Ik geef nu alweer 6 jaar les in het basisonderwijs. Voorheen ben ik altijd werkzaam in de bankwereld geweest en dat heeft blijkbaar mijn denken enigzins verandert.
Ik ben namelijk nogal recht door zee en leg mijn vinger op de zere plek. Pas geleden ontvingen wij een brief van onze stichting met het verzoek om mee te werken aan een gezondheids onderzoek. De suggestie werd gewekt dat dit in samenwerking was met de arbeidsinspectie. Na heel secuur lezen en uitzoeken bleek dit niet zo te zijn.
Het onderzoek bestond uit vragen als
Kan je je werk aan.
Ervaar je je werk als zwaar
Dergelijke vragen wil ik graag toelichten maar ik kon alleen antwoorden met
vaak, regelmatig, soms, nooit
Toen kwamen er vragen als,
Hoe zwaar weeg je
Hoe vaak eet je groente
etc
Toen ging bij mij het licht uit. Dat zijn onbeschofte vragen. Hebben niks met mijn funktioneren te maken en mogen helemaal niet gesteld worden!
Nadat ik mijn direkteur hierop had aangesproken meldde hij aan mij dat de stichting dit graag wilde weten omdat men dan nav de beantwoording van de vragen eventueel de bedrijfsarts konden inschakelen.
Dit vond ik helemaal te ver gaan. Stel dat de stichting mij te zwaar vind dan moet ik op dieet van de bedrijfsarts! Terwijl ik nooit ziek ben.
Dit is slechts één van de vele voorbeelden die ik kan opnoemen die regelmatig plaatsvinden. Het ergste vind ik nog dat mijn collegas als een stel makke schapen het hok inlopen! Niemand durft echt te zeggen wat ze vinden uit angst voor hun baan of uit angst voor een conflict ik weet het niet.
Ik herken zoveel dingen op deze site het doet me goed om te zien dat er meer mensen zijn zoals ik!
Wip
Welkom wip
Welkom op het beste onderwijsforum van Nederland.
Uw verhaal is herkenbaar: in ieder geval het makke schapen deel ervan. Ik heb persoonlijk (nog) niet meegemaakt dat ik werd ondervraagd over de zaken die u noemt, maar weet wel dat dat elders gebeurt. Ik ken iemand uit … jawel … de bankwereld die daar in het verleden mee lastiggevallen is. Het zou me niets verbazen als deze zaken binnen de kortste keren gemeengoed zijn in het onderwijs.
Toch is het niet echt raar….
Ik zou rokers bijvoorbeeld willen weigeren.
Maar nog iets anders en nu serieus.
Dikwijls zijn dergelijke vragen bedoeld om ongemerkt andere zaken aan de weet te komen.
big borther is watching you
Precies, en dat is dus ook gebeurd.
Een collega van mij is nu op non-actief gesteld omdat ze veel ziek was en men niet wist wat hieraan te doen. Langzaam maar zeker wordt ze nu met zachte hand het onderwijs uitgewerkt.
Zg “vrijwillig”. Verschillende collega’s moeten op gesprek bij de bedrijfsarts komen om hun antwoorden toe te lichten en voordat je het weet kom je in een positie waarbij je helemaal geen privacey meer hebt en overgeleverd bent aan de wolven!
Ik heb geweigerd deze lijst in te vullen maar dat zegt natuurlijk ook weer wat over mij.
Dat zal dan wel niet positief zijn denk ik zo.
invullen
Ik denk dat als mensen deze strategie door hebben of argwaan hebben tav directie dat deze invullijsten sociaal-wenselijk worden ingevuld. Juist omdat het ook “gevaarlijk” is om dit niet in te vullen. Het geeft wel aan dat “het management ziek is”.
roken voor de klas
Ach, dat roken, Ik heb rokende onderwijzers/leraren gehad, waaonder een kettingroker op de lagere school. Had iemand daar veel last van? Ik kan het mij niet herinneren. Zelf heb ik die rookvoorbeelden niet tot rolmodel genomen.
Liever helemaal niet (ook
Liever helemaal niet (ook niet buiten tijdens de pauze) maar toch zeker niet in de klas. 😉
We weten hoe schadelijk het is voor iedereen (o.a. DNA-mutaties) en de luchtwegpatiénten hebben nog eens een hoop extra klachten.
Voor de rest ben ik het natuurlijk met jullie eens dat ze meer willen weten dan wat hen aangaat..
heeft … veranderd
Weer wat ’tools’ van het management om zich met een gang van zaken te bemoeien, zonder dat er ook maar iets zinvols wordt toegevoegd.
Goed dat je geweigerd hebt. Hier wordt zeer brutaal gesnuffeld. Meer mensen zouden onzin moeten weigeren, en zich steeds moeten afvragen: heeft mijn klas hier iets aan?
Ziet men geen nut voor de eigen klas, beschouw het dan als een nutteloos beslag op tijd die beter besteed had kunnen worden.
Maar bij het toenemend belang dat wordt gehecht aan ‘groepsprocessen’ en de verplichte doorlopende leerlijn van de hele school, wordt het steeds moeilijker om je onttrekken aan allerlei absurditeiten. Zelfs als je goede rsultaten kunt tonen.
Ook publicaties naar de ouders toe, maken dat ontsnappen als leerkracht erg moeilijk gaat worden. Ga maar eens niet doen aan zelfstandig werken, als de ouders uitgebreid werden ge-informeerd over het nut van zoiets.
verdeel en heers?
Hoe komt het dat mensen individueel reageren? En dat blijven doen? Wie vraagt zich af of de vraag van het management gerechtvaardigd is en of dit goedgekeeurd is door de MR? Als er groepsgewijs gereageerd zou worden dan zouden er andere situaties ontstaan. Maar ik vraag me ook af wat hier de rol van de bedrijfsarts is. Ik vertrouw ze niet tenzij …………..
vooral heersen
Denk maar niet dat je b.v. gemakkelijk, in een vroeg stadium, een kind naar het speciaal onderwijs kunt verwijzen.
Om dit te voorkomen zijn grote bureaucratische samenwerkingsverbanden in het leven geroepen, met een bestuur, een zorgplatform, een verwijzingscommissie en een interne begeleider op elke school.
Daarbij de eis, dat een leerling pas op de speciale school geplaatst kan worden, als is aangetoond dat de basisschool ALLE middelen UITPUTTEND heeft aangewend het kind op de gewone school te houden.
Dat betekent dus jarenlang tobben, testen, behandelpannen opstellen, evalueren, terwijl de leerkracht diep van binnen weet dat het allemaal nutteloos is.
Dit alles moet uiteraard allemaal schriftelijk worden vastgelegd om t.z.t. overhandigd te kunnen worden aan de verwijzingscommissie.
Het is onmogelijk als leerkracht hieraan te ontsnappen. Je meot meedoen, en je weet: dit alles had voorkomen kunnen worden. Ook weet je dat er wachtlijsten ontstaan, die volledig aan het opgelegde quotum geweten kunnen worden, en aan de vele vernieuwingen.
Maar je kunt er niets tegen doen.
Voor je neus slaan ze het schip lek, en ze schreeuwen je toe dat jij degene bent die het schip drijvend moet houden.
Weigeren.
Indien een werkgever zich onbehoorlijk gedraagt wil dat nog niet zeggen dat weigeren verstandig is. Vul het formulier in zodanig dat het volkomen neutraal wordt en ze er niets aan hebben. Roken is bijvoorbeeld niet ja of nee maar soms.
Speel dit soort confrontaties door aan ons(Meldtpunt Advies en Steun) en laat ons de vragen stellen en houd intern je mond verder dicht.