Debat tussen Tineke Netelenbos en Ad Verbrugge

6 februari 2008 Noud Willemse 22

Goed onderwijs is van levensbelang voor een land.
Toch is het onderwijs, vooral het voortgezet onderwijs in Nederland dagelijks negatief in het nieuws. Het Nieuwe Leren, kwaliteitsverlies, teveel managers, lerarentekort, het zijn allemaal sleutelwoorden die de gemoederen verhitten.
Daarom is er de afgelopen maanden een parlementair onderzoek geweest naar de kwaliteit van het onderwijs.

Op dezelfde dag dat de onderzoekscommissie haar rapport aanbiedt, debatteren Ad Verbrugge en Tineke Netelenbos, twee uitgesproken tegenstanders, met elkaar. Ad Verbrugge is de vertegenwoordiger van de kritiek op de recente onderwijsvernieuwingen; hij vindt dat deze ten koste gaan van kennis, vaardigheden, discipline. Tineke Netelenbos was Staatssecretaris Onderwijs van 1994 tot 1998, en mede-verantwoordelijk voor de veranderingen. Zij verdedigt het beleid met verve.

De debaters komen aan het woord na de vertoning van de documentaire Etre et avoir. Deze ontroerende film laat een heel specifieke onderwijssituatie zien: die van een dorpsschooltje in de Frans Auvergne.

Plaats: Filmtheater Cinecita, Tilburg

Meer informatie: www.uvt.nl/diensten/dsz/sg/130208.html

22 Reacties

  1. Sterkte Ad
    Ik betwijfel of Tineke een open diskussie aankan. Ongelijk erkennen heb ik haar nog nooit horen doen.

    • Tinekes Tactics
      Turbo Tineke “wint” discussies door met grote stelligheid dingen te beweren die feitelijk niet (helemaal)juist zijn, maar die je tijdens een discussie niet ter plekke kunt weerleggen. Het gaat dan om ogenschijnlijke details die de indruk wekken dat ze zeer goede dossierkennis heeft. Je staat dan op twee manieren achter: op de eerste plaats inhoudelijk, zij beweert iets dat een kennelijk feit lijkt (het onderwijs in NL is uitstekend, met referentie aan allerlei europese onderzoeken bv). Maar zeker zo belangrijk is dat jij zelf niet over dergelijke detail informatie beschikt en je het niet in je hoofd haalt om te doen alsof dat wel het geval is.

      Kortom: TT is een uistekende pokerspeler.

      Call the bluff Ad!

  2. Etre et avoir
    prachtige en ontroerende film, zeker een keer kijken naar deze film.

    Met veel liefde gemaakte, ontroerende succesdocumentaire over een van de vele honderden Franse dorpsschooltjes, waar alle leerlingen in één klas passen.

    In een dorpje in de Auvergne geeft Georges Lopez in zijn eentje les aan een klasje met dertien kinderen van vier tot twaalf jaar.

    Geduldig en liefdevol onderwijst hij deze verschillende kinderen met een verschillende leeftijd, karakter en niveau.

    Van de strenge winter tot aan de zomervakantie volgen we hun leerproces, afgewisseld met lyrische beelden van het veranderende landschap in deze dunbevolkte streek.

    Philibert filmde de kinderen ook thuis op de boerderij, als ze aan het werk zijn of op hun huiswerk zitten te zwoegen, al dan niet ‘geholpen’ door hun ouders.

    Het einde van de film is ook het einde van de loopbaan van de onderwijzer: hij gaat met pensioen en neemt geëmotioneerd afscheid.

    Hij is ook te koop bij de Free Record Shop, je kan er zo een thema avond aan wijden, vooral op de basisschool.

    Zie ook: www.contactfilm.nl/html/dvd-01.html

    Etre et avoir is een film van Nicolas Philibert uit 2002 en won in dat zelfde jaar de European Film Award voor beste documentaire.

    Toen ik de film recentelijk zag, dacht ik: “Werkte ik maar op zo’n schooltje”, volgens mij leef je als leraar dan echt als “God in Frankrijk”.

    • Film over het onderwijs
      Ik heb een verzameling speelfilms over het onderwijs. De leraar speelt eigenlijk vaak een hoofdrol, bijna net zo stoer als de dokter en agent.

      Echte aanraders zijn:

      les choristes (2004); over gedreven docent op kostschool;

      black boards (2000?); over reizende leraren in Iran(?)- ze dragen zelf hun schoolborden op de rug;

      ca commence aujourd’hui; prachtige film over hoofdmeester in noord-frankrijk: god in frankrijk?

      not one less; onervaren meisje wordt schoolmeester op platteland in china;

      song for a raggy guy; docent op kostschool te ierland geeft jongens hun eigenwaarde terug: mensen hebben een naam, en zijn geen nummer;

      Dit zijn de mooiste films die ik ken. Je hebt er ook waardeloze tussen, bijvoorbeeld van het soort: docent reinigt school in amerikaanse achterbuurt; slaat eigenhandig het tuig van school. En niet te vergeten de tallzoe films waarin een leraar eenbelnagrijke rol speelt.

      Dan heb je ook nog die van de betoverende leraar maar met iets te veel hollywoord effect: voorbeelden van dit genre: Mona Lisa smile, of Dead poets society en Good will hunting.

      Overigens: wie weet de naam van de volgende film: docent komt op school in achterbuurt werken. Leerlingen zijn moeilijk te benaderen. Hij is een doorbijter en brengt ze wiskunde bij op een bijzonder hoog niveau. Zijn leerlingen zijn zelfs zo goed, dat ze van fraude worden verdacht. Naar een waargebeurd verhaal. -Wie kent deze film?

      • Film
        Is die laatste, die waar je de titel niet van weet, Simon, toch niet Good Will Hunting?

        Ik vond dat een prima film en ze voldoet wel aan je beschrijving. In het rijtje “te veel Hollywood” zou ik ze in ieder geval niet toegevoegd hebben;-)

        • Holywood effect
          Weknow, ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik wel degelijk van Hollywood films kan genieten. Maar bijvoorbeeld ‘poets society’ is, om je er echt in te kunnen verplaatsen, net iets te gelikt.

          De film ‘a song for a raggy guy’ is ook zeer sentimenteel, maar dat bevalt mij juist wel in die film.

          Ook good will hunting was aangenaam om te zien- maar is dat wel een echte film over het onderwijs? Ik heb hem niet in de verzameling opgenomen. Een fil die ik er dan weer wel bij heb is The Treatment. Niet een hele goede film, maar wel een waar een leraar de hoofdrol speelt: je ziet hem af en toe voor de klas staan (uiteraard een literautuur docent!).

          Inderdaad, opvallend is dat docenten in speelfilms altijd literatuur onderwijzen: en je ziet ze bij het eerste shot altijd op het einde van een les,- snel voegen ze hun leerlingen, die ademloos hebben zitten luisteren (nieuw onderwijs: niet in de film, hoor), nog een bijzondere ‘poetische’ wijsheid toe die in de rest van de fim nog een belangrijke rol speelt. -Het rijtje goede films over het onderwijs beantwoordt niet aan dat cliche.

        • Leuk, een filmdiscussie. Mag
          Leuk, een filmdiscussie. Mag ik dan even kwijt dat ik juist ‘les choristes’ voor het rijtje ’te veel Hollywood’ zou nomineren? Goed, geen Engels in die draak, maar verder gaf in ie alle opzichten het begrip ‘uitgemolken cliche’ een nieuwe dimensie.

          • Les choristes te sentimenteel?
            Les choristes is sentimenteel, maar -deze stelling wil ik gaarne verdedigen, oh classica- heeft geen hoog hollywood gehalte. De hoofdpersoon is eigenlijk een tikkeltje onhandig en hij is bovendien niet erg knap. Dat is niet des hollywoods. Toegegeven, de tegenstellingen zijn wel erg sterk aangezet.

            Overigens zijn er ook heel erg aardige ‘hollywoodachtige’ onderwijsfilms: educating rita en my fair lady.

            Alle onderwijsfilms gaan natuurlijk over hetzelfde, een leraar die ogenschijnlijk domme mensen laat uitgroeien boven zichzelf. -Maar waar zou een onderwijsfilm anders over moeten gaan?

            Aardig zou het natuurlijk zijn als een leraar een heel erg slimme student verandert in een ontzettend dom jongetje (met puistjes, dat is altijd schattig, en mee-eters groot als witte aardbeien). -Maar ja, dat zou niet pleiten voor onze beroepsgroep… [of is dit een goed idee voor een script over het nieuwe onderwijs…].

        • Jawel, dat is de film die ik bedoelde!
          Dank jullie wel! Ik heb hem eenmaal gezien tijdens een vakantie, titel opgeschreven en daarna, zoals dat hoort met snelle notities, het blaadje kwijtgeraakt.

          Ik vond het -herinner ik mij- destijds een goede film. Ga hem nu snel opnieuw bekijken.

      • l’instituteur.
        Op TV5 heeft een tijdje een serie “l’institeur” gedraaid. Die ging over een oud-kinderrechter die op een motorfiets door het land reed om op basisscholen in te vallen voor onderwijzers. En passant loste hij in ieder dorp waar hij kwam nog een paar sociale problemen op. Ik vond het een leuke, zij het een beetje nostalgische, serie, die ook heel goed was om het frans wat bij te houden.

        Blijkbaar hebben in Frankrijk onderwijzers een hogere status dan bij ons.

        Groet,

        Paul.

        • Serie over het onderwijs
          Er draait op nederland drie een serie over het onderwijs. De leraren die daarin figureren zijn nogal bijzonder, en ze zijn bijzonder bezorgd over het wel en wee van hunleerlingen. -Enfin, toch wel aandacht dus voor de leraar.

      • To sir with love
        Volgens mij is deze film “To sir with love” uit 1967 met Sydney Poitier een van de beste acteurs uit de jaren ’60, ’70 en ’80.

        Het is inderdaad “Stand and deliver”, maar “To sir with love” is ook een mooie film.

  3. Dit is heel dapper van Ad
    maar hoe stel je je dat precies voor, een gesprek voeren met Netelenbos?

    Hoe wordt haar kenbaar gemaakt dat zij even haar mond moet houden? Wordt het weerwoord van Ad haar door een soort doventolk die met armen en benen gaat zwaaien kenbaar gemaakt? Zijn er lampen opgehangen die beginnen te zwaaien en te knipperen, zodat zij in de gaten krijgt dat er een ander aanwezig is?

    Verder Ad, let er op: geen zinnen gebruiken die langer zijn dan zeven woorden. Blijf met luide stem spreken, iedere stilte is fataal: dan wordt je het woord weer ontnomen. Kijk mevr. Netelenbos niet aan. En troost je: als je na afloop het idee hebt dat je goede bedoelingen niet helemaal werden begrepen, dan ligt het werkelijk niet aan je eigen spreekkunst.

    Maar vooruit, als je het mij vraagt: spreken met Netelenbos is zinloos, zinloos en overbodig.

  4. Netelenbos: we moeten trots zijn op het onderwijs
    Brabants Dagblad 15 feb 2008

    Het was louter toeval dat op de dag dat de commissie Dijsselbloem het rapport over twintig jaar onderwijsvernieuwingen presenteerde, twee uitgesproken tegenstanders in filmtheater Cinecitta in Tilburg tegenover elkaar zaten.

    Netelenbos toonde zich allesbehalve schuldbewust, ze nam geen afstand van haar beleid en ze benadrukte dat de Tweede Kamer indertijd voluit zijn steun had gegeven.

    Van de kritiek van Verbrugge dat de politiek het onderwijs de vernieuwingen door de strot had geduwd, wilde de oud-staatssecretaris niets weten. “We hebben scholen nooit wettelijk verplicht het studiehuis in te voeren. Het valt onder de vrijheid van onderwijs dat scholen daar zelf over gaan.”

    Netelenbos stelde zich te weer tegen de teneur van het rapport dat het onderwijs niet deugt, er gaan volgens haar veel dingen goed in scholen, zoals in het vmbo. “We moeten trots zijn op ons onderwijs”.

    • ‘met zachte dwang’
      Uit de laatste nieuwsbrief van het APS:

      ‘Beste Kitty, je hebt ons geholpen onze deelnemers ‘met zachte dwang’ meer in de richting van leren te zetten.
      Veel dank!’ Zo luidde het briefje dat mij bij de laatste trainingsbijeenkomst op een roc werd overhandigd.
      Een mooier compliment kan een trainer zich niet wensen.

    • Sjoerd
      Hier moeten wij niet op reageren maar Sjoerd en de zijnen. Laat Tineke en Sjoerd samen fijn uitzoeken wie het meest fout is en is geweest. Tineke vroeg wat en Sjoerd en de zijnen hebben dat uitgelegd en uitgevoerd. Beide vinden schijnbaar dat als er al iets te verwijten valt dat je dan bij de ander moet zijn. Feit is dat het resultaat goed fout is voor de docenten en de leerlingen. Tineke erkent haar fout feitelijk door zich achter de instemming van de kamer te verschuilen, nu Sjoerd en de zijnen nog.
      Corgi

Reacties zijn gesloten.