Jeanet Meijs in NRC Handelsblad over Passend Onderwijs

8 Reacties

1. Dat pleidooi heb ik hier ook
   Dat pleidooi heb ik hier ook al vaak gehouden.

   • Maar Jeanet Meijs
     al veel eerder, en zeker actiever en invloedrijker, denk ik, Bart.
     Bon is niet alleen Bart, Bart.

     • “Maar Jeanet Meijs al veel
       “Maar Jeanet Meijs al veel eerder, en zeker actiever en invloedrijker, denk ik, Bart.”
       Actiever en invloedrijker sowieso.
       Ik stoor me er aan dat iets wat elk kind kan zien, bij wijze van spreken, en wat menig speciaal kind en zijn ouders al decennialang constateert en van de daken schreeuwt in Nederland blijkbaar een revelatie is. Waarom wordt er niet al veel eerder en veel meer naar die kinderen en hun ouders geluisterd??
       Ik wil hiermee geen enkele afbreuk doen aan mevrouw Meijs haar goede werk. Naar mijn bescheiden mening heeft ze een uitstekend artikeltje geschreven.

2. Uitstekend artikel trouwens
   Hte verhaal van Jeanet Meijs is een verhaal naar mijn hart.
   Het benoemt exact de pijnpunten van dat ‘passend’ leren.’
   Pijnpunten die voortkomen uit de echte praktijk.
   Niet vanuit een papieren wereld.
   Het lijkt weer eens dat Holland voor een dubbeltje op de erste rang wil zitten: alle speciale kinderen in het reguliere onderwijs, maar we willen er geen geld aan besteden. Dat betekent dat juf en meester nog steeds ongeveer 30 kinderen moet onderwijzen, maar tevens de ‘speciale’ kinderen die ooit door gedegen specialisten werden begeleid, van een goed leerprogramma moet voorzien. Vliegende brigades zouden hem/haar daarbij gaan helpen. Meer dan ‘helpen’ kan het niet worden. De vliegende brigade levert immers ook al veel tijd in om hetzelfde te moeten gaan bereiken als de 100% begeleiding die ooit in het speciaal onderwijs kon worden gegeven.
   De 100% begeleiding verwordt (werkelijk!) tot incidentele begeleiding in het reguliere onderwijs; dat is de zuivere praktijk.
   Daarbij gaan de ‘reguliere’ leerlingen ook nog eens tijd inleveren als het om actieve uitleg en begeleiding gaat.
   Intussen moet Nederland wel HOOG scoren op de internationale lijstjes!!
   Voor een dubbeltje op de eerste rang!

   • Spijker op de kop moby.
     Het is helaas zo dat de meeste mensen niet weten dat wsns ’n ordinaire bezuiniging was. Dat heeft (’n deel) van het reguliere basisonderwijs aangetast.
     Vervolgens is het (achteraf) voorspelbaar dat binnen die nieuwe situatie ’t aantal “probleemkinderen” stijgt. Als er niet voldoende hulp/geld/kennis naar dat reguliere onderwijs wordt overgeheveld. En de politiek eist nu bezuinigingen.
     Dat is zo’n bekende cirkel. Of je nu ’n probleemkind op ’n reguliere basisschool ’n rugzakje geeft (3x ’n half uur per week een op een) of dat geld aan de school geeft, zal weinig uitmaken. ’t Kind krijgt immers niet dat wat ’t nodig heeft. Namelijk continu en door gespecialiseerde leerkrachten gegeven speciaal onderwijs.
     Dit is helaas de stand der zaken.

3. zgn. instemming stelselwijziging
   Het artikel wijst terloops op het ‘feit’ dat volgens de minister de praktijkmensen de stelselwijziging zouden goedkeuren.
   Dat blijkt m.i. niet uit de onderzoeken die ik her en der op internet ben tegengekomen (en die overeenkomen met mijn eigen bevindingen).
   Uit de onderzoeken WSNS b.v., blijkt STEEDS dat leerkrachten het IDEE omhelzen. maar dat zij niet in staat blijken dat idee op een goede en bevredigende manier handen en voeten te geven.
   Het idee wordt omhelsd: die leerkrachten gunnen immers elk kind het geluk; leerkrachten beleven over het algemeen geen ‘lol’ aan het moeten constateren van erg beperkte mogelijkheden bij kinderen.
   Maar als die leerkrachten van goede wil tevens (na vele jaren positief willen proberen!) constateren dat het niet goed mogelijk is een idee (dat zij theoretisch willen omarmen) handen en voeten te geven zonder daarbij alle kinderen, maar vooral die ‘speciale kinderen, tekort te doen, moet men zich dus gaan afvragen of dat idee eigenlijk wel klopt.

4. Zorgleerlingen
   Socrates

   Goed artikel. Wie bepaalt eigenlijk hoe en waar het geld terecht komt binnen het onderwijs. Mag een school dit helemaal zelf bepalen of zijn daar bepaalde regels voor? Wie controleerd dit eigenlijk?

   • beste Linux
     Een school mag voor het grootste deel zelf bepalen waar het geld heengaat. Naar goede docenten of naar de auto met chauffeur voor bestuurder of op een bankrekening ( alle scholen tezamen zijn ongeveer 10 miljard rijk). Dit wordt gecontroleerd door een beeidigd accountant, deze maakt een verklaring op en klaar is Kees. ( als Kees de bestuurder is ten minste)