Het zijn slechts startprobelemen (de afgelopen 20 jaar)

Opnieuw een geniaal artikel van een vernieuwer in de Trouw. Aanvulling: als ik het goed begrijp is dit het hoofdredactioneel commentaar. Maar misschien is het wel cynisch bedoeld…en mis ik dat. Of misschien zijn de banden tussen Trouw en CU/CDA weer wat aangehaald (of ben ik nu cynisch?)
Lastig alijd, dat begrijpend lezen en ik heb zelf enkel HNL gegeven. nooit gehad.

=========================================
Machiavelli wist al dat mensen veelal conservatief zijn met een bijna fysieke weerzin tegen veranderingen. Die betekenen immers niet zelden een inbreuk op, of zelfs het prijsgeven van het bestaande in ruil voor een ongewisse toekomst. Hij waarschuwde politici daarom grote voorzichtigheid te betrachten met het doorvoeren van veranderingen. Want het aantal mensen dat zich bedreigd voelt door het nieuwe zal veelal de voorstanders verre overtreffen.
Zo bezien is het nauwelijks verbazingwekkend dat de onderwijsvernieuwingen van de afgelopen jaren, van de basisvorming tot het nieuwe-, of competentiegerichte leren, zwaar onder vuur zijn komen te liggen. De laatste tijd lijkt de onvrede zich met name te richten op het nieuwe leren. De kritiek is dat er van kennisoverdracht in de ouderwetse zin van het woord nauwelijks sprake is en de leerlingen voor het overige maar wat aanmodderen, omdat er voor het zelfstandig leren werken en het aanleren van vaardigheden geen geld, geen begeleiding en geen tijd beschikbaar is

Het ligt ook voor de hand dat met name de PvdA zich door deze kritiek voelt aangesproken. Meer dan andere partijen heeft deze partij haar nek uitgestoken voor vernieuwing van het onderwijs. Op zichzelf lijkt het daarom niet onlogisch dat deze partij pleit voor een parlementair onderzoek. Zoals het PvA-kamerlid Mariëtte Hamer stelt: het loopt aldoor mis, we willen daarom weten hoe het komt.

Het grote probleem is echter dat de PvdA met zo’n onderzoek ook twijfel zaait over de vernieuwing als zodanig. Is het nieuwe leren echt zo slecht, zoals sommigen betogen? Of hebben we hier te maken met typische overgangsproblemen, zoals het tempo van invoeren en de beschikbaarheid van geld en gemotiveerde mankracht? Het staat wel vast dat de PvdA zelf het antwoord op die vragen wel weet: voor deze partij is en blijft het nieuwe leren een noodzakelijke vernieuwing. Waar het om gaat is de overgangsproblemen de baas te worden, onder meer door daarvoor meer mankracht en geld beschikbaar te stellen.

Een parlementair onderzoek dat gericht is op het in kaart brengen van die knelpunten heeft misschien zin. Daarentegen is een zo ruim geformuleerd onderzoek als de PvdA voorstelt een zwaktebod van een door twijfel bevangen partij, die koortsachtig op zoek is naar munitie om haar critici de mond te kunnen snoeren.

=================================================