Om me een beeld te kunnen vormen omtrent het onderhandelingsakkoord CAO VO, zit ik her en der linken te openen.
In tegenstelling tot veel eerste reacties, die zich vastbijten in de cijfers, ben ik daar niet naar op zoek. Die komen wel.
Wat ik onderzoek is of ik aanwijzingen kan vinden bij de onderhandelingen. Hetzij over effecten die in eerste instantie vrijwel buiten zicht blijven, hetzij over afspraken waar vrijwel geen ruchtbaarheid aan wordt gegeven, maar die enorme gevolgen kunnen hebben.
Zo ook de kleine lettertjes over het nog een jaar in stand houden van het entreerecht. Ik ben nog lang niet klaar met lezen, maar heb wel van de website van de VO raad een artikel geplukt. Daarin schrijft de Raad, naar aanleiding van de uitspraak over het interpreteren van de eisen die aan het entreerecht worden verbonden, dat het haar bedoeling was, is en blijft, dat de enigen die in aanmerking komen voor het entreerecht, degenen zijn die op 01 augustus 2014 voor 50% of meer lesgeven in de bovenbouw.
Wat haar betreft, is er nooit bedoeld dat “structureel”wordt uitgelegd als langere tijd. Met andere woorden, als het aan de VO raad ligt, veegt elk bestuur zoveel mogelijk eerstegraders onder de 50% per 01 augustus 2014 en is daarmee van elke verplichting af.
Mochten enkele besturen die trucs in enige vorm gaan toepassen: ze zijn teruggefloten. In het artikel op de website van de VO Raad is duidelijk te lezen dat men die uitspraak onzin vindt.
Dat is geen nieuws, maar er knaagt iets in mijn achterhoofd.
Wat mijn interesse verder wekte, is het rapport van de onderwijsinspectie. Met name de manier waarop de VO Raad haar eigen conclusies daaraan verbindt en of die gedeeld worden door de rest van de lezers.
De onderwijsinspectie lijkt langzaam op stoom te komen. Er staan een paar stevige kritische noten in de tekst, welke de VO raad blijkbaar niet goed gezien heeft. De voorlopig belangrijkste: de MR fungeren niet goed genoeg als tegenspeler voor schoolleiding en schoolbesturen. Dat is geen vraag meer, het is een gegeven. De MR die wel tegenstand bieden komen bijna automatisch in een geschil terecht: Kijk eens naar de trend binnen de afgehandelde geschillen bij de geschillencommissie. Het gaat er voornamelijk om, dat bestuurders de MR, incompleet of helemaal niet informeren, negeren, passeren.
Combineer dat met het onderhandelingsakkoord:
- De P(G)MR gaat beoordelen hoe de financiële opbrengsten die het gevolg zijn van de nieuwe wet onderwijstijd kunnen worden ingezet voor o.a. werkdrukverlaging en kleinere klassen.
- 1200 fte jonge docenten aannemen en/of behouden. Scholen hebben tijdelijk extra geld hiervoor ontvangen. De P(G)MR krijgt het instemmingsrecht om te beoordelen of de gelden daarvoor door de scholen goed zijn ingezet.
- Wie controleert de directie of het budget van 10% wordt ingezet?
De MR stelt samen met de directie het schoolplan vast. Daarbij wordt ook een professionaliseringsagenda vastgesteld. Het budget van 10% moet daarin herkenbaar terugkomen. Duidelijk moet zijn hoe dat besteed gaat worden aan individuele en collectieve afspraken. In het jaarverslag wordt er verantwoording over afgelegd
Conclusie: in een veld, waarin van verschillende kanten gewag wordt gemaakt van een falend systeem van tegenstand en controle door MR, krijgt de MR er alleen maar meer plichten bij.
Ik lees niks over een uitbreiding van de taakuren van MR leden.
Ik lees wel een behoorlijk veelzeggende zaak van de geschillencommissie: zaak nummer 105852
Als je wilt weten of je een “eerlijk gevecht” levert, moet je die eens doorlezen. Dan snap je iets meer van de insteek van sommige bestuurders:
Het probleem: een wakkere MR meent dat het schoolbestuur in strijd met de CAO VO handelt door werkzaamheden van het ene segment van het taakbeleid over te hevelen naar een ander segment van het taakbeleid. Zonder overleg en zonder toestemming.
Let op: Het gaat over de populaire vorm van het volproppen van de opslagfactor met taken die eerst elk apart omschreven en genormeerd bij de bijzondere taken stonden. Zonder de opslagfactor te verhogen. Hier ben ik al uitgebreid op in gegaan enkele maanden terug.
- De uitspraken van de geschillencommissie zijn bindend. Maar…. soms acht de commissie zich niet bevoegd.( Daar maak ik in mijn eigen juridisch verweer ook gebruik van) De werkgever uit deze zaak, doet allereerst een poging om de commissie zich onbevoegd te laten verklaren. Dan zijn ze er ten slotte voorlopig weer vanaf. Dat lukt ze niet.
- Vervolgens meent de werkgever het artikel in de CAO VO dat over al dan niet benodigde instemming voor een wijziging taakbeleid gaat, op volkomen eigen wijze uit te moeten leggen. Men is van mening, dat er alleen toestemming /instemming nodig is, als de wijziging groot genoeg is. Men is zo zeker van de zaak, dat een eerder uitspraak wordt aangevoerd als een tegenbewijs.
Dat blijken ze ter plekke te verzinnen. De aangehaalde uitspraak wordt blijkbaar verkeerd uitgelegd en de aangehaalde tekst staat niet in de CAO. ELKE wijziging dient instemming te krijgen. Er staat niets over een grootte.
- Tot slot meent de werkgever onderscheid te mogen aanvoeren tussen de verschillende geledingen van de MR. Precies de juiste afdeling moet het geschil aanhangig maken, anders mag het niet. Daar wordt omheen gewerkt, de klacht is ontvankelijk verklaard.
Op het moment dat de zaak zelf behandeld wordt is men zo klaar: de MR krijgt gelijk.
In plaats van zich te richten op de zaak zelf en de behandeling ervan, werpt de werkgever zoveel mogelijk stof op in een poging te afwikkeling te verhinderen.
Enerzijds is het prima dat de puntjes op de i worden gezet en dat geschillenbehandeling professioneel gebeurt. Anderzijds is het redelijk stuitend, dat het stof dat wordt opgeworpen voornamelijk vuil is, wat er niet hoort.
De commissie onderwijsgeschillen is er blijkbaar klaar voor: als de MR met de juiste omschrijving komen, zijn klachten prima ontvankelijk.
De MR uit zaak nummer 105852, hulde. Als ik naar het gedrag van jullie werkgever kijk, zal er waarschijnlijk een draai aan worden gegeven dat het jullie schuld is dat er ergens in gesneden zal moeten worden. Laat dat je niet tegenhouden! Het krachtigste wapen tegen dit soort praktijken is de hele rotzooi openbaar maken. Op papier staan al die besturen als integer etc te boek. Laat maar zien wat er gebeurt.
Zoals je leest in het onderhandelaarakkoord wordt de MR alleen maar belangrijker. Laat je niet wegdrukken, neem jezelf serieus. Je bent een voorbeeld voor veel anderen. Een MR is er onder andere om niet tot enige zelfreflectie in staat zijnde werkgevers ( conclusie onderwijs inspectie) in het gareel te houden. De CAO VO wordt door al dat geschuif met taakjes in de opslagfactor ter plekke uit de voegen gerukt en jullie hebben dat gezien en aangekaart. DAT zouden een hoop meer MR moeten doen.
Zowel in het akkoord als in de toespraken van politici wordt naar voren gebracht dat “de MR ervoor is om dergelijke zaken aan te kaarten”.
Dan is het nu tijd om de MR wat versteviging te geven: meer uren voor het verantwoordelijke werk. Meer professionele opleiding voor deze taken. Het is toch een beetje vreemd, dat er alleen welwillende docenten de taak toegeschoven krijgen dat men een miljoenenorganisatie moet helpen gezond te blijven? Professionele schoolleiding? Professioneler MR.