In het NRC van vrijdag 12 juni staat in het katern Boeken een interview met Cordula Rooijendijk. Ik kende haar niet, maar ze is schrijfster, onderzoekster én parttime docente, en heeft een boek geschreven over iets waar wij de onderwijsproblemen ook wel eens mee vergelijken: dijkdoorbraken (“Waterwolven. Een geschiedenis van stormvloeden, dijkenbouwers en droogmakers”).
Het is een interessante persoon; ook haar visie op de staat van onze waterkeringen is opmerkelijk en vertoont parallellen met wat ik dan maar even kort door de bocht BONs “Schluss mit lustig” pleidooi zal noemen. Maar het wordt nog veel interessanter als je leest dat ze bezig is het met schrijven van een boek over een geschiedenis van het Nederlandse onderwijs.
Zo’n boek zou wel wel eens een onmisbaar onderdeel kunnen gaan worden van een verbeterde (hbo en postdoctorale) lerarenopleiding. Op dit moment is daar volgens mij nauwelijks aandacht voor de geschiedenis van het Nederlandse onderwijs. Daar moet verandering in komen, en dat kon nog wel eens makkelijker uitvoerbaar worden dan ik dacht.
Even in de gaten blijven houden, die mevrouw Rooijendijk.