiedirectie heb ik correspondentie van een paar jaar geleden dat ik prima functioneerde !! Sedert een jaar of zeven geen functioneringsgesprek gehad, ik heb het gevoel dat velen zich laten intimideren. Ach ja, zegt ook iets over het personeel in het onderwijs. Ik doe alles keurig formeel via bedrijfarts, bestuur (mijn werkgever), die zich overigens distantieert van de betreffende personen, mijn advocaat, de AOB, ben al jaren lid (al zijn die minder geslepen) en de rechtsbijstandverzekering. Fuwasys kan je ook aankaarten bij de SGO, dus allemaal lekker formeel. Zij hebben een probleem, kost hen geld en onrust binnen de tent.
Dus tip: neem een gehaaide advocaat, laat die een brief sturen met alleen zijn naam en een korte mededeling dat alles op papier moet. Het amateurisme binnen het schoolmanagement is groot, dus maak daar gebruik van.
re Ik
Beste BC. Op een dag word je wakker en denkt: wat is er gebeurd?
De beschrijving en het onwankelbare vertrouwen dat je in je recht staat en dat je alles volgens het boekje afwikkelt, ken ik. Precies zo handelde ik -en had geen schijn van kans, bleek achteraf. Snap het nu nog niet al construeer ik nog zoveel mogelijke scenario’s.
Uiteraard hoop ik dat je het redt, dat is niet uitgesloten want het toeval speelt een grote rol in deze kwesties. Of is dat een wensgedachte van me?
Willem Smit
Je hebt gelijk, uitspraken
Je hebt gelijk, uitspraken van kantonrechters vallen altijd tegen. Bonden helpen je ook niet, andere formele organen reageren net zo bureaucratisch als verwacht. Wat moet ik redden ? Er dreigt geen ontslag, ik hoor al 12 jaar niets, dus een advocaat reageert daar gewoon heel pragmatisch op. Je dient het in eigen hand te houden en je moet zelf bezinnen wat je wil. Ben gewoon voorbereid, door machinaties kan je je laten wegjagen, de angstcultuur heerst nog steeds in het onderwijs.
Ik ken jouw situatie niet, Willem. Wellicht wat meer info.
10 tips om intimidatie te pareren
Lees de 10 tips om intimidatie te pareren en de bijlages. Wees voorzichtig.
Corgi
Corgi, ik vind je
Corgi, ik vind je tegenstrijdig overkomen. Ten eerste is er (nog) geen ‘sanctie’ in mijn geval. Ten tweede geef je aan dat juridische bijstand van groot belang is (heb ik achter de hand, dus okay). Laat je niet provoceren zeg je zelf, opmerkingen als ‘voorzichtig’ e.d. suggereren het tegendeel. Je hebt gelijk dat het vrijwel nooit om inhoud gaat, het zijn pure persoonlijke conflicten. De vraag is hoe ga hier mee om ? Opzich laat het mij koud, alleen als de fatsoensnorm wordt overschreden ga ik een stap verder.
Rechtsbijstandsvolk heb je niets aan, idem bonden, bezwarencommissies, e.d. Neem een goede advocaat die doeltreffend reageert en je echt helpt (indien nodig). Laten we wel wezen, ontslag is moeizaam, binnen mijn organisatie is, naar mijn weten, nog nooit iemand op straat gezet wegens ‘dringende redenen (lees: conflicten e.d.). Wel schikkingen, meehelpen andere functie e.d. Wellicht werk ik in een fatsoenlijke organisatie, maar ik denk meer dat dit uniform is. We moeten niet het beeld scheppen dat onderwijsland een bananenrepubliek vormt qua arbeidsverhoudingen en dat er onbeperkte rechteloosheid heerst. Heb uiteraard ook wel een gesprek gehad met de betrokkene, echter niets werd genotuleerd, door mij ondertekend en/of bevestigd. Heeft geen waarde. Je hebt gelijk, neem altijd iemand mee (MR, collega, iemand van de bond, evt. je raadsman), tracht neutraliteit te bereiken en stel je constructief op. Als zij iets willen en of vinden altijd open op reageren, laat het op papier zetten en koppel jouw verwachtingen (eisen) terug naar de leidinggevenden. Laat het bevestigen door de aanwezigen met handtekeningen.
tips
waar staan die?
Zie
hier
herkenbaar
Wat is dit ontzettend herkenbaar!
Sterkte!
Bert, je bent welkom bij de
Bert, je bent welkom bij de Empowermentgroep. Let wel, je hoort daar nog veel schandaliger verhalen. Met de gegevens daar moet de BON meer gaan doen
In een bredere context is
In een bredere context is het de voornaamste oorzaak waarom veel medewerkers in het onderwijsveld letterlijk en/of figuurlijk afhaken. Veel jonge docenten botsen tegen een verstarde cultuur van hokjesgeest, eigenbelangen, roddels en cynisme aan. Niet vreemd dus dat velen ermee stoppen, dat valt dan onder de noemer ‘ te wenig carriereperspectief’. Met name academici verdienen beter buiten het onderwijs, letterlijk en figuurlijk ! Alle derderangs managers zitten in de zorg en onderwijs, wie kwaliteit en ambitie heeft zit uiteraard in de marktsector. Niet zozeer voor het geld, meer vanwege de mogelijkheden en flexibiliteit. Als je daar herrie krijg, steek je je middelvinger op en ga je bij de concurrent aan de gang. Wat kort door de bocht, echter in het onderwijs is geen mobiliteit. Een S-12er gaat niet na 20 jaar na een andere school, waarom en met welk voordeel ?? Dus ingraven en eigen belangen veiligstellen !!
“Te weinig carrièreperspectief”
Steeds als ik in de krant lees dat docenten zouden vinden dat ze “te weinig carrièreperspectief” zouden hebben, stoort me dat. Wie gaat er nou het onderwijs in om carrière te maken? Ik heb het sterke vermoeden dat dat telkens terugkerende “gebrek aan carrièreperspectief” buiten het onderwijs is bedacht, door mensen die zelf carrière maken nogal belangrijk vinden en medelijden hebben met mensen die gewoon willen groeien in en genieten van hun vak en carrière maken compleet niet interessant vinden.
Jongeren lopen inderdaad niet weg omdat ze in het onderwijs geen carrière kunnen maken. Geld en status spelen natuurlijk wel een rol, maar waar je vooral héél snel je buik vol van hebt, is de combinatie van te hoge werkdruk en slecht management.
Volgens mij is het een eufemisme
voor “te hoge werkdruk, slecht salaris, slecht management en de waardeloze mentaliteit van de leerlingen”.
hoezo?
hoezo status? In het onderwijs? Ik durf nog maar nauwelijks te vertellen dat ik in het onderwijs werk.
Status en stank
O, ik wel hoor; lesgeven vind ik nog altijd wérelds. Ik zou me er juist voor gêneren als ik moest zeggen dat ik manager of consultant was.
Maar ik zeg er wel altijd in één adem bij wat er mis is in het huidige onderwijs, en waar dat door komt. Dat heb ik tegen dat eufemisme “gebrek aan carrièreperspectief”: dan lijkt het of het aan ons beroep ligt, terwijl het vooral aan foute schoolleidingen, besturen en politici ligt. Ik wil dat de stank zoveel mogelijk kleeft aan juist díe groepen, en laat dan ook geen kans voorbijgaan om dat in mijn omgeving te benadrukken.
gelijk
daar heb je gelijk in en zo doe ik het ook, maar de mensen vergeten het zo snel en daarom vertel ik het maar liever niet meer!
.
.
Precies Em; wij hoeven geen carrièreperspectief!
Helemaal eens Em! Dit is een idee van carrièremakers en niet van docenten.
Loopbaanvergelijking
Wat is het carriére perspectief van een tandarts? een huisarts? een apotheker? een notaris?
Die beginnen en eindigen hun loopbaan met hetzelfde soort werkzaamheden; net zoals een onderwijzer. Hun enige loopbaanperspectief is hun banksaldo. En dat is onderwijzers door de overheid afgenomen om te zorgen dat ze zich richten op het algemeen belang inplaats van op eigen materieel gewin.
1 mei
Stichting BeroepsEer
e-mail: info@beroepseer.nl
internet: www.beroepseer.nl
Kom op 1 mei naar www.beroepseer.nl en adviseer het kabinet!
Zoals u op www.beroepseer hebt kunnen lezen nemen wij het initiatief om deze dit jaar 1 mei om te dopen tot de Dag van de Beroepseer. Wat gaan we doen? Wij hebben vier leden van het kabinet uitgenodigd om de dialoog met u aan te gaan. Daar hebben zij enthousiast op gereageerd. U weet het, dit kabinet wil in de eerste 100 dagen – die nog tot 1 juni duren – in gesprek met de samenleving. Zo wil men zicht krijgen op wat er speelt en zorgen dat het beleid minder ‘van bovenaf wordt opgelegd’. Deze benadering sluit geheel aan bij de doelstellingen van onze stichting.
En zo zullen vanaf 1 mei op deze site door ons gemaakte, persoonlijke videoboodschappen te zien zijn van de bewindslieden die gaan over wat er de komende jaren verbeterd zou moeten worden op de werkvloer. Te zien zullen zijn: minister Klink, staatssecretaris Bussemaker (beiden zorg), minister Plasterk, staatssecretaris van Bijsterveldt (beiden onderwijs). Zij nodigen u uit om hen suggesties te doen.
Op onze site kunt u niet alleen de videoboodschappen bekijken, maar er ook direct op reageren. U kunt tips geven, kritiek leveren en punten geven aan suggesties van anderen. Daarmee geven wij u de unieke kans om te melden wat u nodig heeft om naar eer en geweten te kunnen werken.
Grijp deze kans en nodig zoveel mogelijk collega’s uit om ook hun stem te laten horen. Geef hiermee stem aan uw ervaring op de werkvloer! Uw inbreng wordt vervolgens voorgelegd aan de bewindslieden. Dus kom naar www.beroepseer.nl op 1 mei.
Hartelijke groet,
Thijs Jansen en Alexandrien van der Burgt-Franken
Stichting BeroepsEer
Wat een fantastisch plan maar
ik zit dan in Engeland. Als ik het geweten had was ik er beslist voor thuis gebleven!
groep?
kun je vertellen wat die groep inhoudt?
Re: verstoorde arbeidsrelatie
Beste B.C.,
Ik denk dat je te positief bent. Zoals je zelf aangeeft is er sprake van een verstoorde arbeidsrelatie. Kantonrechters aanvaarden dit simpele feit als reden voor ontslag, onafhankelijk van waarom de arbeidsrelatie verstoord is en wiens schuld dat is. Ik ben bang dat je binnen afzienbare tijd je baan kwijt bent.
Dan mag de werkgever naar de
Dan mag de werkgever naar de rechter gaan. Ben benieuwd naar de argumentatie. De advocaat mag zich dan gaan bewijzen.
Verstoorde arbeidsverhouding
Zoals ik al zei is een verstoorde arbeidsverhouding voldoende voor het ontbinden van een arbeidscontract. Als de rechter oordeelt dat de werkgever schuldig is aan deze verstoorde arbeidsverhouding dan krijg je misschien een paar maanden salaris mee.
Kreeg net een brief van
Kreeg net een brief van bestuur > ‘er dient gesproken te worden om constructief aan een oplossing te werken’, oh ja, ‘mijn functioneren stond niet ter discussie’, expliciet genoemd ! Zij interpreteren het als een ‘meningsverschil tussen twee betrokkenen’. Eindelijk eens iets schriftelijk met inhoud !
constructief
Ben erg benieuwd naar het verloop!