In de Volkskrant vandaag een interessante bespreking ven een nieuw boekje van Jaap Dronkers.
Aanbevolen, al is het alleen maar om voor de tigste keer bevestigd te worden in ons eigen gelijk. Altijd lekker om zo het weekend in te gaan
Een citaat:
Het is duidelijk dat Dronkers de voorkeur geeft aan onderwijs dat niet het zich zelfstandig ontplooiende kind, maar het vereiste eindniveau voorop stelt. Zijn aanbevelingen sluiten hierbij aan. Dronkers zou graag zien dat de macht van het schoolmanagement wordt teruggedrongen. Hij pleit voor besturen die zijn samengesteld uit ouders, leerkrachten en maatschappelijke vertegenwoordigers. Hij hamert op het belang van centrale en openbare eindexamens, gebaseerd op een curriculum. Ook ziet hij graag de mogelijkheid van het ‘stapelen’ van diploma’s terug. Juist via de omweg van mavo, havo en vwo konden ook minder kansrijke leerlingen de universiteit bereiken. Die kans werd bij ons gedwarsboomd – wegbe-zuinigd – door de laatste PvdA-onderwijsminister, Jo Ritzen. Zijn ingreep be-tekende een forse verlaging van de kansen van de nieuwe ‘arbeiderskinderen’, de allochtonen. Bij de ‘sluiproute’ die nu nog bestaat – via het mbo naar het hbo, en eventueel na de propedeuse hbo naar de universiteit – komen studenten in het hoger onderwijs terecht met een schrikbarend gebrek aan kennis en intellectuele bagage.
Dronkers boekje:
NOTES: Ruggengraat van ongelijkheid – Beperkingen en mogelijkheden om ongelijke onderwijskansen te veranderen; Mets & Schilt, Wiardi Beckman Stichting; 96 pagina’s; (E) 12,50ISBN 978 90 5330 587 4