mobiele telefoon

5 mei 2009 aeejnprt 22

Mobiele telefoons

Naar alle waarschijnlijkheid kan wetgeving technologische ontwikkelingen niet of nauwelijks bijhouden.
Op school lijkt dit bijvoorbeeld het geval te zijn aangaande het gebuik van mobiele telefoons door personeel en leerlingen.
Zoals veel technologie valt het gebruik ervan ruwweg te verdelen;
juist gebruik versus onjuist gebruik.
Wat is juist en wat is onjuist gebruik van de mobiele telefoon?
Deze mini-computers bieden steeds meer en meer mogelijkheden, onder andere communicatie door middel van spraak of korte tekstberichten. Daarnaast bieden veel apparaten legio mogelijkheden: vastleggen van beeld en geluid, afspelen van beeld en geluid, bijhouden van de persoonlijke agenda, verwerken van teksten en/of gegevens, spelletjes, surfen op het internet, betalingsverkeer via dat internet, onderlinge communicatie en uitwisseling van bestanden op afstand door middel van een IR-oog of blue-tooth, etc. Een enkel apparaat is zo degelijk geconstrueerd dat er zelfs mee gegooid en gevoetbald kan worden.

Een juiste bediening en toepassing van het apparaat zal volgens de gebruiksaanwijzing van de fabrikant vallen onder “juist gebruik”. In geval van schade zullen de garantiebepalingen gelden.
Deze juiste bediening van het apparaat zal echter niet gewaardeerd worden indien het apparaat gebruikt wordt op het moment van
– een vertoning van een film, toneelstuk of andere op- of uitvoering,
– deelname aan het verkeer met een motorvoertuig,
– reizen per vliegtuig,
– deelname aan een groepsbijeenkomst, etc.
Er spelen kennelijk nog wat zaken een rol.
Het gebruik van mobiele telefoons in de klas wordt over het algemeen niet gewaardeerd; het apparaat dient minstens uitgeschakeld te zijn. Op sommige scholen is het zelfs verboden om een mobiele telefoon mee te dragen.
Uiteenlopende redenen worden gegeven.
De belangrijkste reden is waarschijnlijk een mogelijke verstoring van de les.
Als een telefoon afgaat, dan is dat storend.
Gelukkig heeft de ringtone industrie hierop ingespeeld; naast het trilalarm kan het toestel een ringtone hebben die zo hoog is dat personen boven de dertig jaar deze niet meer waarnemen. Gelukkig maar. Wat niet weet, wat niet deert.

Als genoemd is het ook mogelijk om gegevens op afstand uit te wisselen door middel van blue-tooth. Veel collega’s weten niet hoe dit werkt; leerlingen hebben daardoor vrij spel.
Telefoon uit is daarmee de “eenvoudigste” oplossing.
Hebben wij zelf onze telefoon uit?
Ik niet. Ik wil de vrijheid hebben om ge-sms-t te worden of zelfs gebeld te worden.
Door mijn huisarts, tandarts, makelaar, hypotheekverstrekker, notaris, garage-bedrijf, vrouw, vriendin, kind, kinderoppas, etc, etc. Ik wil dat. Ik wil ook tijdens de les mijn TOA kunnen bellen. Dus heb ik mijn mobiele telefoon aan. Ik leef tenslotte in een tijd dat ik altijd een mobiele telefoon bij me heb. Altijd, en die staat altijd aan.
Tijdens mijn werk op de trilstand, maar toch; het apparaat staat aan. Er zou wat kunnen gebeuren dat ik direct wil weten. Ik vind dat belangrijk.
Mijn leerlingen mogen hun mobiele telefoon niet aan hebben staan in de klas.
Als hun telefoon afgaat, verstoort dat de les.
Of zij zijn in staat om tijdens een toets te spieken door middel van blue-tooth zonder dat ik dat doorheb (!?). Natuurlijk kan ik dat controleren, maar het overgrote deel van de docenten weet niet hoe.
Of leerlingen maken rare foto’s en filmpjes van mij en plaatsen die op internet: einde carrière.
Ik vind het verbod -veelal, eenzijdig verbod- op het meedragen van een mobiele telefoon door leerlingen ouderwets. Ik vind het vergelijkbaar met “de man met de rode vlag die voor de eerste paardenloze wagens uit moest lopen aan het begin van de twintigste eeuw”. Okay, de ontwikkeling van het autogebruik is wel wat doorgeschoten. Er zullen te laat beperkende maatregelen genomen worden.

Ik denk dat het gebruik van de mobiele telefoon geïntegreerd is in de moderne maatschappij. Zelf jonge kinderen maken gebruik van dit apparaat.
Ik vind dat het apparaat op een verstandige wijze ingepast moet worden in de maatschappij, dus ook in de school.
Ik pleit er zeker niet voor om een kakofonie van ringtones in de les toe te staan.
Ik pleit er wel voor om bijvoorbeeld een snelheidspracticum met een videomeet-opdracht uit te voeren met een mobiele telefoon in plaats van met een kostbare videocamera.
Of om een CKV-opdracht “kunst op straat fotograferen” uit te voeren met een mobiele telefoon in plaats van met een verouderde compactcamera van school.
Ik denk dat we -docenten- verstandig om moeten gaan met de mobiele telefoon.
Dat we er minder allergisch op moeten reageren en dat we zelf beter moeten weten wat de mogelijkheden van de apparaten zijn en hoe dat werkt.
Dan weet je gelijk hoe je erachter komt of iemand z’n blue-tooth open heeft staan.
Bij de verwerking van een videomeet-opdracht gewenst, tijdens een toets absoluut ongewenst gedrag.
Op het moment dat het apparaat in de les gebruikt mag en moet worden, zal een negatief gebruik tegen de achtergrond verdwijnen. Denk en hoop ik.

Met Vriendelijke Groets,
aeejnprt

22 Reacties

  1. Altijd mobiel bereikbaar is niet persé modern
    Persoonlijk, in het HBO, heb ik weinig last van die dingen. Heb er zelf ook een en zet die in de regel uit als ik lesgeef. In noodgevallen kan de makelaar of kan thuis me wel op een andere manier bereiken.

    Het lijkt me duidelijk dat die dingen geen lessen mogen verstoren. Daar is helemaal niets ouderwets aan. ook bij theater en muziekvoorstellingen is het de gewoonste zaak om ze uit te hebben staan, net als dat ze geen vergaderingen mogen storen. Dat is geen ouderwets standpunt, maar een fatsoenlijk standpunt.

    Dat docenten verplicht zouden moeten zijn om de modernste blue tooth technieken en knopjes te begrijpen vind ik werkelijk onzin.

    Conclusie: uit die dingen in de les en bij storend gedrag moeten er sancties zijn, net als bij ander storend gedrag.

    Dit lijkt me een weinig allergische, uiterst moderne en zinvolle reactie op gebruik van die dingen in de klas. Ik zie verder geen enkele reden ze te gaan integreren. Best voor foto’s als de schoolcamera niet voldoet, maar het fotograferen als lesvorm lijkt me sowieso wat dubieus.

  2. De kooi van Faraday
    Leslokalen kun je afschermen van em-straling door ze te voorzien van een (weggewerkt) metalen netwerk dat de straling absorbeert. Voor examenzalen zal dat spoedig nodig zijn want onze leerlingen zijn zeer veel vaardiger met het gebruik en misbruik van rekentuig dan alle surveillanten en docenten bij elkaar.
    En in een ‘gewone les’ is er geen enkele reden voor instantane beriekbaarheid. Dat kan best wachten tot de volgende pauze,

    • Faraday?
      Het probleem van mobiele telefoontjes is niet alleen dat je ermee kunt communiceren; het probleem is ook dat je er beeld- en geluidsopnames mee kunt maken, die je later via het Internet kunt publiceren. Daar helpt geen kooi van Faraday tegen. Die kooi van Faraday zou ik dan nog eerder om de WC’s heenbouwen, want even naar de WC gaan om daar te sms’en, dat gebeurt volgens mij ook maar al te vaak.

      Pas beweerde een moeder in een tijdschrift: “als je bij een kind een PC met Internet op z’n kamer neerzet, dan zet je daar eigenlijk een pornozaak neer”. Analoog daaraan zou je kunnen zeggen dat als leerlingen mobiele telefoons in de klas bij zich mogen dragen, dat ik eigenlijk een cameraploeg in mijn klas heb zitten. En daar heb heb ik dus niet zo’n behoefte aan.

      Zelf heb ik zelden last van mobiele telefoons, maar één verkeerd filmpje op het Internet kan al een hoop ellende teweegbrengen voor je verdere schoolloopbaan. Eenmaal digitaal op het Internet, betekent in feite dat het altijd weer op kan duiken, terugvindbaar en wel.

      Dit is ook weer één van de redenen waarom scholieren heel goed weten dat ze zelf vooral geen leraar moeten worden; hier helpt ook geen salarisverhoging tegen. Als beginnende docent zou je wel gek zijn om het vak met vallen en opstaan te leren, terwijl je daarbij digitaal op het schavot gehesen kunt worden. En er zullen de komende jaren nogal wat nieuwe beginnende docenten nodig zijn om de uitstromers te vervangen.

      De oplossing lijkt me simpel: een verbod op mobiele telefoons voor leerlingen binnen de hekken van de school. Of anders hooguit toestemming voor wat ik dan de “ladafoon” noem: een mobiele telefoon die er lelijk uitziet en maar één ding kan: bellen naar een beperkte door ouders voorgeprogrammeerde set (nood)nummers. Bij overtreding van het verbod, vervalt je recht op onderwijs op die school voor minstens een jaar, danwel permanent. Als er wat belangrijks te bellen valt, dan moet dat kunnen met een vaste kaarttelefoon, of bij de administratie.

      • Drakonische directie?
        De uitvoerbaarheid van jouw oplossing, Em70, valt of staat met de bereidheid van de directie om strenge sancties in het vooruitzicht te stellen en die ook uit te voeren wanneer dat zou moeten. Ik lees herhaaldelijk dar vanuit de ideologie die een directie aanhangt zij het principe hanteert dat de belangrijkste taak van de school is om het voor de leerlingen leuk te maken. Het gaat hier natuurlijk om een ideologisch vernis want verlies van leerlingen kost de school geld en moeite en iemand in de plaats van een docent aanstellen is een veel gemakkelijkere oplossing. Daarom ben ik er helemaal niet zo zeker van dat jouw oplossing op de meeste scholen simpel te verwezenlijken is.
        Seger Weehuizen

        • Ideologische overwegingen of… angst of …. machtsspelletjes
          Ik denk vanavond wat somber over directies enzo, maar ik vraag me werkelijk af of dat hele gedoe om het leerlingen leuk te maken een ideologie is of wellicht eenvoudigweg een machtsspelletje. Vanuit mijn tijd in de MR ken ik vele voorbeelden van directeuren die studenten gebruiken als machtrsmiddel tov docenten. Dan past het om de leerlingen niet te zwaar te straffen, maar de docenten wel te kunnen straffen als ze “geen orde kunnen houden”. Problemen in de klas zijn een prachtige stok tijdens functioneringsgesprekken etc.

          Een andere verklaring, wellicht minder vaak relevant, is dat men gewoonweg bang is. Wat als de leerling de straf die ik geef niet uitvoert? Een beetje melullen met een leerling is dan een stuk veiliger, je hoeft de confrontatie niet aan. Wel eventueel met de betrokken docent, maar daar heeft een willekeurige manager erg veel machtsmiddelen.

          • Meelopen, macht, én middelen
            Het heeft denk ik niet alleen met ideologie en machtsspelletjes te maken, maar ook met middelen. Ook docenten werken soms hard mee aan de “alles moet leuk zijn”-trend. Maar het kan, zowel voor schoolleiders als voor docenten, ook veel met werkdruk te maken hebben. De confrontatie aangaan met leerlingen kost veel tijd en energie, en die moet je wel hebben. Als je je fulltime salaris niet kwijt wilt, en ook niet overspannen wilt raken, dan zit er soms niets anders op dan ergens anders water bij de wijn te doen: minder de confrontatie aangaan met leerlingen, door het “leuk” te maken. En als schaamlap doe je daar een ideologisch sausje overheen. Het “leuk” maken van het onderwijs is ook veel makkelijker dan met andere mensen in verzet gaan tegen het beleid van de overheid en de keuzes van de kiezers.

        • Drakonisch, maar realistisch
          Natuurlijk zouden schooldirecties een verbod op mobiele telefoons in de huidige omstandigheden niet afdwingen; daar riskeer je op dit moment mee dat je meteen leerlingen aan andere scholen gaat verliezen, én dat je de confrontatie aanmoet met ouders, ik vermoed vooral moeders, die altijd in contact willen kunnen staan met hun kinderen. Ik ken overigens een schoolleider die het leerlingen op excursies al verbiedt om de mobiele telefoon mee te nemen, omdat ze anders bij elk wissewasje naar huis gaan bellen, of voor elk wissewasje gebeld kunnen wórden.

          Een verbod op mobiele telefoons op scholen zou dus bijv. landelijk moeten worden ingevoerd. Ook dat is natuurlijk politiek riskant, en een extra reden om het stemrecht niet van 18 naar 16 jaar te verlagen.

          Zodra we in een situatie zouden komen dat scholen weer klein zijn, meer moeten concurreren, en goed worden afgerekend op eindexamenresultaten, zodat de kwaliteit van de docenten weer belangrijk wordt, kan het probleem zich via een andere kant oplossen: scholen waar mobiele telefoons blijven toegestaan, komen moeilijker aan goeie docenten.

          Ikzelf denk dat regels van het type “je mag ‘m wel bij je hebben, maar hij moet uitstaan” zeker voor leerlingen t/m 16 jaar oud veel te weinig zoden aan de dijk zetten. Dat is gewoon de kat op het spek binden; ze kunnen de gevolgen van hun wangedrag, het feitelijk kapotmaken van het onderwijs, op die leeftijd nog niet overzien. Een verbod lijkt me, vooral omdat er zoveel starters nodig zullen zijn, dan ook onontkoombaar, maar ik besef dat dat voor veel mensen nog ondenkbaar is. Kies maar, denk ik dan: mobiele telefoons als gegeven accepteren, en daarmee een onontkoombare versnelde achteruitgang van het onderwijs ook als gegeven accepteren, of de discussie en de confrontatie aangaan. Elke aanvankelijk ondenkbare verandering begon ooit met een kleine minderheid die het compleet zat was en de boel anders wilde.

          Dat smartphones e.d. zoveel dingen kunnen is geen probleem: de school schaft ze dan gewoon aan voor practica, net zoals ze gasbranders en microscopen aanschaffen voor gebruik door leerlingen. Heb je meteen uniformiteit in apparatuur, en dat is efficiënt.

          Overigens schijnen in New York hokjes buiten de schoolhekken te staan waar je voor een dollar per dag je telefoon kunt laten bewaren. Al maak je hier in Nederland 20 eurocent van, dan levert dit bij een beetje school al een aardig maandinkomen op voor een laaggeschoolde die anders misschien wel in de bijstand zou zitten. En voor ouders die dát al te duur vinden: laat je kinderen die mobiele telefoon gewoon thuisliggen; kies zelf maar.

    • @De kooi van Faraday
      Ik twijfel er aan of je een bruikbare kooi van Faraday kunt maken voor dergelijke hoogfrequente straling. Het kleinste gaatje is denk ik genoeg om toch bereik te hebben.
      Klaas Wilms

      • Klopt…
        Een kooi van Faraday is effectief zolang de gaten niet groter zijn dan 1/4 golflengte, en hoe kleiner hoe beter; als vuistregel wordt vaak 1/10 golflengte gebruikt. Voor GSM-1800 zou dat dus tussen de ~4 en ~1.5 cm zijn. Kippengaas dus ongeveer.

        Vrij lastig te doen …

    • herhalende discussies
      Goed dat je er naar verwijst Adios, dank.
      Als je het forum volgt dan zijn veel discussies herhalingen. Persoonlijk vind ik dat geen probleem: als een eenmaal besproken onderwerp niet meer opnieuw besproken kan worden, dan was dit forum al lang en breed opgeheven. We hebben het meeste nu wel gezegd over het onderwijs, denk ik. Toch blijft het noodzakelijk steeds opnieuw van ons te laten horen. Herhaling, soms met nieuwe mensen in het forum is daarbij belangrijk. Zelfs als die herhaling echt alleen maar een herhaling is en geen nieuwe gezichtspunten zou brengen.

      • Mobiele foon (r)evolutie
        Ik denk dat over enige tijd de smartfoon zijn weg naar het onderwijs wel zal vinden, al was het maar omdat je er een zeer veelzijdig meetinstrument aan hebt. Je wordt nu al helemaal doodgegooid met spotgoedkope softwarematige decibelmeters, spectrumanalysers, toongeneratoren, seismografen, clinometers, planetaria, etc. etc.
        Na de zomer wordt het mogelijk om op een iPhone meetsondes aan te sluiten en het ding als datalogger in te zetten. Ik schat dat over een paar jaar firma’s als Pasco, CMA en Vernier alleen nog sondes en software maken en geen eigen hardware dataloggers meer.
        De negatieve toepassingen van de mobieltjes zijn onmiskenbaar, maar we zullen ermee moeten leren omgaan; net zoals we dat doen met bij voorbeeld snelwegen en televisies.

        • ‘maar we zullen ermee moeten
          ‘maar we zullen ermee moeten leren omgaan’

          Waarom? Simpelweg omdat iets niet meer weg te denken valt uit onze maatschappij? Als dat de redenatie is, dan ken ik er nog wel een paar. Het gaat erom of de mobiele telefoon iets bijdraagt aan de kwaliteit van onderwijs.

          Mijn antwoord op die vraag is nee. Ik zou pleiten voor een zo prikkelarme school als mogelijk. Dus: televisies weg, mobiele telefoons en ipods verbieden. geen computers op de gang, enz. Het heeft m.i. alles te maken met rust in de school. Rust en orde.

          • Ermee leren omgaan
            Je zegt het zelf: Stel regels m.b.t. het gebruik van al die dingen, regels die een specifiek doel hebben binnen een algehele gedachtengang. En dan heb je nog steeds TV’s/beamers op school, om wanneer dat educatief nut heeft beeldmateriaal te tonen. Die TV altijd aan hebben staan voor dom vertier dient geen educatief doel en is daarom in een school onzin. Je zegt: Computers van de gang. Maar ik neem aan dat je dan nog steeds computers in school hebt, bedoeld voor specifiek educatief nuttig gebruik?
            Op de NOT en IPON zag ik voorzieningen voor opslag en stroom-/netwerkvoorziening voor o.a. iPods/iPhones waardoor je met een hele klas in één keer met die dingen aan de slag kan. Dat hoort dan natuurlijk wel een specifiek doel te hebben (prakticum, veldwerk, etc.), duidelijk omschreven, net als voor ieder ander gereedschap dat een docent ten dienste staat.
            Mijn vergelijking met snelwegen maakte ik omdat daar ook zeer strikte regels bestaan omtrent het gebruik ervan. Houd je je daar niet aan, dan kan je forse sancties tegemoet zien. Die snelwegen worden echter als nuttig gezien en afschaffen ervan is niet aan de orde; eerder perfectionering van de systemen erop en eromheen.
            Voorzover ik het kan zien, lijkt het mij dat we het met elkaar eens zijn. Klopt dat wat jou betreft?

          • Ja, zo gesteld begrijp ik
            Ja, zo gesteld begrijp ik wat je bedoelt en daarmee kan ik het eens zijn (ik gebruik de beamer en televisie overigens veelvuldig in mijn lessen).

            Dan is het enige probleem (maar dat kan aan mijn gebrekkige kennis hierover liggen) dat ik niet inzie hoe een mobiele telefoon educatief nut kan hebben.

            Een ander probleem is dat de door mijn genoemde dingen: televisies aan in de aula, computers op de gang, enz. door school opgehangen zijn. Ik ga over de beamer in de klas, ik bepaal welke dvd er in de dvdspeler gaat. Dat is met mobiele telefoons anders (want: privé-eigendom) en daardoor lijkt het me ook veel lastiger om mobiele telefoons alléén toe te staan voor de nuttige zaken en te verbieden voor de rest. Zo’n regel is in de praktijk niet te handhaven. Dan zeg ik toch: dan maar een totaalverbod.

          • Educatief mobiel
            Ik verwacht dat scholen zelf die dingen gaan aanschaffen en beheren, zoals dat nu met de huidige dataloggers ook gebeurt. De school bepaalt dan wat je er wel en niet mee kunt doen. Als een leerling er zelf een heeft is dat prima voor buiten de school, maar als het georganiseerd veldwerk betreft zal de school ook dat in eigen hand willen houden. Er lijkt mij overigens niets op tegen als een ijverige leerling in eigen tijd zelf metingen doet die misschien later ergens in een project gebruikt kunnen worden. De software daarvoor (voor zover beschikbaar) is doorgaans spotgoedkoop of zelfs gratis en is dus geen drempel meer. Maar regulier gebruik voor school zal volgens de door de school gestelde richtlijnen moeten verlopen.

          • Universiteiten als eersten….
            ….al is dit niet helemaal wat ik in gedachten had. En dit eigenlijk ook niet.

    • Je…….
      hebt wel wat beters te doen…
      Wij toen ook.
      Toch?
      Alles is communicatie. Mobieltjes en aanverwante artikelen vinden hun weg wel.
      Wij toen toch ook?
      Nu mogen zij.

Reacties zijn gesloten.