Ondergang van de beschaving is normaal

Er staat nu al een artikel in de Volkskrant dat de ondergang van de beschaving normaal zou zijn. Blijkbaar heeft de schrijver er zich bij neergelegd en moeten we klaar gemaakt worden met gedachte dat onze tijd geweest is. Het Westen gaat naar de bliksem, Europa is een museum van oude waarden geworden en door de Aziaten wordt het spel gespeeld.
Tegelijkertijd willen de Vlamingen weer bij ons horen. Sedert 1830 van ons afgescheiden, omdat de Engelsen het wel handig vonden, een bufferland tussen Nederland en Frankrijk.
Met de Walen hebben de Vlamingen het nu wel gehad. Het is altijd al handjeklap geweest; wij een sluis, jullie een brug, ook al hebben jullie die niet nodig.
Vlaanderen bij Nederland, het zou een positieve injectie geven aan ons landje dat iedere hoop op een mooie toekomst verloren heeft. Drie wereldhavens is een groot Nederlands taalgebied van 21 miljoen inwoners. Zij met goed onderwijs, wij met goede justitie en een beter ambtenarenapparaat. Tel Uw zegeningen maar.
De ondergang van onze beschaving is vooral een economisch verhaal, maar ik denk dat onderwijs, cultuur en creativiteit daar de basis voor vormen. Als het al gebeurt, hebben we het zelf gedaan. We hebben alles maar op z’n beloop gelaten. We hebben het onderwijs laten verrommelen, de architectuur is naar de knoppen en het land is zo vol als een legbatterij. Om maar niet te spreken over verkeerd bestuur en al die mensen op de verkeerde plaats.
In zoverre hadden we onze toekomst in onze eigen hand.
Misschien zijn de problemen bij onze zuiderburen het begin van onze eigen oplossing.