Bron De Volkskrant 11 september 2008
Van onze verslaggever, Bart Dirks
gepubliceerd op 11 september 2008 02:45, bijgewerkt op 11 september 2008 09:27
DEN HAAG – Scholen in het voortgezet onderwijs krijgen de komende vier jaar 200 miljoen euro extra van het ministerie van Onderwijs. Schoolbesturen, leerkrachten en ouders kunnen samen bepalen welke accenten ze leggen bij de besteding van het geld. Het doel moet zijn de kwaliteit van het onderwijs te verhogen.
De financiering is vastgelegd in de nieuwe Regeling Kwaliteit Voortgezet Onderwijs. CDA-staatssecretaris Marja van Bijsterveldt (Voortgezet Onderwijs) publiceert deze maatregel binnenkort in de Staatscourant.
De schoolbesturen hoeven geen aanvraag te doen om in aanmerking te komen voor het geld. In november ontvangen alle middelbare scholen een eerste bijdrage van 56 euro per leerling. In de junimaanden van 2009, 2010 en 2011 volgt nog eens 57 à 60 euro per scholier. Bij elkaar krijgt een middelbare school van duizend leerlingen zo’n 233 duizend euro extra te besteden.
Verrast
De scholenorganisatie VO-raad reageerde woensdagavond aangenaam verrast op de nieuwe regeling. Voorzitter Sjoerd Slagter noemt het ‘uniek’ dat scholen een agenda opstellen met kwaliteitsdoelen, en dat het ministerie die plannen volgt en er geld voor geeft. ‘Meestal is het toch zo dat het ministerie van bovenaf de lijnen uitzet.’ Volgens Slagter heeft staatssecretaris Van Bijsterveldt ‘heel goed geluisterd’ naar de scholen.
Ze volgt namelijk in grote lijnen de ‘Sectoragenda Koersen op kwaliteit’, die in mei door de VO-raad is opgesteld. Daarin staan als doelstellingen het verbeteren van het taal- en rekenonderwijs, het ontwikkelen van goede en betrouwbare examens, het terugdringen van het voortijdig schoolverlaten, het voorkomen van lesuitval, de versterking van de professionaliteit van het onderwijzend personeel en het verlagen van het aantal zeer zwakke scholen.
Vrijheid
Slagter: ‘De scholen moeten zelf de vrijheid krijgen om te beslissen welke zaken voor hen het belangrijkste zijn om aan te pakken. Maar ze kunnen dat alleen maar doen met extra geld. Dat komt er nu dus.’
Van Bijsterveldt verwacht dat scholen in de eerste plaats werk maken van een ‘aantoonbare verbetering van de taal- en rekenprestaties’. Ook wil ze dat scholen gaan ‘uitblinken op alle niveaus’ en dat ze alle leerlingen aan een ‘passende kwalificatie’ helpen.
Het bedrag van 200 miljoen staat los van de extra middelen die het ministerie van Onderwijs uittrekt voor een proef voor maatschappelijke stages (250 miljoen euro), het tegengaan van vroegtijdig schoolverlaten (193 miljoen), gratis schoolboeken (300 miljoen) en het verhogen van lerarensalarissen (bijna 1 miljard).
Poen, poen poen poen…
..’t zal je gezegd zijn wat je allemaal met poen ken doen (W. Sonneveld). Alleen weet ik zeker dat dat geld op onze school niet aan taal en rekenen zal worden besteed, maar uitsluitend aan ‘uitblinken op alle niveaus’ en de ‘passende kwalificatie’. Die laatste twee kreten zijn namelijk vaag en oncontroleerbaar genoeg om er weer allerlei stompzinnige projecten bij te organiseren. En zo zal het geld weer regelrecht door de WC gespoeld worden. Ja, of het verbranden, dat ken je ook allemaal met poen doen.
Je onderwijs verstandiger en efficiënter organiseren kan natuurlijk ook, maar dat kost nu eenmaal geen poen.
Met een aantal Bonners waren
Met een aantal Bonners waren wij op de Conferentie Kwaliteit VO van OCW. We hebben ons best gedaan in te brengen waar en hoe kwaliteit aandacht moest krijgen. Onze verwachtingen hebben we, wijselijk, niet te hoog gesteld. Maar dit is toch een zeeperd. Een zak geld naar Sjoerd en de zijnen met een aantal vrome wensen (CDA tenslotte). Maar geen enkele controle op de goede besteding door inhoudelijk deskundigen i.p.v. managers. Ik word er weer niet vrolijker van…
The worst of both worlds
Opnieuw luidt het adagium: faciliteren zonder te controleren. De overheid blijkt haar verantwoordelijkheid steevast te vergeten: controleren op en handhaven van de kwaliteit.
Nederland combineert in het onderwijs niet het beste, maar het slechtste van het communistische en het kapitalistische systeem. Ofwel ‘van bovenaf bepalen’ en ‘kwaliteit onbereikbaar maken voor de gewone man’ alsmede ‘burgers hun eigen keuze laten bepalen’, ‘overlaten aan de markt’, per bedrijf de medewerkers financieel mangelen, en van overheidswege geld geven ongeacht de resultaten.
Van Bijsterveldt speelt Sinterklaas. Maar bedenk: quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes (ja, nu even Googelen allemaal).
Het kan zo simpel
Terwijl het zo simpel kan; het verbeteren van de onderwijskwaliteit:
– Centrale eindexamens met een goed niveau, goede controle op niveau en tweede correctie
– Kleinere klassen, minder lesuren, herwaardering Speciaal Onderwijs
– Bevoegde docenten met aantrekkelijke salarissen
Allemaal eenvoudig te regelen door de overheid. Kennelijk heeft mevrouw -dt het fantastische artikel van Aleid Truijens over die zogenaamde zelfstandigheid van de scholen geheel niet gelezen.
Inzake simpel
Wat voor u simpel is, mevrouw Douma, is voor mevrouw -dt nog niet simpel! Om de door u voorgestelde maatregelen door te voeren moet ze gaan nadenken, puzzelen, tegen sommige belangen ingaan, enfin, eigenlijk zou ik dat werken willen noemen. Veel eenvoudiger is het om een ambtenaar opdracht te geven om wat geld over te maken op de rekening van diverse scholen. Vooral wanneer het niet je eigen geld is. Klaar is Kees (pardon, Marja)! En vóór het 17.00 uur is kan ze alweer naar huis. En dat stukje van Truijens? Dat heeft haar knipseldienst vast wel voor haar uitgeknipt. Maar of ze er aandacht aan wil schenken, dat bepaalt mevrouw -dt helemaal zelf.
klopt als een zwerende vinger
heer Wijntuin. Maar dat komt omdat er maar twee staatsecretaresses zijn van onderwijs en daar is zij er eentje van. De andere heeft toch ook een paar miljoentjes zomaar mogen weggeven, en gelijke monikken gelijke kappen …toch?
56 € per leerling
Daar kun je dus echt amper iets mee. Bij een school van 1000 leerlingen kun je niet eens een docent extra inzetten.
Publicitair wel goed nieuws natuurlijk
door de macht van de getallen lijkt het gegeven bedrag door de regering erg groot, de burger denkt “Zo eindelijk krijgt het onderwijs geld !!”.
Maar het is een druppel op een gloeiende plaat, er wordt niets gedaan aan de werkdruk, de grote klassen, het taal en/of rekenniveau en ga zo maar even door, je kan er niet eens een extra docent voor inzetten !!!
Het is dus helaas echt “pappen en nat houden”, zo zal het tot de volgende verkiezingen in 2010 blijven, leer daar maar mee leven………………..
Altijd maar klagen
Forum bezoekers. Natuurlijk kan alles beter. Ben ik helemaal mee eens. Bovenstaande ingebrachte forum punten zijn waar. Maar we krijgen wel geld erbij. Als we hier ook al over klagen dan komt dat wel heel raar over. Of zouden onderwijsmensen echt alleen maar willen klagen (zoals onderwijsmensen al bekend staan). Of ben ik nu weer heel naïef. Laten we eens positief zijn met daarbij enkele verbeterpunten. En niet meteen alleen maar negatief benaderen. Zoiets van 200 miljoen is een druppel op de gloeiende plaat. Natuurlijk is het per school een stuk minder, maar nog altijd 200.000 euro EXTRA (per school van 1000 lln in vier jaar). Maar het onderwijs krijgt nog meer.
Een van de belangrijkste minpunten (naast salaris en werkdruk), voor mij, in het onderwijs is al het geklaag. Voor mij een reden om ooit een andere baan te zoeken. Ik wil graag inspirerende mensen om me heen en niet alleen maar klagende. Leerlingen trouwens ook.
Maar ja, ik zal het wel verkeerd zien. En zal wel te kort in het onderwijs zitten.
wat doe je als er werkelijk zaken fout zijn?
Uw reactie is begrijpelijk. Het is de tweespalt waar je steeds maar weer in terecht komt. Zonder me inhoudelijk uit te spreken over de zaak, wil ik een vergelijking trekken met de milieubeweging. Die heeft de laatste decennia steeds opnieuw aangegeven wat er (in hun ogen in ieder geval) fout was. Die heb ik nog nooit op een positief bericht kunnen betrappen. Kennelijk ervaren zijnde problematiek nog lang niet opgelost. Hadden zij ook tevreden moeten zijn toen de minister in ieder geval besloot om het roet af te vangen zij de nieuwe kolencentrales, maar voor de CO2 nog geen definitieve oplossing paraat had?
Terug naar ons gevecht, want: eerlijk gezegd dat is het. Voor zover ik de leden van dit forum persoonlijk ken, kan ik u geruststellen: voor de klas en in de persoonlijke contacten zijn het inspirerende collega’s. Precies het type wat u graag ziet.
Mensen die me4t hart en ziel aan het onderwijs verknocht zijn en eerder dan de meeste anderen hebben gewezen op de misstanden. Velen hebben daarbij persoonlijk grote risico’s genomen: kritiek werd en wordt niet op prijs gesteld. En men heeft het ook niet bij kritiek gelaten. Men heeft zich verenigd in BON en is daar vaak zeer actief. In positieve zin ook, in constructieve zin. Zo wil ik bijvoorbeeld wijzen op de rekencoferentie van 22 november as in Driebergen, waar BONners willen laten zien dat het anders kan en ook zullen aangeen hoe het anders kan. Sterker nog: er zal concreet rekenmateriaal beschikbaar worden gesteld en hopelijk kunnen we al een eerste versie van een rekenmethode laten zien.
Nog verder concretiseren naar de reactie op het forum over de 200 miljoen. Inderdaad: die reactie is zuur, maar ik kan niet anders dan hem van harte onderschrijven. Het is ernstig mis gegaan met taal en rekenen en de oplossing wordt gezocht in een buidel geld. Zonder verdere acties van de overheid zal die buidel geld op precies dezelfde manier besteed worden als het eerdere geld. De gebruikelijke onderwijsondersteuners hebben hun dure plannen en cursussen al klaar. APS, die nota bene als taak heeft het onderwijs te ondersteunen en die verantwoordelijk gehouden kan worden voor ernstige problemen in het onderwijs, organiseert tegen fikse tarieven een rekenconferentie, net als wij. Maar als er inhoudelijk op dezelfde manier wordt doorgegaan, dan verandert er helemaal niets. Sterker nog: de verantwoordelijken voor de ellende zullen zich gemakkelijk kunnen versterken. En dat is zuur. Niet omdat ik zo graag zuur wil zijn, maar omdat ik er helaas niets anders van kan maken.
Uw verwijt is begrijpelijk en ik wil dat ook niet bagatelliseren. Wij proberen door constructieve activiteiten naast de zure kant ook een andere kant te laten zien. Voor een vrijwilligersorganisatie zonder betaalde krachten doen we dat met enorm veel energie en met veel resultaat. Maar die zure kant wordt niet zoet door de problemen te versuikeren. Die zure kant moet verkondigd worden. Net als Aleid Truijens dat doet in de Volkskrant, of Leo Prick in NRC. Mensen, ouders vooral, moeten weten wat er mis is, anders verandert er nooit iets. De schoolbesturen hebben daar geen enkele prikkel voor.
Fiks tarief
1945 schrijft:
APS, die nota bene als taak heeft het onderwijs te ondersteunen en die verantwoordelijk gehouden kan worden voor ernstige problemen in het onderwijs, organiseert tegen fikse tarieven een rekenconferentie, net als wij.
Alleen overeenkomst in het organiseren van een rekenconferentie of ook in dat fikse tarief? 🙂
tarief
hoe zit dat ook alweer met haakjes en meneer van dalen, alleen dan bij taal?
Maar… de BON vraagt straks slechts een hele beperkte bijdrage en daar wordt dan ook nog eens een lunch voor geserveerd. Dat kunnen we alleen doen dankzij het IVA, de school die ons gastvij huisvest en de gratis medewerking van velen.
Gratis, maar niet belangeloos, wat het belang van ieder is goed rekenonderwijs.
Ik zie dat anders
Ik kan me voorstellen dat je niet vrolijk wordt van onophoudelijk zinloos, niet-constructief geklaag in de personeelskamer. Praat dan gezellig over het voetbal of over het weer, zou ik zeggen. Alleen maar klagen zonder actie te ondernemen, daar is niemand bij gebaat.
Maar initiatieven zoals BON komen juist van mensen die iets constructiefs willen doen met hun kritiek. Die zich willen inzetten voor beter onderwijs, in het belang van hun leerlingen of eigen kinderen. Juist de instelling en betrokkenheid van die mensen zal (hopelijk) tot beter onderwijs gaan leiden. Dat lijkt mij op de lange termijn een uitermate positieve ontwikkeling, ook al komt een en ander nu misschien negatiever over dan wanneer we bij elk fooitje juichend de roze bril zouden opzetten. Op de lange termijn zal een kritische, betrokken opstelling voor een positiever resultaat zorgen. Hoop ik althans!
Ik heb me het afgelopen jaar ook wel geergerd aan collega’s die steen en been klagen en vervolgens niet bereid zijn mee naar Den Haag te gaan voor een actie. Dat punt begrijp ik dus wel van je. Maar ik vind niet dat dat voor BON en deze site geldt. Hier zitten betrokken, kritische mensen die bereid zijn op allerlei manieren mee te denken en zich in te zetten. Ik vind dat positief en ben daarom erg blij met BON.
Merlijn2, de BON begon zeer
Merlijn2, de BON begon zeer constructief. Leden kwamen uit het hele land om met onze staatsecretaresse mee te denken op haar conferentie. Staken daar de nodige tijd en energie in. En niet voor hun eigen belang maar voor de goede zaak.
Met hun inbreng gebeurd vervolgs niks, nada, nakkes. Is het dan gek dat je dan wel eens wordt overvallen door een vlaagje cynisme. Toch gaan we weer vrolijk met BON verder.
Inzake klagen
Wat nou ‘we’ krijgen er geld bij, Merlijn2? IK krijg er geen cent bij, en mijn onderwijs ook niet. Mijn schoolbestuur pikt het in en gaat het aan dezelfde onzin besteden als waar ze het altijd al aan besteden. De laatste keer dat ze geld kregen hebben ze het besteed aan sloopactiviteiten in ons gebouw waarmee een aantal voorheen goede lokalen onbruikbaar zijn gemaakt. ‘We’ gingen er dus gewoon op achteruit. En dan zou ik blij moeten zijn? Ik klaag erover dat van Bijsterveldt dat geld over de schutting flikkert zonder er ook maar enige belangstelling voor te tonen wie het inpikt (terwijl ze dat donders goed kan weten) en wat er mee gebeurt.
Ik begrijp dat u het onderwijs gaat verlaten vanwege het vele geklaag. Een reden die niet zo vaak als vertrekreden wordt opgegeven. Van mijn tijd besteed ik 50% voor de klas, 40% aan de bekende overhead en slechts (grof geschat) 10% aan contacten met medewerknemers. Het lijkt me daarom dat het geklaag makkelijk te ontlopen is. Aan de andere kant dwingt niemand u om dit klagende Forum te bezoeken, zomin als iemand mij kan dwingen om Paul de Leeuw aan te zien.
beste meneer Wijntuin
Uw antwoord zegt mij genoeg. De woorden pikt, onzin, achteruit, flikkert, geklaag ontlopen etc zijn daarvoor illustrerend.
Ik hoop trouwens dat er voor u iets gaat veranderen in uw baan. Want dit gun ik niemand.
Misschien is BON inderdaad niet de juiste plek voor mij. Jammer, want het leek (en lijkt me eigenlijk nog steeds) een goede club met goede idealen en goede mensen. Iets waar het hele onderwijs, maar ook ouders, wat aan hebben. Maar dan moet ik het forum niet vaak bezoeken. Want dat komt mijn beeld tov BON niet altijd (of steeds minder) ten goede. Helaas zie en hoor ik dat ook wel eens in mijn omgeving. Het is gewoon een signaal. Absoluut geen verwijt. Ik probeer ieders schrijven te respecteren, want ik ken vaak het verhaal achter het schrijven niet. Misschien wordt u hierom alleen maar bozer, dat kan. Maar ik heb mijn signaal gegeven. Misschien kan BON er wat mee. Misschien ook niet.
Tot slot, 10% van mijn werktijd mensen ontlopen lijkt me niet ideaal. En klagende onderwijzers hebben ook invloed op ouders, leerlingen en ja zelfs op de vaak verafschuwde directies die allen ook weer op mijn pad komen. Dus die 10% heeft naar mijn mening een nog grotere invloed. Maar dat terzijde.
Nogmaals (tot slot 2 :-)), ik gun u het beste! Dat is goed voor u maar misschien ook voor anderen. Want als u weer wat blijer bent zal dat zijn uitwerking hebben op anderen. En die weer misschien weer op anderen. Maar misschien is die gedachte ook wel naïef. Maar het geeft in ieder geval een goed gevoel.
En toch begrijp ik u niet
Het gaat u niet om BON iets te verwijten, zegt u, en vanzelfsprekend geloof ik dat. Ook zegt u dat BON een goede club is met goede idealen en met goede mensen. Maar toch is het gebrek aan blijheid van BONners op het forum de reden om dat forum af te wijzen. Eerlijk gezegd kan ik me in het geheel niet voorstellen dat een forum dat handelt over onderwijsproblemen en onderwijskwaliteiet een blij forum zou kunnen zijn. Niet als u onze observaties en analyses deelt tenminste. Ie een krant een blij medium? Zijn de discussiefora van de milieu beweging blije fora? De enige blije berichten die ik over onderwijs zie, zijn de full color marketingblaadjes waarin iedereen over zichzelf zegt dat ze het zo goed doen. Een blij forum past simpelweg niet bij een inhoudelijke situatie waarbij je fundamentele en langdurige kritiek hebt. Dan komen en geen posts in het forum over de geweldige 200 miljoen, die nu met zekerheid door de bestuurders aan goede docenten besteed gaan worden. Als we dat zouden denken, dan was er geen BON nodig, dan had BON het verkeerd, dan was er niets mis geweest met het onderwijs en de manier waarop we bestuurd worden.
Het rapport Dijsselbloem is van geen kanten een blij rapport. Het falen van de overheid is er in termen van politieke doodzondes beschreven. Alleen om dat iedereen dat deed, zijn er geen politieke consequenties uit getrokken. De verhoren waren geen blije optimistische verhoren. Het rapport van Meijerink geeft ons gelijk. Er is geen blijheid in te ontdekken. Ik begrijp dan ook niet dat u dat op dit forum verwacht, ik zou een kritische club die in blijheid communiceert niet erg serieus kunnen nemen.
Dat staat overigens los van de manier waarop mensen (ik ken een aantal forumbezoekers persoonlijk) zijn. Het zijn mensen als ieder ander, wellicht met een extra portie hart voor de zaak en extra extra schep gedrevenheid. Met een scherpe, pen en fikse humor vaak ook (lees de columns van Jeronimoon: messcherp, vol met humor en woordspelingen en prachtig geschreven.
Maar misschien begrijp ik het wel. Ik kan me er wel iets bij voorstellen wellicht. En ik diskwalificeer die reactie niet. Maar misschien is het voor veel collega’s beter om je maar niet bezig te houden met de problemen, maar om dat als een gegeven te beschouwen en daarbinnen je werk te doen. Als dat voor iemand zo is, dan is het lezen van ons forum beslist af te raden: je kan er ongelukkig van worden, want je wordt geconfronteerd met die zaken die je buiten wilt houden. Omdat je er zelf niets aan kunt doen, omdat je er somber door wordt of om welke legitieme reden dan ook.
Ik ken collega’s die al jaren zo werken en soms ben ik jaloers op ze. Ze slagen er in niet geraakt te worden door de ellende. Persoonlijk kan ik het niet. Zo zit ik niet in elkaar, maar het had me veel opgeleverd als ik het wel had gekund.
Tenslotte ben ik benieuwd. U wijst specifiek op woorden en uitdrukkingen als “flikker over de schutting”. Als dezelfde boodschap met zakelijker woorden zou zijn beschreven. Als men iets zou hebben geschreven als: “ik heb geen enkel vertrouwen dat deze 200 miljoen daadwerkelijk voor het merendeel van de schoolbesturen effectief wordt gebruikt om de kwaliteit te verhogen” voorzien van argumentaties en gebeurtenissen uit het verleden. Zou u deze boodschappen wel aantrekkelijk vinden? Is het werkelijk alleen de toon die u stoort? Of is teveel kritiek voor u simpelweg ook te veel.
En als dat laatste het geval zou zijn, denkt u dan dan BON zou moeten uitdragen dat die 200 miljoen een uitstekende zaak is? Dat het goed is dat dat met zeer beperkte controle aan de bestuurders wordt over gemaakt? Zouden we dat moeten doen, ook al denken we dat dat niet het geval is? Zouden we omwille van de beeldvorming onze kritiek moeten inslikken?
Wat BON zuur maakt, als je het zo wilt formuleren, is het wantrouwen in de mensen die het binnen het onderwijs voor het zeggen hebben, en het wantrouwen in de politiek om daar daadwerkelijk iets aan te doen. Als u wilt weten wat de denkbeelden zijn van de mensen die het voor het zeggen hebben, kijk dan eens bij de lijst van uitspraken die JL heeft verzameld. Lees wat Sjoerd Slagter, wat Luc Stevend, wat Clan Visser ’t Hooft zelf zeggen. Kijk in de draad over de duivelskring hoe steeds dezelfde mensen op verschillende stoelen geplaatst worden, doe falende procesmanagers falende onderwijsinspecteurs kunnen worden en hoe falende onderwijs inspecteurs hoofd van de PO raad kunnen worden. Die boodschap wordt hier herhaald. Steeds met nieuwe voorbeelden, steeds opnieuw wordt bewezen dat er iets vreselijks mis is en dat de verantwoordelijken daarvoor nog steeds alle macht in handen hebben. Zonder enige democratische controle. Ik zou willen dat het anders was.
Laat ik positief eindigen: BON heeft er voor gezorgd dat Nederland nu weet dat het mis is in het onderwijs, die boodschap werd 3 jaar geleden nog nergens gehoord. Toen werd geloofd dat we de beste van Europa waren en iedereen die iets anders beweerde was een ouwe zeur, een zuurpruim die niet met de tijd was meegegaan. Me dunkt dat onderwijs nu bij iedereen op de kaart staat. Me dunkt dat ouders nu kritischer kunnen zijn dan vroeger. De basis is gelegd voor veranderingen omdat de publieke opinie wakker is geworden. Dankzij BON. Nu moeten we nog de macht hebben om werkelijk bestuurlijk dingen te gaan veranderen. En die macht krijgen we alleen door diezelfde publieke opinie. Door te blijven toeteren en tamboeren. Het is een gevecht van lange adem, maar zeer waarde gestreden te worden. Ook voor mij persoonlijk.
Merlijn je onderschat naar mijn gevoel de ernst van de situatie
Beste Merlijn 2,
Volgens mij (persoonlijk, dus subjectief) onderschat je de ernst van de situatie. Al té veel jaren hebben leraren hun mond gehouden en hun serieuze kritiek voor zich gehouden. Het is juist het DOEL van de BON om de vinger te leggen op de zere plekken in het onderwijs. Niet met het oogmerk om te schelden of te klagen, maar om het een en ander te verbeteren.
Het lijkt me onvermijdelijk dat kritiek op misstanden, die soms bovendien al erg lang bestaan, alleen kan in stevige bewooringen. Behalve ‘pikt’ en ‘flikkert’ vind ik de door jou genoemde bewoordingen zeer gematigd.
Natuurlijk moeten wij, vast forumbezoekers, je kritiek serieus nemen. Misschien zwepen we elkaar wel op in onze verontwaardiging over de situatie in het onderwijs. Misschien worden er wel heftige woorden gebruikt (da’s vooral een kwestie van smaak overigens). Dat maakt de aanklacht er niet minder terecht op.
En de opmerking, (of suggestie) dat mensen die zich (terecht!) boos maken over de wantoestanden in het onderwijs maar ergens anders moeten gaan werken,maakt mij weer erg kwaad. Heb je kritiek; verdwijn dan maar….? Is dat wat je echt meent?
Voor mij persoonlijk geldt dat ik veel energie krijg van mijn leerlingen en van de vaak positieve samenwerking met collega’s en ouders. Het is de organisatie van de school, en de minachting die de school uitstraalt voor leraren, voor kwaliteit en voor niveau, waar ik horendol van wordt.
bedankt
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb het goed gelezen. Ik merk dat zelfs mijn vorige, zeer gematigde mailtje, zonder verwijten ook wat losmaakt. Ik gaf alleen een signaal. Een signaal dat waar bon voor staat goed is maar dat het forum mij het gevoel geeft dat echt alles wat er in het onderwijs speelt fout is inclusief alle (mogelijke) maatregelen van het laatste jaar. En dat dit sommige mensen die ook de bon idealen willen nastreven en lid willen worden van het BON dat op de lange termijn afschrikt of wegjaagd. Misschien kent u ze ook wel in uw omgeving. Misschien ook niet, en anderen ook niet en dan is het dus een loos signaal.
Kunt u me trouwens zeggen waar ik in dit forum onderdeel het volgende heb geschreven (zoals u in uw stuk schrijft)? “En de opmerking, (of suggestie) dat mensen die zich (terecht!) boos maken over de wantoestanden in het onderwijs maar ergens anders moeten gaan werken,maakt mij weer erg kwaad. Heb je kritiek; verdwijn dan maar….? Is dat wat je echt meent?”
Nogmaals. Boos worden is soms erg goed, als het maar niet altijd is. Want dan bereikt, althans dat is mijn bescheiden mening, men echt niets, of misschien juist wel het tegenovergestelde.
Ik verval in herhalingen.
graag gedaan :-))
Met het gevaar in herhalingen te vallen toch nog even expliciet het volgende.
BON zit in een catch 22 situatie. In het verleden (zelfs ruim vóór BON) zijn “onze” geluiden afgedaan als gezeur van zuurpruimen. Als je dan zegt: ik ben geen zuurpruim, dan bevestig je zogenaamd je labeltje. Je zeurt omdat je als zeur wordt gelabeld. Ook is het voldoende dat je opmerkt dat het onderwijs vroeger beter was, om “gestigmatiseerd” (rot woord) te worden, zelfs al is aantoonbaar juist dat het onderwijs inderdaad vroeger beter was (wat Meijerink en nu zelfs de inspectie bevestigen). Inmiddels hebben we het publieke en zelfs het politieke gelijk gekregen. Maar als dan telkens opnieuw hetzelfde verwijt wordt genoemd, zelfs als het niet als verwijt bedoeld is, dan is het buitengewoon lastig om dat te pareren. Iedereen kan simpelweg volstaan met de beschuldiging.
Ik hoor graag van u hoe we (ik bv) zouden moeten reageren op onderwijszaken – zoals bv de 200 miljoen – die we op grond van argumenten laakbaar vinden.
Als er positieve dingen gebeuren, dan zijn we hier ook niet te beroerd om dat te noemen overigens. Zo is de benoeming van Plasterk door velen positief benaderd, is de beslissing van van Bijsterveldt over de plaats van wiskunde in de nieuwe positief benaderd, is het rapport Dijsselbloem positief ontvangen. Verder schrijf ik zelf met enige regelmaat stukjes over mn ervaringen met studenten en die zijn altijd positief.
lakmoes
Beste 25_12_1945,
Deze tak van de “extra geld”-discussie is misschien niet zozeer een Catch-22-situatie alswel een lakmoesproef. Iemand stelt – zonder daarbij te chargeren op een wijze die uit de toon valt bij andere bijdragen – de vraag hoe het kan dat extra geld aanleiding geeft tot uitingen van cynisme en/of geklaag en laat – naar men op basis van de bijdrage mag aannemen oprecht – weten dat juist dit geklaag hem/haar tegenstaat in het onderwijs terwijl hij/zij het BON-initiatief vanuit een positieve grondhouding meende te mogen/moeten/kunnen bejegenen.
Neem de tien uitgangspunten van de BON. De meeste daarvan zou iemand die het onderwijs van belang vindt, intuitief willen onderschrijven, maar dat komt ook omdat veel uitgangspunten een triviale interpretatie hebben. (“Tuurlijk moet het primaire proces centraal staan” enz.) Worden deze uitgangspunten nader uitgewerkt (namens de BON of door mensen die zich met de BON verwant achten) dan wordt het minder triviaal. Dan blijken er in de tien BON-uitgangspunten minstens evenzoveel drogredenen te zitten waarmee men naar willekeur in de rondte kan meppen. “Geld erbij? Nou dat is dan OF veel te weinig OF het wordt toch weer opgeslorpt door managers OF enz.”
Dit gechargeer is ‘eigen’ aan een internet-forum. (Persoonlijk vind ik het hier op de BON-site nog wel meevallen vergeleken met wat er op andere discussie-sites gebeurt, en er worden althans pogingen ondernomen degenen die afhaken er weer bij te betrekken.)
Maar nu ben ik minister of staatssecretaris van OC&W en ik zie wat er op deze site zoal langs komt aan argumenten en standpunten. Zou ik daarvan onder de indruk raken? Nee. Ik zou denken: “ik kan deze club natuurlijk geheel negeren want ze vertegenwoordigen officieel niemand of niets, maar ik kan ze ook gerust aan tafel uitnodigen, want die standpunten blazen zichzelf dan op waar andere organisaties – die mogelijk ook met die ideeen spelen – bijzitten, en dan kunnen we overgaan tot de orde van de dag.”
Omsk
Mijn associatie is Omsk.
En iets met doctorandus P.
‘Troika hier, troika daar, kijkt daar loopt een adelaar.’
Die paar miljoen zijn binnen de kortste keren op,
(reisjes feestjes reclame tuintjes verfje bonusje)
En dan wordt het toch weer duidelijk:
Stil liggende bouwprojecten,
Lekkage alom,
Verdampende miljoenen,
en helaas : enz.
Drs. P
Dodenrit
Kun je kwaliteit wel kopen?
De komende jaren gaat er 200 miljoen euro direct naar de scholen in het voortgezet onderwijs voor de verbetering van de kwaliteit. Dat lees ik op de website van het OCW-ministerie.
Mijn kind kan niet pianospelen. Niet omdat hij niet wil, maar omdat hij het niet kan. Gewoon omdat hij niet muzikaal is. Zou hij het wèl leren als hij 200 miljoen kreeg om de kwaliteit van zijn spel te verbeteren?
Mijn slager heeft geen gevoel voor humor. Toch probeert hij het af en toe met een ‘grapje’. Zou hij leuker worden als hij 200 miljoen voor de kwaliteit van zijn grappen kreeg?
Ik denk dat mijn punt duidelijk is. Ik vraag me in ernst af of zoiets als ‘kwaliteit in het onderwijs’ wel voor geld te koop is. Mijn mening is, dat dingen als kwaliteit, liefde, zorgvuldigheid of fatsoen voor geen geld ter wereld te koop zijn. ‘The best things in life are free’ zegt een oud liedje, en dat geldt ook voor kwaliteit.
Hoe zit het dan met de goed opgeleide vakleerkracht?
Ik denk dat je de opleidingseisen onverkort moet handhaven als basisvoorwaarde om mee te mogen doen. Zoals een stand-up komiek het Nederlands moet beheersen om in Nederland grappig te willen zijn, zoals een musicus zijn instrument moet beheersen om mooi te kunnen spelen. Het garandeert geen kwaliteit, maar het is wel de basis voor alle kwaliteit.
Van Bijsterveldt zou dat geld dus moeten verstrekken om die basis te laten aanbrengen en ze zou haar mond moeten houden over kwaliteit. En ze zou dat geld alleen moeten verstrekken als een school kan aantonen dat daarmee gekwalificeerde leerkrachten worden betaald, of extra uren, door diezelfde leerkrachten gegeven.
Noodzakelijk maar niet voldoende
Behoorlijk wat geld is een noodzakelijke, maar geen voldoende voorwaarde voor goed onderwijs.