Oprecht bezorgd én stuurloos : niet alleen Doekle

Ze doen het ALLEMAAL ! En ze hullen zich in de mantel der nederigheid; ALLEMAAL ! Kijk :

edition.cnn.com/2009/WORLD/europe/03/24/jamie.oliver.g20.london/index.html?iref=mpstoryview

Wat dacht je : gaat de financiele crisis op die manier over ? Of, tenminste, misschien de onderwijs crisis ?

Ik was de laatste twee weken op reis in Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Tsjechie en Duitsland. Overal rommelt het in onderwijs, de zaken zijn er meer dan grondig mis : onderbetaalde leraren, resultaten in allochtone scholen, desintegratie, onvrede met ministers, vertwijfeling over de toekomst. Het kraakt overal, en niet alleen maar in NL.

Een week geleden Winnenden (Tim, Stuttgart, Duitsland). In Wenen iets dergelijks. Praag, net zo. In Frankrijk staken leraren. Niet lang geleden dat akkefietje in Weesp. Die jongens op Hyves, pistolen, geintje. Bus-chauffeur, vandaag, alas, geen geintje.
Vandaag ook die overblijf-ouder op een Montessorischool in Amsterdam. Wit laken over het slachtoffer, er zijn jonge kinderen die dat zien, heel jong – zullen ze later begrijpen wat er fout was en waarom het fout was ?

Welke sufferd dacht nog dat “we” de bankencrisis snel (“nog dit jaar, en anders 2010”) te boven zouden zijn ? Bos eerst wel, nu niet meer, geniaal inzicht ; verlate leerling. Wellink, nou jah, die zou op de stabiliteit van de banken letten – -. En dat succesvolle onderonsje op het Catshuis dat nu al weken lang duurt ? Je kunt er vergif op innemen dat “ze” het verkeerd gaan doen.

Ja, in Amerika pakken ze het “wel voortvarend” aan : met inflatie – vooralsnog 10 procent ingecalculeerd, met een optie op meer – 30-40 percent over 3 tot 5 jaar zou meevallen. Die optie, by the way, is eigenlijk al zekerheid, les in log-grafieken zal helpen om dat in te zien.
Bernanke, de baas van de Amerikaanse Centrale Bank (zo zegt CNN) heeft een nieuw woord geleerd : Heidelberg*. De vitriole commentaren van economen als Krugman, Steglitz ; honderden blogs, ze verwoorden de verwachte werkelijkheid. Alleen politiek bedrog kan de toestand nog maskeren – tijdelijk.

Wie dacht nog dat er geen verband is tussen tussen de crises van het onderwijs, de banken, financien, het grote graaien, de zorg (toeslag wordt verminderd), het HBO en zijn (m/v) leerlingen, de voedselbanken, de politiek, het openbare leven ? Aardig idee : REKEN MAAR, d.w.z. reken maar uit !

maarten

* gerenommeerd fabrikant van drukmachines ; beleggingsadvies : koop aandelen in een bankbiljettenpapierfabriek

3 Reacties

  1. Wantrouwen, pessimisme en deflatie
    Er is inderdaad een verband tussen malaise in het onderwijs, de openbare ruimte, m.b.t. veiligheid en dit verband kan worden aangemerkt als: geschonden vertrouwen.
    Vele mensen zijn pessimistisch als het gaat over zaken als onderwijs, politiek, veiligheid, integratie. Meer recent zijn hier bij gekomen: economie, financiele wereld.
    Je kunt zeggen dat er een geest heerst van teleurstelling, twijfel en pessimisme over deze zaken. En deze opvatting heeft voeten in de werkelijkheid, zeker ook wat het onderwijs betreft.

    Alleen nog even een kritische noot bij je opmerkingen over inflatie:

    In de VS is de inflatie scherp aan het dalen en niet alleen daar.
    Het afgelopen half jaar zijn prijzen over de hele linie drastisch gedaald: aandelen,
    grondstoffen, huizen. Dat wijst niet bepaald op inflatie.
    De rente staat historisch laag. Ook dit is geen teken van inflatie.
    De huidige tijdsgeest van wantrouwen en pessimisme is evenmin bevorderlijk voor inflatie.
    Bernanke kan geld drukken wat hij wil, maar inflatie zal nu niet het gevolg zijn.
    Het geschokte vertrouwen in de economie zorgt dat de omloopsnelheid van het geld vertraagt. Dit proces wordt mede gevoed door de hoge schuldenlast in de Westerse wereld.
    Zolang vertrouwen en optimisme niet terugkeren, zal er geen inflatie zijn, maar eerder deflatie, log-grafieken of niet.

    • wantrouwen, pessimisme en inflatie, en de ander
      ref : de ander, hierboven

      Je hebt helemaal gelijk, als het gaat over de korte termijn – zeg zes maanden, een jaar, wie weet nog langer : als de recessie een depressie wordt ; wat we nog niet weten, en daarom niet is uit te sluiten : vergeet de haleluja-roepers “in 2010 gaat t weer beter”.
      De fundamentele vraag is : WIE gaat betalen voor de financiele correcties die nodig zijn om terug te keren naar een stabiel systeem ?
      Het praktikabele antwoord, dat iedereen kan weten maar niemand durft te zeggen, is : jij, wij, wij allemaal. Hoe ? Inflatie ; een grove orde van grootte heb ik boven proberen aan te geven*. Dat traject zal beginnen zodra de schrik van dit moment (deflatie, die incidenteel is) wordt ingeruild voor een “stabiele” economie. Berg je dan maar.

      maarten

      * zie een vorige reactie, waarin de methodiek van de chileense regering (ante Allende) om de prijs index (dus de inflatie, toen 1000 pct py) te beteugelen ; het ging over de import van aardappelen uit Buenos Aires, per vliegtuig ; eenmalig, 1400 kilo ; waren in vijf minuten op de markt verkocht, 3 cent per kilo ; cynischer kan haast niet

  2. Ancien régime…
    Het rommelt sinds 2002
    …geringe vorm van politieke invloed en macht voor de opkomende burgerij, de ambachtslui en de arbeiders….
    …de overmatige invloed en vooral de privileges van de adel en de hogere geestelijkheid……
    ….grote tegenstelling tussen de boerenstand en de klasse der grootgrondbezitters, die op zijn feodale rechten stond….
    ….openbare mandaten en gerechtelijke functies werden voor een beperkte tijd verpacht. Dit leidde veelal tot misbruiken, favoritisme of ambtelijke willekeur…..MPP
    ….graaicultuur…
    ….onbereikbaarheid van hogere posities…
    ….kloof bovenklasse, burgerij en volk….

Reacties zijn gesloten.