Een cirkel vierkant maken

Nog meer voorlichting; nog meer transparantie; nog verder opleuken; nog beter voordenken; het helpt allemaal niet bij het maken van een goede studiekeuze; zelfs niet met studiekeuze123 .
Ook Teletekst bericht hierover.

Zou dit probleem wel oplosbaar zijn? Zadelen we onze leerlingen niet op met beslissingen die ze niet aankunnen? Moet ook hier misschien wat meer sturing plaatsvinden?
Of gaan we verder met vernieuwlen en verdoeklen: “de student laat zich niet goed voorlichten”.

5 Reacties

  1. Studenten/leerlingen zijn zélf verantwoordelijk!
    Bij de zogenaamde foute studiekeuze keren we steeds terug in een vertrouwde tredmolen: het onderwijs moet beter voorlichten, de begeleiding moet beter, er moet in het voorgaande onderwijs meer studievoorlichting komen etc. etc.

    De leerling, zéker als het wetenschappelijke studenten zijn, moeten hun eigen verantwoordelijkheid nemen. Ze gaan pas studeren als ze echt weten wat ze willen en niet eerder! Toen mijn dochter uitgeloot werd en een jaar ging werken was iedereen stomverbaasd. Uitgeloot, dan ga je toch gewoon een jaartje wat anders studeren…???

    Lang geleden waren er helemaal geen studiekeuzebegeleidingsprogramma, toekomstcoaching etc. Je kon, als je geluk had, op een ochtend een beroepentest doen en dat was het. Toch hoorde je veel minder over foute studiekeuzes. Misschien dat studenten/leerlingen op een gegeven moment ook dachten: nou ja, ik heb gekozen, dus ik maak dit gewoon af. Op zich een heel fatsoenlijke gedachte en geen drama ook. Na je studie kun je altijd nog switchen van psycholoog naar ICT-er, van bioloog naar boekhouder, van loodgieter naar ondernemer of leraar. Het feit dat je ergens een diploma van behaald hebt geeft in ieder geval aan dat je iets kunt afmaken waar je aan begonnen bent en dat je over enig doorzettingsvermogen beschikt.

    • Veel te veel keuzemogelijkheden
      Als ik tijdens mijn eerste studiejaar meerdere keren een studieloopbaangesprek had moeten hebben met een coach of mentor of wat dan ook, die telkens (zeker na matige resultaten) allerlei alternatieven aan me voorlegde, voorzien van testjes, dagjes meelopen en weet ik wat voor soep nog meer, en als ik dan ook nog uit tenminste 20 verwante studies had kunnen kiezen, dan was ik vrijwel zeker overgestapt. Misschein wel meer dan eens, misschien had ik geen enkele opleiding afgemaakt.

      Omdat er relatief weinig keuzes waren en geen studievoortgangsgesprekken het ik simpelweg afgemaakt waar ik mee bezig was en mn doctoraal wiskunde binnengehaald.

      De student moge verantwoordelijk zijn, maar we maken het hem wel uitermate moeilijk door een enorme berg keuzen en een begeleidingsapparaat dat de zaak alleen maar erger maakt.

    • Tekortschietend onderwijs
      Studieuitval wordt ook veroorzaakt doordat leerlingen/studenten in het voorgaande onderwijs onvoldoende worden voorbereid en uitgedaagd. Als je in het voortgezette onderwijs je neus hebt zitten leegeten is de omschakeling naar een veeleisende studie extra moeilijk. Het vluchtgedrag en zapgedrag waar je in het v.o. mee wegkwam heb je niet in een paar maanden afgeleerd. Als daar ook nog eens de verworvenheden van het studentenleven bijkomen is het een wonder dat driekwart van de studenten wel een studie afmaakt.

      • Nochtans
        een heel belangrijke competentie “neus-leegeten” ook “prietpraat verkopen”, “PAPPEN en POPPEN”, “feedback geven en krijgen” en “navelstaren” kan genoegelijk gerekend worden tot de competenties waar de aankomende bolleboos moet over beschikken.

Reacties zijn gesloten.