Hallo,
weet niet of dit een geschikt forum is of niet voor mijn vragen, zo niet; mijn verontschuldigingen.
Ik heb de Nederlandse nationaliteit, en ben gequalificeerd om les te geven in australie (middelbare school, wiskunde, biologie, scheikunde, natuurkunde), en doe dit nu al 41/2 jaar.
We zijn echter van plan om terug te keren naar Nederland, en ik probeer er van uit hier achter te komen of mijn Australische qualificties voldoen om les te geven in NL.
Zoals gezegd, weet niet of dit het geschikte forum is, zo niet kan iemand mij in de juiste richting sture?
Alvast bedankt, Jan
Geachte collega. Ik zou mij
Geachte collega. Ik zou mij drie keer achter de oren krabben voordat ik besloot Australië te verlaten;-).
Buitenlandse diploma’s moeten worden omgezet in een Nederlands getuigschrift. Dit doet het Nuffic. Ik heb geen idee hoe lang de procedure duurt. Wie wel?
Van belang is ook dat onze
Van belang is ook dat onze Nederlands-Australische collega weet dat het ontbreken van bevoegdheden in dit land tegenwoordig geen enkel probleem is.
Ook voor de erkenning van diploma’s door de Nuffic zal hij kunnen lesgeven in Nederland, zeker omdat hij zich aanbiedt voor tekort vakken.
Wij BON-ners vinden het geen fraaie zaak dat bevoegdheden geen voorwaarde meer zijn, maar hem kon dit wel eens uitkomen.
Hoe kijkt hij daar vanuit Australie eigenlijk tegen aan; dat aan leraren geen diploma-eisen worden gesteld?
Lesgeven zonder de benodigde
Lesgeven zonder de benodigde kwalificaties is iets waar ik helaas niet echt van op kijk. Onderwaardering van het vak leraar is een globaal fenomeen.
Overigens is de norm hier een 22 urige week (22 lesuren welteverstaan), in NL zou dit 27 uur zijn? Hoop dat dit een broodje aap verhaal is.
Overigens bedankt vooor de info,
Jan
Geen broodje aap
Collega’s zullen me kunnen aanvullen: ik werk zelf niet in het VO, maar een aanstelling op basis van aantallen lesuren bestaat niet meer in Nederland. Het gaat nu om “taakbeleid”. Leraren krijgen taken en worden geacht die in de toegedeelde uren te kunnen uitvoeren. Of dat lukt is afhankelijk van je vak, afhankelijk van de manier waarop je je taak opvat en afhankelijk van wat je krijgt toebedeeld.
Tov het verleden (toen een volledige baan 27 of 29 lessen per week aan groepen van 25-32 kinderen was) is dat een verzwaring. Er zijn iha veel vergaderingen bijgekomen, en worden zaken die vroeger extra betaald werden nu in je taakplaatje gestopt. Zo krijgen leraren die als 2e corrector van eindexamens fungeren daarvoor vaak in het geheel niets meer voor betaald: plotseling blijkt dat al in je taak te zitten als eindexamen docent.
Ook behoren de kinderen in Nederland niet tot de meest gedisciplineerde en is een klas met 30 Nederlandse kinderen zwaarder dan kinderen uit een gemiddeld ander land.
Kortom: je kunt denk ik echt hard maken dat de taak avn de leraar er tov 15 jaar geleden in NL veel zwaarder op is geworden, en ook toen maakten we al de langste dagen voor de volste klassen.
Het bedrag dat de NL overheid aan onderwijs uitgeeft is als percentage van het nationaal inkomen dan ook aanzienlijk kleiner dan in andere West- Europese landen.
Dit alles gezegd hebbende is er nog één punt dan me van het hart moet. De richting waarin het NL onderwijs zich heeft ontwikkeld is aan alle kanten fout. Rekenen en taal zijn in het basisonderwijs sterk achteruit gegaan omdat leerkrachten het zelf niet meer kunnen, omdat de didactiek met waanzinnige voorschriften kwam, omdat rekenen en taal als ouderwets werd afgedaan (het gaat niet om taal, maar om assertief communiceren en voor rekenen hebben we toch machientjes), omdat kinderen) met een leer- en gedrag stoornis tegenwoordig zo veel mogelijk binnen het reguliere onderwijs worden gehouden, omdat we een enorme toevloed hebben van kinderen uit Marokko en Turkije die, hoewel hier geboren, thuis alleen nog maar de moedertaal hebben geleerd en verder op allerlei andere manieren probleemkinderen zijn. Bij dit alles moet gezegd worden dat de leraar niet meer de baas in zijn eigen klas is. De vrijheid die hij heeft om de lessen zo uit te voeren als hij zelf denkt dat goed is, is grotendeels verdwenen. Vakinhoudelijk-, onderwijskundige en pedagogische aanpak worden bepaald door het management dat overigens niet meer bestaat uit alleen een rector/directeur en 2 conrectoren, maar uit een waterhoofd van beleidsmedewerkers en coördinatoren en een punthoofd van bovenschoolse directies en colleges van bestuur.
Al deze ellende is er de directe oorzaak van dat BON is opgericht. Gelukkig heeft dat er voor gezorgd dat de problemen in het onderwijs nu in ieder geval erkend worden, maar we zijn nog kilometers verwijderd van en oplossing. Vooral ook omdat de overheid de zeggenschap over het onderwijs zo goed als volledig uit handen heeft gegeven aan schoolbesturen en hun overkoepelende raden. En je raadt het: die raden hebben een andere agenda dan goed onderwijs door hoog opgeleide leraren. Die raden willen vooral veel geld overhouden dat ze kunnen gebruiken om de eigen macht verder uit te bouwen en het waterhoofd verder op te blazen.
25 lesuren
In dat hele taakbeleid-verhaal geldt overigens wel dat op de meeste scholen een taak van 25 lesuren wordt gehanteerd voor een fulltime baan. Daar bovenop moet je inderdaad nog een bepaalde ruimte aan taken vullen, maar op o.a. mijn huidige school zijn nieuwe collega’s daarvan vrijgesteld. In het eerste jaar na je komst naar Nederlan heb je daar dus met een beetje geluk daar nog niet mee te maken en kun je gewoon uitgaan van 25 lesuren voor een fulltime baan.
Daarna is het een kwestie van die taken slim invullen. Het meest tactisch is om zelf nog geen enkele moeite te doen om een Nederlandse bevoegdheid te krijgen -om werk te vinden is dat immers toch niet vereist- en vervolgens in het tweede en derde jaar van je in NL werkzame leven (een deel van) je taakruimte in te vullen met ‘het halen der bevoegdheid’.
Overigens zijn er momenteel CAO-onderhandelingen gaande waarin verlaging van de werkdruk voor de vakbonden een belangrijk punt is. Of daar meer uit gaat komen dan er de afgelopen jaren uit is gekomen zal ergens in het najaar blijken.
Pessimistisch
Het verlagen van de werkdruk zal ook wel zo’n sigaar uit eigen doos worden: een vermindering van het aantal vakantieweken, maar niet van de omvang en inhoud van de jaartaak.
Subliem!
Subliem! Zo’n korte, heldere en toch volledige samenvatting.
Seger Weehuizen
Wederom bedankt voor de tips
Wederom bedankt voor de tips en suggesties,
het lijkt erop dat de situatie in NL danig verslechterd is in mijn afwezigheid.
ook hier zijn de vernieuwers aan het werk geslagen, en is numeracy en literacy bezig aan een vrije val. Het valt me altijd weer op dat er voor wat voor reden dan ook altijd maar weer dingen verandert moeten worden, zelfs als de situatie daar niet om vraagt.
We hebben hier net na maandenlange acties een salarieverhoging gekregen (ietsje meer dan de inflatie), dus ook hier wordt er niet in financieel opzicht waardering getoond voor ons werk.
Afijn genoeg cynisme, groet Jan