Via de website van de vereniging van leraren in Levende Talen ontdekte ik de brief die deze vereniging geschreven heeft aan de Commissie Rinnooy Kan. Het lijkt me dat de eisen die deze vereniging op tafel legt naadloos aansluiten bij de geluiden die vanuit BON te horen zijn. De insteek is: Hoe hou je het lerarenvak aantrekkelijk.
www.levendetalen.nl/docs/200707231058221331.pdf
Het enige wat ontbreekt is: Weg met WSNS. Verder is het leesbaar, duidelijk, overzichtelijk en praktisch.
Klinkt als een klok
Alleen heb ik Plasterk als mogelijkheid horen opperen dat de klassen groter worden in plaats van kleiner.
Vergeten?
Kleinere klassen, minder lesuren per leraar. De vereniging van leraren in Levende Talen vergeet te vermelden dat dit (zeker op korte termijn) alleen maar kan door leerlingen minder uren les te geven. Op zich is daar niks tegen (in veel andere landen hebben leerlingen minder lesuren dan in Nederland), maar het is wel iets waar je eerlijk over moet zijn.
Ofwel kleinere klassen, ofwel voldoende lesuren: kies maar
A la Plasterk:
Door de basisbeurs af te schaffen, kunnen we eindelijk de lerarensalarissen verhogen.
Door de hypotheekrenteaftrek te beperken, hebben we geld voor klassen van 20 leerlingen en werkweken van 20 lesuren.
Door ons terug te trekken uit Uruzgan, besparen we geld waarmee we het lerarentekort kunnen bestrijden met voldoende hooggekwalificeerde leraren.
Door minder te investeren in natuur en milieu, houden we geld over om tochtige en lekkende schoolgebouwen zonder faciliteiten te renoveren tot gebouwen waar je je kind dagelijks in wilt onderbrengen.
Door de ontwikkelingshulp af te schaffen, kunnen we onze eigen kinderen voldoende lesuren aanbieden.
Het is maar net waar je voor kiest. Maar op school heb ik gelukkig nog geleerd wat een ‘false dilemma’ is.
Vals dilemma
Dit is geen vals dilemma Couzijn. Op de korte termijn kun je geen blik bevoegde docenten (zoals jij ze graag ziet…) opentrekken. Minder lesuren per docent en minder leerlingen in een klas betekent dus (aantal docenten blijft op de korte termijn gelijk) minder lesuren per leerling. Als jij ziet hoe dit te vermijden: vertel het maar.
Alleen een echt dilemma bij invoering op korte termijn
Natuurlijk kun je niet op korte termijn 20-20 realiseren. Dat is ook niet mijn veronderstelling, en het is ook niet wat Levende Talen bepleit. Misschien was het jouw veronderstelling dat ze dit op korte termijn willen, en dan heb je groot gelijk dat het onrealistisch is. Op de korte termijn zou het inderdaad een reëel dilemma zijn, maar als beleidsvoornemen voor de wat langere termijn niet. En dat laatste is wat LT beoogt.
Wan wat schrijft Levende Talen? “Vanzelfsprekend is een oplossing van het docententekort niet een kwestie van één simpele maatregel, dan was die allang genomen. Een waaier van gecoördineerde maatregelen is nodig om het tekort tot staan te brengen, en terug te dringen. Sommige maatregelen zullen een extra inspanning van het ministerie en de onderwijsbonden vragen. Dan gaat het om zaken als: verkleining van de (maximale) klassengrootte, de taakomvang, en de salariëring van docenten.”
Hier blijkt toch duidelijk uit dat ze het niet als druk-op-de-knop-maatregel voorstellen, maar als geleide en geleideijke maatregelen die inspanning en tijd vergen. .
Levende Talen vervolgt: “Willen we in de toekomst voldoende kwalitatief goede docenten voor de klas houden, dan moeten we nu iets doen!
Dus niet: eerst voldoende gekwalificeerde docenten kweken, en dan pas met z’n allen 20-20 invoeren. Nu al een start maken. Het beroep aantrekkelijker maken. Anders komen die ‘voldoende, en voldoende gekwalificeerde docenten’ er nooit.
Optie drie
graag; misschien dat de PvdA zich daar ook voor in wil zetten. Doen ze dat niet, dan laten ze een andere partij op winst (ik gun het ze; maar nog beter is als optie 3 ook echt wordt uitgevoerd).