Vanaf dit schooljaar gaat de minister scholen houden aan een minimum aantal lessen. Er zijn directies die het lef hebben hun lesuitval te verwijten aan hun docentencorps. Zo’n docentencorps geeft vaak al jarenlang aan dat de schoolleiding teveel buitenlesactiviteiten wil realiseren (op je jaartakenformulier lijkt het altijd te kloppen, maar de praktijk is weerbarstig). En nu is het bijltjesdag: de leraren, zo verkondigt het management bezorgd, werken te weinig… Anno 2006 moet je in Nederland blijkbaar hopen op het recht om aan jouw klassen les te mogen geven. Echter, als zij naar een toneelvoorstelling gaan of als jij weer eens moet vergaderen (agenda? die krijg je vaak niet eens, is íe er wel?) kun je je les wel vergeten. Is er eigenlijk zoiets als het recht op het geven van les aan de jou toevertrouwde klassen? Ik zou dit recht graag opeisen. Dan haalt de school haar minimum aantal lessen ongetwijfeld moeiteloos (en ik durf te wedden dat er een positief leereffect optreedt).
Reacties zijn gesloten.
Lesuitval
Ook hier zien we weer een verschil tussen de blik van schooldirecties en die van leraren op hetzelfde verschijnsel.
De docent zegt: ‘er verdwijnen lessen’, maar de directie beweert dat dat door het toneelbezoek e.d. wel weer wordt goedgemaakt.
Ik zou niet durven beweren dat men niet weet wat er in al die projecten en toneelbezoekjes gebeurt (alhoewel?), maar dat men vaak geen benul heeft van wat er zich in de normale, degelijke lessen afspeelt lijkt me wel zeker.
Dat is de enige verklaring voor het feit dat men denkt dat een les van vak A tegen een buitenschoolse activiteit van vak B is uit te ruilen.
En ik neem aan dat men van mening is dat al die buitenschoolse zaken reclame voor de school zijn. Ook dat is natuurlijk nooit goed uitgezocht.
knokken voor een lokaal
Ik heb in het recente verleden meerdere malen te maken gehad met dubbel bezette lokalen. Kinderachtig van mij dat ik toch een ruimte eiste voor mijn les. De leerlingen zijn blij met extra vrij en ik zou dat ook moeten zijn.
Minimum aantal lessen
Zoals Fossiel al heeft gesteld weten we niet eens wat voor uren bedoeld worden. Het is ook onduidelijk wat een les is. Kern van het betoog is de vraag of er een bepaalde contacttijd nodig is voor het (optimale) leerproces en wie wat zou moeten doen tijdens zo’n contactmoment. Docenten en directies verschillen over het antwoord hierop fundamenteel van mening.
Mijn stelling hierin is doe waar de leerlingen het meeste voorkeur voor hebben en wat effectief en efficiënt is en binnen de kaders valt..
De mening van de directie zou hierbij dus geen rol mogen spelen.
Verder geldt dat het helaas onze bazen zijn die de meeste minachting hebben voor het verschijnsel les en dit is het zoveelste voorbeeld hiervoor.
Corgi
definitie van een les
het is niet zo ingewikkeld: een les wordt verzorgd door een leraar. De leraar moet gediplomeerd zijn in het vakgebied waarin hij lessen verzorgt. De leraar moet minimaal onderwijs in het vakgebied hebben gevolgd op het niveau waarop zijn leerlingen toegang krijgen na diplomering. (Voor havo dus minimaal een HBO-er en voor vwo minimaal een academicus voor de klas).
Helemaal mee een! Ik zou God
Helemaal mee eens! Ik zou God op mijn blote knieën danken als vermelde definitie van een les normatief was in het onderwijs.
Nadat veilig gesteld is dat je met een gekwalificeerde docent te maken hebt, kan verder gekeken worden naar andere vaardigheden. Een té vaak gehoorde kreet in onderwijsland *lesgevendland* is, dat je niet persé gekwalificeerd hoeft te zijn om het bijpassende beroep uit te oefenen. Ik vraag mij af waarom deze wonderbaarlijke opvatting niet opgaat voor andere beroepen. Het schijnt in het onderwijs zo te zijn dat ongekwalificeerde personen het in de uitoefening van het beroep op onverklaarbare wijze beter doen dan gekwalificeerde personen. Wanneer ik de vraag stel of men zich in geval van een operatie liever laat opereren door een slager dan door een chirurg, blijft men mij het antwoord wijselijk schuldig.
Mijn tweede punt in deze is, dat het opmerkelijk vind dat het gangbaarder wordt dat ongediplomeerd personeel voor de klas staat. Ditzelfde personeel wordt geacht leerlingen aan te moedigen vooral de school niet zonder diploma te verlaten, omdat dat je kansen op een baan verkleint. Waarom niet tegen de leerling gezegd: “Jôh, wat maakt het uit. Kijk naar mij. Ik heb ook geen diploma en ik ben jouw docent. Geen diploma, mijn student? Prima. Zo ben je zeker van een baan als docent.”
Je kunt het ook omdraaien RAM
Beste RAM,
In het onderwijs weten ze als geen ander dat diploma’s tegenwoordig niets meer waard zijn. Instellingen krijgen geld als ze een diploma uitreiken en dat doen ze dus aan Jan en alleman. Dat je een diploma van een PABO of een lerarenopleiding hebt zegt tegenwoordig vrijwel niets meer over je geschiktheid als leraar. In die zin is het dus niet vreemd dat het gangbaar wordt dat ongediplomeerd personeel voor de klas staat: een diploma zegt niets meer, dus waarom zou je het eisen?
Eén van de redenen waarom
Beste Mark79
Eén van de redenen waarom ik BON steun, is uit respect voor het feit dat er lieden zijn die hun nek durven uit te steken voor goed / beter onderwijs.
Ik kan mij niet voor stellen dat goed onderwijs een ongedekte check (lees: diploma) oplevert. Laat het nou eens een keer afgelopen zijn met personen die mijn kind misleiden in zijn cognitieve ontwikkeling. Ik moet de ouder nog tegenkomen die zijn/haar kind naar school stuurt, schoolgeld betaalt met de bedoeling dat het kind moedwillig belazerd wordt!
Denk je dat het ongekwalificeerd onderwijzend personeel genoegen zou nemen zelf belazerd te worden? Bijvoorbeeld in de supermarkt. Daar knollen voor citroenen accepteren en de winkel zwijgend verlaten bij de ontdekking € 0,10 te weinig wisselgeld te hebben ontvangen?
Correctie: de jusite
Correctie: de jusite schrijfwijze moet zijn: CHEQUE
Met excuses voor de slordigheid. (check)
BON steunen
Inderdaad: een diploma hoort niet zomaar afgegeven te worden. Dat is 1 van de punten waar BON zich sterk voor maakt. Helaas is de huidige situatie zo dat diploma’s wel zomaar afgegeven worden. Daarom zijn er zoveel mensen die uw kind misleiden in zijn/haar cognitieve ontwikkeling. Dat iemand een PABO diploma heeft impliceert tegenwoordig niet meer dat deze persoon kan rekenen en spellen. Sterker nog: veel personen met een PABO diploma vinden het ook helemaal niet erg dat zij niet kunnen rekenen en spellen. Volgens Het Nieuwe Leren is het ook helemaal niet nodig dat de leraar het zelf kan: die hoeft alleen maar coach te zijn van het autonome leerproces van de zelfsturende leerling (of iets dergelijks… ik kan al die wollige taal niet zo goed onthouden).
Er zijn overigens heel veel mensen die zich knollen voor citroenen laten verkopen (vooral als het om onderwijs gaat).
Welkom om het forum trouwens RAM!
een doelstelling van BON
Dank je Mark79.
Om mijn laatste bijdrage te ondersteunen, kopieer ik hier een van de doelstellingen van BON.
* Bij het afnemen van eindexamens/afstuderen moet de overheid onafhankelijk en bij elke gelegenheid controle uitoefenen, om de kwaliteit van diploma’s te waarborgen.
gewenste contacttijd
wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat voor talenonderwijs geldt dat drie lesuren per week nodig zijn van minimaal veertig minuten per les. hierbij geldt ook een maximale groepsgrootte van 25 leerlingen.
ziekte
Kent iemand hier eigenlijk de recente ziekteverzuimcijfers? Ziekte zal ons ook wel weer verweten worden. We blijven te makkelijk thuis en we zijn gemiddeld te oud. Ik dacht dat het trouwens nogal mee viel, maar dat is gewoon plichtsbesef.
Ik denk dat er gigantisch roofbouw op ons wordt gepleegd. Lesuitval moet worden afgerekend met de manager. Eerst maar eens een fatsoenlijk personeelsbeleid.
Dubbele uitval
Ik geef voornamelijk les aan clustergroepen. Vakken zoals de talen of maatschappijleer worden vaak aan jaarklassen gegeven. In mijn clustergroepen zitten soms wel 3 klassen door elkaar. Daar komt bij dat sommige excursies over een aantal dagen wordt verspreid vawege de capaciteit van het museum. Gevolg van een uitstapje?
In plaats van 1 les die uitvalt krijg ik te maken met drie lessen (dagen) waarop mijn clustergroep niet volledig aanwezig is. De ene dag is dat derde deel weg, de dag erop het andere deel. Dat betekent steeds werken met een onvolledige groep. Geen echte lesuitval voor de aanwezige leerlingen dus, maar wel lessen die niet de kwaliteit krijgen die zou moeten. Soms heb ik een groep waar nog 6 leerlingen over zijn. En dan moet ik gewoon lesgeven? Soms voel ik me een veredelde oppas!
Bovendien merk ik ieder jaar weer dat er meer taken op mijn bordje komen die in niet terug kan vinden in mijn taakuren. Hoort gewoon bij je algemene schooltaken, zegt de directie. En dan nu weer meer contacturen gaan verzorgen zonder hier iets voor terug te krijgen? Ik maak nu al meer uren op school en thuis dan zou moeten. Vergaderen gebeurt op mijn school steeds meer in je eigen tijd. Dus heb ik steeds minder tijd om mijn onderwijs goed vorm te geven. Blijkbaar heeft dat geen prioriteit meer.
De rek is er bij mij bijna uit en mijn collega’s hebben datzelfde gevoel. Misschien moeten we het elastiek maar eens laten knappen.
einde aan de elacticiteit
Beste Eerstegrader,
mijn arbeidsomstandigheden zijn net zo slecht.
er moet inderdaad iets gebeuren.
maar zolang ik niet schrijf: ”ik moet er iets tegen doen” zal er niets veranderen, vrees ik.
jammer.
minimum aantal lessen?
Welke spagaat wordt er nu weer verwacht van het door de politiek totaal uitgemolken onderwijs??
Wilt u, dames en heren politici, mevrouw de minister echt dat wij dat minimum aantal lessen per jaar maken?? Prima. Wilt u dan wel eens ophouden met ons allemaal taken en bezigheden toe te schuiven die ons afhouden van onze kerntaak!
Ik wil best die tijd vullen met lessen; alleen, dan geen scholing, natuurlijk vooral lessen uit een lesboek ( vraagt veel minder overleg dan eigen materiaal), geen projecten (idem), geen excursies enz.
Wilt u dan ook wel eens de gevolgen van uw keuze overzien en daar de verantwoordelijkheid voor dragen. Het is zo goedkoop om te suggereren dat al die dingen die aan het onderwijs zijn opgelegd mogelijk zouden zijn naast het genoemde minimum aantal lessen.
Als we willen voldoen aan de eis van de inspectie, schaffen we vernieuwing af omdat die ons verhindert om aan het minimum aantal lessen te komen.
en gaan we terug naar boek, werkboek, eigen lessen en regelmaat. ( niets op tegen hoor.)
marianne lambregts