Herhaaldelijk is op deze website ter sprake gekomen dat de overheid bij veel van haar taken dezelfde fouten maakt als bij onderwijs. In TROUW van 22 december j.l. stond een bericht waaruit dat weer blijkt: Sloop oude flats maakt buurt niet leefbaarder.
“De gedachte van de overheid bij herstructurereing is dat de nieuwe duurdere woningen rijkere bewoners trekken die de wijk leefbaarder maken. De aanpak kost de overheid vele tientallen miljoenen euro’s Volgens de onderzoekers is het rendement van de investeringen nauwelijks te zien. De oude en nieuwe bewoners mengen niet met elkaar en de veiligheid neemt niet toe”.
Net als bij onderwijs wordt het geld gebruikt om een nietrealiseerbare droom na te jagen en net als in het onderwijs probeert men de sociale onderkant op te chricken ten koste van de bijna bovenlaag.
“Ik ken een Haagse wijk waar de instanties maar besloten te slopen, omkdat er in het flatgebouw een paar probleemgezinnen waren die moeilijk te corrigeren waren”. De flats waren in goede staat en lagen goed in de verhuurdersmarkt.
Ook in het onderwijs worden probleemleerlingen niet aangepast met als gevolg dat de goeden moeten lijden onder de slechten en het geld bestemd voor onderwijs slecht gebruikt wordt.
Volgens de onderzoekers is de price-performance bij banencreatie, buurtactiviteiten opgezet door jongerenwerkers en het vergroten van het aantal buurtagenten gunstiger voor een beter woonklimaat.
Gelukkig zien de gemeenten nu meer heil in het clusteren van bewoners met dezelfde “leefstijl”. Het gaat hier om een beleidswijziging die gebaseerd is op EXPERIMENTEN waarvan de uitkomst naar een oplossing in die richting wees.
Er is nu een verschil met het onderwijs: Bij de gemeente heeft het gezond verstand weer de overhand gekregen. Bij het onderwijs houdt nog steeds de pest van de ideologieën huis.
Reacties zijn gesloten.
Leerstijl en leefstijl
Beste Ziek Huis,
zeer herkenbaar wat u schrijft. Bij ons in R’ dam zijn ze nog niet gestopt overigens; daar gaat de wijk ‘Nieuw Crooswijk’ zonder enige bouwkundige noodzaak tegen de vlakte. Ook hier prevaleert een sociaal waanidee van één of enkele wethouders boven het gezond verstand dat zegt dat je stevige, degelijke (en niet eens lelijke) huizen niet moet slopen.
Dat eufemisme ‘leefstijl’ (men bedoelt gewoon wel of niet asociaal) vinden we op school terug in het fijne woordje ‘leerstijl’.
Ik onderscheid in de klas maar twee typen leerling: zij die werken en zij die niet werken. Ongetwijfeld zou ik veel genuanceerder moeten zijn, maar ik heb de volgende prioriteiten.
1) Zij die werken moeten niet gestoord worden door degenen die niet werken;
2) Degenen die niet werken moeten zoveel mogelijk toetreden tot de groep der werkenden;
3) Zij die werken moeten een beetje effectief werken.
Als ik aan 3) ben toegekomen zou ik kunnen gaan kijken naar die veelbesproken leerstijl. Helaas is de les dan vaak al om. Soms kan ik nog een kleine tip geven; meestal heb ik dat overigens in het klassikale gedeelte van de les al gedaan. Mijn prioriteiten omdraaien lijkt me niet verstandig. Toch heb ik wel eens het idee dat asociaal lawaai maken door sommige optimisten ook als een leerstijl wordt gezien.
Foute les
[cynisme mode aan]
Tja, d’r mankeert duidelijk iets aan je les, dat je niet alle leerlingen weet te enthousiasmeren. Heb je je wel voldoende bij de eigen leefwereld aangesloten? En je hebt toch hopenlijk niet meer dan 10 minuten instructie gegeven? Heb je wel gezorgd voor een voldoende krachtige en uitdagende leeromgeving?
Want laten we wel wezen, dat leerlingen niet werken is niet hun schuld, maar de verantwoordelijkheid van de docent. Je bent zeker uitgeblust en niet gemotiveerd meer, en hebt daardoor de laatste nascholingen zeker gemist? Had je die wel gevolgd, dan was je onderwijs nu véél beter en up-to-date geweest!
[cynisme mode uit]
fouten of strategieën?
De vraag is of er sprake is van fouten. Ik noem die ‘fouten’ eerder strategieën. Al geruime tijd (zeker met de bouwfraude in gedachte) ben ik van mening dat er rond dergelijk gecreëerde noodzaak tot verandering geen fouten gemaakt worden, maar dat tegemoet gekomen wordt aan VRIENDelijke ‘verzoeken’ en dat andere belangen behartigd worden. Voorstellen tot slopen van goede gebouwen en beproefde didactische methodes komen niet uit de lucht vallen. Het zijn altijd uit wijze mensen bestaande commissies die met de voorstellen komen. Ik weiger te geloven, dat commissies waar voldoende deskundigen in zitten zoveel ernstige fouten kunnen maken. Ik ben ervan overtuigd dat andere belangen boven het algemene nut prevaleren!