Een echte autist zou nooit havo of vwo kunnen doen.

1 december 2007 Hals 31

Het bestempelen van intelligente kinderen tot autist neemt de laatste jaren explosief toe.
Op vele basisscholen zitten leerlingen met een diagnose ‘autisme’. Deze groep bereikt op dit moment het voortgezet onderwijs. Zo heeft Eindhoven een school voor voortgezet speciaal onderwijs voor hoogintelligente autistische kinderen.
Maar er is iets anders aan de hand. Iemand die echt autistisch is, kan nooit een havo- of vwo-diploma halen. Veel kinderen krijgen het etiket ten onrechte. Zij worden afhankelijk van hulp en weten dat ze er nooit helemaal ‘bij zullen horen’.
Het kind wordt min of meer als gehandicapt behandeld en de informatie komt in zijn dossier en gaat er gedurende zijn schoolloopbaan ook niet meer uit.
In het onderwijs wordt op het vermogen van communicatie en samenwerken van leerlingen een steeds groter beroep gedaan. Leerlingen gaan ‘samen weer naar school’.
Daardoor lopen hoogbegaafde kinderen een extra risico het etiket van autist opgeplakt te krijgen. Niet omdat zij leeftijdsgenoten niet zouden aanvoelen, maar omdat er minder gemakkelijk aansluiting gevonden wordt.
Ze zijn hun leeftijdgenoten soms ver vooruit en hebben daardoor het gevoel niet helemaal begrepen te worden. Dat werkt frustraties in de hand, maar ook faalangst en het minder ontwikkelen van sociale vaardigheden.
Hoogbegaafde mensen werken vaker alleen, omdat het gemiddelde niveau onvoldoende uitdagend is. Soms denken zij zo snel en is het resultaat zo onorthodox, dat het erop lijkt dat zij stappen overslaan en daardoor niet begrepen worden.
Was een tijd geleden het hebben van een vwo-diploma nog een contra-indicatie voor autisme, nu is het antwoord in hulpverlenersland:‘Het spectrum is breed. Je kunt ook licht autistisch zijn.’
Een etiket heeft voordelen, omdat ouders en scholen een zogenaamd rugzakje met geld toebedeeld krijgen.
Maar het te snel geven van een etiket, kan grote schade teweeg brengen.
Leerkrachten en hulpverleners zouden meer af moeten gaan op eigen waarneming.

(Bron: Francisca Scholte in de Volkskrant van vandaag)

31 Reacties

  1. Het verschil tussen
    Het verschil tussen houterige sociaal onhandige gymnasiast A zonder etiketje, en houterige sociaal onhandige gymnasiast B met etiketje PDD-NOS/Asperger zie ik over het algemeen ook niet.
    Mij bekruipt inderdaad weleens de gedachte dat het verschil hem enkel zit in de ‘stoornisgerichtheid’ van ouders of basisschoolleerkracht.

    • pardon
      Jammer dat u zo reageert. U moest eens weten hoe vaak de ouders deze leerlingen zo goed mogelijk proberen te begeleiden. Het is klinisch onderzocht, daarom begrijp ik uw reactie niet. Bent u er één van de oude stempel of zelf niet zo ‘helder van geest’?

  2. goedkoopste onderwijs, duurste verzorgingsstructuur?
    Je kunt je samenwerk competentie lijstje nooit aftekenen als als je een beetje met je kop boven het maaiveld uitkomt. De anderen kunnen niet met je overweg, dus ben jij niet competent.

    De eis: goed kunnen samenwerken, teamspeler, die je bij vacatures, maar ook als competentiesbeschrijving in het onderwijs de laatste jaren steeds meer ziet, is dan ook desastreus voor iedereen die niet met de kudde meeloopt, maar zelfstandig denkt en handelt.

    Opmerkelijk des te meer dat juist die zelfstandigheid een van de belangrijke vaardigheden is (de zelfsturende leerling) die er van leerlingen wordt verwacht. Kennelijk mag je wel zelfsturen en zelfstandig zijn, zolang dat mar past in de prefeb wegen die men in gedachten heeft.
    Dan 1000 x liever gewoon echt eerlijk klassikaal onderwijs waar iedereen min of meer hetzlfde doet dan dat quasi maatwerk dat gepaard gaat met pops en portfolio’s.

    Hoe meer autisten, hoe meer autisten-o-gogen er moeten zijn natuurlijk. En waar kun je onderwijsgeld beter aan uitgeven dan aan het zoveelste blik onduidelijke deskundigen. Als je niet uitkijkt gaat het misschien zo maar naar de leraren.

    Het zou me niets verwonderen als we het goedkoopste onderwijs hebben in Nederland, maar de duurste verzorgingsstructuur.

  3. Wat een onzin.
    Ik heb zelf een mentor leerling in Havo 5 zitten. Is een echte autist. Gelukkig al snel (basisschool) gezien. Is na de basisschool naar TL gegaan. Een speciale school. Nu op een gewone school. Gaat volgend jaar VWO doen. HIJ IS EEN ECHTE AUTIST MAAR WEET ER MEE OM TE GAAN. WAT EEN ONZIN DAT DIT DUS NIET KAN.

    • @Merlijn2
      Het lijkt alsof je op mijn stukje reageert, maar ik ging er van uit dat een expliciete smiley niet nodig was. Ik meen natuurlijk niet werkelijk dat je als autist geen havo zou kunnen halen omdat je samenwerkingscompetenties onvoldoende zouden zijn.
      Ik meen wel dat de nadruk op al dat samenwerken het voor heel veel leerlingen die het daar niet van moeten hebben een enorm nadeel is. Dat geldt bijvoorbeeld voor leerlingen die slimmer zijn dan de rest, zoals eerder in deze draad.

    • Definitie van autisme
      Ik heb er Wikipedia maar eens op nagevlooid. Autisme komt volgens het artikel in allerlei gradaties voor, van licht tot zwaar met evenzovele gradaties in de beperkingen die een autist kan ondervinden.

    • Lezen is ook een vaardigheid
      Of is lezen nou een competentie? In elk geval: als je het geciteerde stuk goed had gelezen, had je gezien dat het gaat over het steeds verder om zich heen grijpen van het ´labelen´ van kinderen middels autisme, dyslexie of wat dan ook. En dat terwijl ze mogelijk alleen maar heel slim zijn en dus een beetje afstand tot anderen krijgen en houden.

      Verder is je voorbeeld van 1 leerling nou niet helemaal een bewijs dat een autist wel door kan naar het VWO. Het toont alleen aan dat deze ene leerling een vorm van autisme heeft en bovendien de flexibiliteit bezit om ´daarmee om te gaan´ (hoe, trouwens?), meer niet. En van hard schreeuwen (typen in hoofdletters) wordt een bewering niet meer waar.

      • Lezen
        Ik doe een poging:

        – lezen is een vaardigheid;
        – voor lezen heb je kennis nodig;
        – als je voor je beroep veel moet lezen, dan zou de competentie, vermoed ik, kunnen zijn: “heeft de bereidheid en het concentratievermogen om grote hoeveelheden tekst tot zich te nemen en daar de essentiële informatie uit te filteren”

        Of zoiets.

      • Oh, ik heb op het VWO ook
        Oh, ik heb op het VWO ook wel leerlingen die toch op z’n minst wel enige trekken hebben van autisme en die zich goed weten te redden. Tuurlijk kan het. Dat de overgrote meerderheid van de autisten zwakbegaafd is (in tegenstelling tot het door Rainman geschetste beeld) en dat er onder de slimme autisten veel zijn die het in een normaal schoolsysteem niet redden, betekent niet dat er altijd uitzonderingen op de regel zijn.

        Maar het ging inderdaad om het overenthousiaste labelen, waardoor veel kinderen die hooguit lichte trekjes hebben van het een of ander (ADHD, PDD-Nos, Asperger, dyslexie, dyscalculie) tot ‘problematisch en dus heel veel extra begeleiding/vrijstellingen nodig hebbend geval’ worden bestempeld terwijl het gewoon normale kinderen betreft die ‘een beetje druk’ of ‘ietwat star in de omgang’ zijn. Er is nogal een groot grijs gebied tussen ‘volledig normaal’ en ‘volslagen anders’ he.

        Zelfde probleem overigens bij hoogbegaafdheid: dat stempel krijgen slimme kinderen, die niet slimmer zijn dan hun klasgenoten, maar door welke reden dan ook slechter in hun vel zitten of meer problemen veroorzaken dan hun even slimme klasgenootjes.

        • Sorry maar ik moet hier toch
          Sorry maar ik moet hier toch echt op reageren. Rainman is geen Autist, hij is een Idiot Savant. De persoon die model heeft gestaan voor Rainman, Kim Peek, is nooit gediagnosticeerd als Autist. En een Idiot Savant is toch echt van een heel andere orde dan een Autist. Ik kan namelijk met geen mogelijkheid in 1 oogopslag zeggen hoeveel lucifers er in een doosje zitten en ik raak ook niet overstuur van een brandalarm. En ik heb al lang door dat Who en What namen zijn en geen vragen…

      • Lezen & logica voor beginners
        @ Marten Hoffmann:

        Om een absoluut geformuleerde stelling onderuit te halen is één tegenvoorbeeld genoeg.

        Concreet:

        Stelling: “Een autist is nooit in staat om een havo of vwo-diploma te halen”
        Tegenvoorbeeld: Er is een autist die een vwo-diploma kan halen
        Conclusie: De stelling is onjuist.

        • Geheel mee eens
          Dank JTS voor je correctie. Ik had deze absoluut geformuleerde stelling niet goed gelezen. En inderdaad is in dit geval één tegenvoorbeeld genoeg om de stelling onjuist te verklaren. Al zullen de semantici dan ongetwijfeld vragen wat dan een “echte” autist is ……

          • Ja en het is heel wat
            Ja en het is heel wat verstandiger als we dat nou aan de mensen overlaten die er echt verstand van hebben.

  4. Hulpverleners slaan door
    Op de school waar ik vorig jaar les gaf liepen ongeveer een stuk of 8 autistische kinderen rond op een toaal van 1000 leerlingen. Van deze kinderen hingen foto’s op het prikbord van de lerarenkamer zodat iedereen wist wie de autistische leerlingen waren op deze school. Ik heb er geen moeite mee als sommige leerlingen speciale aandacht krijgen maar om dan ook nog eens foto’s van deze kinderen op het prikbord van de lerarenkamer te hangen gaat me echt te ver. Deze kinderen krijgen op deze manier een stempel opgedrukt waar ze naar mijn idee nooit meer vanaf komen terwijl ze al niet al te sociaal vaardig zijn.

  5. Asperger -syndroom en afgeschreven?
    Wat mevrouw Scholte hier schrijft is buitengewoon schofferend voor hulpverleners, het onderwijs, ouders en niet in de laatste plaats voor degenen die het betreft. Het komt er eigenlijk op neer dat deze kinderen afgeschreven moeten worden. De diagnose, vastgesteld door (onervaren!) hulpverleners slaat nergens op, men probeert er een slaatje uit te slaan, leerkrachten moeten niet meer lesgeven, want deze kinderen komen er toch niet. Ouders doen er niets aan, want anders zouden deze kinderen zich er toch niet naar gedragen. Het volledige artikel van mevrouw Scholte is niet meer te vinden (verwijderd?) zodat we ook niet haar hele verhaal kunnen lezen. Op welke speciaal school gaf mevrouw Scholte les? Waar baseert zij haar conclusie eigenlijk op? Als zij bijvoorbeeld het blad Engagement met Autisme(vd NVA) zou lezen, zou ze weten dat er wel degelijk successen zijn, mits ASSleerlingen maar professioneel geholpen worden. Dank u wel dat u het gras onder al onze voeten wegmaait. Ik ben moeder van een Aspergerzoon en ik ga daar toch mijn best voor doen, zonder mij iets van u aan te trekken!

    • Illustratie van het probleem
      Hartelijk welkom op het BON-forum, Schoolbordje. U merkt dat er hier nogal eens meningen worden neergezet die in onderwijsland momenteel niet politiek-correct zijn – maar vaak wel heel juist en onderbouwd. Moeite hebben met het ‘labelen’ van kinderen is zo’n onderbouwde mening. Bij ons zijn er zomaar vier tot zes dyslecten in menige klas te vinden. Dat zijn degenen die een officiële verklaring hebben kunnen overleggen. Daarnaast is er altijd nog een handvol die zegt dyslect te zijn (wat ze overigens foutloos weten te spellen!) maar geen verklaring bezit. Met de eerste categorie houden we wel wat rekening door 25% extra tentamentijd toe te staan. En dat is het dan.

      Het vervelende is dat deze ‘labeling’ in onze ervaring vaak door ouders – met name de moeders – in stand wordt gehouden. Bij oudergesprekken gaat het regelmatig van “Ja, op de havo had hij daar ook al zoveel moeite mee en kreeg hij alle teksten op A3-formaat”. En met alle respect voor de minder zware gevallen: voor een echte dyslect is A0 nog niet groot genoeg, die kan gewoon nauwelijks met geschreven tekst omgaan. En menig zogenaamde dyslect zou wat meer moeite moeten steken in begrijpend lezen.

      Terug naar de autisten: ongetwijfeld zijn er successen te melden en ongetwijfeld lopen (ouders van) autisten tegen allerlei hordes op. Ik vind het echter wel opmerkelijk dat u zich door één column van één mevrouw zo aangevallen voelt dat u schrijft over “het gras onder onze voeten wegmaaien”. Sterkte in het ondersteunen van uw Aspergerzoon; help hem alstublieft om een zelfstandig functionerend mens te leren worden.

    • Re:schoolbordje
      Ik lees het stuk van mevrouw Scholte toch anders.
      Ze schrijft toch voornamelijk over het gevaar van etiketteren?
      Dus waarom zoveel opwinding?

    • @schoolbordje
      Ik heb jarenlang onderzoek gedaan naar signalering van gedragstoornissen (waaronder ASS) door onderwijzers. Blijkt dat 36 % van de signaleringen zogenaamde “missers” zijn, zowel positief als negatief. Dit wil zeggen dat er een gedragstoornis gesignaleerd werd die er niet was of een stoornis die er wel was niet werd opgemerkt ( bijv. ADD bij meisjes). Het percentage bij dyslexie lag rond de 60%. Als het goed is worden deze “missers” hersteld door een onderzoek van de onderwijsbegeleidingsdienst. Wat bleek, deze gingen graag mee in het verhaal van de onderwijzers. Pas de diagnosticerende instantie, GZ-psycholoog, gespecialiseerde kinderarts of psychiater hertselden de “missers”, Jeugdzorg daarentegen “labelde” maar al te graag, niet verwonderlijk voor een instantie die gesubsidieerd wordt naar het “aantal gevallen”. Zo ook met de stoornissen in het autismespectrum. OMO heeft de school in eindhoven opgezet, eenmaal de berichten over de nieuwe instelling de wereld waren ingeslingerd verhoogde het aantal ASS gediagnosticeerde leerlingen met maar liefst 30%. Ik zet dan mijn vraagtekens bij de inzet van de verwijzingscommissie. Let op Schoolbordje, ik ben de eerste om kinderen met een stoornis te omringen met alle “speciale zorg” die nodig is, alles , maar dan ook alles moet uit de kast worden gehaald. Een van de redenen waarom ook ik zeg zoals Leo, weg met samen weer naar school. Maar dan heb ik het wel alleen over die kinderen die daar recht toe hebben. Dus na een gedegen signalering, gedegen anamnese, gedegen diagnose uitgevoerd door professionals.
      Aan mij is door drie ouders (bekenden) gevraagd om een dyslexieverklaring op te stellen, zonder dat ik het kind ooit gezien heb. Daar is mij geld voor geboden. Waarom? De voordelen voor de leerling mét een dyslexieverklaring zijn inderdaad heel groot.

      • Gedegen diagnose
        door professionals.
        Kost wel wat.
        Is voor e.e.a. nog steeds ’n psychiater nodig? Of is dat ook ongemerkt aan het devalueren?
        Dat jongetje, dat al in de wieg z’n zin kreeg, bleren is scoren, weet niet beter. Hij is de baas thuis. En dat meisje, dat wil op school ook de baas zijn. ’t Kind, dat opeens op school niet meer de baas is, gaat dat thuis afreageren. Kommer en kwel thuis. Probleem. Gedragsprobleem! Ligt natuurlijk niet aan de thuissituatie. En als het ook niet aan school ligt, dan is er ’n groter probleem.
        Gelukkig is er dan de oplossing. ’n Etiket! ’n Stoornis met ’n moeilijke naam. En dus speciale hulp. Al of niet terecht.
        Iedereen tevreden.
        Leuke film, Rainman.
        En allemaal samen naar school.
        De juf lost het wel op.

        • @Leo
          Een gedegen diagnose door een vrijgevestigde psychiater of klinisch psycholoog kost zegge en schrijve de ouders ( zonder aanvullende verzekering) 17 euro eigen bijdrage. Het andere deel komt uit de AWBZ pot.
          Maar dit vertelt de OBD niet.
          Diagnose door kinderarts kost niets ( eigen bijdrage vrijgesteld)
          Zelf opteer ik voor klinisch psycholoog of psychiater.

    • Open discussie over grenzen van autisme moet mogelijk zijn
      Schoolbordje schreef: “Het volledige artikel van mevrouw Scholte is niet meer te vinden (verwijderd?) zodat we ook niet haar hele verhaal kunnen lezen.”

      In de digitale editie van De Volkskrant is het volledige artikel gewoon te vinden (zaterdagkrant). Na (gratis) registratie bleek ik direct toegang te hebben tot het artikel. In uitgebreidere vorm is het artikel ook onder de volgende weblink te lezen:

      home.deds.nl/~f.scholte/

      De vragen of, waar en op grond waarvan grenzen moeten worden getrokken bij de diagnose van autisme lijken me alleszins legitiem. Vals-negatieve en vals-positieve beslissingen hebben allebei, vaak ernstige, nadelen. Het noodzakelijke optimaliseren van die beslissingen kan niet zonder overeenstemming over criteria. Ik zie Scholtes artikel als een bijdrage aan de discussie over die criteria. We zijn het wellicht eens dat bijdragen aan die discussie voldoende geïnformeerd en onderbouwd moeten zijn. Op dat punt schiet Scholtes bijdrage tekort – zij is nu eenmaal geen gezaghebbend diagnosticus, maar “slechts” docent in het speciaal onderwijs (geweest).

      Echter, haar wijzen op de risico’s en de schade van vals-positief diagnosticeren en daarmee stigmatiseren van kinderen heeft op zichzelf ook waarde. Anders dan u lees ik in het artikel niets dat lijkt op ‘afschrijven’, ‘uitsluiten’ of ‘gras wegmaaien’. Ik denk dat ouders van ware autisten van mevrouw Scholte weinig te vrezen hebben. Het is de vraag of deze ouders zich moeten laten welgevallen dat er anderen ‘meeliften’ op de speciale voorzieningen die voor hun kind getroffen worden, en waarvan het dubieus is of ze in het belang van het meeliftende, vals-positief gediagnosticeerde kind zijn.

      Kortom, een open discussie over grenzen van autisme moet mogelijk zijn, en is zelfs nodig. Misschien is het BON-forum daartoe niet de meest geëigende plek.

      • open discussie over grenzen autisme
        Hartelijk dank voor de link, couzijn. Ik heb het gehele artikel gelezen met interesse. Bij nader inzien vond ik de samenvatting in de Volkskrant niet echt goed. Ik las er enkele herkenbare stukken in, ook als het gaat om het onderwijs van vandaag de dag. Ik heb ook al vaker gedacht dat de manier van lesgeven- en dan bedoel ik dat er van de leerling veel meer verwacht wordt- eigenlijk bepaalde groepen uitsluit en dan bedoel ik de kinderen met een aan autisme verwante stoornis. Dit is zoals u tercht opmerkte waarschijnlijk niet de meest geëigende plek daarvoor. Graag hoor ik nog eens van u wat uw verdere plannen zijn. De orthopedagoog p de school van mijn zoon is van mening dat met de nodige hulp een leerling wel degelijk in staat zou kunnen zijn om een Hao of VWOdiploma te halen. Ik ken ook wel leerlingen die het reguliere voorgezet onderwijs volgen.

  6. Ik begrijp dat Francisca
    Ik begrijp dat Francisca Scholte met al haar onderwijservaring alleen waarschuwt om hoogbegaafden niet het etiket autist op te plakken, omdat ze anders mogelijk nog onzekerder of ‘aparter’ worden. Overigens denk ik dat een echte autist, iemand waarvan me al van jongs af aan weet dat hij/zij autistisch is, inderdaad geen HAVO of VWO zal halen. Mogelijk alleen onder uitzonderlijke inspanning en begeleiding of geluk..

    Ook denk ik dat er nog zat jongeren de school doorlopen die wel een lichte autistische aandoening hebben zonder dat de school dat echt herkent en benoemt en die veel gepest worden, zelfs door leraren die er niet mee weten om te gaan of er geen tijd voor hebben. We moeten niet ingewikkeld doen met allerlei vreemde benamingen en diagnoses, maar gewoon vaststellen welke beperkingen (en ook mogelijkheden) een kind heeft en op basis daarvan een helder lijstje met aandachtspunten opstellen, zowel voor het kind zelf als voor zijn/haar omgeving (leraren-ouders-vrienden e.d.). Want zelfs als deze kinderen van school zijn lopen ze in het bedrijfsleven weer tegen dezelfde problemen aan, net zoals in relaties en gezinsverband.
    Ouwe Bram

  7. structuur
    Een leerling die een stoornis heeft in het autistische spectrum heeft erg veel structuur nodig.
    Een (hoog)begaafde autist die op havo/vwo terechtkomt, heeft het nu extra moeilijk. De structuur is niet altijd even helder. Open opdrachten – en veel verslagen/werkstukken lijken daar op; voor je zelf werken – zijn een crime.
    Tot ongeveer 15 jaar geleden was de structuur op een school veel duidelijker. Autisten die de stoornis in lichte mate hebben, konden toen de school wel aan. Nu is dat veel moeilijker. Leerling in de problemen, begeleiding, diagnose en er is weer iemand met de diagnose autisme.
    Ik denk dat het beter is dat een autist nu eerder gediagnosticeerd wordt.
    Ik denk dat de huidige praktijk op de scholen het voor veel autisten extra moeilijk maakt om havo/vwo te doen.
    Dit nog los van de vraag of havo/vwo de beste opleiding is voor later.

  8. Autist geen HAVO?
    Mw. Scholte presenteert hoge intelligentie als tegengesteld aan autisme. Ook wil ze mensen tegemoetkoming onthouden uit angst voor mogelijke etikettering. Haar betoog ontkent deskundigheid en mogelijkheden van bevoegde instanties.
    Is het een reden tot van elke handreiking verstoken te moeten blijven, als je buiten het rigide autisme-beeld van mevrouw Scholte valt? In hoeverre is dergelijk verzet tegen autisme-erkenning, een waarborg tegen pijnlijke miskenning überhaupt? Is het niet evengoed miskenning om persé níet als autistisch gezien te mogen worden?
    Voor een kwart autisten gaat het niet op, dat autisme en hoge intelligentie tegengesteld zijn zouden. Zij hebben ’t allebei. Zie bv. hèt boek over autisme “Een vreemde wereld” van Martine Delfos. Kijk op sites als www.pasnederland.nl . Zie de Vlaamse video “Autimatisch”, oa. hoe een “Asperger” leraar kan zijn. Dat stellig uitsluiten, blijkt onzinnig en contraproductief. Niet omgekeerd. Deze docent heeft wel degelijk typische autismeproblemen. Zowel als leuke kanten ervan. En niet hij als enige.
    Voor een intelligente autist is het zeker mogelijk om diploma’s hoger onderwijs te halen. Niet minder dan voor een intelligente ernstig dyslecticus. Met kwetsbaarheden en moeite met structuren en al. Graag besparing aan narigheid door de erkenning van deze problemen. Minder miskenning van sterke kanten graag ook.
    Zeker kunnen niet-autistische verschijnselen voor autisme worden aangezien. Zoals – sterker dan bij hoog IQ – bij emotionele kindermishandeling. Wie zich echt in de materie verdiept, die komt zulk autisme-gelijkend gedrag tegen. En ziet waar verschil in zit. Ja, het doet je geen goed om stellig toegedicht te krijgen zoals je niet bent. Noch doorlopende ontkenning van wat je wel bent, voelt en doet. Hoewel je dat ook heel best overkomen kan buiten elke diagnostisering om. En wellicht venijniger bovendien.

  9. Mijn reactie.
    Ikzelf heb havo en hbo gedaan, wat volgens het artikel niet mogelijk is, maar je moet niet kijken naar HOE ik dat heb gedaan. Dat ik mijn school wel haalde, maar verder geen sociaal leven had. Dat ik altijd zat te leren op mijn kamertje. Als Autist op hoog niveau moet je gewoon kiezen. Daarbij heb je zonder sociale contacten een hoop tijd over.

    Natuurlijk had ik moeite op school, maar ik was in sommige dingen weer zo goed dat het één het ander ophief. Wiskunde was moeilijk, maar te leuk om te laten vallen. Slecht in samenvattingen bij Nederlands, maar daarentegen ijzersterk in het schrijven van opstellen. Bij de talen had ik voordeel van de boekenlijsten. Waar de meesten vastliepen op het aantal boeken wat je moest lezen, zat ik als Autist met leesliefde te smikkelen bij elk nieuw boek.

    Luistertoetsen waren praktisch onmogelijk, maar ik ben wel taalgevoelig en haalde voor mondelinge examens een 10. Een 10 en een 4 is samen een 7, dus het is niet onmogelijk om de havo goed te halen. Ik heb ook nog vwo gedaan, maar daar ben ik 2 keer gezakt. Dat was qua sociaal gebeuren echt te heftig in die tijd. Als je 16 of 17 bent valt het niet mee om je te handhaven als Autist.

    Daarna ben ik hbo gaan doen en heb ik in 3,5 jaar 2 richtingen tegelijk afgerond met diploma. Ik ging nooit naar college, deed alles thuis. Op die manier ging dat het beste. In die tijd begon het tegelijk voor mij ook echt duidelijk te worden hoe anders ik was. En dat is echt geen fijne ontdekking. Eerst weet je het wel, maar dan wéét je het echt.

    Als ik als kind al gediagnosticeerd was, had ik het veel verder geschopt, omdat ik me niet de hele tijd had moeten bezighouden met alle dingen waar een kind zich helemaal niet mee bezig moest houden. Wat mensen mij vroegen was hetzelfde als aan een kat vragen een hond te worden.

    Helaas heb ik een beperking van 2000 woorden hier. Voor het volledige artikel wat ik heb geschreven zie: www.volkskrantblog.nl/bericht/170923

    • Mag ik nog wat vragen aan Arinka?
      Beste Arinka, wat fijn om je verhaal zo duidelijk hier te kunnen lezen. Bedankt voor de moeite die je daarvoor genomen hebt. Het helpt me weer een stapje verder.

      Een van mijn grootste zorgen is dat er nu steeds meer leerlingen zijn waarvan duidelijk is dat het hun autisme is waar ze last van hebben. Het onderwijs zelf wordt echter steeds autisme-onvriendelijker door al het samenwerken en de taaleisen die daarmee samen hangen. Eigenlijk is er bijna geen beroepsopleiding waar je daar nog onderuit kunt.

      Ik heb ook regelmatig leerlingen met autistiforme problemen. Het is soms heel lastig om te bedenken in welke sector zij het minst last van hun handicap zullen hebben. In welke sector heb jij je HBO gedaan en in welke sector ben jij nu werkzaam?

      • Antwoord aan Hinke
        Hoi Hinke,

        Ik heb heao MER en heao BE gedaan. Dat ik die studie heb gekozen is overigens wel op een niet helemaal normale manier gegaan. Puur rationeel, ik wilde een studie waar altijd werk in was en waarbij ik niet staand hoefde te werken (zoals bv in de verkoop). Helemaal niet gekozen wat ik echt leuk vond, maar wat gewoon verstandig was om te doen. Mijn ouders vonden dat ik al lang genoeg op school had gezeten, dus ik moest alles zelf bekostigen.

        Ik ben daarna gaan werken, oa als Intercedente, Manager Marketing & Sales en Financieel Manager, maar toen kreeg ik wel steeds meer problemen op het werk, vooral door de verplichting gezellig te zijn, bij vrijdagmiddagborrels en teambuildingweekend en dergelijke. Ook was ik vaak de enige die urenlang overwerkte, soms werkte ik 80 uur in een week. Uiteindelijk ben ik toen voor de helft afgekeurd, omdat ik ook zwanger was en echt even het spoor bijster was.

        Nu heb ik een eigen bedrijf op internet (www.kadootjesland.nl) in een heel andere richting en ben ik voornamelijk bezig met het opvoeden van mijn 2 (ook autistische) dochters. Gelukkig heeft mijn man een uitstekende baan, zodat dat kan. Ik moet heel veel tijd steken in het voorlichting geven op school. De oudste zit in groep 3 (is pas 5) en is dus hoogbegaafd, maar heeft ook Autisme en Tourette.

        Wij willen haar eigenlijk weer terug naar 2 omdat ze wel erg op haar tenen moet lopen. Autisme en Tourette kosten al zoveel energie. En ik merk dat er toch wel heeeeeeel weinig bekend is, vooral over Tourette. Over Autisme heeft men vooral stereotype gedachten.

        Men schakelt ook het liefst al vlug een buitenstaander (deskundige) in, bij onze school dan toch, terwijl ik het toch echt veel beter weet dan iemand zonder Tourette of Autisme. Soms denk ik dat de ouders meer zouden moeten worden ingezet, wanneer ze dat willen. Mijn dochter kan best zonder diagnose, maar dan moeten ze wel naar mij luisteren !

  10. aanvulling
    Ja, ook ik had last van de 2000-woorden-beperking, ben minder ongenuanceerd dan hierdoor moest.
    Uiteraard vind ik het nuttig dat ook “het onderwijs” weet, hoezeer het artikel van mw. Scholte ten koste van autisten geschreven is. Maar Arinka heeft gelijk: daarmee alleen, is te weinig gediend. Aanbevolen: ook de reacties op haar blog www.volkskrantblog.nl/bericht/170923 en bericht plus reacties www.volkskrantblog.nl/bericht/170407 .
    Wat idem sites over autisme resp. door autisten: www.autismecentraal.com/public/index.asp , www.autsider.net/ , www.pasnederland.nl/ en www.autisten-online.be/?file=home .

Reacties zijn gesloten.