De katholieke basis- en voortgezet onderwijsscholen doen het uitstekend. Ze komen nauwelijks voor op de ’zwarte’ lijst van de Onderwijsinspectie. Scholen met het label ’overig bijzonder’ (bijvoorbeeld islamitisch of hindoeïstisch) behoren vaker tot de categorie van scholen die onder de maat presteren.
Dit blijkt uit een lijst die het ministerie van Onderwijs naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Op dit moment staan 504 basisscholen onder geïntensiveerd toezicht van de Onderwijsinspectie, waarvan er 104 als ‘zeer zwak’ en 400 als ‘zwak’ worden betiteld. Van alle openbare basisscholen is 9 procent ‘(zeer) zwak, van de protestants-christelijke scholen is dat 7 procent, van de katholieke 4 procent en ‘overig bijzonder’ 13 procent.
In het speciaal onderwijs, voor moeilijk lerende kinderen, staan 70 scholen onder verscherpt toezicht. De protestants-christelijke scholen scoren hierbij het best.
Dit stond vandaag in De Telegraaf, gisteren had ik de Onderwijs Inspecteur nog op bezoek en toen dacht ik “Leuk dat je langskomt, maar toen ik fraude bij mijn Katholieke school aan het licht wilde brengen, waardoor ik ontslagen zou worden, gaven jullie alleen maar aan “Neemt u maar een goede advocaat !!””.
Het bleek dat op de school waar ik werkte niet alleen leerkrachten maar ook ouders werde geintimideerd en er werd gesjoemeld met CITO uitslagen.
Ik heb nog een brief van een ouder hierover liggen, maar ik had afgesproken deze niet op te sturen naar de Inspectie, de ouder was bang voor intimidatie van de school, de leerling is nu bijna van school af, ik zal hem toch maar eens opsturen met nog wat andere informatie.
De Katholieke schoolorganisaties weten kennelijk alles goed te camoufleren, maar dat weten ze al eeuwen lang in Katholieke kringen ……………………….
Katholieke scholen…
…hebben wel een lange traditie van goed onderwijs.
De katholieke kam
Ik sluit me bij Hals aan. Net zoals islamieten uit veel verschillende stromingen bestaan en je alle mensen met dat geloof niet over een kam kunt scheren, is dat het geval met katholieken.
ik geef bijna veertig jaar les op een katholieke school. Een keer was ik de door een lerares gevraagde begeleider bij een mediationgesprek. Dat is overigens goed verlopen. Andere grote conflicten herinner ik me niet. Tegelijk ben ik ook bestuurslid van twee katholieke vo-scholen (beide zo’n 1700 leerlingen). Daar vorm ik met een medebestuurslid een beroepscommissie waar mensen problemen aan kunnen voorleggen. Bij de problemen die we in vele jaren hebben bekeken werden alle betrokkenen, inclusief steeds de schoolleiding opgeroepen en we zijn er naar tevredenheid van iedereen steeds uitgekomen. Er is dus wel degelijk betrokkenheid. Ik moet er wel bij zeggen dat het in deze gevallen om scholen gaat met een bestuur van vrijwiligers die door hun inzet iedere school zo’n 500000 euro besparen. (Ik hoor van scholen in de buurt met een “professioneel bestuur” die 5 % van hun budget naar die burelen ziet verdwijnen, waar ze – naar eigen gevoelen- niets van terugzien).
Ik denk dat katholieke scholen met een vrijwilligersbestuur in het algemeen deugen.
Wel moeten ze weerstand bieden aan “good governance plannen” van het ministerie en de VO-Raad die met een beroep op “kwaliteit” autoritair bestuurde instituten bevorderen.