Druk vandaag, in de media. En dan bedoel ik over onderwijs. De Volkskrant opent met het bericht, dat zo’n anderhalf miljard (salaris) meer voor leraren, problemen gaat oplossen. NRC, in M, laat schoolleiders vertellen, dat de tweedeling in het onderwijssysteem, achterstanden versterken en dat je moet stoppen met het bij elkaar stoppen van kwetsbare leerlingen in kwetsbare scholen.
Wat vinden wij, onderwijsmensen daarvan?
Reacties zijn gesloten.
Wat vinden wij?
Het Volkskrant artikel over de commissie Rinnooy Kan wordt hier op de BONsite besproken en het NRC artikel hier. Met links naar de artikelen!
Dat is prima,
maar ik ben nieuwsgierig, naar wat “men” vindt van de keuze. Hogere salarissen of iets proberen te doen aan de toenemende tweedeling binnen het onderwijs. Zijn er misschien meer opties?
Moeten die twee aan elkaar gekoppeld worden?
Je speelt de twee artikelen ’tegen elkaar uit’. Moet dat? Zijn dit niet twee verschillende problemen? In het vhwo (havo en vwo) dreigt een tekort aan hoger opgeleide docenten. In het vmbo dreigt de algehele teloorgang (bijzonder goed artikel trouwens in M! -met als klap op de vuurpijl, in de laatste kolom de mededeling dat Clinsey, iemand voor wie je gaandeweg een enorme sympathie bent gaan koesteren, er de brui aan heeft gegeven!).
Beide problemen moeten worden opgelost: het is geen kwestie van ‘of-of’ (exclusief), maar van en-en (inclusief).
De schoolbesturen zijn overigens debet aan beide problemen! Niets gedaan aan het leraren tekort, niets gedaan tegen de tweedeling. Ik kan het niet nalaten om dat hier te noemen.
Ik koppel niets aan elkaar maar
heb het over een probleem. Dat van ’t onderwijs. Of dat salarisverhoging gaat zorgen voor oplossingen, of dat het zich loont om de groeiende tweedeling aan te pakken. Als Clinsey er de brui aan geeft, zegt dat m.i. meer over zijn gebrek aan voldoening, binnen zijn werk, dan over (?) zijn salaris. Ik speel geen twee artikelen tegen elkaar uit, ik vraag alleen wat de mensen van BON van deze twee berichten vinden.
toch wel of-of!
Toch heeft simon gelijk, Leo – in je antwoord schrijf je weer ‘Of dat salarisverhoging gaat zorgen voor oplossingen, of dat het zich loont om de groeiende tweedeling aan te pakken.’ Jouw suggestie is (weer) dat je deze twee niet tegelijk kunt doen. Terwijl deze twee eigenlijk alleen een financieel aspect gemeen hebben; je zou veel aan die tweedeling kunnen doen zonder financiële maatregelen.
Naar eer en geweten
heb ik nooit willen suggereren, dat het het een of het ander moet zijn. Dan zou ik het ook niet over een derde mogelijke optie gehad hebben. Misschien dat ongelukkig taalgebruik de reden is van dit misverstand. Daarvoor excuses. Opnieuw geprobeerd dus.
Er zou sprake zijn van anderhalf miljard aan salarisverhoging voor leraren. Uiteraard terecht, het verschil met het bedrijfsleven is onverantwoord groot. Tegelijkertijd geven schoolleiders aan, dat de tweedeling in het onderwijs alarmerende vormen aanneemt. En dat over het grootste probleem in het Nederlandse onderwijs, de segregatie niet wordt gesproken. Dat e.e.a. de wrange vruchten zijn van het politieke beleid van de laatste pakweg 30 jaar, helemaal mee eens. Oplossingen werken natuurlijk alleen op basis van en-en!
Gezien de (?) realiteit van de anderhalf miljard en de realiteit van de bezorgde schoolleiders, vraag ik me af waar het zwaartepunt moet liggen.
Zwartepieten
Even vanuit de optiek van bestuurders geredeneerd: “Wat levert het ons op als we die problemen aanpakken?”. Door de politiek in het leven geroepen principes (marktwerking, schaalvergroting, bestuurlijke autonomie) en door de poltiek bedachte bekostigingsregels (diplomafinanciering) hebben gezorgd voor kwalijke effecten die het onderwijs geen goed hebben gedaan. Naast de bestuurders die economische maatstaven hanteren moet vooral de politiek ter verantwoording worden geroepen als aanstichter van deze wantoestanden.
Naast zwartepieten
kun je ook vanuit de werkvoer redeneren. Als en helemaal mee eens, de politiek er niets van bakt, dan moet het ergens anders vandaan komen. De politiek, dankzij allerlei signalen, waaronder veel van BON, legt anderhalf miljard op tafel. Moet er dan niet, naast de salarisverhogingen, terecht, ook niet extra aandacht gegeven worden aan die ander reden van het “onderwijsprobleem”? Dat wat schoolleiders aangeven. De toenemende segregatie.
Anderhalf miljard
Leo, dat anderhalf miljard is er nog niet. Er is een commissie die anderhalf miljard vraagt. Dat gebeurt zo vaak, meestal komt zo een bedrag nooit daadwerkelijk op tafel.
Leo
We kunnen geen ijzer met handen breken. Als de politiek niet inziet dat ze verkeerd bezig is kun je lang wachten voor er iets verandert. Daarom is de ketelmuziek die BON maakt zeer nuttig. Anders gaan de jongens en meisjes in Den Haag gewoon door op de ingeslagen paden.