OU neemt BON niet serieus

Bij het lezen van een artikel in het blad Onderwijsinnovatie van de Open Universiteit gingen mijn tenen allengs krommer staan. Het artikel is van Bouke Bergsma in een rubriek die verzorgd wordt door Prof. Dr. Rob Martens. Het gaat over het tradidtionele maar goede Vlaamse onderwijs. Plotseling wordt BON erbij gehaald als een club mopperende docenten die tegen het ‘nieuwe leren’ zijn en vooral voor een hoger salaris pleiten. “Ze voeren een strijd tegen onderwijsvernieuwing”. Ik vraag me af of dit de heersende mening is binnen de OU of dat er ook lieden rondlopen die de onderwijsvernieuwingen van de laatste decennia kritisch durven te beschouwen en weten dat BON voor meer staat dan alleen meer geld en terug naar de jaren zestig.

Pierre Wielders
Coördinator Opleiding Elektrotechniek
Hogeschool Zuyd, Heerlen

8 Reacties

  1. OU afhankelijk van vernieuwings gelden
    De OU is voor een groot deel afhankelijk van vernieuwingsgelden. Concreet is er in het verleden door lobby-en van Thijs Wöltgens (destijds collegevoorzitter) voor gezorgd dat een reguliere bezuinigings operatie is omgebogen in een opdracht om te helpen de leraren tekorten tegen te gaan.
    Daartoe is het Ruud de Moor Instituut van de OU uitgebreid en zijn samenwerkings verbanden met lerarenopleidingen aangegaan (de OU zelf kent geen lerarenopleiding en heeft daar ook geen enkele expertise in).
    Het idee was dat hier de expertise van de OU (afstandsonderwijs) samengaat met de expertise van de lerarenopleidingen en dat dat meer zij-instromers en betere begeleiding voor zij-instromers op zou moeten leveren.

    Zoals gebruikelijk zijn deze projecten inhoudelijk sterk gekoppeld aan de tsunami van vernieuwlingen.

    Wat het uiteindelijk heeft opgeleverd, weet ik niet. Voor de OU in ieder geval een berg geld, wat men anders kwijt was geweest.

    Op moment dat er tegenkrachten tegen HNL ontstaan is dat voor de OU uitermate vervelend. Zij hebben geen reguliere lerarenopleiding om op terug te vallen. Dus ook geen vakkennis zodat ze in staat zouden zijn om bv vakkennis wiskunde aan te bieden voor leraren. Wel veel socio en psycho onderdeel.

    Het kan zomaar kunnen wezen natuurlijk dat die afhankelijkheid hun mening over BON beïnvloedt 😉 Al ga ik er van uit dat men hun wetenschappelijk werk volkomen waardenvrij uitvoert en derhalve gelijk heeft dat BON een zooitje ouwe zeuren is.

    • Op dit moment..(OU)
      valt het blad Onderwijsinnovatie bij mij in de bus, ik ga het de laatste tijd met steeds meer tegenzin lezen, en overweeg dan ook het op te zeggen.
      Ik meen met enig zeggenschap te spreken, daar ik enige jaren aan de Ou heb gestudeerd. De laatste jaren is het face-to-face onderwijs steeds meer verdwenen aldaar (lelijk woord, maar we gebruikten het ter nadrukkelijke onderscheiding van elektronische begeleiding). Gewoon een man of vrouw voor de groep dus. Het publiek studenten bestaat veelal uit 30plussers, de docenten die ik had stonden met erg veel plezier voor deze zeer gemotiveerde groep mensen, en waren ook prive vaak beschikbaar per mail of telefoon. Hulde aan deze docenten !
      Helaas oordeelde het CvB dat frontaal of face to face onderwijs uit de tijd was. De nieuwe flexibele student zou dit niet meer willen en ook niet meer nodig hebben.De docenten werden steeds meer vervangen door electronische begeleiding, wat ook te merken was aan de landelijke studiecentra, waarvan de openingstijden steeds meer beperkt werden. Docenten die 57 jaar werden, werden met seniorenregeling gestuurd, en niet meer vervangen. De overige docenten moesten aan de e-learning.
      (Ongetwijfeld een uitkomst voor studenten op waddeneilanden, uitgezonden beroepsmiliatairen, reizenden etc.) Daarnaast werden steeds meer trajecten met het bedrijfsleven uitgestippeld.

      Ik had er geen plezier/interesse meer in,heb de Ou verlaten, en overgestapt naar een reguliere uni.

      • Overigens (OU)
        .. heb ik de redactie van BON al eerder gewezen op een artikel in Onderwijsinnovatie waar BON ook in voorkomt En wel in nr 3, sept 2006, artikel geschreven door Rob Martens, pagina 11 t/m 14 “Onderwijs als nationale klaagmuur”. De vrienden van het gymnasium, BON, Paul Scheffer, Aleid Truijens,Leo Prick, ze zouden zich allemaal schuldig maken aan drogredeneringen.Die “drogredeneringen” worden alineagewijs “weerlegd”.

  2. Oase in een probleemwijk
    Onder deze titel staat er vandaag een artikel in de Volkskrant over een zwarte school in Arnhem die goede resultaten met HOL bereikt.
    Veelzeggend zijn de openingszinnen: We tillen de deksels van hun hoofden op en gieten er kennis in en: ‘Hier’, pakt hij een map, ‘dit zijn artikelen over het nieuwe leren.’ En hij verscheurt ze denkbeeldig.
    Als zoveel praktijkmensen, waaronder BON, bezwaren uiten tegen niet werkbare onderwijsinnovatie’s dan ben je als vernieuwer geen knip voor je neus waard als je dat niet serieus neemt. De kritiek van OU is gebaseerd op een onfeilbaar geloof en angst voor kritiek.

Reacties zijn gesloten.