Wat is er mis met het onderwijs, velen weten het, BON is het gevolg. De kwaliteit is verdwenen, het niveau is weg, het aanzien is verloren en veiligheid naar de maan. Waarom, waardoor?
Voor mij is dat heel duidelijk:
1) Veiligheid verdwenen door de vorming van lesfabrieken in de jaren 70 als gevolg van de mammoetwet.
2) aanzien verdwenen door onderbetaling in de jaren 80 als gevolg van de HOS.
3) kwaliteit verdwenen door de groei van het aantal scholen onder één bestruur en meer management in de jaren 90 door de fusie verplichtingen.
4) niveau vermindering door het verkleinen van het kennis curriculum door onderwijsvernieuwingen, in de jaren 70, 80 en 90
5) totale afbraak van het niveau door de vernieuwlers in de jaren 00.
Nu gaan ouders ook nog moeilijk doen naar leraren, welke vaak gedwongen worden om in een stramien mee te gaan. Niet meegaan betekent opzouten. Dat ben ik nooit uit de weg gegaan. Ik zocht stees weer naar een school waar ik wel inpaste en de school waar ik werk, heeft zelfs een in 2000 opgehangen bord ter propagering van het nieuwe leren verwijderd. Ze wilden graag met kernteams werken. Dat werkt dus niet. Het aantal keuze uren in de tweede fase zijn gigantisch teruggebracht en als contacttijd aan de vakken teruggegeven. Maar daar breng je aan aantal zaken nog niet mee terug. Daarvoor is veeeeeel meer nodig.
Waarom klagen ouders?
Heel eenvoudig er is weinig keus op de markt. Vroeger had elke school, een eigen bestuur en daarmee een eigen onderwijs(kundige) richting en vak(didaktische) invulling. Men kon kiezen, Kleine categorale school of een grote brede scholengemeenschap. Door bezuinigingen is die eerste er niet meer. Veel scholen onder één bestuur, geeft een kleine groep mensen veel te veel macht, zo is het ook met de managers. Van dienstbaar zijn aan het onderwijsproces, zijn ze tot machthebbers verworden.
Waarom klagen docenten?
Heel eenvoudig hun beroep is ze afgenomen, ze worden vakkundig mishandeld door mondige leerlingen die bij het minste geringste probleem hun scheur opentrekken, hun ouders een brief naar de manager laten schrijven. Er wordt niet eerst naar een oplossing gezocht. Ze voelen en misbruiken de macht die ze door de veranderingen hebben gekregen. Dan is er nog het management en de besturen die van boven af verplichtingen opleggen. Verplichtingen als onredelijke hoeveelheden vergaderingen. Veranderingen zonder overleg. En dan door het ministerie in de steek gelaten worden doordat die de besteding van het geld aan de besturen overlaten, welke nieuwe regelingen om het werk aantrekkelijker te maken misbruiken om het management met een nieuwe laag uit te breiden.
Waarom klagen leerlingen?
Heel eenvoudig hun toekomst in deze wereld wordt ze door veranderingen afgenomen. Ze worden verplicht om zelfstandig te denken, te handelen en te beslissen op steeds jongere leeftijd, terwijl onderzoeken duidelijk aantonen dat hun hersenen daar nog niet toe in staat zijn. Ze mogen zelf gaan aangeven wat ze willen leren. Prachtig vinden ze dat wellicht in het begin, maar wanneer puntje bij paaltje komt is er niemand die hun vragen kan beantwoorden. Leraren zijn dood, lang leve de coaches!!!
Bijna heb ik het punt bereikt dat ik zeg: “Het Nederlandse onderwijs is dood”, nog even en Nederland is dood. Wanneer zal dat zijn, nou zodra onze gasvoorraad is uitgeput. We heten nu nog kenniseconomie te zijn, maar gezien het hiervoor geschevene niet lang meer.
Wat is een oplossing?
1) kleinere scholen, dat brengt de veiligheid en sociale controle terug.
2) ouders moeten zich weer meer met de opvoeding van hun eigen kind(eren) gaan bezig houden.
3) Docenten bepalen als team welke didaktische en onderwijskundige lijn in de school gevolgd wordt voor de organisatie en invulling van de lessen.
4) de salarissen moeten drastisch omhoog, minstens 10-12 procent (zoals de politie nu ook eist), dus 200 euro netto per maand minstens meer.
5) Het kennis curriculum moet weer hersteld worden, met een centrale toetsing van het gehele curriculum aan het eind van elk schooljaar.
6) Alle managers (inclusief de directeur) moeten minimaal 30 – 50% van hun tijd voor de klas staan en de rest van hun tijd is ter ondersteuning van het onderwijs proces.
7) Het aantal managers moet drastisch verminderd worden.
8) het aantal uren onderwijs tijd moet op een haalbaar niveau gebracht worden, nl 800 uur. Puur contact tijd, dus 20% minder dan watr nu gerekend wordt, maar in die 800 uur zitten niet de uitjes, stages, uitwisselingen, huiswerkklas enzovoorts. Er wordt in die 800 uur gewoon echt lesgegeven. Voor alle andere activiteiten kunnen veel goedkopere onderwijsassistenten ingezet worden.
9) Het maximum aantal lesuren voor een docent moet teruggebracht worden met 20% tot 20 uur per week bij lesuren van 50 minuten. De nodige tijd voor voorbereidingen en nakijken wordt even veel. Dat houdt in dat elke fulltime docent 2000 minuten (34 klokuur) per week met het primaire onderwijsproces bezig is. De overige tijd is bedoeld om zijn/haar vakkennis op niveau te houden en de noodzakelijke vergaderingen/sectieoverleg/leerlingbegeleiding.
10) de maximale klassegrootte moet ook met 20% teruggebracht worden.
Doordat scholen kleiner worden en de docenten zelf hun onderwijsbeleid maken (waar ze dus achter staan) zal de keuze vrijheid voor ouders en leerlingen alleen maar toenemen. Na groep 8 wordt de school dan niet meer uitgezocht op de indruk die op de opendag/avond wordt opgedaan, maar door bewust te kijken naar de resultaten die door de school worden bereikt, naar het soort onderwijs dat de school aanbied. Voor de school is het dus van groot belang om kwaliteit te leveren, niveau aan de kinderen aan te bieden.
Wellicht zou de docenten groep ook een heel belangrijke stem moeten hebben daar waar het gaat om het beoordelen van de kundigheid van collegae. Dit is dan gelijk bepalend voor de klassen die iemand les mag gaan geven, promotie/demotie van docenten naar een hogere cq lagere eind tabel. En of iemand wel aan kan blijven op de school.
Tot de tijd dat de huidige beleidsmakers echt wakker worden in Den Haag, blijft het pruttelen en polderen in Nederland (ik leen deze uitspraak maar even) en zullen de docenten moeten roeien met de riemen die ze hebben. (die riemen kunnen we ook gebruiken om lastige managers, ouders en leerlingen van ons af te houden)
Ik voel mij zeer opgelucht nu ik dit eens van me heb afgeschreven, ik lees wel wie er (serieus) geargumenteerd op in gaat.
PS: op verzoek van Jeronimoon enkele verklaringen:
HOS staat voor Herziening Onderwijs Salariëring. Een bezuinigingsmaatregel door de regering in 1984 doorgevoerd, waardoor de docenten die na 1/4/85 in het onderwijs kwamen 6 jaar langer nodig hadden om op hun maximum salaris te komen (de termijn ging van 15 naar 21 jaar) in het bedrijfsleven is 9 jaar redelijk normaal. En de aanvangssalarissen kwamen op een lager peil te liggen.
Het kerncurriculum is wat een leerling aan het eind van het schooljaar moet kennen en kunnen. De leraar heeft de verantwoordelijkheid om te zorgen dat binnen zijn les (BO binnen zijn klas) de gehele stof op verantwoorde wijze is behandeld.
800 klokuren betekent met de huidige 36 echte lesweken dat er elke week 22.2 klokuren lesgegeven wordt, dat is bij een rooster van 45 minuten 30 lesuren of 27 lesuren bij een 50 minutenrooster. In die uren wordt gemaakte stof nabesproken, nieuwe stof voorbesproken en met voorbeelden geoefend. Huiswerk maken de leerlingen niet in lestijd.
Een goede lezer destilleert uit de tijdsbesteding welke ik heb beschreven dat de docent de zelfde hoeveelheid klokuren moet maken als nu 1659 op jaarbasis.
Wegens het beëindigen van mijn lidmaatschap, zal ik hierop niet meer reageren of aanvullen.
Analyse en actie
Het is geen pretje om bij een groep voorlopers te zitten die het als eerste voelt en ziet misgaan, maar naar wie slecht geluisterd wordt. En voor zover de politiek en de maatschappij beweegt, gaat dat meestal heel l a n g z a a m. Vaak is er een breed en diep gevoelde crisis nodig om dingen echt te veranderen.
Zelf probeer ik altijd te puzzelen op de vraag: wat kunnen wij nu doen? Zo ben ik ook ruim een jaar geleden hier op het forum binnengevallen: met de vraag hoe we onze staat van machteloosheid kunnen omruilen voor een staat van controle.
Veel verder ben ik daar niet mee gekomen, maar in mijn omgeving, zowel op m’n werk als privé, investeer ik tijd in het mensen duidelijk maken hoe het volgens mij zit. Steeds één persoon tegelijkertijd. Ik praat er ook wel eens met mijn leerlingen over, bijvoorbeeld als ze bij verkiezingen per sé willen weten wat ik ga stemmen. Ik deed dat ook toen ik nog op de school werkte waar ik vorig jaar vertrokken ben; kon me níets schelen als het zou uitlekken; mijn afscheidsspeech van toen publiceer ik hier binnenkort.
Ik droom er wel eens over om een actie op te zetten waarbij docenten hun leerlingen een brief aan hun ouders mee naar huis geven, waarin wij uitleggen, zoals jij dat ook in jouw analyse hierboven doet, hoe de vork in de steel zit. En dat we ze, á la Amnesty International, een voorbeeldbrief geven om aan hun volksvertegenwoordiger te sturen. Natuurlijk krijg je dan een enorm conflict met je schoolleiding.
Zelf heb ik meer met het conflictmodel dan met dat “polderen”, maar misschien, en ik weet het écht niet, is de route die het bestuur wil, namelijk het samen optrekken met gelijkstemde (BON-)scholen, op termijn wel het slimst.
Alles wat je schrijft klopt
Opgelucht? Stel je nu eens voor Mac dat ik als gewone ouder dit lees, zou ik het dan begrijpen, ik weet niet wat HOS is, ik weet niet wat kennisicurriculum is, ik denk dat er overal managers nodig zijn want die heb ik op mijn werk ook en die zijn daar even onuitstaanbaar als in de scholen. Hoeveel uur is dat eigenlijk 800 uur. Weet je wat die ouder denkt. “zo die willen nog meer vakantie”. Beroep afgenomen, beroep afgenomen… iedereen moet mee met zijn tijd, vroeger liep ik achter de vuilniswagen om er de bakken op te zetten maar ik ben vervangen door een machine, ik moest met zijn tijd mee en nu onderhoud ik de perkjs van de gemeente ( bij wijze van bedoeld) Nee, nee Mac ik zeur niet, Ik probeer duidelijk te maken dat jouw ( en onze) waarheid voor een buitenstaander “gezeur”wordt als hij niet weet waar wij het over hebben. Laten we onze taak als “onderwijzer”maar eens gaan uitvoeren en de lezer duidelijk maken wat er in de afgelopen pakweg 20 jaar en de malaise kreeg vaste vorm met de fusies gebeurd is. Dan pas weet de buitenstaande lezer dat er voor ons niet eens de mogelijkheid inzat om de perkjes te onderhouden, wij zijn gedwongen om de grijparm van de machine te worden.
En als ouders dit lezen
namelijk ‘Nu gaan ouders ook nog moeilijk doen naar leraren, welke vaak gedwongen worden om in een stramien mee te gaan.’ en de oproep dat we weer moeten gaan opvoeden, voel je je als ouder die a niet ten onrechte maar zeer terecht doet en b allang doet, heel onprettig. Bijzonder onprettig, mag ik wel zeggen. Moeilijk doen. Mag ik niet moeilijk doen, nu leerlingen van school komen met een diploma dat niets waard is?
Ouders
Ik denk dat ouders het er geheel mee eens zijn dat ouders hun kinderen weer moeten gaan opvoeden. Zelf doen ze natuurlijk alles goed, maar die andere ouders….
Leraren
zijn stuk voor stuk geweldig maar het zijn vooral hun collega’s die er een zootje van maken.
Zinloze generalisaties
Vandaar dus dat dingen als ‘ouders moeten……’ of ‘leraren moeten…..’ zinloze generalisaties zijn.
Mijn eigen favoriete kreet op dit gebied is ‘directies moeten….’.
Werkelijk zinvol is het om een goede machtsbalans te creëren tussen ouder, leerkracht, leerling/student/deelnemer (whatever) en schooldirectie. Daarbij moeten de juiste ‘checks and balances’ ingebouwd worden, net zoals dat bij het ontwerpen van een grondwet gebeurt.
Ik ervaar de positie van de leraar, die op de bres wil staan voor de inhoud van zijn vak als een zeer eenzame; een waarin je alle belanghebbenden tegenover je vindt. Wat mij betreft zou daar in elk geval de steun van een heropgerichte onderwijsinspectie bij moeten passen.
De ouders, ondanks de mooie woorden van Fritzi, zal je niet aan je zijde vinden wanneer je ze nodig hebt, eenvoudigweg omdat hen in grote meerderheid de vakkennis ontbreekt om iets zinnigs te zeggen over elk schoolvak.
Wanneer daarentegen een repetitie massaal onvoldoende is gemaakt en de docent besluit in zijn oneindige wijsheid om er voor iedereen maar 3 punten bovenop te doen, wie zal je daar dan tegen horen protesteren?
Oh, daar heb ik..
..zeker tegen geageerd, en ze zijn nog niet van me af. Tutorlessen laten geven door 4 Havisten en dan extra punten toekennen als het tegenvalt. Ieder met boerenverstand zou geconcludeerd hebben dat je als docent zoiets nooit zou moeten willen, maar docenten doen het, laten het toe.
Eerlijk zeggen, vindt u het dan raar dat ouders steeds minder respect voor leraren kunnen opbrengen?
Het viel mij heel erg tegen dat docenten zulke slappe knieen hadden…
@ Fritzi
Oh ja beste Fritzi, ouders mogen best, nee moeten zelfs graag heel moeilijk doen, maar dan wel naar de personen die verantwoordelijk zijn voor de rotzooi en niet naar de docenten die moeten roeien met de riemen die ze hebben.
Is het niet zo dat degene die de schoen passe hem aan moet trekken.? Dus wanneer u als ouder, samen met uw wederhelft, de verantwoordelijkheid van opvoeding op u neemt, dan zijn deze woorden niet aan uw adres gericht.