Plasterk nam de voornaamste aanbeveling van de commissie Rinnooy Kan – betaal leraren weer naar opleidingsniveau – niet over. Het Centraal Planbureau had gewaarschuwd dat het aantal academici in het VO sterk terugliep, waardoor op het vwo veel leraren lesgeven die vroeger dat niveau niet aankonden. Haal de eerstegraads terug, vond de Commissie Leraren, beloon hen in de hoogste salarisschalen en verhoog daarmee het prestatieniveau. Plasterk ‘durfde’ het niet aan. Leraren op het vmbo kunnen ook ‘excellent’ zijn, sprak hij vroom.
Zolang Plasterk niet verbiedt dat eerstegraads docenten als tweedegraads worden betaald, zullen academici er niet over piekeren om leraar te worden.
Plasterk haalt de angel uit het rapport Rinnooy Kan, omdat er niets te steken valt. Hij is lamgelegd, ontdaan van interveniërende wapens.
Eén triest zinnetje in zijn Actieplan legt die ministeriële machteloosheid bloot:”Het Rijk heeft geen zeggenschap meer over de arbeidsvoorwaarden van het onderwijspersoneel.”
Dat is de crux. De overheid heeft alle macht overgedragen aan de schoolbesturen die een lumpsum krijgen om hun personeel naar eigen inzicht te betalen. Wie zullen dus beoordelen welke docenten ’excellent’zijn? Juist ja, de jaknikkers, die zonder morren alle opgelegde innovaties uitvoeren, vallen in de prijzen.
Plasterk wil dat ondervangen door een minimum aantal docenten in hogere schalen te eisen, en wil dat door de inspectie laten controleren.
Maar wie merkt welke excellente leraar wordt overgeslagen bij de bonustombola?
Schoolbestuurders zullen het nooit opnemen voor academische betweters en dwarsliggers.
Onlangs mocht een bestuurder in het Eindhovens Dagblad uithalen naar de eerstegraders, die de jeugd, ‘de geweldige Einsteingeneratie’, niet meer ‘kunnen boeien’.
Een docent die inhoudelijk op zijn baas reageerde werd geschorst. Deze collegevoorzitter is de enige niet. De bestuurders, die bij het rapport Rinnooy Kan de bui al zagen hangen, vechten terug: het onderwijs teruggeven aan de leraar, kom zeg!
Zulke berichten lokken academici niet naar de klas. Je zal wel gek zijn je te laten gebruiken als slaafse uitvoerder van beleid dat tot enig doel heeft meer leerlingen voor minder af te leveren, met een pleister op je mond.
Zolang Plasterk die idiote weeffout in het onderwijsbestel niet repareert, zal iedere kwaliteitsverbetering uitblijven.
Aldus Aleid Truijens vandaag in de Volkskrant. Zij leest overduidelijk dit forum.
En dan nog even Plasterk:”De onderwijsvernieuwingen hebben het niveau verlaagd. Niet voor niets doet de commissie-Dijsselbloem daar parlementair onderzoek naar. Scholen zijn op ‘output’ gaan sturen, op aantallen leerlingen en diploma’s. Dat lokt strategisch gedrag uit: de norm is verlaagd, zodat meer leerlingen een diploma halen. Het is de wereld op z’n kop.”
Gek hè, Ronald, dat dat gebeurt, als je op ‘output’ gaat financieren.
Reacties zijn gesloten.
Die Aleid weet altijd wel
Die Aleid weet altijd wel precies in de roos te schieten met haar stukjes.
Ikzelf (academicus) zal heus wel in het onderwijs blijven, zolang ik er plezier aan beleef althans. Ik hecht niet zo aan geld, voel me nu al de koning te rijk met mijn salaris dat zoveel hoger is dan waar mijn vader vroeger drie kinderen van moest grootbrengen, en de salarissen van mijn oud-studiegenoten zie ik als buitenaards, het is niet mijn leefwereld. Mijn blikveld is (nog) te beperkt om te beseffen wat er buiten het onderwijs allemaal te halen valt voor een academicus.
Toch vind ik het van belang dat academici worden gelokt, en hoe kan dat anders dan met geld? Ze zijn immers niet allemaal zo bleu als ik. En het is voor mij van het grootste belang dat ik kan blijven werken met collega’s met wie ik op 1 lijn zit.
Plezier in het werk is DE factor voor die academici die zich door het salaris niet hebben laten afschrikken. En dat plezier daalt juist bij hen als het steeds minder gaat om de inhoud, en als je steeds meer ‘oppasser’ en ‘begeleider’ wordt i.p.v. ‘bevlogen overbrenger van vakinhouden’. En als je steeds minder bevlogen overbrengers van vakinhouden als collega’s hebt, en steeds meer inhoudelijk niet zo sterke types die het nieuwe leren en het oppassen toejuichen omdat ‘dat zo lekker rustig is’ en omdat ze dan niet van die moeilijke vragen krijgen. Als het werk minder interessant wordt, en de collega’s ook, zul je die weinige academici die zich niet door de combinatie salaris-werkdruk hadden laten afschrikken, alsnog wegjagen. Dus ZELFS voor degenen die zelf wel kunnen leven met het salaris is het van belang dat het salaris voor academici omhoog gaat, omdat dat er (hopelijk) voor zal zorgen dat ze kunnen blijven werken met een aantal collega’s die de inhoud net zo belangrijk vinden als zijzelf.
Waarmee ik overigens niet
Waarmee ik overigens niet wil suggereren dat al mijn academisch gevormde collega’s lichtende voorbeelden zijn van vakinhoudelijke kennis en zeker niet dat al mijn niet-academisch gevormde collega’s inhoudsloze types zijn. Met name mijn oudere collega’s met een MO-akte zijn absoluut van de inhoud.
Als voor het opleiden van toekomstige studenten
geen academici meer nodig zijn, stel ik voor dat iedere HBO’er mag deelnemen aan door NWO gefinancierd onderzoek. Laten we de universiteiten opheffen en gelijktrekken met hoger beroepsopleidingen. Dan hebben we alle problemen in één klap opgelost. Lekker goedkoop. En dan gewoon allemaal van half 9 tot 5 naar school: hebben de ouders ook geen opvangproblemen meer. Ik schat bandbreedte 1040-1200.
Allergie
Zijn er meer mensen die zo langzamerhand allergisch zijn geworden voor de dooddoener: “Als je academicus bent, wil dat nog niet zeggen dat je een goede leraar bent.” ? Gek toch, dat dat nooit beweerd wordt over artsen en verpleegkundigen. Laat artsen en verpleegkundigen toch gewoon hetzelfde verdienen en gun die verpleegkundige ook een kans op een ‘academisch’ salaris. Maar dat hoor je nooit. Het is een volstrekt scheve discussie. Altijd haasten de academici in het onderwijs zich om te zeggen dat er onder hun tweedegraads collega’s geweldige docenten zitten. Jazeker, dat is ook zo, maar dat is de discussie ook helemaal niet. Er wordt méér kennis gevraagd van een eerstegrader, maar hij/zij krijgt niet méér betaald. Dat is absurd.
Ik krijg er ook…
… jeuk van. Maar er is hoop. *Lees verder…* + alle verwijzingen.
Hoop?
Ik kan lezen, en er staat:
[Een betere betaling van academici zien de schoolleiders niet zitten.]
Ik stel toch een actiedag voor. Niet zo’n vermoeiende, maar een die ‘lichtend’ is: we gaan uit protest een maand lang geen enkele les meer geven. We gaan daarentegen… begeleiden. Dat doen we als volgt: kloksgewijs schuiven alle academische docenten een leslokaal op. De leraar engels gaat dan begeleiden voor biologie, enz., al naar gelang het uitkomt.
Kunnen ze niet zeggen dat je je werk niet doet. Maar kunnen ze ook niet profiteren van je studie (daar willen ze niet voor betalen).
Uitruildagen voor een afkoopsom.
Stiptheidsactie
Vroeger heette dat een *stiptheidsactie*
altruistisch of laks?
Het verbaast mij dat hoog-opgeleide ouders zich in de salariskwestie niet laten horen. Via de belastingen betalen zij mee aan het onderwijs maar als hun kinderen het goed doen op school hebben die geen recht op les van goede dus ook hoogopgeleide leraren. Ze begrijpen best dat leraren van zorgleerlingen het zwaar hebben en redelijk moeten verdienen. Maar dat ze accepteren dat daarom hun kinderen door laagopgeleide leraren worden geschoold is van een altruisme dat ik onder de hoogopgeleide Nederlanders niet verwacht had. Veel rijkere hoogopgeleiden blijken voor dat altruisme hum portemonnaie te willen trekken. Ze sturen hun kinderen naar privé scholen. Maar waarom laten zij voor wie dat offer te groot is zich niet horen?
Seger Weehuizen
Oningelicht, onaangenaam verrast en verdeeld
Ja Malmaison, mijn verbaast het eigenlijk ook. Maar de ouders die hun kinderen nu nog naar particuliere scholen sturen, zijn denk ik ouders die zich én die 10.000 á 25.000 euro per jaar per kind kunnen veroorloven (soms ook met veel financieel schraapwerk) én waarvan het betreffende kind om wat voor reden dan ook het onderwijs op het gewenste niveau niet aankan. Met meer aandacht (kleinere klassen) lukt het dan net wél. Privéscholen hebben daarom op dit moment denk ik nog geen hoge status, maar juist een lage.
Verder denk ik dat veel ouders gewoon nog niet zien, of willen zien, dat het echt mis aan het gaan is in het onderwijs. Het is ook niet leuk om het te moeten onderkennen: waar moet je heen met je kind? Je kunt het probleem dus niet snel oplossen, en dan is ontkennen voorlopig een vluchtweg. Wat moet je anders doen? Kennelijk staan we als BON bij ouders nog niet op de kaart als kanaliseerder van door ouderonvrede over het onderwijs. We hebben gewoon nog te weinig naamsbekendheid. Of om het in enge marketingtaal te zeggen: we zijn nog geen mérk.
Tot slot is het docententekort, vermoed ik, nog niet echt aangeland bij de meeste gymnasia. Die ouders hebben dus nog geen probleem, en kijken niet verder opzij of vooruit. Overigens krijgen, voor zover ik het kan overzien, nu ook de eerste gymnasia te maken met de tekorten; niet voor niets postte ik onlangs die meldingen van die schoolleiders uit de regio Haaglanden (waar de tekorten nu het hevigst schijnen toe te slaan) die de noodklok luiden, ook expliciet naar ouders toe.
Wisten ouders het maar
“Dat ouders accepteren dat hun kinderen door laagopgeleide leraren worden geschoold is van een altruisme dat ik onder de hoogopgeleide Nederlanders niet verwacht had.”
Het is geen altruïsme, en er is geen sprake van acceptatie. Het is pure onwetendheid. Ouders weten immers niet welke leraren van hun kinderen bevoegd zijn. Want daarover hoeft de school de ouders niet te informeren. Ik ken dan ook geen school die dat doet. Ik heb al menigmaal in dit forum bepleit dat dit ernstige gevolgen heeft, en dat het een uitstekend actiepunt van BON zou zijn daar verandering in te brengen. Simpel: verplicht scholen de vakspecifieke bevoegdheden van elke docent publiek te maken (immer actuele schoolgids). Aangevuld met het percentage bevoegd gegeven lessen per opleiding. Ouders hebben er recht op te weten op grond van welke kwalificaties leraren hun kind onderwijzen en beoordelen. Zeker nu de wet-BIO de deur naar on- en onderbevoegd lesgeven wijd heeft opengezet. Meer vrijheid? Dan ook meer verantwoording. Hier heeft de ouderraad ook een rol.
Nogmaals: meer dan een derde van alle lessen in het vo wordt nu al onbevoegd gegeven. De komende jaren verdwijnen er meer bevoegden dan er toestromen. Schoolleiders zetten massaal on- en onderbevoegden in. Als die onbevoegde lessen verdeeld zijn over opleidingen en leerjaren, heeft een doorsnee leerling minimaal 10 lessen per week (ca. 3 schoolvakken) met een onbevoegde aan het roer.
Ik denk dat vrijwel geen ouder dat weet en menig ouder het onacceptabel vindt.
Vergeet niet de kracht van de downplayers-lobby van schoolleiders en collega’s, het leger dat scandeert “wat zegt zo’n papiertje nou”, “het gaat toch om de roeping”, “als iemand maar goed lesgeeft” en “beter iemand dan niemand voor de klas”. Maar het probleem (slechts 60% van de leraren is bevoegd voor de onderwezen vakken) dient blootgelegd en opgelost, niet gemaskeerd of gebagatelliseerd.
Ik sprak onlangs een ouder
Ik sprak onlangs een ouder van een van mijn vroegere leerlingen. Op de school van die leering ben ik op zeer onaangename wijze vertrokken. Ouder is docente en BON lid. Zij was ontevreden over het zinkende schip wat ik inmiddels had verlaten en met name de capaciteiten van mijn voormalige collega’s. Had ook geen beeld van het aantal onbevoegden en de groteske fouten die voor de klas worden gedebiteerd. Als iemand met die achtergrond al geen greep heeft op de oorzaak van haar ouderlijke ontevredenheid en gevoel van malaise, wie verwacht er dan nog wat van andere ouders?
Ouders kunnen alleen mondiger worden als meer openheid aan scholen wordt opgelegd m.b.t. de achtergrond van hun medewerkers.
Er zijn hogere prioriteiten dan meer salaris (voor academici)
Het lijkt me érg onverstandig om op dit moment de nadruk zo te leggen op de salarissen voor de academici. In de politiek gaat alles stapsgewijs. Om te beginnen:
– moet de werkdruk verlaagd worden, de BAPO niet afgeschaft
– het salaris van álle leraren omhoog (en de carrierelijn korter)
– vervolgens is het tijd om aan meer salarisdifferentiatie te doen. Pas dan komt de vraag of en hoeveel meer het verschil tussen HBO en academisch moet zijn.
(Aanvullend lijstje: weg met het CGO, Nieuw Leren en WSNS)
Ik ben nu erg benauwd dat al die zich miskend voelende academici het alleen over hun eigen salarissen willen hebben. Dat is echt de dood in de pot voor de verbeteringen die in het gehéle onderwijs over de hele linie nodig zijn. De discussies op dit forum spitsen zich écht teveel toe op de salarissen voor academici. Niet doen jongens!
discussie doodgeslagen.
Op deze manier is in het verleden telkens elke discussie over het salaris doodgeslagen :-((
Het gaat niet alleen over salaris
Op dit forum gaat het over allerlei zaken die met onderwijs te maken hebben. Dat maakt het juist zo interessant. En daarom zou je wensen dat allerlei beleidsmakers dit forum nauwgezet volgen.
Maar het is wel zo, dat te weinig academici zich aangetrokken voelen tot het onderwijs. Dat komt deels door het salaris, deels doordat je “je ei niet kwijt kunt”.
Dat laatste hangt ook af van de school waar je werkt. Persoonlijk mag ik het in mijn klassen zo moeilijk maken als ik wil. En wij hebben (nog) een redelijk aantal academisch gevormde docenten. Onze leerlingen hebben nog niet zo veel te klagen. Maar ook onze vwo-leerlingen klagen soms dat hun vragen groter zijn dan de docent kan bevatten. Of dat de docent niet accepteert dat een leerling het beter weet, vermoedelijk omdat hij de redenering van de leerling niet kan volgen.
Als een deel van het academici-tekort komt door te lage salarissen is het toch niet vreemd dat dat regelmatig gesignaleerd wordt? En dat velen vinden dat daaraan iets gedaan moet worden?
En ik heb al eerder geschreven dat van mij vervolgens iedere andere docent evenveel, of van mijn part meer mag verdienen. Maar dat is een ander verhaal.
Ik voel mij niet miskend, maar ik heb grote zorgen over de kwaliteit van het onderwijs aan onze slimme leerlingen.
En om politiek correct af te sluiten: uiteraard heb ik ook zorgen over al het andere onderwijs. Maar dat heeft weer weinig met salarissen van academici te maken.
Kies zelf maar
Persoonlijk lijkt het me een gevaarlijk spel om het hogere salaris voor eerstegraders te laten rusten. Om mij persoonlijk gaat het niet; ik heb met m’n volle verstand gekozen voor een sector met een absurde werkdruk en een te laag salaris, en als ik weg zou willen ben ik binnen twee maanden vertrokken naar een andere baan buiten het onderwijs.
Maar zoals ik de laatste tijd hier vaker betoog (en mijn betoog is nog niet onderuitgehaald – doe gerust een poging): als de overheid niet gaat zorgen voor hogere salarissen voor eerstegraders, komen zowel de gymnasia, maar ook andere scholen waar vwo/gymnasium/atheneum (en ook havo) wordt aangeboden in de problemen. Dat is een schooltype waar nu veel welgestelde ouders op leunen, maar waar ook de nodige slimme leerlingen van minder welgestelde ouder hun weg vinden. Plasterk zelf komt uit het laatstgenoemde milieu en heeft in Den Haag op een gymnasium gezeten.
Beroof je de scholen van eerstegraders, en dat is wat je op termijn doet als je hun salarissen niet extra verhoogt, dan gaan ouders die zich dit kunnen veroorloven zelf hun zaken regelen. Ze gaan echt niet wachten tot de politiek luistert; hun kinderen groeien op, ze hebben haast.
Maar ouders die het zich níet kunnen veroorloven, kunnen geen kant op. En dán is het dus geen probleem meer voor alleen zich miskend voelende academici. Sterker nog; voor hen zal het probleem zijn opgelost: ze werken grotendeels óf buiten het onderwijs, óf op particuliere scholen.
Maar tegen die tijd is het wél een probleem van onder andere heel veel niet-academici, namelijk van al die mensen die zich geen school van 12.000 euro per kind per jaar kunnen veroorloven.
Kies zelf maar; nu is het nog niet te laat. Of denk je dat het zo’n vaart niet zal lopen? Kan het eerst nog best even erger worden?
Alle waar is naar zijn geld – ook in het onderwijs
Je deelt het AOB-standpunt, Hinke. Door de overweldigende meerderheid van tweedegraders wordt daar al 25 jaar een discussie belemmerd over salarisdifferentiatie naar opleiding. Al 22 jaar sinds de HOS-nota vragen eerstegraders en academici ofwel aandacht voor deze zaak, ofwel ze stemmen (massaal) met de voeten en verlaten het onderwijs. Of belanden er nooit, natuurlijk. Je zult met me eens zijn dat de HOS-nota alleen (zeer) nadelig uitpakte voor eerstegraders, en zelfs relatief gunstig voor tweedegraders (groter werkterrein, gemakkelijker onderbevoegd ingezet worden in de bovenbouw, behoud van salaris).
Het geeft geen pas dat je de discussie over belonen naar opleiding na 22 jaar opnieuw in de wachtstand wilt zetten. Numeriek heb je helemaal gelijk: je kunt meer docenten blij maken met een kleine salarisverhoging als je niet naar opleiding beloont. Tegelijk laat je met het onzichtbaar maken van niveauverschillen tussen eerste- en tweedegraders een belangrijk criterium voor Beter Onderwijs varen: de grote vak- en beroepsdeskundigheid van de leraar die leerlingen kan voorbereiden op Hoger Onderwijs. Daar hebben we de degens herhaaldelijk over gekruist.
Ik begrijp heel goed dat deze discussie onwelgevallig is. Zij kan een splijtzwam voor BON zijn. Moeten eerstegraders dan maar weer terug in hun hok voor Het Hogere Doel, zoals ze dat al 22 jaar gewend zijn? Ook knijpen tweedegraders hem, die beseffen dat belonen naar opleiding voor hen een kleinere salarisverhoging betekent.
Voor mij is niet de salariskwestie, maar het kwaliteitsvraagstuk belangrijk. Die hangen wel samen, en daarom mag en moet de salariskwestie niet uit het zicht worden geparkeerd. Wie meent dat de vakdeskundige leraar de belangrijkste factor is in Beter Onderwijs, kan niet volhouden dat die op een koopje komt. Een salaris van een kwart onder marktconform niveau: welke academici lenen zich daar anno 2007 nog voor? Dan kan alleen een economische crisis het onderwijs nog redden.
Prioriteiten of splijtzwam?
Dit kan inderdaad een splijtzwam voor BON worden. Wat we delen is de wens om het onderwijs beter te maken. Dat kan niet in één keer. Dat betekent dat je het met elkaar (een beetje) eens zou moeten kunnen zijn over de prioriteiten. Naar mij oprechte mening mag een beter salaris voor de academici NIET gelden als éérste maatregel ter verbetering van het onderwijs. Als dat voor anderen (de meerherheid) in BON wel geldt, moet ik gewoon weg wezen.
Hoe wordt het onderwijs mijns inziens beter?
1. Afzien van niet-effectieve en van bovenaf opgelegde didactieken als NL of CGL
2. Meer nadruk op kennis, toetsing van buitenaf
3. Aantrekkelijker maken van het leraarsberoep door
a. verminderen van de werkdruk (kleinere klassen, minder lesuren, geen oneigenlijke taken, minder probleemleerlingen in de klas)
b. hogere salarissen, kortere carrièrelijnen
c. meer academici (en VWO-ers voor het basisonderwijs). Om dezen te werven kan salaris een middel zijn, maar ik denk dat een hogere status van het beroep en meer nadruk op kennis misschien nog wel belangrijker zijn dan een hoger salaris voor academici.
Het beroep leraar heeft over de gehele breedte last van een (terecht) negatief imago. De arbeidsvoorwaarden en omstandigheden zijn objectief slecht. Onlangs vroegen we een nét gediplomeerd MTS-er om bij ons te komen werken. Hij bedankte vriendelijk voor de eer, omdat het bedrijfsleven hem in alle opzichten méér bood…………
Ongelijk krijgen en wegwezen liggen niet in elkaars verlengde
Hinke schreef: “Als dat voor anderen (de meerherheid) in BON wel geldt, moet ik gewoon weg wezen.”
Dat vind ik raar. Als de meerderheid van BON het met *jou* eens is, betekent dat dan soms dat *ik* moet weg wezen? Blijven, weggaan, en afwegen van argumenten zijn persoonlijke keuzes. Ik ga daar geen over-mijn-lijk-houding in aannemen, maar meen dat we hier moeten discussiëren op grond van argumenten.
Ad 1. Hoe zit dat met didactieken die op schoolniveau worden afgesproken, bijvoorbeeld omdat de meerderheid van het team er achter staat? Welke instantie moet er dan voor zorgen dat individuele leraren zich kunnen onttrekken aan die ‘opgelegde’ afspraken?
Ad 3c. Hoe wil je academisch opgeleide leraren een ‘hogere status’ geven zonder meer salaris? Lijkt me moeilijk. ‘Status’ betekent dat je voor anderen duidelijk zichtbaar veel waardering geniet. En wat doet momenteel afbreuk aan de ‘nadruk op kennis’ dat academisch opgeleide leraren niet allang zelf kunnen repareren? Wat bedoel je overigens met ‘vwo-ers voor het basisonderwijs’? Hoe krijg je vwo-ers geïnteresseerd voor de pabo, zonder dat je het niveau veel te moeilijk maakt voor de huidige instroom aan mbo-ers en havisten, die de opleiding nu al moeizaam bijbenen?
Re:Couzijn
Ad 1. Didactieken op schoolniveau afgesproken is OK. Dat MOET mijns inziens zelfs. Overigens: iedere leraar doet lekker wat hij wil is ook een afspraak over didactiek op schoolniveau.
Om dit zowel voor leraren als leerlingen en hun ouders goed te laten verlopen moeten scholen wel veeeeel kleiner worden. En moet het veeeel makkelijker worden om scholen te stichten.
Ad 3c. Je kunt een VWO-PABO beginnen. Dan hoef je de HAVO-PABO nog niet af te schaffen (anders krijg je waarschijnlijk niet voldoende onderwijzers). De VWO-PABOer zou dan meer moeten gaan verdienen dan zijn HAVO-PABO collega natuurlijk….
Overigens ben ik het met Hinke eens dat meer geld voor academici in het onderwijs niet het allerbelangrijkste is. Maar Rinnooy-Kan kwam met een miljard voor onderwijssalarissen en dan moet je praten over het dat verdeelt wordt. Aangezien academici een veel grotere achterstand hebben op de markt….
Maar zo zie je maar: meer geld is niet altijd een zegen.
Ik zie niet zo waarom er een
Ik zie niet zo waarom er een splijtzwam zou moeten ontstaan of al zijn. Het standpunt dat er in het eerstegraads en het tweedegraads vakgebied mensen voor de klas moeten staan die ook op dat niveau bevoegd zijn, lijkt me een standpunt dat elke BONner onderschrijft. En heel eenvoudig praktisch bekeken krijg je geen mensen als je ze veel minder betaalt dan wat voor hun opleidingsniveau gangbaar is. Dat dat bedrag voor eerstegraders hoger ligt dan voor tweedegraders heb ik ook niet bedacht, dat is gewoon hoe de simpele feiten liggen in deze wereld. Zie ik nu iets ernstig over het hoofd?
Lekker doen wat je wilt….
Mark79 schrijft: Overigens: iedere leraar doet lekker wat hij wil is ook een afspraak over didactiek op schoolniveau.
Wat is dat voor onzin ?
Waarom vind je dat onzin?
Ik volg je niet.
Schoolniveau
Als je met elkaar afspreekt dat iedereen doet waar hij/zij zin in heeft dan is dat mijns inziens geen afspraak over didaktiek op schoolniveau, maar alleen op *lokaal-niveau*.
Re: schoolniveau
Wat ik bedoel is: de didactiek laten verschillen op lokaal-niveau is ook een didactische afspraak die je op school-niveau kunt nemen.
Hopelijk is het nu duidelijker…
Wat ik probeer te zeggen is dat ik niet vind dat een school verplicht 1 didactische keuze op moet leggen aan al zijn leraren. Leraren de didactiek zelf laten kiezen is ook optie.
Helamaal mee eens.
Helemaal mee eens. Maar er wordt toch niet geluisterd door de mensen met macht. En we zijn met te weinigen. We moeten iets doen. Maar wat?
Kijk eens achterom
Ik ben zelf vaak somber, maar heb inmiddels een remedie gevonden. Even twee jaar terug kijken. Toen liep de naakte keizer door iedereen vollop aanbeden door de straten van onderwijsland. Die geweldige moderne keizer, die met weinig geld zulke fantastische resultaten (internationaal) haalde. Kijk ook eens waar je kinderen mee thuis komen ouders: de mooiste powerpoints (met geluid én animaties!!!). Daarmee zijn ze goed op de toekomst voorbereid. En rekenen doen we tegenwoordig ook heel anders en modern.
Nu weet heel Nederland dat er een enorme onderwijs crisis is. Nu durven ouders te zeggen dat het inderdaad wel vreemd is dat hun kinderen internationaal zo hoog scoren in de rekentoets, maar in elke praktische of theoretische reken situatie de mindere zijn van hun ouders. Nu zitten de Wijnens in de beklaagdenbank bij Dijsselbloem.
Je kunt je soms niet indenken dat verbetering in deze beerpunt mogelijk is, behalve als je achterom kijkt en ziet wat we (BON!!!) inmiddels hebben bereikt.
Helaas manke vergelijking
Ik was eerst wel gecharmeerd van de vergelijking die margootje maakt: Laat artsen en verpleegkundigen toch gewoon hetzelfde verdienen en gun die verpleegkundige ook een kans op een ‘academisch’ salaris. Maar verpleegkundigen zijn geen artsen en leraren zijn allemaal leraar. Je hebt wel onderwijsassistenten en technisch onderwijsassistenten (TOA’s).
Als je het met de medische wereld wilt vergelijken, moet je verschillende artsen met elkaar vergelijken: huisartsen, specialisten, arbo-artsen, accountmanagers enz. (*lees verder…*) en daaronder zul je ook een verscheidenheid aan salariëring hebben.
Met de opkomst van de *privé-klinieken* is het mogelijk dat vermogenden zelf hun zorg kunnen kiezen, en dat doen ze wellicht ook voor hun onderwijs. Dus wil je veel verdienen: *ga privé*.
*Lees verder…*
Nah vind ik niet. Er zit een
Nah vind ik niet. Er zit een overkoepeld naampje ‘leraar’ op, maar laat niemand beweren dat een kleuterjuf, een leraar scheikunde in 6 VWO, een basisschoolleraar, een gymleraar, en een leraar frans in onderbouw VMBO allemaal hetzelfde werk doen.
Dat ze allemaal in eenzelfde setting bezig zijn betekent niet dat ze hetzelfde werk doen, en dat er dus aan hen dezelfde diploma’s mogen worden gevraagd, dezelfde eisen gesteld mogen worden, en dat ze allemaal hetzelfde betaald moeten krijgen.
De enige overeenkomst is dat ze allemaal hun werk doen in eenzelfde setting. Diezelfde overeenkomst heb je bij artsen en verplegers ook. Het begrip ‘leraar’ is net zo breed als het begrip ‘bijdragen aan het genezingsproces van zieke mensen’.
Overkoepelend “naampje” ?
Jouw rijtje: kleuterjuf, een leraar scheikunde in 6 VWO, een basisschoolleraar, een gymleraar, en een leraar frans in onderbouw VMBO. De eerste bestaat trouwens niet meer!
Ik had ook een rijtje: huisartsen, specialisten, arbo-artsen, accountmanagers enz. Ook “overkoepelend naampje”: artsen.
*what’s the difference* ?
Of ik volg jou niet, of jij
Of ik volg jou niet, of jij volgt mij niet. Maar goed, ik vind het argument van Margootje dus wel degelijk opgaan, daar gaat het om.
Vergelijking
Mijn vergelijking gaat natuurlijk niet helemaal op, maar dat hoort bij vergelijkingen; die gaan altijd wel ergens mank. Maar als ik kijk naar vrienden die werkzaam zijn in de advocatuur en daar ondersteund worden door hbo-secretaressen, of ik kijk naar vrienden die werkzaam zijn in de diplomatieke wereld, dan staan academici qua salaris en ‘macht’ vaak wat hoger dan hbo’ers.
Dat geldt niet voor sommige andere ‘werelden'”: in de ICT-branche loopt het naar mijn idee meer door elkaar heen en kan het goed zijn dat een hbo’er een academicus aanstuurt.
Maar wat mij zo enorm stoort in de discussie is dat je nooit hoort dat een secretaresse op een advocatenkantoor net zulk zinvol werk doet als een advocaat (wat zo is, want zonder haar zou meneer of mevrouw de advocaat behoorlijk met de handen in het haar zitten) en ook heus heel slim is (wat ook vaak zo is) en daarom maar net zoveel moet verdienen, want “niet elke advocaat is goed.” Die argumentatie is gewoon fout. Een tweedegrader moet net zoveel verdienen als een eerstegrader, want niet elke eerstegrader is een goede leraar. Zo ken ik er nog wel een paar.
marktwerking
Uiteindelijk zal de wet van vraag en aanbod bepalen of een secretaresse op een advocatenkantoor minder zal verdienen dan de daar werkzame advocaten. Als het bureau een secretaresse wil hebben met akademisch (in de betekenis van universitair) denkniveau zal het een hoog salaris moeten betalen want anders zorgen die meisjes er wel voor dat ze zelf advocaat worden of iets anders waarvoor je een universitaire studie moet volgen. Je wordt in de maatschappij voor je inzet en het gebruik van je hersens betaald. Dat is natuurlijk niet eerlijk want als je geen hersens hebt kan je ze niet gebruiken. Maar pogingen om een “eerlijke” samenleving op te bouwen hebben tot nog toe juist het omgekeerde bereikt. Laatstelijk hebben de onderwijshervormingen in Nederland dat aangetoond.
Seger Weehuizen
Het lijkt wel Monty Python, maar dan absurder
Seger schreef: “Uiteindelijk zal de wet van vraag en aanbod bepalen of een secretaresse op een advocatenkantoor minder zal verdienen dan de daar werkzame advocaten.”
In het ideale geval wel. Maar niet als:
1. een gecombineerde vakvereniging van advocaten en hun secretaresses, waarin secretaresses een ruime meerderheid vormen, democratisch besluiten neemt over de hoogte van het secretaressesalaris;
2. alsmede over de hoogte van het advocatensalaris;
3. alsmede over de inzetbaarheid van secretaresses als vervangend advocaat;
4. deze combi-vereniging als enige de beroepsgroep mag vertegenwoordigen bij salarisonderhandelingen;
5. de wet deze secretaresses geen enkel strobreed in de weg legt om de advocatuur uit te oefenen, en
6. de prestaties van secretaresses in hun rol van advocaat onder het vloerkleed worden geschoffeld of anderszins onzichtbaar zijn voor klanten en overheden;
7. elke secretaresse die een advocaat vervangt zichzelf wettelijk mag presenteren als ‘advocaat’.
Een absurde situatie, natuurlijk. Er is dan ook maar één beroepssector waar zo’n absurd scenario werkelijkheid kan worden.
leuk
leuk opgeschreven. Inderdaad absurd 🙂
Betalen naar functie
Margootje, meestal wordt er betaald naar functie. De hoogte van het salaris is dan afhankelijk van de zwaarte van de functie en wat iemand elders zou kunnen verdien. Nu zou het zo moeten zijn dat de functie van docent zo omschreven is dat dit in de praktijk betekent dat de functie ingevuld wordt door een eerstegrsaads docent of juist door een tweedegraads docent. De discussie houdt dan vanzelf op.
De onderwijspraktijk draait de redenering echter vaak om. Ik, de onderwijsmanager, huur een tweedegraads docent in en de functie wordt bepaald door wat deze docent kan. Klaagt er dan niemand dan heb ik het, als manager, goed gedaan. Een andere optie is dat ik de eerstegraads docent tweedegraads betaal, dus minder dan wat deze docent buiten het onderwijs zou kunnen verdienen. Blijft hij dan in het onderwijs dan heb ik het weer goed gedaan als manager.
Normaliter ligt het werk- en denkniveau van een academicus hoger dan dat van een hbo-er, het probleem is nu echter dat we het hogere werk -en denkniveau menen niet meer nodig te hebben.
Corgi
Volgen…
…is lastig als je van verschillende veronderstellingen uitgaat. Jij schrijft: Het begrip ‘leraar’ is net zo breed als het begrip ‘bijdragen aan het genezingsproces van zieke mensen’.
Bij het opleidingsproces horen ook de onderwijsassistent en de technisch onderwijsassistent (*TOA*), maar het zijn geen leraren, evenmin als verpleegkundigen artsen zijn.
Particuliere scholen betalen docenten echt niet veel
Adios, ik heb ooit gesolliciteerd bij dat Instituut Blankestijn (afloop: we hadden geen interesse in elkaar), maar je verdient daar echt niet “veel”. Het is ook maar hooguit op termijn LC, en verder geen pensioenregeling; die moet je zelf verzorgen (wat overigens ook weer niet alleen maar nadelen heeft). We hebben het hier wel over de duurste particuliere school van Nederland (klasjes van zes lln.); beter dan dit qua beloning wordt het dus niet, lijkt me.
De arbeidsomstandigheden zijn er verder denk ik wel goed; als je er tenminste mee kunt leven dat je je herfstvakantie inlevert en dat je fulltime aanwezig bent. Dat ben je er ook al als je nog niet echt fulltime nodig bent; dan maken ze gewoon de klasjes nóg wat kleiner.
Maar beduidend meer verdienen dan in het gesubsidieerde onderwijs: niet dus. Nóg niet, tenminste. Bovendien was jasje-dasje vereist, dus ik had er sowieso niets te zoeken.
Weer eentje…
… voor een lijstje: Beduidend meer verdienen dan in het gesubsidieerde onderwijs: niet dus.
Jasje, dasje en LC
Van LC kun je inderdaad nog geen fatsoenlijk jasje en dasje kopen. -De voordelen van je eigen pensioen regelen zie ik niet , hoor.
Maar inderdaad, particuliere scholen en huiswerkinstellingen betalen hun docenten niet veel. Ook daar willen ze geen excellente kwaliteit. Of anders gezegd: ook zij weten wel dat het zeer onduidelijk is wat een goede leraar nu precies is.
Ook daar moeten we dus aan werken. Hoe? -De vakvereniging voor docenten!
Om aan alle onvrede een einde te maken en het heft weer in eigen hand te kunnen nemen, moeten we zo snel mogelijk een goede vakvereniging oprichten.
Mijn voorstel: met een aantal bonners de stoute schoenen aantrekken, subsidie vragen bij het ministerie en een jaar lang hard werken om de vereniging op poten te krijgen. Als het ministerie bereid is om een aantal van ons het salaris door te betalen, dan moet dat mogelijk zijn.
Een slagvaardige vakvereniging is het toverwoord: leraren die georganiseerd zijn en een woordje meespreken. Het moet er van komen, zo snel mogelijk!
LD-er zonder dasje
Ik ben LD zonder dasje.
Ik voel er wel voor om daar mee te beginnen. Simon en Philippus, de eerste twee van de twaalf apostelen?
Apostelen hebben wel eens vaker bewegingen opgestart.
Wat dan nog missen is de
Messias… en zo’n kleine 9 andere apostelen (judas mag niet mee doen).
Maar in alle ernst: we moeten aan de slag. -Weet iemand hoe Plasterk de beroepsvereniging wil opzetten: ik lees alleen maar dat deze er moet komen, maar niet hoe dat in zijn werk zal gaan.
Veel verdienen: valt nogal mee
Adios schrijft: Met de opkomst van de *privé-klinieken* is het mogelijk dat vermogenden zelf hun zorg kunnen kiezen, en dat doen ze wellicht ook voor hun onderwijs. Dus wil je veel verdienen: *ga privé*.
Hij verwijst hierin naar de site van Instituut Blankesteijn (IB). Zoals wellicht bekend werk ik op een privé-school – die overigens niet met kleine klassen werkt zoals IB maar ‘gewoon’ met 26-30 lln/klas. Als ik de klasgrootte van IB relateer aan de kosten vermoed ik dat IB zeker winstgevend is, maar dat je er als docent echt niet veel meer verdient dan elders.
Het is m.i. een illusie dat je op een privéschool in het algemeen zoveel meer betaald zou krijgen dan op een bekostigde school. Sterker nog: eerder hebben er op dit forum als eens berichten gestaan over hoe een zekere privé-school (niet IB) met zijn docenten omgaat. Wel heeft een privé-school natuurlijk de mogelijkheid om zonder CAO-geneuzel een docent extra te belonen, als men dat wil.
Struisvogels
In de discussie over eerste en tweedegraad en de voor en nadelen daarvan is de discussie veel te veel op Nederland gericht. Het is soms bijna zielig. Geef ons a.u.b. meer geld want we zijn het echt waard en anders … Wat anders, wat gebeurt er dan echt?
In India studeren 50000 mensen per jaar af met een A-level. Deze mensen zijn gedreven door een enorme armoede aan de ene kant en trots aan de andere kant. Deze mensen hebben niets met Nederland en haar worstelingen of je wel of niet moet investeren in je jeugd. Zij concentreren zich op het concurreren en zien hier alleen maar zwakte.
Collegae worden handig tegen elkaar uitgespeeld. Docenten op het VMBO zijn ook heel erg goed en belangrijk en dus kun je op het gymnasium toe met een tweedegraads.
De redenering moet echter zijn dat beide docenten de leerlingen naar een hoger niveau kunnen tillen, dat zij de beschikbare talenten maximaal laten ontplooien.
Een veel gehoord argument is ook dat we het niet slecht doen(PISA). Dit is blij zijn met een zesde of negende plaats en geeft geen medaille, je wint niets. Hoeveel geld stopt nu de Nederlandse samenleving in het onderwijs, hoe effectief is dat onderwijs. Studenten op het hbo studeren nog maar 20 tot 27 uur per week en het niveau van het onderwijs is goed, zo stellen allerlei onderzoeken. Halveer dan de duur van de opleidingen en laat de opleidingen verzorgen door docenten die het maximale uit de leerlingen haalt, reken even mee wat dat scheelt. Met het geld wat je bespaart kun je dan investeren in de beste en die winnen dan medailles voor je. Laten we er nu eens een echt bedrijf van maken dat gaat voor goud.
Corgi