Volgens de staatssecretaris richt het speciaal onderwijs zich te weinig op resultaten.
De kosten van het speciaal onderwijs blijven sterk stijgen. De speciale scholen en de ambulante begeleiding voor kinderen met een ‘rugzakje’ (officieel leerlinggebonden financiering geheten) stonden in 2003 nog voor 565 miljoen euro op de begroting, maar inmiddels is dat gestegen tot bijna een miljard.
Vooral de explosieve groei van het aantal kinderen met ernstige gedragsstoornissen drukt zwaar op het systeem, zegt staatssecretaris Dijksma van Onderwijs (PvdA). Zij werkt nu aan een plan om samenwerkende scholen aan vaste budgetten te binden. Gaat het speciaal onderwijs aan de groei ten onder? Sharon Dijksma: ‘U begint steeds over de kosten, terwijl ik het het belangrijkst vind de kwaliteit van het speciaal onderwijs te verhogen.’
Maar het ís toch ook veel geld?
‘Zeker. Afgezet tegen de kosten van het hele basis- en voortgezet onderwijs samen, bijna 15 miljard, is dat uit verhouding. Mij gaat het erom dat we ondanks al dat geld heel veel zwak presterende scholen hebben en ook nog steeds wachtlijsten.
‘Alleen maar geld erbij lost dus niets op. We moeten de boel anders organiseren. Het speciaal onderwijs is te veel aanbodgericht. Men zegt als het ware: we hebben die en die vormen en kijken dan of de kinderen erin passen. Ik wil kijken naar wat die kinderen nodig hebben. Dat is soms veel minder dan nu wordt geboden.’
Wat gaan de speciale scholen ervan merken?
‘Het moeilijkste wordt een stevige kwaliteitsverhoging. Het speciaal onderwijs is hier en daar te veel gericht op het welzijn, niet op onderwijsresultaten.
‘Leraren kunnen er meer uithalen. We gaan meer toewerken naar wat kinderen aan het eind moeten beheersen. De kerndoelen van het basisonderwijs worden ook hier van toepassing. Juist voor deze groep zijn basisvaardigheden als rekenen en taal belangrijk. Daarbij houden we natuurlijk rekening met wat ze aankunnen.
‘Ook moeten we af van die rigide indicatieregels. Want een kind met een bepaalde diagnose neemt nu meteen de hele hap aan extra ondersteuning af. Doordat sommigen meer krijgen dan nodig, vallen anderen met een kleinere behoefte buiten de boot. Dat is niet de bedoeling.’
Moeten er minder autisten komen, minder kinderen met gedragsstoornissen?
‘Nee, je kunt bestaande gedragsstoornissen niet wegredeneren. Je kunt jezelf wel afvragen: hoe helpen we dit kind het best.’
Nu verlaat slechts een klein deel van de kinderen het voortgezet speciaal onderwijs (vso) met een diploma. Hoeveel wordt dat?
‘Ik kan me niet op een percentage vastleggen. Het hangt ook af van wat er uit de experimenten met het nieuwe stelsel komt. Maar ik zou graag ook in het vso stages zien. Deze jongeren móéten aan de slag. We moeten voorkomen dat ze voorgesorteerd worden voor een levenslange Wajong-uitkering.’
Er komt straks één loket voor het speciaal onderwijs in de regio.
‘Daardoor wordt voor ouders duidelijker waar ze moeten zijn. Die hoeven niet steeds opnieuw met hun kind door de hele mallemolen. Maar belangrijker is dat achter dat ene loket een heel arsenaal zit voor contact met alle vormen van speciaal onderwijs, ambulante hulpverlening, zorgadviesteams, AWBZ, et cetera. Zo moet de best mogelijke zorg afgestemd worden, tijdelijk of permanent.’
De samenwerkende scholen komen dan met een advies. Moeten ouders dat overnemen?
‘Ik ga niet tornen aan de vrijheid van schoolkeuze. Ouders krijgen genoeg inspraakmogelijkheden, daar mogen ze mij op aanspreken. Nu hebben ouders misschien op papier meer vrijheid, maar ze kunnen daar door de onoverzichtelijkheid van het veld geen gebruik van maken.’
Kunt u garanderen dat de wachtlijsten worden opgelost?‘
Dat is heel lastig. Maar ik zal er in elk geval alles aan doen.’
(Bron: Volkskrant van vandaag)
Nieuwe trend: onderwijsresultaten
Het speciaal onderwijs is hier en daar te veel gericht op het welzijn, niet op onderwijsresultaten.
‘Leraren kunnen er meer uithalen. We gaan meer toewerken naar wat kinderen aan het eind moeten beheersen. De kerndoelen van het basisonderwijs worden ook hier van toepassing.
Welzijn en onderwijsresultaten
Het speciaal onderwijs is hier en daar te veel gericht op het welzijn, niet op onderwijsresultaten.
Laat ik dit voor het speciaal onderwijs nu nou niet zo heel erg vinden….
Er is natuurlijk heel veel verschillend speciaal onderwijs, maar dat je je bij zwakbegaafde leerlingen heel erg richt op welzijn en niet zo op onderwijsresulaten lijkt mij zo gek nog niet…
Re:Mark
Wellicht is er verband met elkaar en neemt het welzijn toe met verbeterde onderwijsresultaten.
Niet altijd
Zwakbegaafden zullen de kerndoelen van de basisschool niet kunnen halen (als ze dat wel kunnen dan is er iets heel goed mis met die kerndoelen). Daarnaar streven is dan ook onzin en zal hun welzijn niet bevorderen.
Laten we aannemen…
…dat de leerdoelen aangepast worden aan de doelgroep.
Waarom die explosie?
Ik vind ook dat de kosten de pan uit rijzen. Wordt er wel nagedacht over de oorzaken daarvan? Ik doe een paar suggesties:
Als dit inderdaad de belangrijkste oorzaken zijn, dan ligt de oplossing voor de hand: laten we maar beginnen met weer degelijk en gestructureerd onderwijs te geven. Dat levert, is mijn vaste overtuiging heel direct heel veel geld op. Met dat geld kunnen we dan proberen de kennis en kunder an het speciaal ondewijs weer terug te krijgen, zodat kinderen die echt niet mee kunnen ook weer de aandacht krijgen die ze verdienen.
Kinderen en leraren weer gelukkiger. En.. zoals Koot en Bie al aangaven: geen gezeik, iedereen rijk (op de medewerkers van de testcircussen na dan)
Een absurdistische onderwijswereld
Er zijn nu LOM-scholen die op het nieuwe leren overgestapt zijn. De leerlingen komen ’s ochtends op school en mogen dan kiezen wat ze gaan doen. Dat is meestal niet datgene waarin ze het slechtst zijn en waarvan ze het meest kunnen leren. Deze kinderen leerden vroeger al veel minder dan normale kinderen. Nu leren ze niets meer. Nieuwe leraren die op zo’n LOMschool komen werken zijn vaak niet deskundig en worden dat nu ook niet meer. Ze sjouwen achter de leerlingen aan en zien er op toe dat de leerlingen elkaar niet de kop inslaan. Een beetje slaan moet je door de vingers zien anders heb je geen moment rust. Want al te zwaar wil je het niet hebben als je voor leraar bent opgeleid en je je moet gedragen als oppasser van jonge roofdieren. De kennis over de mogelijkheden om LOM-kinderen toch nog iets te leren is aan het verdampen. Zou het Plasterk nog kunnen lukken om zonder de macht van de schoolbesturen te beknotten de kwade genius van het nieuwe leren terug te duwen in zijn fles? Als hij niet wil dat de know how van het LOM-onderwijs verloren gaat moet hij zorgen dat hem dat snel lukt. Zouden de schoolbesturen bereid zijn om zonder dwang gezichtsverlies te aanvaarden door bij het speciale onderwijs het nieuwe leren te verloochenen? Want plasterk piekert er niet over om de macht van de schoolbesturen terug te eisen. In elk geval leven we in een interessante tijd, die van de Untergang des Abendlandes. Avondrood is mooi.
Seger Weehuizen
‘panta rei….
…..kai ouden menei’.
(maar dan in het grieks)
παντα ρει
παντα ρει
και ουδνεν αγαθον ει
Seger Weehuizen
Re:Seger
Laten we zo doorgaan, Seger, dan heeft de moderator geen grip meer op ons:)