Wereldwijd bepalen de dames en heren televisiemakers het onniveau dat aan het volk op het platte scherm wordt getoond. Velen zijn gaan geloven dat dat de echte wereld is.
Is er op enig moment iets van niveau, dan komt dat in de diepe nachtelijke uren, wanneer een verstandig mens allang op zijn oor te rusten ligt.
Het is de ongelijke strijd tussen de hoge en de lage cultuur.
Is het raar dat er een scheiding der geesten heeft plaats gevonden.
Want ook in dit, in twee opzichten, platte landje zijn er individuen die de cultuur en wetenschap hoog weten te houden. Van die mensen hebben we geen weet.
Ze opereren in stilte en wachten geduldig af.
Maar zij voeren een ongelijke strijd. Wat zij nu bedenken, is niet voor nu, maar voor een verre toekomst. Want de hoge cultuur is niet aan deze tijd besteed.
Ook het aanleren van vaardigheden maakt deel uit van de ‘low culture’.
Dat sommige studenten internationaal toch hoog presteren, is geen meetlat voor ons onderwijs, maar voor het merendeel hun eigen verdienste.
Het lijkt me een bewuste strategie. Mensen moeten inzetbaar zijn als robotten en manipuleerbaar voor de politiek.
Zo glijdt de wereld gewild of ongewild af naar een bedenkelijk niveau.
Het is een probleem dat veel ernstiger is dan de klimaatproblemen waar we nu dagelijks mee worden geconfronteerd.
Tegen een dergelijk klimaat vecht de onderwijzer. Is het dan gek als hij de eindstreep niet haalt?
Reacties zijn gesloten.
Van de overheid moet je het niet hebben…
Deed de overheid maar iets meer om de hoge cultuur te stimuleren.
Prijzen voor excellente studenten? Ho maar!
Extra subsidie voor leerlingen die hoge cijfers halen? Ho maar!
Grote talenten ondersteunen? Ho maar!
Leest U Jeroen Brouwers ‘Sisyphus bakens’ er maar op na.
Hij weigerde de Prijs der Nederlandse Letteren à 16.000 euro.
Deze Vlaams-Nederlandse wordt om de vijf jaar uitgeloofd.
Budget meer dan twee ton, waarvan 16.000 euro naar de schrijver,
32.000 euro voor een filmpje en de rest voor het feestje met de koninklijke genodigden.
Brouwers: 16.000 euro voor 43 jaar schrijven. Hij stelde voor de prijs te verhogen. De Belgische minister vond dat prima, maar Plasterk weigerde omdat dat idee niet van de laureaat behoort te komen.
Jeroen Brouwers gaat nu met pensioen.
Wat schrijf ik? Hij moet leven van een kleine AOW.
Zo gaat ons land met grote schrijvers om.
Een voorbeeld maar.
De Nederlandse Taalunie…..
De Nederlandse Taalunie die dit feestje organiseert….
Jeroen Brouwers:”…heeft het met twee dingen verschrikkelijk druk. Om de vijf jaar de spelling van het Nederlands tot nog grotere puinhoop platbombarderen.
En o ja, de prijs der Nederlandse Letteren. Die bewaart de Taalunie in een schoenendoos waar om de drie jaar (correctie boven) de jongste bediende het stof van af mag blazen.”
Daarvoor heeft de Taalunie vijfendertig man personeel (voornamelijk vrouwen) aan boord en twaalf miljoen aan overheidsgeld.
School zonder trots
Inderdaad opmerkelijk, wat u schrijft. De overheid ziet alles het liefst zo plat als een dubbeltje. Maar de scholen dan? Op mijn school is er geen enkele belangstelling voor leerlingen met hoge cijfers. Als wij in de publiciteit komen is dat altijd voor projectje zus, sportdagje zo, leerling X die meedoet in het provinciale schoolhockey-elftal of leerling Y die zo lief is voor bejaarden, maar NOOIT vanwege goede prestaties van leerlingen voor schoolvakken. Op rapportvergaderingen worden die leerlingen overgeslagen, dat scheelt weer tijd. Mentoren hoeven er nier achterheen te zitten, heerlijk makkelijk, en de schoolleiding houdt zich alleen bezig met dyslecten en seksueel geïntimideerden. Het laat de school ijskoud of de kinderen goed zijn of niet. Als ze maar wel allemaal slagen (helaas, dat lukt ook steeds minder goed). Forumgenoten, reageer hier eens op. Is mijn school hierin platter dan gewoonlijk of is het op andere scholen ook zo treurig?
Nederland steunt de zwakkeren…
..en laat de excellente leerlingen aan hun lot over, een paar gymnasia daargelaten.
Voor de zwakkere ll. is er ergens wel een potje. De wijsneusjes worden eerder irritant gevonden. Zo gaat ons onderwijs en onze cultuur naar de verdommenis.
Dat is nagenoeg op alle scholen
Wat voor de leerlingen geldt, geldt ook voor de docenten.
Er zijn landen die wel veel geleerd hebben
De Duitsers zijn zo geschrokken over wat er in en rondom hun land tussen 1933 en 1945 gebeurd is dat hun regering nog steeds royaal de hogere cultuur subsidieert. Dat is voor mij als Venlonaar een groot geluk. Ook proberen de door de staat gesubsidieerde TV-zenders de commerciële zenders niet in platvloersheid te overtreffen. Daarvan kan gelukkig heel Nederland genieten. Bovendien maakt het Duitsland sympathiek.
Seger Weehuizen