Het gaat om de leraar

In de VK een opiniestuk van Ferry Haan waarin hij het volgende zegt:
– Met de Onderwijsagenda vestigt de Volkskrant de aandacht op problemen in het onderwijs. Dat werkt niet. Zet de leerkracht voorop en kijk nu eens naar wat er dagelijks wel goed gaat.
– Het onderwijs staat volop in de belangstelling. De Volkskrant probeert met een ambitieus initiatief de ‘Onderwijsagenda’ te bepalen. De 30 grootste ‘problemen’ zijn geselecteerd en zullen aandacht krijgen. Ik bespeur bij collega’s (en bij mezelf) irritatie. Het onderwijs kan deze aandacht namelijk missen als kiespijn.
– Alle aandacht gaat namelijk uit naar de zaken die niet deugen. Net alsof er nooit een commissie Dijsselbloem is geweest, krijgt het onderwijs opnieuw een koude douche met alle fouten die in het verleden zijn gemaakt. Dat weten we nu toch wel?
– Ik denk dat het onderwijs baat heeft bij een positieve aanpak. Bekijk eens wat er allemaal goed gaat en probeer dat uit te bouwen tot iets beters.
– Nu we het over de gemiddelde leraar hebben, waar is die eigenlijk in de Onderwijsagenda? Niet of nauwelijks in het panel van wijzen. Welgeteld één lerares uit het basisonderwijs is aangeschoven. Andere docenten (voortgezet onderwijs, mbo en hbo) zijn afwezig. Docenten roeren zich natuurlijk wel, maar dan vooral als reageerders op de 30 problemen.
– Het grootste probleem op de Onderwijsagenda is dan ook de bureaucratie in het onderwijs. Op de tweede plaats staat de omvang van de klassen.
– De school die de naam ‘competentiegericht onderwijs’ kreeg, maar die in de praktijk betekende dat mbo- en hbo-leerlingen nauwelijks nog een docent zagen, is onderweg naar de uitgang. Contact tussen docent en student blijkt niet te vervangen.
– Dagelijks merk ik dat veel leerlingen niet zonder docent kunnen. Slechts een kleine minderheid van de leerlingen is zo gemotiveerd, dat de docent overbodig is. Voor de meeste leerlingen komt de motivatie echter van buiten. Soms van ouders, maar meestal van een leerkracht. ‘Die leerlingen werken voor jou’, is een uitspraak die ik veel hoor. Dit geldt vooral voor de wat minder getalenteerde leerling.
– Goede, inspirerende docenten zijn cruciaal in het onderwijs. De docent stimuleert, coacht, inspireert en corrigeert zijn leerlingen.
– De Franse schrijver Daniel Pennac beschrijft in zijn boekje ‘Schoolpijn’, misschien wel de belangrijkste eigenschap die een docent geschikt maakt voor zijn vak: liefde voor zijn leerlingen. Door liefde gaat een leerkracht positief aan de slag met leerlingen die 30 problemen tegelijk hebben.
– Conclusie: Met al het bovenstaande is het tragisch dat de docent zo slecht betrokken is bij alle zaken die zijn werk aangaan. Behoud maar eens liefde voor het vak en de leerlingen, wanneer scholen tot grote anonieme instellingen fuseren of wanneer je zelf niet betrokken bent bij ingrijpende veranderingen. Alle punten op de Onderwijsagenda die de docent centraal stelt, krijgen mijn stem. Tegen alle opstellers van onderwijsagenda’s en andere nobele initiatieven zou ik vrij naar Bill Clinton willen schreeuwen: ‘It’s the teacher, stupid!’.

It’s the teacher, stupid

5 Reacties

  1. Precies.
    En die leraar moet

    Precies.
    En die leraar moet niet gedwongen worden les te geven op een wijze die hij niet productief acht.
    Nooit zal ik achter het Nieuwe Leren kunnen staan. Ervaring heeft geleerd dat deze wijze van leren vooral stagnerend werkt bij het leerproces.
    Zelf heb ik een vaardigheid ooit aangeleerd middels zelfstandig leren en zelfstudeerboekjes. De vervelende oefeningen sloeg ik over. Altijd ben ik blijven hangen op een miserabel ‘eigen’ niveau. Een minder begaafd familielid die gewoon lessen had gevolgd, is mij ver voorbijgestreefd.
    Het Nieuwe Leren is als de Nieuwe Mens: een volstrekte illusie.

    • Eens
      Ik ben het volledig met je eens.
      Wanneer leerlingen zichzelf wel zouden kunnen onderwijzen, waarom hebben we dan ooit de leraar uitgevonden? Hoe arrogant zijn die onderwijskundigen wel niet dat zij denken dat zij eventjes een beter systeem kunnen ontwerpen dan een systeem wat in vele eeuwen (weliswaar op een kleinere schaal) door trial and error is ontstaan.
      Systemen moeten altijd kritisch worden bekeken maar enkel een dwaas verandert op grote schaal een systeem wat zichzelf al bewezen heeft.

      Ik kan er trouwen prima mee leven wanneer er scholen zijn die zulke afwijkende filosofieën hanteren, het probleem is dat ALLE scholen dat ineens moesten doen waardoor de leerlingen en de ouders niets te kiezen hebben.

  2. Ferry Haan
    De column van Ferry Haan is in zijn geheel gewoon op de website van de Volkskrant te lezen. Jullie hoeven het dus niet te doen met het knip en plakwerk van Hals.

    • Hoewel
      Hoewel ik eerlijk moet toegeven dat het doorklikken (en soms dus een tijdje wachten) net een drempeltje teveel is. Dan geloof ik wel dat er een goede column van Ferry Haan op de website staat en klik ik niet door.

    • @mark:Als je goed gekeken had, Mark…
      …zag je onder mijn knip- en plakwerk al een doorverwijzende link.

Reacties zijn gesloten.