U mist de boot

De tanker verlegt zijn koers, luidde het euforische laatste bericht in dit forum.
Ik denk eerder: u mist de boot.
Het is een illusie te denken dat het onderwijs weer op basis van gestructureerde kennisoverdracht kan plaatsvinden. De wereld verandert, de economie verandert, de samenleving verandert. Dus ook het onderwijs zal moeten veranderen: meer leerlinggestuurd, meer ICT, de docent meer als begeleider dan als baken van kennis, etc.
Neemt u alstublieft eens kennis van de denkbeelden hierover van o.a. Wim Veen van de TU Delft. Hij heeft het over de Net Generation, de ‘homo zappiens’. Het onderwijs zal zich hierop aan moeten passen. De reden dat kinderen steeds minder leren op school is eerder te wijten aan het feit dat het onderwijs zich zo star opstelt naar broodnodige onderwijsvernieuwingen. Kinderen leren inmiddels meer buiten dan binnen de school. Die ontwikkeling zal alleen maar toenemen als er weer conserverende bewegingen opstaan die terug willen naar hoe het ooit was.
Natuurlijk: de beste mensen moeten op scholen werken. Misschien bij voorkeur in part time functies: 3 dagen werken ‘in de modder’, 2 dagen werken met kinderen.
Maar dat we weer terug zouden moeten naar gestructureerde kennisoverdracht is een illusie.

Richard Stuivenberg
publicist kunsteducatie & onderwijsvernieuwing

68 Reacties

  1. Kijk eens achterom
    Het onderwijs verandert de laatste 20 jaar in één en dezelfde richting: minder structuur, minder kennisoverdracht, minder hoog opgeleide leraren.
    Telkens merkt men dat het niet goed gaat met het onderwijs: de uitval is te hoog, MKB klaagt over vakmanschap van schoolverlaters, het aantal adhd-ers met probleemgedrag blijft stijgen, het niveau van instroom in het hoger onderwijs daalt en zo is het lijstje van problemen nog wel uit te breiden.
    Wat is de reactie van de onderwijsvernieuwers: de schuld is dat het onderwijs niet met de tijd meegaat… het moet meer dynamisch meer….. vul maar in. En de onderwijstanker verlegt de koers nog een paar graden verder in de richting die de problemen veroorzaakt en versterkt. Je legt de schuld bij de docenten die star zijn en niet meekunnen, die niet begijpen dat er een generatie Einstein is (die welliswaar niet kan rekenen of schrijven, niets weten van geschiedenis en kunst of cultuur, maar gelukkig wel in staat zijn om multimediaal te zappen terwijl er ge-msn-t, ge-sms-t, geknipt, geplakt wordt).
    Kijk eens achterom en zie het spoor dat de tanker trekt. Steeds verder bakboord, steeds dezelfde richting bijsturen en steeds verder dan de bestemming af.
    Dit gebeurt letterlijk zo. Bij de een grote instelling waar ik direct bij betrokken was werd een toekomstplan geschreven. Men had 3 jaar eerder een vernieuwing ingezet en de koers voor de komende drie jaar moest bepaald worden. Het eerste hoofdstuk van een dergelijk beleidsdocument zou moeten gaan over de evaluatie van de afgelopen drie jaar. Niets van dat alles. Elke evaluatie ontbrak. Ik heb er destijds vanuit de MR vragen over gesteld. Het antwoord was dat er beslist geen tijd was om achterom te kijken en dat we toch wel wisten dat we de goede koers voeren. Ik was en ben nog steeds verbijsterd.

  2. Nog even dit
    Ik heb getwijfeld of het wel zinvol was om deze reactie te plaatsen, maar doe het toch.
    Als ik Google op uw naam dan bent u deskundige op het gebied van theater en theater recensies. U weet hierover ongetwijfeld veel meer dan ik. Verder zegt u te publiceren over onderwijsvernieuwing.

    U doet zeer stellige beweringen, die ik in mijn eerdere post weerspreek.

    Maar wat me stoort is dat u mij denkt te kunnen vertellen hoe ik mijn werk moet doen.
    Denkt u werkelijk dat de vakmensen in het onderwijs een stelletje conservatieven zijn die niet verder denken dan hun krijtje lang is?

    Dus voor de duidelijkheid:
    ik ben drs. wiskunde heb een verleden bij wiskunde didactiek op universitair niveau, heb gewerkt op lerarenopleidingen PO en VO en op een privé college in de USA, heb me verdiept in coachings- en trainingstrajecten, in super/intervisie werkvormen en het sociaal constructivisme, ben vanaf 1981 betrokken bij invoering van computers in het onderwijs (van “burgerinformatica” tot aan e-learning en van BASIC en COBOL tot aan informatiemodellering en netwerken). Dit alles zowel vanuit een theoretische en meer beleidsmatige positie als in de functie van docent.

    En toch mis ík de boot, want het onderwijs verslechtert en we moeten meer vernieuwen in de richting waarin al jaren vernieuwd wordt.
    En toch weet u het beter.

    • Beste Richard
      Als het onderwijs in deze door u bejubelde “nieuwe” richting blijft varen. Zullen wij ( die oude, conservatieve knarren van docenten) verplicht worden, om een hele bevolking te leren lezen, jammer genoeg zal deze bevolking dan niet meer weet wat waard is om gelezen te worden. Tegen die tijd is het misschien voor U raadzaam om een ander beroep dan sat van “publicist” uit te oefenen.
      “alles van waarde, is weerloos”

  3. Meneer Richard,
    Voor alles is een reden. Mijn moeder kon redeneren als geen ander. Moeder: Simon, waarom ben je zo laat thuis? Simon: Nou mam, Jan -dat was mijn jeugdvriend- was ook laat. Moeder: Simon, als Jan in de sloot springt, spring jij dan ook in de sloot? -Sterk van moeder, en alvast een goede les voor jonge mensen in de welsprekendheid.

    Nemen we uw artikel eens kritisch onder de loep:

    De maatschappij is veranderd (en dan noemt u nog wat zaken die veranderd zijn: er verandert wat vandaag de dag, tsjongen jongen*), dus: moet ook het onderwijs veranderen. Dat is uw conclusie.

    Goed, moeders falsificatie-principe toegepast op uw redenering:

    Als de maatschappij in de sloot springt (en dan noemt moeder nog wat zaken die in de sloot springen: er springt wat in de sloot vandaag de dag, tsjongen jongen*), dus: moet ook het onderwijs in de sloot springen.

    Is deze laatste conclusie juist? Nee. Is de eerste conclusie juist. Nee, ook niet.

    U moet hier en daar wat toevoegen (even uitleggen waarom het onderwijs moet veranderen en op welke manier het onderwijs dan moet veranderen).
    Als u een beetje rondneust op dit forum dan ziet u dat al meerdere auteurs door ons werden uitgenodigd om deze redenering eens helemaal uit te werken (goede premissen, goede conclusie). Maar voorlopig heeft niemand de moeite genomen. Dat verhaal over die veranderingen is het best bewaarde geheim van het nieuwe leren. -Wij wachten geduldig op de wal, toch de boot gemist…

    *ik citeer hier Pipo.

  4. U komt niet met argumenten
    U schrijft:

    “De wereld verandert, de economie verandert, de samenleving verandert. Dus ook het onderwijs zal moeten veranderen: meer leerlinggestuurd, meer ICT, de docent meer als begeleider dan als baken van kennis, etc.”

    Tot aan de `:’ heeft u gelijk, maar vertelt u niets nieuws; er is nooit een tijd geweest dat de wereld niet veranderde. Dat de wereld heden ten dage zo veel sneller verandert dan vroeger zeggen alleen oude mannen die het allemaal niet meer bij kunnen benen en jonge mensen zonder historische kennis.
    Hoe het stuk achter de `:’ logischerwijs volgt uit het stuk voor de `:’ laat u jammer genoeg niet zien. Daar zitten we op dit forum nou echt op te wachten: dat 1 van de voorstanders van OnderwijsVernieuwing (let wel hoofdletters: dus een speciaal soort onderwijsvernieuwing!) dat nu eens komt uitleggen. Ook de door u aangehaalde Wim Veen blijft steken in: de wereld verandert en daarom OnderwijsVernieuwing zonder enige verdere argumentatie.

    • Vernieuwing door veroudering
      Het hedendaagse onderwijs is een contradictio in terminis. Er bestaat niet zoiets als hét hedendaagse onderwijs!
      Jenaplan, Montessori, particulier of gewoon. Elk heeft zijn eigen filosofie. Evenals elke onderwijsvernieuwing. Laat ons allen teruggaan naar de bron en kijken naar wat juist wél of juist niet werkt. Waarom moet er altijd van alles bedacht worden? Zijn wij werkelijk zo arrogant om te denken dat wij het beter weten dan het verleden?
      Kennis, daar begint het mee. Daarna kunnen leerlingen zich ontplooien, hun talenten uitbreiden. Zonder basis is alles drijfzand, Ralph heeft ooit een vergelijk gemaakt met een pianist die boordevol talent zit maar geen kennis heeft van toonladders.
      Willen we nu echt herrie van zeer talentvolle pianisten zonder kennis van toonladders? Mooi zootje zal het dan worden in deze toch al rotte maatschappij.
      Bij hoge uitzondering staat de vertaling van mijn lijfspreuk onder dit bericht. Doe er wat mee.

      Historia vitae magistra

      De geschiedenis is de leermeesteres des levens.

      • welke boot?
        Keurig en passend gereageerd, BON-ners.
        Maar ach, de Inspectie Volksgezondheid maant de ziekenhuizen -ivm de baby’s met botbreuken- extra waakzaam te zijn en waar nodig maatregelen te treffen! En dat geleuter vanaf het naasthogere niveau komt in alle prime time nieuwsjournaals. Ik wil maar zeggen, Nederland gaat steeds meer virtueel.
        (Volgens mij zijn die breuken het gevolg van verpleegvaardigheden die zo nieuw zijn dat de werkelijkheid er nog niet tegen opgewassen is).
        willem smit

  5. Gestructureerde kennisoverdracht
    Beste R,
    Pleit je nu voor ongestructureerde kennisoverdracht of geen kennisoverdracht?
    Hoe zie jij dan de omgang met kennis en wat versta je onder kennis?
    Corgi

  6. De boot missen
    Beste R,
    De boot missen is heel gunstig als het de verkeerde boot is, de boot met een verkeerde bestemming. Als het dan ook nog een heel gammel bootje is, is het dubbel goed dat je die mist.
    Corgi

    • Is er dan niemand
      Is er eigenlijk niemand die weet hoe je dit argument moet uitwerken en verdedigen?

      Het zal toch niet echt zo zijn dat het niet meer is dan een slogan? Zo dom zijn de onderwijsvernieuwers nou ook weer niet. Maar ik zit me echt suf te piekeren over welke premissen nu precies de conclusie ‘dus moet het onderwijs ook veranderen’ rechtvaardigen.

      Prof. Heertjes zei, in een van zijn bijdragen, het volgende: de maatschappij verandert, in die zin, dat kennis steeds sneller veroudert.

      Zou dit de premisse zijn waar men dan uit concludeert: en daarom moeten werknemers leren hoe ze iets moeten leren(??) maar hoeven ze niets te leren (???).

      Dat is logisch gezien toch echt een onware conclusie: je kunt net zo goed zeggen: dus moeten de leerlingen een keer zoveel leren als voorheen. Dan moeten ze dus niet leren leren, maar zoveel mogelijk leren.

      Het is wel waar dat het hondsmoeilijk is om je vakgebied bij te houden. Als ik een beetje bij zou willen blijven, zou ik zo’n honderdvijftig artikelen per week moeten lezen. Ik ben al blij als ik de 5 haal.

      Maar wat volgt hier uit voor de school waaraan een docent lesgeeft? Volgens mij dat de leerling juist goed moet worden ingevoerd in de bestaande traditie: want die geeft juist houdvast!

      In een wereld waarin je het overzicht verliest is juist de traditie waardevol.

      De slogan moet dus luiden: de maatschappij verandert steeds sneller, dus: moet het onderwijs tegenwicht bieden (deze slogan is niet mooi verwoord, maar de bedoeling is duidelijk).

      Ik begrijp het argument van de onderwijsvernieuwers echt niet- ik houd van een grapje (wel van twee) maar dit meen ik serieus: ik begrijp het domweg niet. Enik zou blij zijn als een van deze mensen eens de beleefdheid had om het mij uit te leggen? (Of misschien weet een van jullie hoe de redenering luidt?) We zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje?

      • leren memoriseren
        Waar het volgens mij ook om gaat is dat leerlingen niet meer kunnen memoriseren.
        Wat ze de ene dag hebben “geleerd” zijn ze de volgende dag vergeten.
        Dat is vooral heel handig als je een taal leert, want zo kom je nooit een stap verder.
        Eén van de kreten in de onderwijsvernieuwingen is, dat je niet alles hoeft te weten, als je maar weet waar je het kunt
        opzoeken. Dit werkt vooral bij het leren van een taal niet!!
        Leren memoriseren begint als je de tafels leert (welke leerling komt tegnwoordig verder dan de tafel van 9?)
        In het V.O. heb je voor het leren van talen nodig dat je rijtjes kunt leren, of dat nu is in de vorm van een werkwoord of in de vorm van een voorzetsel, het is eenvoudigweg nodig. Dit klinkt heel ouderwets, maar in een communicatie kun je niet zeggen, wacht even ik zoek het even op. Wie dit niet kan begrijpen, begrijpt niets van het verschil tussen nieuwerwets en ouderwets leren en kan zich maar beter niet uitlaten over docenten die onderwijsvernieuwingen zouden tegenhouden.
        Gedurende één jaar heb ik in een VWO-4 klas alleen digitaal les gegeven. Weet je wat de leerlingen vroegen? “Waarom hebben we niet gewoon een boek, meneer?” Voor het volgend jaar heb ik dus weer gewoon een methode aangeschaft. En heb ik weer lekker “ouderwets” les gegeven!!

      • Hou toch eens op met die clichés
        Laten we nou toch eens ophouden met die eeuwige clichés van de zich RAZENDSNEL VERANDERENDE MAATSCHAPPIJ of DE STEEDS SNELLER VEROUDERENDE KENNIS.
        Het zal allemaal best, maar iedereen weet heel goed uit eigen ervaring dat veel dingen ook HELEMAAL NIET veranderen.
        In mijn vak, de natuurkunde, is er wel veel kennis bijgekomen, maar datgene wat kinderen op school moeten weten en redelijkerwijs kunnen begrijpen is in feite al honderd jaar stabiel. Is er in die honderd jaar dan niets in het vak veranderd? Nou en of, maar het meeste daarvan speelt zich af in de toplaag van de vakkennis, en zo ver kom je als leerling gewoonlijk niet. Er is wat kernfysica bijgekomen en wat feitjes (zonder dat werkelijk begrip kan worden vereist, wegens verregaande tekortschietende wiskundige kennis) uit de quantummechanica; soms wordt al iets verteld over de speciale relativiteitstheorie.
        Verreweg het grootste deel van hetgeen we de leerling horen bij te brengen bevindt zich op de onderste laag van het kennisbouwwerk en daar verandert echt HELEMAAL NIETS meer.
        Dus hoezo razendsnel verouderende kennis? Isaac Newton wist drie eeuwen geleden al veel en veel meer dan de meeste volwassenen van nu, en wat hij toen wist kan je nu nog steeds gewoon uit de schoolboekjes halen.

        • echte kennis veroudert niet
          Kennis die snel veroudert is het niet waard overgedragen te worden (anders dan voor directe toepassing). Ik neem als voorbeeld de ICT. Als er één branche snel verandert (zegt men) dan is het de ICT. Mijn eerste kennis daarover dateert van eind jaren 70. Alle werkelijk serieuse kennis die ik vanaf die tijd over computers heb opgedaan is nog steeds waar en nog steeds waardevol; er is enkel bijgekomen.
          Maar hetzelfde geldt voor kennis van het Frans, van geschiedenis, van muziek en andere cultuur, kennis van mens en natuur. Eigenlijk alle kennis die traditioneel op scholen wordt onderwezen.
          Kennis die wel snel veroudert is in het algemeen kennis vanuit de sociologische / pedagogische / onderwijskundige hoek. De opvoedkundige adviezen zijn sinds dr. Spock nogal wat veranderd, heen en terug. Ik zou er dan ook vóór zijn om die kennis vooral niet over te dragen, niet dmv het oude leren, niet dmv het nieuwe leren, maar zeker niet dmv oekazes vanuit managers.

      • Kennis veroudert steeds sneller
        Als dit zo is dan is dit vooral een pleidooi voor permanente educatie niet voor het niet meer hebben van kennis. De taal verandert ook continue maar moeten we daarom maar geen woordjes en grammatica meer leren?
        Corgi

  7. Dank u voor uw bijdrage
    Dank u voor uw bijdrage. mijnheer Stuivenberg. U geeft hier een prima voorbeeld van de quasi-argumententatie die onderwijs’vernieuwers’ altijd maar weer gebruiken:

    De wereld verandert, de economie verandert, de samenleving verandert….
    EN DUS?
    …moeten jullie allemaal je onderwijs zo inrichten als wij dat willen!!!!

    Mij ontgaat de logica hiervan compleet.

    Ik daarentegen zou zeggen:
    De wereld verandert, de economie verandert, de samenleving verandert
    EN DUS….
    moeten jullie allemaal aandelen in de NV Stevin Enterprises kopen en van wat je overhoudt nog een staatslot.

    Net zo belachelijk, maar waarom zou ik dat eigenlijk niet zo mogen ‘beargumenteren’ en U wel?

  8. spelenderwijs
    Als kinderen op school zo weinig meer leren dat zij buiten school meer leren, dan is dat een ernstig probleem!
    Want het leren buiten school om, is een totaal ander leren dan dat het onderwijs beoogt.
    Kinderen zijn handig met de pc en spelen spelletjes, ze hebben meerdere internet ‘identiteiten’ en communiceren met onbekenden over de hele wereld. Dat is heel leuk. En het oefent ze spelenderwijs in de nieuwe communicatie technieken met bijbehorende taal.
    Pas als kinderen spontaan thuis de krant gaan lezen, zich gaan verdiepen in de politiek, lid worden van de jonge onderzoekers en de juniorbeleggersclub, de BBC documentaires gaan volgen en daarna naar de bieb of op internet gaan om NOG meer info te gaan zoeken, uit puur plezier mathematische vraagstukken gaan oplossen of via een schriftelijke cursus russisch gaan leren, dan zou je kunnen gaan twijfelen aan het bestaansrecht van scholen.
    Zolang dat niet het geval is, blijft gestructureerde kennisoverdracht via school erg nodig.

  9. Alle boten varen op zee
    Wat een borreltaal van Stuivenberg!
    Twee weken geleden had mijn school een reünie. Verschillende oud-leerlingen spraken me aan. Er waren er van twintig jaar geleden die me zeiden dat ze nog steeds dachten vanuit de denkkaders die ze in mijn lessen hadden aangeleerd. Er was ook een student die me zei dat hij zijn medestudenten uitleg gaf aan de hand van wat hij bij mij had opgestoken.
    Kennis veroudert? Nee, prietpraat veroudert.
    In het onderwijs horen leerlingen basiskennis op te doen waarmee ze allerlei verschijnselen kunnen duiden en analyseren. Die basiskennis hoort steeds aangescherpt te worden aan voortschrijdende inzichten in de wetenschappen die een schoolvak voeden.
    Ik heb mijn lesinhouden steeds kunnen verdiepen en verbeteren door de halve week aan de universiteit te werken en de andere halve week les te geven. Daarbij zocht ik steeds naar betere en steeds meer verfijnde didactische instrumenten om mijn lessen te verbeteren. Voorop stond de vakinhoud.
    De leerstof staat centraal. Die denkkaders kunnen leerlingen zich nooit zelf eigen maken, ze missen er het inzicht voor en de kennis. Mijn lessen beginnen frontaal (mijn klassen zijn daar zelfs enthousiast over) en na een tijd laat ik leerlingen zelf het initatief nemen. Ik schuw dus de vernieuwing niet, maar de regie heb ik stevig in handen.
    Ik hoop dat die modieuze prietpraat met termen als “leerlinggestuurd”, “ICT” of “vaardigheden” of “competenties” eindelijk eens gaat ophouden.

    H. Philippens ex-vakdidacticus aan UVA, Erasmus en VU. Nu docent Emmauscollege Rotterdam, bestuurslid SKK van twee scholen havo/vwo

  10. Het is maar net welke boot wij missen…
    U stelt: kinderen leren inmiddels meer buiten dan binnen de school. Ik denk dat dat geen nieuws is, want ook u en ik hebben dat gedaan. Interessanter is: wat is het verschil tussen dat zogeheten ervaringsleren en het intentioneel leren dat je op school doet. De Adviesraad voor het W&T-beleid kenschetst ervaringskennis als “context- en persoonsgebonden, niet systematisch gedocumenteerd en dikwijls moeilijk overdraagbaar. Het leren is incidenteel van aard”. De kennis die wij als docenten aan te bieden hebben, vertegenwoordigt een totaal andere wereld. Het is grotendeels vastgelegde en vaak wetenschappelijke leerstof, er zijn leerdoelen en we toetsen om te kijken of die doelen gehaald zijn. Het leren is intentioneel (bewust en doelgericht). Een praktijkvoorbeeld waarbij de twee vormen botsen:
    Als ik argumentatieleer aanbied, moet ik voortdurend vechten tegen allerlei wijsneuzen met ‘straatkennis’ die beter weten wat de kwaliteit van een argument is dan de rijke traditie (sinds Plato) aan inzichten biedt. Natuurlijk moet je kinderen uitdagen zich met hun eigen kennis te verhouden tot je lesstof, maar er komt een moment dat zij dienen ’terug te treden’, zich datgene moeten eigen maken wat door specialisten reeds is vastgelegd en daarmee de vraagstukken moeten aanpakken. We vinden het wiel ook niet steeds opnieuw uit.
    Door nu je onderwijs geheel aan te passen aan het ervaringsleren van kinderen, onthoud je hen eerdere menselijke ervaring, zoals die is neergelegd in de wetenschap. Ook al is ervaringsleren even belangrijk, zo niet belangrijker dan intentioneel leren, je moet het niet je lessen laten domineren.

    • reactie op reacties
      Dank voor al uw wijze reacties. Dit is echt een inspirerend forum (= geen cynisme)!

      Dat onderwijsvernieuwing nodig is omdat de maatschappij etc. verandert, lijkt de kern te zijn van wat u betwist.

      Wim Veen, hoogleraar Didactiek en onderwijsontwikkeling aan de TU Delft, spreekt van de ‘homo zappiens’, een nieuw ’type’ mens, geboren vanaf ongeveer eind jaren 80. Anderen spreken van ‘The Net Generation’. Deze mens heeft volgens Veen een aantal kenmerken:
      – hij heeft geleerd om actief om te gaan met discontinue informatie;
      – hij is gewend aan ‘multitasking’, kan dus meerdere activiteiten tegelijk uitvoeren;
      – hij leest teksten niet meer, maar scant ze integraal, waarbij ze hun beide hersenhelften gebruiken;
      – hij gebruikt niet-lineaire aanpakken om kennis te verwerven.
      Met deze eigenschappen kan de homo zappiens moeilijk terecht in het traditionele onderwijs, waarin gestructureerde kennisoverdracht centraal staat. Wil het onderwijs de nieuwe mens nog kunnen boeien – wat mij een voorwaarde lijkt te zijn voor effectieve leerprocessen – dan zal het onderwijs zich dus, naar mijn mening, moeten aanpassen aan de veranderde eigenschappen van de leerling van nu, in plaats van zijn eigenschappen proberen te veranderen. Het zal dus andere instrumenten moeten ontwikkelen, die beter aansluiten bij de denkwereld van de homo zappiens. En hier zijn onderwijsvernieuwers nu precies mee bezig. Niet alle vernieuwingen zijn natuurlijk verbeteringen; het is een weg van vallen en opstaan. Maar er worden ook prachtige resultaten behaald!

      Meer informatie over mijn achtergrond en motivatie vindt u overigens op mijn website: www.richardstuivenberg.nl.

      Vriendelijke groet,
      Richard Stuivenberg

      • de kern van “onze” reacties
        Als ik zo vrij mag zijn om de reacties op uw stuk te ordenen, dan zijn de twee meest belangrijke argumenten de volgende:
        1 De implicatie de maatschappij verandert, DUS het onderwijs moet ook veranderen wordt door sommigen hier betwist.
        2 De richting waarin veranderd moet worden wordt door HNL of door Veen niet beargumenteerd. Omdat de jeugd meer zou zappen, moet het onderwijs ook meer zapgericht zijn.
        Deze 2e implicatie komt voor ons werkelijk uit de lucht vallen. Dat wordt theoretisch nergens beargumenteerd, er wordt geen enkele aanwijzing gegeven waarom dat juist goed zo zijn, maar ook onze praktische ervaringen wijzen een heel andere richting op. Het is voor ons werkelijk een vraag “waar zit de logica van meezappen?”
        Ten overvloede om het verder te verduidelijken: als we zouden vinden dat de jeugd tegenwoordig zo agressief is, moeten we dan agressie in het onderwijs inbouwen? Als we vinden dat de jeugs slecht eet, moeten we dan de groente en fruit in de vorm van hamburgers gaan telen?

      • Nieuwe generatie
        Beste R,
        Hartelijk dank voor deze bijdrage. Het wordt nu duidelijk dat de discussie zich toe gaat spitsen op de leerling. Klaarblijkelijk hebben we het niet meer over dezelfde mens. Van de door U beschreven kenmerken, zoals hij leest niet meer maar scant, dient aangetoond te worden dat dat zo is en tevens wat dat betekent. Ook de niet-lineaire aanpak vind ik in dit kader heel interessant. Bij discontinue informatie kan ik mij niets voorstellen moet ik zeggen. Wat ik ook niet kan plaatsen is wat er dan in de jaren 80 gebeurt is met deze mens.
        Kunt U verwijzen naar antwoorden op deze vragen?
        Corgi

        • Stuivenberg’s homo zappiens
          Ik voelde mij verplicht om voor ik commentaar zou geven op de theorie van de homo zappiens de website van Stuivenberg te bezoeken in de verwachting dat die daarin nader uitgewerkt zou staan. Ik heb daarover echter niets kunnen vinden. Daarom kan ik niets anders doen dan me aansluiten bij het koor van mijn BON-genoten

          • multitasking
            Ik deed als kind ook twee dingen te gelijk n.l. lezen en televisie kijken. Nu heet dat ineens multitasking. De mens verandert waarschijnlijk minder dan zijn matriele omgeving en vooral de terminologie.

          • Multitask.
            Goh, nooit geweten dat ik een fervent multitasker was. Niets heerlijkers dan tegelijkertijd repetities nakijken en Championsleague volgen. Vroeger noemde ik dat gewoon het goede met het kwade combineren..

            Historia vitae magistra

          • Doekle Terpstra en multitasking
            Dezelfde onzin over multitasking, maar nu van Doekle Terpstra www.ernomijland.com/doekleterpstra.pdf :

            Over multitasking:
            De nieuwe generatie kinderen groeit op met nieuwe media. Ze kunnen tegelijkertijd hun huiswerk maken en msn’en; als ze een uurtje zappen, kunnen ze van alle programma’s adequaat de grote lijnen weergeven. Het is een heel ander type mens. Je moet dan ook het onderwijs anders vormgeven.

          • Doekle, de nieuwe werknemer en de noodzaak van HNL
            Mocht U nog niet overtuigd zijn van van de noodzaak van HNL, Doekle Terpstra geeft een overtuigend voorbeeld, www.ernomijland.com/doekleterpstra.pdf :

            In die arbeidsmarkt zie je bijvoorbeeld dat er steeds meer van werknemers wordt gevraagd; ze moeten kunnen reflecteren. Het gaat er niet meer om dat je alleen het kunstje beheerst om een spijker in de muur te slaan, maar dat je ook beseft wat het effect daarvan is.

          • spijker reflectie
            Lijkt me uitermate zinnig. Bij mij is er meestal een redelijk onvoorspelbare combinatie van e volgende effecten

            1 Ruzie met de buren omdat die na vier uur van mislukt pogingen van het spijkeren in mijn hardbetonnen muur zo langzamerhand door de paracetamol heen zijn
            2 Gekneusde tenen (waarom laat ik die hamer er nou nooit naast vallen)
            3 een spoedje naar de eerste hulp om mn duim in orde te brengen
            4 Waarom hebben ze die electriciteitdleiding nou precies gelegd waar ik wil timmeren
            5 Een enorm kabaal op een onverwacht moment (bij voorkeur snachts) omdat de binding tussen spijker en muur minder stevig blijkt dan was verwacht.

            Kortom: dat compenetniet gericht timmeren lijkt me een absolute kwaliteitsimpuls voor het meer praktisch gerichte onderwijs.

          • Het effect van je handelen
            Wat een vreemde opmerking beste Doekle. Wij docenten doen hier op BON niet anders. Wij geven steeds aan dat het effect van ons handelen binnen HNL niet leidt tot startbekwame en mondige burgers. En wat doet uw club dan? Die komt met repressie en schreeuwen en soms zelfs met ontslag zoals bij Lex Straaier.
            U wilt helemaal geen reflectie binnen uw eigen organisatie, dat past ook helemaal binnen dictaturen. U stelt zichzelf hiermee boven de regels, wat U zegt geldt voor anderen niet voor U.
            Corgi

          • Nog steeds niet begrepen
            Historica en BTdeJong: jullie hebben het nog steeds niet begrepen. Twee dingen tegelijk doen is toch nog geen multitasking? Welnee, dat begint pas bij drie of vier dingen tegelijk doen! Leerlingen van mij zitten te chatten (drie of vier vensters tegelijk open!), maken hun huiswerk, draaien muziek, laten een game meelopen en branden -want dat doet de computer er toch bij- een stapeltje dvd’s. Ze kunnen het. -Of het goed is is een tweede.

            Ik zelf ben nog van het mono-tasking. Dat kenmerkt mij ook als een geestelijk fossiel, en ik verhoud mij dan ook tot die leerlingen zoals een analfabeet zich verhoudt tot een exegeet. Ik ben als iemand die moeizaam op zijn vingers telt: nul, een… veel! Terwijl die leerlingen al tot drie kunnen tellen: nul, een, twee, drie… veel! Tel uit je winst.

            En foei: proefwerken nakijken terwijl je naar het voetbal kijkt? Dat zouden we toch niet meer doen, proefwerken geven: dat is allang uit de tijd hoor.

          • Tijd genoeg…
            Ah! Voetbal kijken mag dus wel. Ik stop direct met al dat nare nakijkwerk. Iedereen een 7. Management blij, directie blij, kindertjes blij, ouders blij en ik blij, want minder werk en iedereen gaat over!
            Daarnaast leven Historica en ik, als historici, nog in het verleden en toen was het nog heel knap als je kon lezen, ademen en zitten tegelijk! Als dat geen multiwattes is.

            Historia vitae magistra

          • multi-modern
            Beste de Jong,
            Ik ben hardstikke modern multi-van-alles hoor. Geen digibeet want ook nog wetenschappelijk informatiespecialist . Dus ook nog multi-professioneel en multi-inzetbaar. Heb multi-vakken gegeven met multi-inzet. Dus geen stoffige historica. Juist iemand als ik, die multi-bruikbaar is zit nu werkloos thuis, in tijden van tekorten. Dat vind ik multi-zot.

          • Maak van de nood een deugd
            Historica, als je maar niet bij de pakken neerzit. Maak van de nood een deugd. Maak eens een afspraak met de dichtstbijzijnde univeriteit en kijk of je misschien promotie-onderzoek kunt doen. Beschouw wat er gebeurd is maar als een vingerwijzing. Op de univeriteit zijn ze niet afkerig van buitenpromovendi. Misschien is er wel een bezoeker op dit forum die je wil introduceren bij een of andere geschiedenis faculteit. En geloof me, je komt wel weer aan het werk. Ik weet het zeker. Misschien wel op een school waar het echt leuk is, met een ardige directeur, die erg veel belangstelling heeft voor geschiedenis. -Het is multi-onbeschoft hoe ze je behandeld hebben. Wens ze een multi-@!£$ toe, en ga promoveren (want dat wilde je toch graag?)

          • Multi-ik-kan-het-niet-uit-de-strot-krijgen
            Mijn leerlingen ‘doen’ ook vaak twee dingen tegelijk. Door gebrek aan zelfkritiek hebben ze niet in de gaten dat ze dan twee dingen slecht doen of een van de twee helemaal niet.

            Dit meer dan één ding tegelijk doen lijkt mij in regelrechte tegenstelling staan tot het elementaire begrip CONCENTRATIE.

            Kennelijk zijn veel mensen (niet alleen mijn leerlingen) van mening dat zij zich niet hoeven te concentreren.

            Ik dacht dat het op de basisschool voor een deugd doorging als je je kon concentreren. Deze deugd is kennelijk overbodig geworden. Jammer alleen dat al die multi…(jakkes, kan ik het alweer niet opschrijven) figuren nog steeds onvoldoendes halen voor hun wiskunde.

          • Boek
            Beste R,
            Ik neem aan dat jij goed in de materie inzit en het boek goed gelezen hebt. Kun je ons kort uitleggen wat er nu anders is dan vroeger t.a.v. de leerling. Twee vragen houden mij in het bijzonder bezig . Ten eerste wat kan de moderne leerling nu niet meer waardoor frontaal lesgeven niet meer kan? Ten tweede wat kan deze leerling nu wel waardoor kennis hebben en kennisoverdracht niet meer nodig is. Het is mij duidelijk dat e-learning een impact heeft op de vorm en tijdsduur van een les. Dit staat echter los van het principe kennisoverdracht en kennis.
            Corgi

          • niet eens lezen
            En hoe denk je via e-learning te leren als mijn (17-18jarige!) leerlingen niet eens fatsoenlijk hebben leren lezen?

      • mooie woorden …
        Ik citeer een paar regels van het repliek van Richard over de homo zappiens:
        1. hij is gewend aan ‘multitasking’, kan dus meerdere activiteiten tegelijk uitvoeren;
        2. hij leest teksten niet meer, maar scant ze integraal, waarbij ze hun beide hersenhelften gebruiken;
        3. hij gebruikt niet-lineaire aanpakken om kennis te verwerven.

        Ik ruik politieke correctheid. Deze eigenschappen bestonden vroeger ook al. Toen heetten ze anders:
        1. hij kan zich moeilijk concentreren
        2. hij is te lui om een moeilijke tekst te bestuderen
        3. hij kan niet gestructureerd werken

        Maar even serieus. De onuitgesproken aanname bij zulke mooie woorden over de homo zappiens is dat de kwaliteit van de activiteit niet lijdt onder deze prachtige vaardigheden. Ik geloof er niets van. Ik moet de eerste student nog zien die zich een nieuwe wiskundige stelling (mijn vakgebied) eigen kan maken en tegelijk drie andere dingen kan doen. Cognitieve inspanning vraagt concentratie, inzet, en een gestructureerde aanpak. De meeste van mijn studenten hebben, gelukkig, allang ingezien dat die zich slecht verdragen met de zo geroemde multitasking, diagonaal lezen, en niet-lineaire kennisverwerving. Dat hebben ze geleerd – the hard way.

        • Multitasking etc.
          Beste Mark,
          Ik ben benieuwd naar het antwoord van R. Wat ik vermoed is dat multitasking thuishoort bij oppervlakkige en routinematige activiteiten. Het gaat t.k.v. diepgang. Studeren is diepgang vergroten dus dit rijmt niet met elkaar. Ben benieuwd wat R zegt.
          Corgi

      • Zwangerschappen
        .. die beter aansluiten in de denkwereld van de homo zappiens.
        Dus naast het multi tasken, het scannen van teksten, en gebruik van niet lineaire aanpakken om kennis te verwerven (dus toch wel kennis) is ook de denkwereld van de nieuwe mens veranderd?
        Dan vraag ik me af wat ik tijdens mijn vijf zwangerschappen verkeerd heb gegeten, want die vielen precies eind jaren 80, begin jaren 90. En mijn kids zitten inderdaad met vele vensters open, te msn-nen met diverse vriendjes, muziek te downloaden en dan maken ze tussendoor ook nog portfolio’s en boekverslagen.
        Mirakels.

      • Homo zappiens en puberbrein?
        Ik ken dat idee van die Veen al langer, maar vraag mij af of een hoogleraar neuropsychologie als prof. dr. Jelle Jolles niet een aanzienlijk betrouwbaardere bron is als het gaat om dergelijke uitspraken over de werking van hersenen van pubers. Die heb ik nog nooit iets over dat multitasking horen zeggen, alleen van alles over de chaos die af en toe in die breinen heerst. Veen suggereert toch ook dat ze van alles geweldig kunnen? Nou, dat lijkt me dus in tegenspraak met die voortdurende staat van verbouwing waarin puberhersenen blijken te verkeren. Veen schrijft gewoon op waar wij ons al een paar jaar aan ergeren tijdens de lessen, waarin bijvoorbeeld met regelmaat een telefoon moet worden geraadpleegd. Dat is heus geen multitasking, maar een onbedwingbare behoefte om 24/7 contact te houden met de peergroup.
        Overigens moet je je onderwijs wel aanpassen aan de tijd, maar ik denk dat elke goeie leraar dat doet. Je probeert toch aan te knopen bij de leefwereld van kinderen anno 2006? Alleen, parafraseer ik de grote schrijver Bordewijk: “De leraar moet niet afdalen, de leerling moet opklimmen!” Dus geen geroer in de vier of vijf potjes die ze allemaal tegelijk op het vuur schijnen te hebben, maar meekoken met de docent, die een uitgelezen modern of klassiek recept bereidt.

  11. medestander
    Als ik Richards stukje lees dan weet ik zeker dat mijn nichtje dat net ” afgestuudeerd” is aan de PABO het roerend met hem eens is. Ze is echt een leerkracht van deze tijd. Toen ze van haar leraar te horen kreeg dat ze niet kon rekenen en al helemaal niets van breuken snapte gaf ze hem als antwoord:” dat maakt toch niet uit?, ik hoef het toch zelf niet te kunnen om het anderen te kunnen leren?…

    ’t Grappige is dat al die mensen die maar roepen dat het onderwijs niet wil veranderen kennelijk niet op de hoogte zijn van het feit dat er elke drie/vier jaar weer een fantastische verandering wordt ingevoerd die dan na enkele jaren weer vervangen wordt door een nog fantastischer idee en we dus niet eens de kans krijgen enkele jaren het zelfde te doen.

    Edith

    • …Corgi’s ongelijk (helaas)
      Waaruit dus volgt dat studeren (aan de pabo) niet per definitie de diepgang vergroot: Corgi, je hebt dus ongelijk (helaas).

      Schijnbaar kun je een studie doen die je dommer maakt.

  12. Onderwijs aan de homo zappiens vraagt méér dan buigen!
    Ook hier leidt wetenschap tot vreemde conclusies:

    Dat modificatie in de hersenen bij de homo zappiens mogelijk lijkt door een geheel andere vorm van informatieaanbod gaat er bij mij wel in, evenals alles wat er over nieuw leren is gezegd.

    Dit zegt echter niets over onderwijs, alleen over leren.

    Dat de jeugd béter in staat is in niet-gestructureerde data informatie te ontdekken die aansluit bij zijn belangstelling heeft óók een keerzijde: er is weinig concentratievermogen op zaken met een lage attentiewaarde of weinig intrinsieke motivatie.
    Het onderwijs heeft nooit de opdracht gehad om gebrekkig aan de gang te gaan met dát wat voor de leerling gewooon op straat ligt. Het gaat juist om een heleboel dingen waarvoor de belangstelling gewekt moet worden. Daarnaast is het onbetaalbaar om alles in de gelikte vorm van een supergame te presenteren. Als je als school de handschoen oppakt om mét deze handicaps de leerling toch nog zaken mee te geven die het niveau van de straat ontstijgen, ben je niet conservatief. Je buigt alleen niet voor een moeilijke opdracht en legt je niet neer bij de faillietverklaring van leerplicht en opleiden.

    • neuromythen
      Homo zappiens, multitasking, scannen ipv. lezen.
      De wetenschap noemt dit heel simpel “neuromythen” met de nadruk op mythen.

        • Paultje
          Even je hersens erbij houden Paultje. Prof. Jelle Jolles een degelijke wetenschapper zou ik zo zeggen. Misschien kan je zijn artikel over het brein eens lezen in de uitgave van balans-digitaal van augustus-september.

          • Overslaande vonken
            Met dit artikel lijkt me niets mis. J J betoogt dat leerlingen zeer ontvankelijk zijn (overslaande vonken) voor een stimulerende en inspirerende omgeving. Bijvoorbeeld in de vorm van vakkundige docenten die bezield overbrengen waarom het leuk is om je bezig te houden met de vragen over zijn vak.
            Misschien dat dit voorbeeld suggereert dat het uiteindelijk toch weer ‘leuk’ moet zijn? Dat bij sommigen de vonk helaas toch niet overspringt en dat deze sommigen zich dan toch moeten inzetten…
            Natuurlijk worden hersenen gevormd door de interactie met de omgeving.
            En soms misvormd.

          • Hersens
            > Even je hersens erbij houden Paultje.

            Zeer toepasselijk bij dit onderwerp

            > Prof. Jelle Jolles een degelijke wetenschapper zou ik zo zeggen.

            Ik kan mij niet herinneren dat ik ergens het tegenovergestelde heb beweerd.
            Ik vond “neuromythica” eenvoudigweg een schitterend woord en ik wist niet dat er al een professor bij hoorde. Ik loop weer eens achter ;-).

            > Misschien kan je zijn artikel over het brein eens lezen in de uitgave van balans-digitaal van augustus-september.

            Dat probeerde ik zojuist, maar net die ene link naar de inhoud van dat nummer werkt bij mij niet. Zal het later nog eens proberen. Of heb jij een directe link naar dat artikel?

            Planeten Paultje

  13. HNL en Skepter
    De redactie van het blad Skepter stelt dat HNL overeenkomt met de vervanging van een efficiënt vervoerssysteem door nachtelijke zwerftochten te voet in onbekend gebied, zonder kaart, kompas of lantaarn.
    Treffende vergelijking.

  14. Constructivisme is bijgeloof
    Volgens Paul Kirschner, hoogleraar onderwijstechnologie, is constructivisme een religie, geen wetenschap, lees www.edusite.nl/edusite/columns/14226 .

    “Constructivisme is een filosofie of zienswijze en niet een leertheorie of een didactiek.

    Nu terug naar mijn redenen om Skepticus te worden ten aanzien van constructivisme.
    Ten eerste, constructivisme als leertheorie en -didactiek is mijn inziens vooral gebaseerd op ongefundeerde beweringen en geloof. Ik wacht nog steeds op de eerste serie controleerbare en repliceerbare onderzoekingen die bewijzen dat constructivisme effectief en efficiënt leren oplevert.
    Ten tweede omdat ik mij echt zorgen maak dat leerkrachten, onderwijsinstellingen en lerenden die onze hulp als onderwijswetenschappers hard nodig hebben, hun tijd, geld en uiteindelijk hun minds kunnen verliezen door te blijven geloven in kwakzalverij”.

    Het is erger: we krijgen die kwakzalverij opgedrongen, of we erin geloven of niet.

    • Constructivisme en hun geschriften
      Ik wil hierbij mijn waardering uitspreken voor al die mensen die de zware klus op zich nemen om al die onleesbare artikelen en boeken over constructivisme e.d. door te werken. Als je ze daarna gefundeerd kunt ontmaskeren als aperte lariekoek is dat erg bevredigend.

      Zelf mis ik daar ten enen male de energie voor; bovendien krijg ik meestal al uitslag na twee pagina’s vol met woorden als constructivisme en communicatie.

      ‘Das Kapital’ van Marx was ook zo’n boek waar niet dóór te komen was. Dat bleek dan ook volstrekte klets te zijn.

      Ik wil maar zeggen: hulde, JL en vele andere zwoegers op dit forum.

  15. ” U mist de boot” Is er niet, m.a.g. ronddobberende kinderen.
    Het is een illusie dat ons verstikkende onderwijs-systeem, ruimte biedt voor de individuele leerling. Met name niet voor die leerling met een achterstand/beperking en nog ff dan geldt dat voor de meerderheid van onze kinderen. Er is dus ook geen interesse voor onderwijs op maat.
    Het heeft dus vooralsnog geen zin over een eventuele invulling te praten, als dit systeem, bewust overigens, in stand kan worden gehouden. En dat is het geval.
    AL RUIM 15 JAAR WORDT ER BELEID OVER BELEID HEEN GELEGD, ZONDER TE KIJKEN WAAROM IETS NIET WERKT, BRON: WWW.ALGEMENEREKENKAMER.NL

    Onze kinderen staan eigenlijk alleen nog maar ten dienste van het op hol geslagen en voortdurend aangepast en uitgebreid geldverslindend onderwijs(prestatie)systeem? Waar het alleen over doelen moet gaan en adequate informatie en ondersteuning al jaren lang een toevalstreffer is, aldus o.a. het SCP in hun recent rapport: Jeugd met beperkingen. Met een voortdurende stijging van voornamelijk overhead kosten en daling van 30% van het budget, sinds 1975. Maar ook een daling van: het aantal leerkrachten, hun kwaliteit en de opleidingsniveaus. Een verder oplopend tekort aan leerkrachten wordt verwacht, terwijl er meer leerlingen bij komen.

    HET MANIFEST van onze vereniging WWW.OUDERSAANZET.NL: OPVOEDING EN ONDERWIJS.
    Het uitgangspunt is, het leren omgaan met zichzelf en met zijn omgeving. Leren hoe je moet leren, talenten ontdekken en ontplooien. Het kind centraal stellen en met alle betrokkenen een handelings/afsprakenplan voor iedere leerling maken, waarbij prestatie/diplomagericht denken niet het doel mag zijn, maar uitgegaan wordt van de mogelijkheden.

    ludo hardeman.
    www.oudersaanzet.nl

  16. Onderwijsvernieuwing
    Al die vernieuwingen kunnen terugzien op geweldige succeservaringen: basisvorming, studiehuis, het complete vmbo, de roep om terugkeer van de mavo. leerlingen die van het Friesland College het Nieuwe Leren niet langer accepteren en ga zo maar door…
    En de leerkrachten mogen zich conformeren aan het top-down-beleid. Fijn voor de motivatie dus. Kennis maakt macht???

  17. I want it all, I want it now
    De generatie van millenials stelt andere eisen aan hoger onderwijs, aldus Sweeney, www.edusite.nl/edusite/nieuws/17016 .

    “De eigenschappen van Amerikaanse millenials lijken in grote mate overeen te komen met die van de Nederlandse milleniumgeneratie.
    Volgens de bibliothecaris gebruiken ze instant messaging vaker dan e-mail.
    Millenials verwachten keuzes te kunnen maken en willen producten aan kunnen passen aan hun persoonlijke voorkeuren.
    Volgens Sweeney zien ze dat zefs als hun recht.
    Volgens Sweeney kan de behoefte van millenials aan snelheid en efficiëntie nauwelijks overschat worden.
    De generatie heeft geen begrip voor vertraging. Als ze iets willen, willen ze het meteen.
    Andere eigenschappen die tijdens Sweeney’s presentatie naar voren komen, zijn dat millenials verwachten meer te gaan verdienen dan hun ouders, terwijl ze denken daar minder voor te hoeven werken. ”

  18. My smmr hols wr CWOT. B4, we usd 2go2 NY 2C my bro, his GF & thr
    “My smmr hols wr CWOT. B4, we usd 2go2 NY 2C my bro, his GF & thr 3 :- kds FTF. ILNY, it’s a gr8 plc.”

    Vertaald: “My summer holidays were a complete waste of time. Before, we used to go to New York to see my brother, his girlfriend and their three screaming kids face to face. I love New York, it’s a great place.“

    Bron: ‘Leren van jongeren’, www.fontys.nl/kennisdebat/leren.van.jongeren.124765.htm .

    Inhoud: Hoe docenten, de digital immigrants, hun onderwijs moeten aanpassen aan jongeren, de digital natives (artikel geschreven door een onderwijs consultant).

    • Hans is zelf een Digital Immigrant
      Toch aardig om vast te stellen dat dit artikel is geschreven in de taal van de DI. Het staat er in gewoon nederlands. Jammer. Ik geloof deze meneer ‘Schrijen’ natuurlijk pas als hij zelf schrijft in de taal van de DN. Dan worden die kinderlijke denkbeelden tenminste door niemand meer gelezen.

      Ach, zoals een wijs man ooit zei: al heet je tien keer ‘schrijen’, het is en blijft huilen (met de pet op).

  19. De boot
    A. Molendijk

    Beste Richard,

    Hoe komp het dan da mijn 1e jaars studente Frans (RUG Groningen) nie meer wete hoe ze motte schrijve? Hoe komp het dan da ze bij aankoms bijna niks in fassoenluk Frans kenne uitbrenge? EN HOE KOMT HET DAN DAT MIJN STUDENTEN ME ERG DANKBAAR ZIJN VOOR DE OUDERWETSE STOOMCURSUS FRANS DIE IK ZE BIJ AANVANG VAN DE STUDIE GEDURENDE EEN AANTAL MAANDEN LAAT VOLGEN? Hoe komt het dan dat ze me vragen: ‘waarom hebben we dat niet op de middelbare school gehad?’

    Heb jij, zoals ik, 35 jaar onderwijservaring achter de rug, zodat je weet waar je het over hebt? Heb jij, zoals ik, kunnen merken dat studenten nu ontevreden zijn over allerlei door jou bejubelde veranderingen? Ik wél. (Geen vrijblijvend geklaag in de gang, maar aan officiële commissies gerichte brieven!).

    Met jou ga ik niet in een boot zitten. (Dat wordt verzuipen in deze zo snel veranderende wereld!). En ik weet heel zeker dat mijn studenten dat ook niet willen. Kom een dagje naar Groningen om met ze te discussiëren!

    Advies: praat niet op te assertieve toon over dingen waar je geen ervaring in hebt. Dan gedraag je je tenminste beter dan de onderwijsdeskundige die, zonder dat hij 1 seconde voor leerlingen of studenten had gestaan, doodleuk beweerde dat allerlei boeken en gestructureerd onderwijs wel weg konden, want: (1) leren doe je via de beleving en Google en (2) anders over de zaak denken dan hij = ‘hakken in het zand’. (Waar gebeurd!).

    Arie Molendijk (www.molendijk.tk)

    • Waar gebeurd!
      Deze toevoeging is op dit forum helaas overbodig: tegenwoordig twijfelt niemand meer aan de aanmatigende en buitengewoon krankzinnige voorstellen van pedagogen. Het zou zo fijn zijn als pedagogen eens wat empirischer te werk gingen. Gewoon jarenlang op scholen rond hangen om uit te zoeken wat een docent tot een goede docent maakt. Maar dit is schijnbaar te veel moeite. Ik zou dat zeer nuttig ondezoek vinden: een onderzoek naar -pakweg- 30 docenten die opvallen door hun goede examenresultaten; wat doen deze docenten wat hen zo goed maakt?; wat is een goede docent? (Natuurlijk verwacht ik geen hapklaar antwoord. Maar laten we zeggen dat een goede docent uit een verzameling van twintig kenmerken er tenminste tien in de praktijk brengt.)

      Vroeger kregen we de roos van Leary: dat vond ik een redelijk goed instrument. Dergelijke hulpmiddelen lijken van de aardbodem te zijn verdwenen. Bij mijn weten was daar echt onderzoek aan vooraf gegaan. Niet te geloven: echt onderzoek(!)

      Hoe dan ook: op de radio heb ik ooit een pas afgestudeerde mevrouw horen zeggen dat docenten die zich niet willen voegen naar de nieuwe lesmethoden door een schoolleiding moeten worden gestraft. Dat straffen van docenten was nodig ter bescherming van de leerlingen(!) Ze had een hele rangorde van straffen bedacht: eerst boos aanspreken, dan op non-actief stellen en vervolgens ontslag. (Overbodig te zeggen: waar gebeurd!).

      Haar heb ik natuurlijk vermoord. Vandaar dat ik nu in het gevang zit. Ik houd mij hier ledig met het vasttimmeren van scheten op houten plankjes* en het nadenken over het nieuwe onderwijs. -Dat vasttimmeren van scheten blijkt nuttiger dan het nadenken over nieuw onderwijs…

      *deze schitterende uitdrukking heb ik gestolen van een forumlid: ton jager.

  20. ik zwaai naar ’n bootje
    gelukkig gemist
    heb vanaf de kant
    met helpende hand
    zoveel mogelijk kinderen uit ’t water gevist

Reacties zijn gesloten.