EEN PROFESSOR BESTUURKUNDE ZEI;
“Geen moderne student is een Hugo de Groot,
imiteert of eert of kent hem überhaupt,
dus wijs ik hem aan op het scherm voorin de zaal,
dus zien ze zijn naam; ze vergeten hem weer.
Of honen hem weg en vergeten hem weer!
Dat ik denk dat ik het ook maar niet meer probeer!
Dat ik denk: het is wrang, maar het koene, klassieke
Nederland kwijnt en sterft bij mijn dood.”
ADVIES AAN DE NEDERLANDSE REGERING
Wat Sparta, ministers! Indoctrineer
De breinen van de jonge vaderlanders
Met dans en strijd, muziek en dapperheid.
Geen zintuigelijk-dode muisklikkers
Of gadgetgeilers meer!
Ministers, alstublieft, installeer
Sparta in de verse zakendreumes,
Mecenas van ritme en fraude-doof,
Met een van-vader-geleerd en goddelijk geloof
In de ethische functie van de gitaar
(want welke broekschijter smacht niet naar
beheersing van zijn gemoed?).
Bij Zeus, ministers, besnaar en behoed
De lijven van de nieuwe Neerlandici.
Benadruk melodie. Propagandeer
Het ritmisch galopperende paard,
Composities klaar en klinkend als het zwaard.