Kansen door Krimp

Beste BON leden,

De steeds toenemende afname van leerlingaantallen in het PO bracht mij op de gedachte dat krimp ook kansen zou kunnen betekenen. Het idee is kinderlijk simpel: behoud formaties bij minder instroom van leerlingen. Dat betekent dus minder kinderen in de klas, met alle bewezen (indirecte) voordelen voor de kwaliteit van onderwijs (richting het Fins model). Uiteraard dient hiervoor het landelijk financieringsmodel aangepast te worden (meer fte per leerling)  maar wel zonder vermeerdering van de lumpsum! Dit moet als muziek klinken voor het kabinet. Op de langere termijn betekent minder kinderen uiteraard minder belastingbetalers (de vergrijzing) maar tegen die tijd zijn de resultaten van kleinere klassen bekend, met de voorziene goede resultaten. Afgezien van het (hopelijk onterecht) ‘Don Quichot’ gehalte van dit rudimentaire plan, de vraag wat jullie ervan vinden.

Met vriendelijke groet,

Erwin de Vlugt

9 Reacties

  1. Als je kleinere klassen

    Als je kleinere klassen voorschrijft bij ongewijzide lumpsumhoogte verander je wel het karakter van wat lump sum genoemd werd en zou je het moeten renamen. We stikken in het onderwijs al van misleidende euphemismen.

  2. @malmaison: karakter van de

    @malmaison: karakter van de lumpsum verandert niet, alleen de kosten per formatie, die worden hoger

    @tejabodewes: mijn voorstel gaat uit van gelijkblijvend personeelsbestand, en dus ook gelijkblijvende lumpsum.

    Als ik iets over het hoofd zie dan hoor ik dat uiteraard graag. Zo niet, dan graag verder met gaten schieten in dit plan.

    Groet, Erwin

  3. @Erwin de Vlugt

    @Erwin de Vlugt

    Meer fte per leerling bij gelijkblijvende lumpsum. Hoe stel je je dat voor? Is jouw plan anders dan de vele pleidooien hier om het grootste gedeelte van de  lumpsum te oormerken voor rechtstreeks lesgebonden fte?

    Klaas Wilms

  4. @ Klaas Wilms

    @ Klaas Wilms

    Aantal leerlingen neemt af (demografisch gegeven), fte per leerling neemt toe (voorstel) = gelijkblijvend totaal fte. Lesgebonden fte uit de lumpsum halen zal de uitvoering van dit plan bevorderen.

    Ik ben nog geen initiatieven tegengekomen om het aantal fte per leerling te verhogen, wat in essentie het plan voorstelt.

    Groet,

    Erwin

  5. @ Erwin :

    @ Erwin :

    Helemaal geen gek idee, tenminste voor nu. Maar pas op, de kapers-op-de-kust liggen al op de loer :

    www.beteronderwijsnederland.nl/content/rapport-van-de-onderwijsraad-inzake-kleine-scholen-en-de-gevolgen

    Reken maar (gekke alliteratie is dat  – – ) dat de onderwijsraad ook rekent. In plain dutch : krimp en bezuinigen zijn tweelingen.

    Nog een bezwaar : naar fte gebonden lumpsum wil den Haag al helemaal niet heen. Waarom niet ? In plain dutch : krimp en bezuinigen zijn tweelingen.

  6. Een “ideale” lump sum houdt

    Een "ideale" lump sum houdt in dat de verkrijger ervan zijn geld zo mag uitgeven als het hem goed dunkt. Leraren inwisselen voor begeleiders en computers is daar een voorbeel. Of twee lease-auto's plus een vrij reizen abonnement voor de leden van het bestuur van één of meerdere scholen.

    Ook ik wil is in feite ook een "ideale" lump sum. Maar die zou echt niet voor rare dingen gebruikt worden. Want als bestudering van de output van een school, dwz de(resultaten op externe (afsluitende en tussentijdse) examina) een strenge kwaliteitscontrôle garandeert, subsidies bij onvoldoende kwaliteit snel verminderd of ingetrokken worden en het oprichten van concurrerende scholen een stuk gemakkelijker gemaakt wordt zijn de schoolbesturen wel gedwongen om efficiënt met de lump sum om te gaan. Het is mijn overtuiging dat dat er toe zal leiden tot een voorkeur van de besturen voor goede en dus dure leraren. "Goed" betekent dan: 'De leerlingen halen goede resultaten op de externe examina en/of krijgen extra's op school waardoor een school voor ouders een streepje voor kan hebben t.o.v. haar concurrenten. Het laatstgenoemde effect is mogelijk omdat een school niet meer geld krijgt naarmate zij beter is dan als minimum vereist is. Het gerommel in het onderwijs ontstaat door de rommelige leiddraden en wensenvervullingen. Een zuiver lump sum systeem met outputcontrôle, vrije concurrentie en lik op stuk financiering zal ons goede leraren en goede leerlingen brengen.

    Natuurlijk komt men ook tot goede resultaten als men tot het andere uiterste gaat. Dan wordt bijna ALLES weer vanuit Zoeterrmeer geregeld. Althans dat zou kunnen maar dan moet de politiek ophouden met domheden.

  7. Ideaal voor wie? Alleen voor

    Ideaal voor wie? Alleen voor degenen die het geld mogen uitgeven. Die hebben deze gouden kans soms dan ook schaamteloos aangegrepen om een greep in de kas te doen en hun salarissen fors te verhogen, vaak zelfs tot boven de Balkenendenorm. Dit alleen zou al voldoende moeten zijn om de ondeugdelijkheid van de lumpsum in te zien. En was dit maar de enige vorm van geldverspilling ten gevolge van de lumpsum, zie hierover elders op dit forum (13 mrt). De enige manier om te garanderen dat de lumpsum niet ten koste gaat van de kwaliteit van onderwijs is het stellen van strakke regels, waaronder het vastleggen van een minimum dat direct voor onderwijs gebruikt wordt, met name de lerarensalarissen.
    Met uitsluitend outputcontrole span je het paard achter de wagen. Als de resultaten beneden de norm zijn wordt de school gekort, en raad eens waarop dan het eerst bezuinigd gaat worden…

  8. Als leraren en/of ouders

    Als leraren en/of ouders zonder poespas kleine scholen zouden mogen oprichten met door collega's gekozen of door ouders benoemde rectoren en die scholen zouden per leerling even veel geld krijgen als hun tegenhangers bij de grote scholen en de verzamelde scholengemeenschappen onder één bestuur en het dan zouden gebruiken voor effiiciënt onderwijs moeten de andere wel volgen. Dikke salarissen voor bestuursleden en veel geld voor dikke managerslagen is er voor de grote scholen en grote scholen conglomeraten niet meer bij.. De run op de Zelfstandige Gymnasia heeft niet alleen plaats gevonden omdat hoogopgeleide ouders hun kinderen naar een school wilden sturen met veel kinderen uit goed en gegoed milieu. Als de vrije schooltjes het goed doen krijgen de leraren daar een redelijk salaris. Leraren hebben een grote vrijheid om het goed te doen en als de rectoren het niet goed doen kunnen de leraren of ouders die de school gesticht hebben hem gemakkelijk vervangen. Op die kleine schooltjes heersen heel andere verhoudingen en men mag en zal elkaar er op aanspreken als het niet goed gaat met de school. De leraren zijn er geen loonslaven die moeten boeten voor de fouten van hen die boven hen geplaatst zijn.

Reacties zijn gesloten.