De Stentor bericht (niet op het openbare net) dat schoolbegeleidingsdienst IJsselgroep krimpt van 129 naar 59 mensen. De IJsselgroep maakt van de gelegenheid gebruik de koers te wijzigen:
Deze week is de koerswijziging afgerond en is de IJsselgroep met een herstart begonnen. Het personeel ging drie studiedagen de hei op om zich te bezinnen.
In tijden dat scholen met bezuinigingen worden geconfronteerd, is de nijging groot om geen externe begeleiding en expertise meer in te huren. De IJsselgroep is daarvan de dupe.
"We hebben onze organisatie gemoderniseerd", legt Marko Otten uit. "We zijn ons bewust dat scholen andere diensten nodig hebben en dat we onszelf moeten profileren. Educatieve dienstverlening aan scholen blijft zeker nodig, ook al besluiten steeds meer scholen om alles zelf te doen. Ik denk dat het belangrijk is dat scholen hun ramen en deuren open houden naar de buitenwereld, dus ook naar kennisinstituten zoals de IJsselgroep. Het is voor scholen niet te doen om zelf overal expertise in te ontwikkelen."
Het aanbod van de IJsselgroep is vernieuwd. Vroeger deed de Educatieve Dienst vooral leerlingenzorg, lerarencoaching, teamtraining, of reken- en taalondersteuning aan de leerkracht. Nu is het tijd voor nieuwe diensten.
Zo biedt de vernieuwde IJsselgroep cursussen crossmediale didactiek (hoe gebruik je de computer optimaal in het onderwijs?). Er zijn cursussen die zich richten op de duurzame leraar (hoe behoudt de leerkracht plezier in zijn baan en hoe krijgt de docent meer verdieping en zingeving in zijn werk?).
BON vraagt zich af of deze nieuwe diensten (de duurzame leraar, crossmediale didactiek en de zoektocht naar verdieping en zingeving) wel werkelijk datgene is waarop het Nederlandse onderwijs zit te wachten. Je hoeft een leraar toch niet te vertellen wat de zin van zijn werk is, mogen we hopen. Daarentegen vindt men reken- en taalondersteuning voor de leraar minder zinvol. Kennelijk is het geen probleem dat 20% van de leerlingen van groep 8 onvoldoende kan lezen en schrijven. Zolang de leraar maar duurzaam is.
In 2011 was er al het bericht van een ontslag voor 40 medewerkers.
Dit is nu al de tweede grote onderwijsadviesdienst in korte tijd die moet inkrimpen. Zie ons eerdere bericht over de CED-groep
BON meent ook nu dat het goed is dat bij de verdeling van de onderwijsgelden zoveel mogelijk geld naar de klas gaat en dat de adviesdiensten, trainingsinstituten en andere onderdelen van de onderwijskleilaag worden afgeslankt. Natuurlijk is het voor de betrokken medewerkers vreselijk.
Neiging schrijf je echt met
Neiging schrijf je echt met een korte ei 🙂
Voor de rest onderschrijf ik de inhoud.
@deniseleiden
@deniseleiden
Ik was mijn handen in onschuld. Ik heb het citaat letterlijk overgenomen van het srtikel in de Stentor en verander bij citaten niets. Ook geen taalfouten.
Maar schrijf wel alles dat
Maar schrijf wel alles dat met een ij begint, met twee hoofdletters aan het begin als je daar een zin mee begint. Dus IJsselgroep in plaats van Ijsselgroep. Maar Dijsselbloem kun je natuurlijk wel met twee kleine letters schrijven.
Hoe zuur ook voor de
Hoe zuur ook voor de betrokken onderwijskundigen en pedagogen; ik ben hier niet rouwig om.
Dit is onderdeel van de noodzakelijke afbouw van de kleilaag in het onderwijs. Leraren worden hiermee teruggeworpen op eigen inzicht en vermogen; het dwingt tot zelf oplossingen zoeken en daar wordt je als docent niet slechter van.
Ik heb nog nooit de
Ik heb nog nooit de meerwaarde van een begeleidingsdienst gezien en ik heb ze meegemaakt vanaf het begin.
De overheid was van mening dat het onderwijs vernieuwd moest worden. Daartoe riep de overheid "diensten" inhet leven die ons, armzalige onderwijzers, zou gaan "begeleiden". Ik zat destijds diep in de SOvjet-kritiek en herkende hier een situatie die ik vergeleek met de "gids" die toeristen in de USSR meekregen als zij op pad gingen. Die "gids" was in feite gewoon een overheidscontroleur.
En zo bezag ik ook de dienst die ons op een kwade dag begon te begeleiden ("ons", dat was een school met een goede naam onder de ouders). Ik heb minstens 20 jaar moeten meewerken aan een begeleidingsdienst en nooit heb een meerwaarde kunnen ontdekken.
Natuurlijk: die begeleiders hadden vele testen tot hun beschikking. Nooit heb ik meegemaakt dat die testen mij iets nieuws wisten te vertellen. Maar ouders beschouwden zo'n test als een laatste redmiddel om hun kind te "redden" waar meester/juf kennelijk faalde. Nooit heb ik meegemaakt dat ee schoolbegeleidingsprogramma een kind een grote slag konden laten inhalen. Maar ouders geloofde in de zogenaamde externe "expertise" en dus deed ik gewillig mee aan die humbug.
Daarna begonnen zulke "begeleidingsdiensten" materiaal ter beschikking te stellen. Helaas, ook daar werd gefaald, want er was geen ruimhartige voorziening. Bij een andere instantie kon ik leskisten huren die veel en veel beter ge-outilleerd waren!
Als contactpersoon tussen school en begeleidingsdienst, evalueerde ik de contacten in de zin van "wij hebben geen humbug nodig, maar wel zeer praktische zaken". Daarna werd een andere collega contactpersoon. Zo gaat dat.
Aldus werd en wordt elk tegengeluid sluw gesmoord.
@moby
@moby
Je verhaal over de soviet gids brengt herinneringen boven van de Franse les in 2 VWO:
La place Rouge était vide
Devant moi marchait Nathalie
Il avait un joli nom, mon guide
Nathalie
La place Rouge était blanche
La neige faisait un tapis
Et je suivais par ce froid dimanche
Nathalie
Elle parlait en phrases sobres
De la révolution d'octobre
Je pensais déjà
Qu'après le tombeau de Lénine
On irait au café Pouchkine
Boire un chocolat
La place Rouge était vide
J'ai pris son bras, elle a souri
Il avait des cheveux blonds, mon guide
Nathalie, Nathalie…
Dans sa chambre à l'université
Une bande d'étudiants
L'attendait impatiemment
On a ri, on a beaucoup parlé
Ils voulaient tout savoir
Nathalie traduisait
Moscou, les plaines d'Ukraine
Et les Champs-Élysées
On a tout melangé
Et l'on a chanté
Et puis ils ont débouché
En riant à l'avance
Du champagne de France
Et l'on a dansé
Et quand la chambre fut vide
Tous les amis étaient partis
Je suis resté seul avec mon guide
Nathalie
Plus question de phrases sobres
Ni de révolution d'octobre
On n'en était plus là
Fini le tombeau de Lénine
Le chocolat de chez Pouchkine
C'est, c'était loin déjà
Que ma vie me semble vide
Mais je sais qu'un jour à Paris
C'est moi qui lui servirai de guide
Nathalie, Nathalie
De echte leraar/lerares
De echte leraar/lerares ontdekt waarschijnlijk minstens 3 kardinale fouten aangaande de werkwoordspelling die verband houdt met het enkelvoud of het meervoud. Mijn excuses.
Mooi Frans gedicht dat ik , mede dankzij het onderwijs in de Franse taal dat al op de lagere school begon, gelukkig kan lezen.
Leren kinderen anno 2013 op de basisschool al Frans? De zoveelste achteruitgang.
@moby
@moby
Gedicht, maar vooral bekend als chanson gezongen door Gilbert Becaud: Youtube
Moby, ik was reisleider naar
Moby, ik was reisleider naar de USSR en kreeg daar steeds een tolkgids bij mijn groep. Meestal studenten Nederlands. Maar die waren niet altijd controleurs. Ik weet dat omdat ik met een van hen (die steeds mijn groep uitzocht) zonder problemen over de meest gevoelige zaken kon spreken, ook over dit punt van controle. En nu skype ik nog regelmatig met hem.
Maar dit terzijde.
Het lied van Gilbert Bécaud sprak me ook meteen aan, omdat ik de beelden van Moskou dan steeds voor ogen kreeg. In de weergave hier kan ik geen fout ontdekken. En mijn Franse gast ook niet, en dat zegt meer.
Ik heb ook met begeleidingsdiensten te maken gehad. Sympathieke mensen inderdaad. Maar het is inderdaad de vraag of het onderwijs er veel aan heeft. Toen ik een autistische leerling kreeg, kon ik in elk geval geen verstandig advies krijgen. Dat heb ik zelf uitgezocht. Die leerling heeft eindexamen VWO gedaan en is nu uitstekend op zijn plaats aan de Delftse Universiteit.
@Philippens
@Philippens
Mijn excuses golden mijn eigen fouten in mijn reactie.