Trouw:
Op scholen die bezig zijn met vernieuwend onderwijs, halen leerlingen hun diploma vaak met heel magere cijfers. Dat blijkt uit Schoolprestaties, het jaarlijkse onderzoek van Trouw naar de resultaten in het voortgezet onderwijs.
Trouw keek naar acht scholen die aan de weg timmeren met vormen van het zogeheten Nieuwe Leren. Van die aanduiding hebben de scholen zelf inmiddels afstand van genomen, maar ze geven hun leerlingen nog steeds veel gelegenheid om hun eigen nieuwsgierigheid te volgen en zich de stof zelfstandig eigen te maken.
En op nu.nl het gebruikelijke weerwoord van de vernieuwers:
Het platform voor vernieuwingsscholen Pleion stelt in de krant dat het eindexamen maar ‘één parameter’ is. Een woordvoerder wijst erop dat leerlingen van deze scholen beter scoren op oplossingsgerichtheid en creativiteit. Daarbij zouden de scholen ook beter presteren bij onderzoeken naar tevredenheid van scholieren en ouders.
Zouden ze dat nu ook van te voren tegen de ouders zeggen: uw zoon/dochter zal hooguit met de hakken over de sloot slagen (dankzij verhoogde cijfers voor schoolexemans), maar ze zijn wel veel creatiever (al blijkt dat natuurlijk nergens uit, behalve uit onze eigen waarnemingen)?
Reacties zijn gesloten.
Montessorischolen en zeker vrije scholen….
…waar leerlingen in grote mate ook het eigen leerproces bepalen, doen het over het algemeen ook slechter. Bovendien leveren die schooltypen veel leerlingen met een gebruiksaanwijzing af.
Lijkt me niet onderbouwd
Volgens mij Hals gaat het hier alleen over je gevoel en zit er in beide beweringen geen onderbouwing. De magere resultaten van Montessori horen ook tot mijn vooroordelen, maar dat er meer moeilijke leerlingen vandaan komen absoluut niet.
Waar heb je beide wijsheden vandaan?
@ Hinke…’Waar heb je beide wijsheden vandaan?’…
Mijn wijsheden heb ik uit mijn jarenlange onderwijservaring.
Ik ook
Hals,
Kennelijk zijn ze niet erg objectief!
Typisch Trouw
De boventitel van Trouw op de voorpagina is “Vernieuwende scholen scoren lage cijfers”. In de ondertitel staat: “Schoolprestaties 2011: het Nieuwe Leren lijdt onder beginnersfouten”
Dat is in feite een uitspraak van mevrouw van der Putten, directeur van een van die scholen.
Ik heb op de Trouwsite gereageerd dat het een fundamentele weeffout is.
Na zes jaar jaar aan een stuk door beginnen kun je niet meer van aanvangsfouten spreken.
Wat wel goed in orde is volgens Trouw dat ouders en leerlingen hoog scoren op ’tevredenheidsonderzoeken’. Dat is heel leuk voor ze.
zelf leven en laten leven
Ik heb er weinig bezwaar tegen dat ouders hun kinderen kunnen sturen naar scholen van hun geloofsrichting (ik bedoel hier geen religie maar geloof in een bepaald soort onderwijs of maakbaarheid in onderwijs of maarschappij). Maar die mensen moeten het mij ook toestaan. Ik geloof in het vroegere (voor de Mammouth) gymnasium-b`eta met degelijke wiskunde en zowel Latijn als Grieks. En verder in alle onderwijsprincipes van BON. Ik hoop dat BON af zal stappen van haar ideaal om overal BONonderwijs verplicht temaken en coalities gaat smeden met andersdenkenden. Nederlanders van het RKgloof en van protestante zuilen hebben immer door samenweking scholen van hun signatuur kunnen verwezenlijken. Zo zouden we ook scholen van BONsignatuur kunnen verwezenlijken.
Seger Weehuizen
creatief?
Ik vraag me regelmatig af wat er toch bedoeld wordt met het creatief zijn van de leerlingen.
Er is m.i. een overwaardering voor creativiteit aan de gang bij vernieuwers.
Creatviteit zonder goede kennis leidt tot kortstondige ‘grapjes’ (“wat een grappig hoedje heb jij bedacht”), maar levert verder niets op.
Volgens mij waren de echte creatievelingen die mensen die zich eerst een degelijke ondergrond hadden eigen gemaakt.
De musicus die het vak beheerst, kan gaan spelen met zijn instrument.
vroeger niet creatief of oplossingsgericht?
Er is helemaal geen overwaardering voor creativiteit bij de vernieuwers, er is een onderschatting van de betekenis van het woord creatief. De technici van het Phillips Natlab destijds, de gebroeders van Doorn, Ingenieur Lely, architecten als Rem Koolhaas en Piet Blom, allemaal creatieve mensen met een solide opleiding, daarbij beslist oplossingsgericht en nog ondernemend ook.
Maar kennelijk waren die niet creatief genoeg of zijn er te weinig en moeten we daarom nieuwe creatieven opleiden, met honderdduizenden tegelijk voor alle beroepen, van verpleegster tot sociaal psycholoog (de laatste groep ook niet creatief genoeg?) en zonder degelijke opleiding, dan zijn ze namelijk creatiever, want niet geremd door enige kennis van zaken.
Wie heeft bedacht dat de kinderen die we hebben geschoold te weinig creatief waren?
De enige reden voor de waardering van nep-creativiteit is marketing. Men denkt dat het verkoopt en tot een paar jaar geleden is dat ook uitstekend gelukt. De creatieve kleren van de keizer.
Robinson als topverkoper`
“De enige reden voor de waardering van nep-creativiteit is marketing. Men denkt dat het verkoopt en tot een paar jaar geleden is dat ook uitstekend gelukt. De creatieve kleren van de keizer.”
En de topverkoper in deze categorie lijkt Ken Robinson te zijn. Zo ongeveer iedereen die het onderwijs wil vernieuwen (maar er meestal zelf niet in werkt …… ) loopt weg met zijn filmpje.
Ken Robinson: die echte nieuwe mens
Ook Ken Robinson gelooft in die echte oorspronkelijke zuivere mens, die maar niet tevoorschijn komt vanwege dat rigide onderwijssysteem.
Ook hij gelooft in ‘hele’ en ‘zuivere’ mensen. Hun zielen zouden slechts door het onderwijs herhaald gefrustreerd worden.
Er is hier dus duidelijk sprake van een VISIE op het wezen van de mens.
Een visie die niet gedeeld wordt door b.v. christenen die geloven in de intrinsieke zonde van de mens.
Alleen daarom al is er al sprake van een totalitair denken, als men meent dat visies als die van ken Robinson het hele onderwijs zouden moeten domineren!
wie gelooft in een soort nul-positie
Mensen die geloven in een soort nul-positie van de mens, of zelfs in een negatieve positie van de mens, zullen traditioneel onderwijs beschouwen als een verheffing van die mens. Die mens wordt weggegesleept uit zijn lethargische en onbekwame positie.
Maar wie gelooft in intrinsiek gouden en diamanten mensen, kan slechts constateren dat onderwijs tekort doet aaan al die veronderstelde, haast hemelse, rijkdommen.
Ik meen dat de eerste categorie het nuchtere gelijk aan zijn zijde heeft.
En vanuit die positie zijn lessen geeft.
Er zijn daar intussen zelfs talloze empirische aanwijzingen voor.
Dat creatieve is nog een overblijfsel…
…van de jaren zestig. Bovendien een vlag voor een school ‘van hoe leuk die wel is’.
Ze kunnen moeilijk reclame maken met een vak als wiskunde. Althans dat denken ze. Omdat daarvoor gewerkt moet worden.
MEER dan een vlag, Hals
Je ziet hoe de verdedigster van die Nieuw-Leren-scholen de gotere creativiteit van de leerlingen hoger waardeert dan de zwakke examenresultaten.
En die tendens kom je bij vernieuwers voortdurend tegen: veel noodzaak voor creativiteit.
De praktijk is natuurlijk dat het bijzonder tegenvalt met die creativiteit van de leerlingen.
Op zeldzame uitzonderingen na, ontmoet men zeer weinig echt creatieve uitingen bij de leerlingen. De meeste uitingen blijken dan ook nog eens op onbegrip en onkunde te berusten.
In de categorie van ‘bloembelleblaas’ voor paardebloem en ‘jasstok’ voor kapstok.
Vernieuwers stellen voortdurend dat, als we leerlingen creatief laten zijn, het diepste goud van de ziel alle kans zal kunnen krijgen.
Helaas blijkt er zeer zelden goud in de diepste ziel te liggen.
Waarmee we kunnen concluderen dat die vernieuwers vooral illusies najagen.
Creativiteit is helaas of gelukkig aangeboren….
Wat als creativiteit wordt gesuggereerd is meestal gekladder in de marge, niet alleen met de kwast (kunst), maar ook met getallen (wiskunde) en woordjes (taal).
Daar kun je verder weinig aan doen.
Je zegt:’Helaas blijkt er zeer zelden goud in de diepste ziel te liggen.’
Gelukkig zijn er wel bij, de gelukkigen!
Theologisch geduid,
zou ik kunnen denken dat vernieuwers geloven in de zuivere Adam en Eva die door het onderwijs (de boom der kennis van goed en kwaad) hun onschuld en hun zuiverheid steeds maar weer verliezen.
Waar ik zou kunnen stellen dat de traditionelen geloven in de gevallen Adam en Eva, die slechts met veel moeite (in het zweet des aanschijns vanwege de vloek) allerlei kennis kunnen verwerven.
De derde gedachte (“hebt de wereld niet lief”) gaat op dit forum uiteraard veel te ver.
Intussen is, in een zinkend financieel Europees moeras, wel duidelijk dat we grote behoefte hebben aan moraliteit. Misschien wel meer dan aan hoogdravende wetenschappelijke kennis.
Want vele misdadige regimes werden geleid door gestudeerde heren.
Het hart kan kennis hebben die het verstand te boven gaat.
Op een rijtje en verweer
Een overzicht van de vernieuwende scholen vinden we onder de naam Pleion. Daar staan de vijftien gegroepeerd. Doorzoeken levert op dat ze toch verontrust zijn door het Dronkers-onderzoek van Trouw.
Een ’teamlid’ van IJburg schrijft onder andere:
Een diploma is inderdaad heel belangrijk want het verschaft toegang tot vervolgonderwijs. Maar dat vervolgonderwijs is maar een klein stukje van de maatschappij. Is het in die maatschappij alleen van belang dat je op voldoende niveau een tekst kan verklaren of samenvatten, of is het ook van waarde dat je kun redeneren, debatteren, een discussie voeren over maatschappelijke ontwikkelingen, dat je politiek betrokken bent en deel kunt nemen aan onze democratie, dat je kennis en vaardigheden kunt toepassen in de werkelijkheid die wij maatschappij noemen? Veel daarvan valt bij scholen binnen het schoolexamen dat, zoals ik al eerder aangaf, ten onrechte niet meegenomen wordt in de minimumprestatie van Dronkers.
In mijn niet-vernieuwende school met hoge Trouw-waardering kwam dat uitstekend uit de verf. Ik heb er nooit moeite mee gehad dat zoiets niet direct in de eindexamencijfers doorspeelt. Maar ik zorgde er wel voor dat mijn leerlingen de kennis hadden, zodat ze werkelijk wat te zeggen hadden en niet alleen maar hun assertiviteit konden uiten.
Omdraaiing
Huub,
Het blijkt eigenlijk overal steeds dezelfde aandoenlijke, idealistische maar uiteindelijk tragische misvatting te zijn: dat er sluiproutes zouden zijn voor de vorming van de nieuwe mens, waar het niet mee nodig is om eerst de nitty gritty basiskennis en -vaardigheden te verwerven. Expertise zonder jarenlange investeringen. Wiskundig denken zonder wiskundige vaardigheden. Communiceren zonder de bagage te hebben om over te communiceren. Probleemoplossen zonder kennis.
Het idee dus dat heel onze cultuur van zo weinig waarde zou zijn, dat scholieren en studenten zich deze op eigen kracht eigen kunnen maken, als hun leraren ze maar niet in de weg zouden zitten.