Woensdag 26 april in Netwerk. Bekijk de uitzending.
Donderdag 27 april in Rondom Tien: onderwijs en management. Bekijk de uitzending hier. Voor niet breedband kies hier zelf.
2 Reacties
waarom verandert een leraar als hij/zij manager wordt De vraag werd gesteld in Rondom Tien, maar niet beantwoord. Ik denk dat het komt omdat hij dan loyaal geacht wordt te zijn aan de geformuleerde doelen en aan de mensen naast en boven hem/haar. Dat is de essentie van van zijn functie. Daar ligt de loyaliteits breuklijn in een organisatie. De laatste tijd worden pogingen gedaan om die loyaliteits breuklijn verder omlaag te krijgen. Zodat “alle neuzen dezelfde kant op wijzen” (en wel de uitgezette koers van de leiding). De manager is dus geen spil meer tussen hogere en lagere lagen, maar een doorgeefluik van boven naar beneden. En dat wordt sterker naarmate er meer beleidsdoelen van boven worden geformuleerd, naarmate de instellingen groter worden, naarmate er meer managementslagen zijn en naarmate de doorloopptijd van projecten en processen in die organisatie groter wordt. Kortom: door de schaalvergroting. De eenvoudige docent die manager wordt kan er ook niks aan doen: hij moet wel. En als hij les blijft geven dan blijft het sturings- en controle fetisjisme van boven ook onverkort op hem van toepassing.
Ik kom uit de Ik kom uit de wetenschappelijke omgeving daar is een kritische houding deel van de cultuur en eigenwijsheid vast gelegd in de academische vrijheid. Een kritsche houding is namelijke nodig om te excelleren.
Bureaucratische organisaties kenmerken zich door volgzaamheid en loyaliteit aan de leider. Ik vrees dat het onderwijs daar steeds meer toegaat behoren. Belangrijk is te beseffen dat een kritische sfeer tot een beter gemeenschappelijk resultaat leidt. Kritiek is in de regel dus opbouwend.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
waarom verandert een leraar als hij/zij manager wordt
De vraag werd gesteld in Rondom Tien, maar niet beantwoord. Ik denk dat het komt omdat hij dan loyaal geacht wordt te zijn aan de geformuleerde doelen en aan de mensen naast en boven hem/haar. Dat is de essentie van van zijn functie. Daar ligt de loyaliteits breuklijn in een organisatie. De laatste tijd worden pogingen gedaan om die loyaliteits breuklijn verder omlaag te krijgen. Zodat “alle neuzen dezelfde kant op wijzen” (en wel de uitgezette koers van de leiding). De manager is dus geen spil meer tussen hogere en lagere lagen, maar een doorgeefluik van boven naar beneden. En dat wordt sterker naarmate er meer beleidsdoelen van boven worden geformuleerd, naarmate de instellingen groter worden, naarmate er meer managementslagen zijn en naarmate de doorloopptijd van projecten en processen in die organisatie groter wordt. Kortom: door de schaalvergroting. De eenvoudige docent die manager wordt kan er ook niks aan doen: hij moet wel. En als hij les blijft geven dan blijft het sturings- en controle fetisjisme van boven ook onverkort op hem van toepassing.
Ik kom uit de
Ik kom uit de wetenschappelijke omgeving daar is een kritische houding deel van de cultuur en eigenwijsheid vast gelegd in de academische vrijheid. Een kritsche houding is namelijke nodig om te excelleren.
Bureaucratische organisaties kenmerken zich door volgzaamheid en loyaliteit aan de leider. Ik vrees dat het onderwijs daar steeds meer toegaat behoren. Belangrijk is te beseffen dat een kritische sfeer tot een beter gemeenschappelijk resultaat leidt. Kritiek is in de regel dus opbouwend.