Een enquete onder zo’n 600 ouders in het blad J/M (vaders en moeders redelijk gelijk verdeeld) toont aan dat ouders vinden dat de opvoeding strenger moet. Dit is een opmerkelijk geluid dat in geen tijden gehoord is. Niet verrassend: ouders ergeren zich het meest aan kinderen van een ander.
Over de kwaliteit van het onderwijs maken ouders zich niet zoveel zorgen: het merendeel meent dat kinderen rekenen en spellen goed leren beheersen. Maar op school zou de aanpak wel wat strenger mogen.
Kanttekening van mijn kant: het blad J/M is gericht op ouders van kinderen in de basisschoolleeftijd. Voordat het merendeel van de ouders ziet wat er in het onderwijs mis is, zijn hun kinderen inmiddels in groep 8 en worden ze geconfronteerd met de beruchte Citotoets.Voor die tijd krijgen kinderen lieve rapporten met lieve opmerkingen, stickers, v’tjes en g’tjes of “bolletjes”.
Het zijn misschien meer de BON ouders die al eerder zien wat er misgaat op de basisschool (deze week weer spelfouten in de nieuwsbrief van de directeur, maar ook juf maakt spelfouten en kan niet meer hoofdrekenen), die ouders zijn roependen in de woestijn en verdienen meer steun, ook van BON.
De buren doen het niet goed
Bij dergelijke berichten staat inderdaad altijd vermeld dat iedereen vindt dat de ander het niet goed doet. Dat zou dan een logische onmogelijkheid moeten zijn en ik lees tussen de regels door vaak een besmuikt gegniffel van de journalist. Kijk eens hoe we anderen bekritiseren maar onze eigen fouten niet zien. Maar dat hoeft helemaal niet het geval te zijn natuurlijk.
Als je in een groep van 10 er twee hebt die onaangepast gedrag vertonen dan zal 80% van die groep opmerken zich te ergeren aan kinderen van een ander (terecht) en denken dat ze het zelf eigenlijk niet zo slecht doen (ook terecht). Er zijn nu eenmaal meer kinderen van een ander dan kinderen van jezelf, dus is het volkomen logisch om je meer te ergeren aan kinderen van een ander. En dat dan nog los van verschillende opvattingen over wat ergerlijk gedrag is (“kijk eens hoe (eigen)wijs Jan-Maarten is”)
J/M
*Ziehier* het jubileumonderzoek van J/M.
Roependen in de woestijn,
verdienen inderdaad steun.
Niet omdat ze rapporten met stickers of bolletjes afkeuren. Ook niet omdat er spelfouten in ’n nieuwsbrief staan. Deze ouders vertellen alleen, dat ze vinden dat het er thuis en op (basis)school best wel wat strenger zou mogen. Dat er erg veel gedragsproblemen zijn.
Deze ouders zijn (denk ik) geen BON ouders. Het zijn gewone ouders en hun geluid telt ook.
“Roepende in de woestijn”
1; 2; 3; 4; 5 (even wat anders); 6; 7; 8; 9; 10; 11; 12; 13; 14; 15; 16; 17; 18; 19; 20.
Hè, hè.
Natuurlijk telt..
.. hun geluid ook. Maar dat laat niet onverlet, Leo, dat het ongeloofwaardig is ouders de les te lezen over gedragsproblemen/misdragingen van henzelf of hun kinderen, als leerkrachten en directie zelf niet meer de basisvaardigheden en sociale vaardigheden bezitten die nodig zijn. Zoals goed kunnen spellen en hoofdrekenen, niet roddelen (over ouders of kinderen), en geen naveltruitjes,piercings of pinquinafzakbroeken met boxershort erboven voor de klas (alle voorbeelden heb ik zelf meegemaakt, en geloof me, het was geen genoegen).
Naveltruitjes
solliciteren;
schooluniform;
De Nederlandse Elisa is sinds zes maanden moslima;
stagiairevoorschriften
Binnenkort kan het niet meer;
Groetjes.
Aantal..
nieuwgeboren kinderen daalt ook al jaren. Zie www.cbs.nl, thema “bevolking”, link “Bevolking groeit weer sneller” (maar door migratie). Dus probleem wordt uiteindelijk vanzelf opgelost.
Oorzaak en gevolg.
Ik ben zo vrij om aan te nemen, dat ook binnen het VO en hoger geroddeld wordt door docenten en piercings onder het overhemd verstopt zitten. Ik zie alleen dat de gedragsproblemen toenemen.
Niet veroorzaakt door juffen met naveltruitjes. Overigens heb ik op die 24 basisscholen in ’n grote stad, waar ik werk, geen afzakbroek gezien.
Wel ouders met gedragsproblemen en hun kinderen. Mij doet het goed, dat ik zo’n kind soms even wat structuur kan geven. Veel juffen en meesters hebben datzelfde gevoel. Maar worden steeds machtelozer. Niet omdat ze misschien niet zo goed kunnen hoofdrekenen, maar omdat hun klassen steeds verder vollopen met “gevallen”, waar ze niet voor opgeleid zijn. Miskleunen binnen het juf en meester bestand, zullen binnen VO en hoger, relatief even vaak voorkomen.
Verbeteringen binnen het VO, zullen alleen merkbaar worden, als eerst het traject daarvoor aangepakt wordt.
Daarom ben ik erg blij met de signalen van deze ouders. Vanuit ’n voorheen bijna amorfe groep, komt voor ’t eerst, ’n klein geluidje. En dat fluistert, dat ze vinden dat ze zelf en ook de basisschoolschool, eigenlijk strenger moeten worden.
Hopelijk wordt het niet ondergesneeuwd door orerende televisie hoofden, managers, politici en begrotingstekorten.
’n Goed begin zou zijn, om WSNS af te schaffen.
WSNS
Leo, ik ben het altijd volledig eens met je pleidooien tegen WSNS; wél nog even een opmerking, al gaat het over een detail.
Je schrijft: “…maar omdat hun klassen steeds verder vollopen met “gevallen”, waar ze niet voor opgeleid zijn.”
Ik vraag me af of het überhaupt mogelijk is om opgeleid te kunnen worden voor een onwerkbare situatie. Zoals je het nu formuleert, lijkt het net alsof je aangeeft dat het kennelijk mogelijk is om hiervoor opgeleid te kunnen worden, en dat het dan wél te behappen zou zijn. Ik werk zelf niet in het basisonderwijs, maar voor je het weet word je op cursus gestuurd en daarna geacht er wél voor opgeleid te zijn, terwijl er dan natuurlijk niets veranderd is. E.e.a. staat natuurlijk los van het feit dat in het speciaal onderwijs daartoe opgeleide (en specifiek voor gemotiveerde) docenten natuurlijk gewoon goed raad weten met behapbare groepen probleemleerlingen.
WSNS, oorzaken en gevolgen.
Eerst was er de juf of de meester, die les gaf aan kinderen. Kinderen met ’n cognitieve, lichamelijke of gedragsmatige “handicap”, gingen naar ’t speciaal onderwijs. Dat werd te duur. Overgeheveld geld en know-how naar het reguliere basisonderwijs, moesten er voor zorgen dat de juf en de meester naast hun “gewone” kinderen ook deze SO kinderen kon begeleiden. In veel gevallen is die know-how niet aangekomen en wordt het geld ook voor ander dingen gebruikt. In de tussentijd neemt het aantal tweetalige kinderen (van iedere taal de helft en niet dus die van diplomaten of uit Wassenaar) steeds maar toe. Net als die, die binnenkomen met ’n grote taalachterstand.
Niets tegen vrouwen, ik zou niet zonder kunnen, maar ’t basisonderwijs bestaat al ongeveer voor 70% uit vrouwelijke duobanen en ik schat dat binnen enkele jaren de 90% gehaald wordt.
In ’n groeiend aantal klassen, “worstelen” juffen en soms nog ’n meester, met groepen, die voor ’n kwart bestaan uit kinderen, die op een of andere manier zware dagelijkse problemen veroorzaken. En dat kwart wordt alleen maar groter. Naast ’t papier en vergaderwerk, als de kinderen weg zijn. Wel logisch, dat de aanmeldingen (PABO) al jaren structureel dalen. Ik lees op dit forum en in de media, dat het verhogen van ’t PABO niveau e.e.a. zou kunnen oplossen. Tragisch misverstand. De jonge juffen en enkele meesters, lossen dit probleem niet op met betere kennis over d’s en t’s. Of met beter kunnen hoofdrekenen.
Ze knappen af op de gedragsproblemen. Niet op het salaris. Maar op het feit dat lesgeven niet uitdagend en (meestal) niet leuk is. Let wel, ik heb het alleen over de steeds groeiende groep van grijze/zwarte scholen. WSNS afschaffen zorgt ervoor dat de leerkracht plezier in onderwijs geven terugkrijgt. Reclame voor nieuwe juffen en vooral meesters. Ik stop, mijn 2000 characters zijn op.
aanmeldingen pabo’s zijn niet structureel dalend
Zie oa: www.volkskrant.nl/binnenland/article451860.ece/HBO-raad_onderzoekt_daling_aanmeldingen_op_pabos
Je hebt ongetwijfeld gelijk dat WSNS een sterke wissel trekt op de kwaliteit van het basis onderwijs,
Toch wil ik er voor waken om dat als enige of zelfs als belangrijkste oorzaak van de niveaudaling aan te merken. Er is veel meer aan de hand.
Je hebt het zelf over een vrouwenberoep en ook dat is juist, maar die trend is al veeeeeeel langer aan de gang dan dan wsns bestaat. WSNS kan dus geen oorzaak zijn van de overvleod aan vrouwen.
De verschuiving van de functie van de basisschool: van onderwijs instelling naar opvoed instelling is ook al heel lang aan de gang. Passend in de tijdgeest dat kennnis niet zo belangrijk is, maar de persoonlijke ontwikkeling van het kind centraal staat. En gemiddeld kiezen meer vrouwen dan mannen verzorgende beroepen. Dus die verschuiving past ook in de man-vrouw verandering.
Inderdaad lost kennis (van de juffen en meesters) over d’s en t’s de problemen met wsns niet op, maar het lost het probleem wel op dat kinderen die d’s en t’s verkeerd aangeleerd krijgen (en dat is toch wel een substantieel probleem van het basisonderwijs). Als juffen de d’s en t’s niet meer beheersen, dan is er verder weinig reden om het wsns probleem op te lossen want met of zonder sns, de kinderen leren niks las de juf zelf niks weet.
Conclusie:
WSNS moet weg
Juffen en meesters moeten hoger gekwalificeerd worden.
Het moet afgelopen zijn met slechte didactische werkvormen als kilometers projecten zonder inhoud, themagericht onderwijs, adaptief onderwijs etc. Terug naar veel degelijker kennisoverdracht. Goed voor de betere kinderen, absoluut noodzakelijk voor de zwakkere kinderen.
Als er ’n substantieel probleem is,
binnen het basisonderwijs (stel) en je zou uitgaan van het verhogen van de kwaliteit van de opleiding van de aanstaande leerkrachten, als oplossing, dan is dat ’n keuze. Ik neem aan dat iedereen het er mee eens is dat dit soort gigantische problemen nooit zomaar ineens opgelost kunnen worden. Je moet ergens beginnen. De roep om ’t niveau van de aanstaande leerkrachten te vehogen is logisch. Helemaal mee eens. De denkwijze niet. “Beter”opgeleid, dus betere leerling resultaten is ’n misvatting. Zowel de beter opgeleide juf als de huidige juf, bijt haar tanden stuk, op het veranderende kind. Niet overal, maar in toenemende mate in steeds meer “woonkernen”. Op het feit dat gedragsproblemen groeien. En so kinderen ook in aantal. Wat te denken van steeds meer kinderen met taalachterstand. Dat er daarnaast veel meer aan de hand is, is mij wel duidelijk, ik werk met ze. Dat WSNS weg moet, risp ik soms nog wel eens op. Steeds minder, want ik denk dat het belangrijker is om proberen uit te leggen, dat het begin van verbetering niet ligt bij d’s en t’s maar bij ’t (h)erkennen dat kinderen niet meer gewend zijn aan grenzen. Vandaar, dat ik blij ben dat nu ook ouders aangeven dat “we” te soft met de kinderen omgaan.
Toch dezelfde analyse
Wat je nu opschrijft is heel dicht bij hoe ik er zelf over denk. Inderdaad: als er geen enkele basis is om “gewoon” les te kunnen geven, als er te veel problemen in de klas zijn, als de taalachterstanden weinig meer met d’s en t’s te maken hebben, dan helpen juffen die d’s en t’s foutloos gebruiken ook niet.
Als er in een klas geen leerklimaat is, dan is leren uitgesloten. En ik kan me voorstellen wat de problemen in dergelijke klassen kunnen zijn.
Wat ik alleen wel denk is dat een school daar op verschillende manieren mee kan omgaan. Een aantal maanden geleden was er een voorbeeld hier op deze site, waarbij een basisschool in (ik meen) Apeldoorn betrokken was. Een zwarte school met alle problemen die daarbij horen. De keuze van die school was om juist NIET mee te gaan in de richting van het persé betrekken van de ouders, in het aansluiten bij hun wensen, in het proberen te begrijpen van hun problemen. De keuze van die school was om een oase van rust te proberen te zijn en de buitenwereld buiten te laten. Op school waren hele duidelijke regels en werd zeer gestructureerd onderwijs gegeven. Dat sloot niet erg aan bij de manier waarop de kinderen buiten de school moesten overleven in alle problemen die je maar kunt voorstellen. Maar kennelijk had het wel degelijk resultaat.
Daarom hamer ik ook zo op in mijn ogen goede didactiek. Dát zorgt er voor dat de achterstand van achterstandskinderen niet groter wordt. Ik werk zelf met allochtone (HBO) studenten en daarvoor geldt hetzelfde: hoe gestructureerder de les, hoe beter ze scoren. Juist al die projecten en thema’s is voor die groep slecht. En ik heb hetzelfde gezien in het basisonderwijs en het VO.
Ik denk dus eigenlijk heel simpel: je kunt kinderen niets leren als er geen leerklimaat in een klas heerst. Dat zijn d’s en t’s niet aan de orde.
Maar om een leerklimaat te hebben, moeten de allermoeilijkste kinderen op aparte scholen worden begeleid en is het voor veel andere (vooral zwakke) kinderen belangrijk om een meer klassieke en klassikale aanpak te kiezen. En om die klassieke aanpak te kunnen kiezen, moeten de leerkrachten wel beter opgeleid zijn dan (een deel van ) de huidige leerkrachten. Dei hebben te weinig werkelijke kennis en zijn te veel geindoctrineerd in het adaptief “paradigma”.
Akkoord,
maar met de volgende kanttekening. Witte scholen kunnen, ondanks projecten, thema’s en “lossere” structuur, prima scoren. Grijze en zwarte scholen zullen het inderdaad van meer structuur moeten hebben. Alle juffen en meesters die op grijs/zwarte scholen werken, hebben dat allang ontdekt. Pabo’s leiden al wel ’n tijdje op voor leerkracht onderbouw of bovenbouw, maar niet voor witte of zwarte basisschool. Waar steeds meer leerkrachten door afhaken, is niet ’t salaris, gebrek aan carriere mogelijkheden of onvoldoende aanzien, het is simpelweg, dat ze niet meer verder elke dag willen “vechten”. Veel jonge juffen worden zwanger en nemen daarna ’n halve baan. Degene die niet weg kan, gaat gewoon door. Of kan misschien (midden) manager worden. De kern van het probleem zit in het feit, dat op steeds meer grijze en zwarte basisscholen het werk niet meer leuk is.