Van mijn kind hoor ik dat bij hem het geschiedenisonderwijs onder andere bestaat uit het bekijken van ‘Saving Private Ryan’ of ‘From Russia with Love’ (James Bond dus). Argumentatie: de eerste film speelt in de Tweede Wereldoorlog, en de andere in de Koude Oorlog. En zo leren die kinderen dan ‘iets’ over geschiedenis.
Wat je van dergelijke Hollywood-producten zou moeten opsteken is mij een compleet raadsel. Zowel over WO II en de Koude Oorlog zijn allerlei behartenswaardige dingen te vertellen, en volgens mij kan je dat in veel kortere tijd klaarspelen dan in de tijd die je gebruikt om die films te zien.
Collega’s geschiedenis! Er zijn diverse mogelijkheden.
1) Ik erger me om niets. Dit is gewoon een eigentijdse en efficiënte manier om geschiedenis over te brengen.
2) Dit is gewoon het werk van een niet zo geweldige docent, maar het is niet gebruikelijk.
3) We weten wel dat het hoogst inefficiënt is, maar de leerlingen worden er zo enthousiast van voor geschiedenis.
4) We weten wel dat het tijdverspilling is, maar ze doen het lekker toch in hun ‘eigen tijd’.
5)?
6)?
Wil iemand uit de geschiedenishoek hier a.u.b. eens iets over zeggen?
Van mijn kinderen hoorde ook van alles….
…. over collega’s. Ik heb het daar nooit over gehad. Nu praten we er nog wel eens over en kijken elkaar aan en glimlachen, ach….
Gymnastiekcollega’s, die waren geinformeerd!!!
Historici dus
Commentaar van geschiedeniscollega’s graag.
Vraag het je …
…collega’s lichamelijke opvoeding, of vraag het Midas Dekkers.
Geduld
is een schone zaak S.Stevin.
Precies…
…ik wacht nog op een reactie.
reactie
‘Zomaar een film kijken’ is een aardig tijdverdrijf, maar heeft niets met geschiedenis te maken. Ook al is het een film met een historische achtergrond.
Zelf gebruik ik regelmatig (stukken) documentaires in de les. Meestal na een inleidend verhaal. Bijvoorbeeld over mensen die hun belevenissen over WO II vertellen; een BBC-docu over de golfoorlog met alle politieke kopstukken aan het woord; de NOT-series die altijd voor de eindexamenonderwerpen worden gemaakt etc. Daar is niets mis mee. Het laatste eindexamenkatern staat ook helemaal vol met internetlinks naar Andere Tijden.
Wat is in de geschiedenis dan het belang van zo’n beeldbron? Allereest natuurlijk visualiseren. De ene docent kan nu eenmaal niet zo levendig vertellen als de andere; de ene leerling heeft niet dezelfde fantasie als de andere. Dus als je leeswerk, een verhaal èn beeld aanbiedt, zou je toch aardig een compleet plaatje moeten krijgen.
Maar belangrijker is het fenomeen bronnenonderzoek. Wat wil de film je laten zien? In hoeverre is zo’n film juist? Waarom is de film gemaakt? Hadden de makers daar soms een bepaalde bedoeling mee? (denk aan Al Gore versus de Global Warming Swindle bijvoorbeeld). Film ís een historische bron, net als alle andere historische bronnen. Dus beschouw ik het ook als mijn taak (als docent geschiedenis) mijn leerlingen kritisch te leren kijken naar film als bron. Hier (KLIK) schreef ik er al kort meer over. Ik zou me zelfs voor kunnen stellen dat de eindexamens gs ook digitaal worden, met audio- en beeldfragmenten.
Maar een film om een les te vullen, zonder voorbereiding, zonder reflectie … dan kun je net zo goed naar de bioscoop, is de kwaliteit beter, mag je popcorn vreten en tussendoor ook nog naar het toilet of ’n peuk roken.
Ik onderschrijf het verhaal
Ik onderschrijf het verhaal over geschiednisdocumentaires van geschiedenisleraar. Reportages zijn een prima bron en speelden een belangrijke rol in bijv. de Vietnamoorlog aan het Amerikaanse thuisfront. Met die Holywoodproducten heb ik meer moeite (Wel uitgebreid vermeld in het examenkatern Vietnam). Ik denk dat feit en fictie dan voor de jonge kijker lastig worden. Voor de brugklas MAVO werkte ik wel met een Asterixfilm, maar niet zonder toelichting natuurlijk (boeken van Rene van Rooyen hier over).
Beeldmateriaal kan dus waardevol zijn, mits selectief en goed begeleid.
Eeen compueterexamengeschiedenis met beeldmatriaal hoeft van mij voorlopig niet gezien de klachten bij het LAKS over gebrekkige uitrustig en computerkennis bij de scholen. In hoeverre filmmateriaal een rol kan spelen verschilt natuurlijk ook per periode.
Natuurlijk zijn er ook beunhazen die denken : filmpje erin en lekker achter overleunen. De leerlingen zal je niet horen klagen.
Trouwens de discussie kan je uitbreiden tot meer vakken. Wat denk je van de leraar Nederlands die de film ‘ De Tweeling” integraal vertoont (mag dat trouwens auteursrechterlijk?). Valt dat onder leesbevordering? Een gesproken boek ligt wat mij betreft al weer wat makkelijker.
Films volgens mij nog steeds toegestaan …
… voor het onderwijs, zonder afdracht van rechten. Let wel: als je tijdens de behandeling van ’t CSE Vietnam “Platoon” in de les had laten zien (ook ’n goed voorbeeld van een goede bron, gezien de impact ervan op de Amerikaanse samenleving en de rol van TV/media in ’t algemeen), dan ben je geen rechten verschuldigd. Organiseer je een filmavond op school (met popcorn & chips) met dezelfde film, dan ben je wèl rechten verschuldigd.
Dit is *volgens mij* de stand van zaken.
W.b. examens gs digitaal: het ging mij puur om de mogelijkheid andere bronnen dan alleen plaatjes of tekst te bevragen. Of het, gezien de technische strubbelingen wenselijk is, is ’n andere discussie.
En beunhazen heb je idd. Had ik een hele lessenserie rond de eerder genoemde bbc-docu gemaakt, krijg ik van m’n leerlingen te horen dat ze hem al hebben gezien … bij aardrijkskunde! (de docent had voor het einde van het schoojaar niet zoveel zin meer en trok dus maar een docu die ook nog weinig met zijn vak te maken had, uit de kast).
Voorbeelden
Ik gebruik weinig films integraal in de klas. Slechts een paar. Voorbeelden van afgelopen jaar:
– bij het onderwerp Hekserij, de fictieve maar historisch juiste film ‘Name of the Rose’ naar het boek van U. Eco. Er zit voor de leerlingen wel een opdracht bij. Vragen die zij moeten beantwoorden zijn o.a.
* Met welke bewijzen wordt men op de brandstapel geworpen?
* Waarin verschilt de inquisitie van onze huidige rechtbank? Welke vind je ’t meest eerlijk en waarom?
* Wat was de rol van de kloosters/kloosterbibiliotheken in de middeleeuwen? Is de term ‘wetenschappelijk onderzoek’ volgens jou van toepassing hierbij?
* Waarover gaat het debat in de film? Verklaar hierbij het standpunt van de officiële RK-kerk.
Voordeel vind ik ook dat de leerlingen een inkijk krijgen in het middeleeuwse kloosterleven/katholieke kerk. Er zijn niet veel leerlingen meer die een kerk van binnen hebben gezien of kennis hebben van katholieke gebruiken en rituelen.
– Bij de eindexamenonderwerpen Lancashire en Van kind tot burger: de film Daens. Over een katholieke pastor temidden van de arbeiders in België rond 1900.
Deze film gebruikte ik als afsluiter van het eindexamenjaar. Beeldvormend voor het onderwerp, maar de leerlingen zouden na al die tijd met het onderwerp bezig te zijn geweest ook ’t nodige moeten (her)kennen. Altijd wel met nabespreking vertoond.
Voorbeelden van film als historische bron welke ik gebruik zijn de films van Leni Riefenstahl (Triumph des Willens en Olympia). Hierbij laat ik de leerlingen vooral naar de bedoelingen van de maakster kijken. Hoe worden de personen neergezet?
Docu: de BBC-docu ‘war in the gulf’ (over de bevrijding van Koeweit). Met een vraag over objectiviteit/subjectiviteit.
Verder de nodige NOT/Teleac/SchoolTV-uitzendingen. Ook: keerpunten uit de geschiedenis (serie op TV uitgezonden) en het Belgische Horizon heeft ook nog wel eens aardige afleveringen.
Ik geef les aan basis/kader
Ik geef les aan basis/kader vmbo. Ik maak veel gebruik van video/dvd. Ik laat nooit een heel uur dvd zien, altijd slechts 10 minuten tot hooguit een kwartier. In het vmbo is het nu eenmaal minder diepgang mogelijk. Hollywood films vind ik daarom ook vaak geschikt. Leerlingen steken er een aantal dingen van op:
– het wordt voor leerlingen makkelijker om een voorstelling bij bepaalde abstracte onderwerpen te krijgen
– er valt ook vaak het één en ander te zeggen over de makers van de film en hun bedoeling
– het leert ze om dingen die ze zien, kritisch te zien. Ik probeer altijd de beperkingen van de dvd te laten zien. ‘Wat klopt er niet aan dit fragment?’
Voorbeelden van materiaal dat ik gebruik:
– Mysteries of Egypt
– Gladiator
– Joan of Arc
– Im Westen nichts neueus
– A bridge too far
Het is een kwestie van didactiek. DVD kan zeker niet de basis vormen voor de lesinhoud, maar het kan een zeer bruikbare aanvulling zijn. Wat ik altijd probeer is het stellen van kijkvragen. Ook stel ik op de repetititie één of twee vragen over de video. Op die manier dwing je ze om actief te kijken.
Ik o.a. ook aan VMBOTL
En die leerlingen zijn meestal wat ouder (want VAVO). Daar laat ik wel complete schoolTV-uitzendingen aan zien. Uitzendingen nog uit de MAVO-tijd, die duurden wel 20 tot soms 30 minuten! En toch vind ik dat ze ook daar de concentratie voor op moeten kunnen brengen.
Films in de klas
Ik kan er niet over oordelen omdat ik niet weet hóe die films in de les gebruikt worden en om welk type onderwijs het gaat, bovendien geef ik geen geschiedenis. Maar wat ik zelf wél doe, en wat een collega geschiedenis van mij nog veel intensiever doet, is korte fragmenten gebruiken om bijvoorbeeld dingen te illustreren, te verduidelijken, te verlevendigen en om te zorgen voor afwisseling in de les.
Je moet hiervoor wel het nodige aan beeldmateriaal verzamelen, en in die collectie moet je dus zelf goed thuis zijn. En het luistert ook heel nauw welke fragmenten je selecteert. Pratende hoofden die uitleggen wat jij zelf ook kunt uitleggen, of langdurige interviews, dat werkt niet. Tenminste, bij míj werkt dat niet. Als de documentaire te langzaam in elkaar zit, of de informatiedichtheid te laag is, dan werkt het ook niet. Maar als ik ze het droogteprobleem in de Sahel moet duidelijkmaken en ik heb daar een heel geschikt stuk van zes minuten uit een documentaire van op de plank liggen, of ik wil ze laten zien hoe de vervuiling en verwoestijning in China aan het huishouden is, dan gebruik ik dat dus absoluut. Het valt me steeds weer op hoe geconcentreerd ze ernaar kijken en hoe ze er vaak van in een rustiger staat raken. Ook de muziek die onder de beelden zit, werkt vaak goed mee. Ik laat ze er expres geen aantekeningen bij maken of vragen over beantwoorden. Het moet immers vooral niet degraderen tot een werkvorm; ik wil gewoon dat ze bepaalde dingen duidelijk te zíen krijgen, dat het goed tot hen doordringt en dat ze geboeid zijn.
Lessen van een heel uur naar de documentaire kijken doe ik zelden; dat voelt gewoon niet goed, ook al is de documentaire nog zo interessant. Eigenlijk voelt elke soort van les waarin weinig gebeurt en/of die contact-arm is niet goed, en dát is wat ik als docent nog het meest tegen heb op HNL.
Televisie
Het valt me steeds weer op hoe geconcentreerd ze ernaar kijken en hoe ze er vaak van in een rustiger staat raken.
Dat is inderdaad wat televisie met je doet, het is net een harddrug. Moet televisie eigenlijk niet op de lijst van verboden middelen?
Dik
Een oorzaak van overgewicht bij kinderen is het langere tijden stil zitten voor de TV. In plaats van constant in beweging te zijn, worden ze voor de TV immobiel en dat heeft negatieve consequenties voor de stofwisseling. Ik neem op voorhand aan dat het voor volwassenen ook een negatief effect heeft, maar het onderzoek waaraan ik refereer richtte zich vooral op kinderen.
Planeten Paultje
TV-verslaving
Mark, misschien neem ik je opmerking wat te serieus, maar met geconcentreerd en rustig worden is natuurlijk sowieso niets mis, en al helemaal niet als je daarbij ook nog in korte tijd een hoop zinnige informatie opdoet, het iets collectiefs is, en je daarna opgefrist aan het volgende onderdeel van de les kunt beginnen.
Natuurlijk is tv bedoeld om te boeien, bij een goeie roman werkt dat ook zo, en zolang de bedoeling goed is en mensen er niet op zo’n manier afhankelijk van worden dat ze er onder gaan lijden, is daar natuurlijk niets mis mee. Dat de boel in de VS en veel andere landen uit de hand is gelopen door commerciële en politieke motieven (Fox, om maar wat te noemen), is natuurlijk een ander verhaal. Maar ik dien mijn leerlingen natuurlijk geen fastfood toe, maar lichte, steeds wisselende, voedzame en smakelijke maaltijden. Zelf heb ik overigens ontzettend goeie herinneringen aan de schaarse lessen met tv-beelden die ik op school bij aardrijkskunde en geschiedenis heb gehad.
Reacties op Fillumpie
Bedankt voor uw reacties, vooral de geschiedenismensen. Wat de meesten van u doen is wat ik als ouder ook zou verwachten: selectief gebruik; liever fragmenten dan een hele film, liever iets met wat meer rechtstreekse relevantie dan een Hollywoordproduct (al had een van u voor het Vmbo juist liever wel een Hollywoodfilm).
Het valt mij op dat u zich allemaal richt op de kwaliteit van het gebodene, maar dat eigenlijk niemand zich afvraagt of dit niet veel efficiënter kan, of zou moeten. Begrijp me goed, zelf doe ik ook af en toe bewust iets inefficiënts in mijn lessen (daar hoort dan wel een duidelijk voordeel tegenover te staan) , maar ik probeer dat toch een uitzondering te laten zijn.
Je kunt leerlingen in 25 minuten zeer veel over de Jodenvervolging in WO II vertellen, en eventueel korte filmfragmenten laten zien. Je kunt ook meteen de hele film ‘Schindler’s List’ vertonen. Maar het laatste lijkt me zeer inefficiënt, vergeleken met die 25 minuten.
Mijn probleem met het onderwijs dat mijn zoon krijgt, is een combinatie van twee dingen.
1) Op de basisschool heeft hij nauwelijks enige feitenkennis van onze vaderlandse geschiedenis of de wereldgeschiedenis opgedaan.
2) In het voortgezet onderwijs wordt dit niet geconstateerd, niet aangepakt, niet goedgemaakt, maar houdt men er deze (naar mijn idee) zeer inefficiënte methoden op na om de leerlingen iets over een onderwerp (ook nog naar eigen keuze!!!) bij te brengen.
Films als ‘Een Brug Te Ver’ e.d. zag ik voor mijn plezier; mijn zoon heeft Saving Private Ryan allang zelf gezien. Het lijkt mij de taak van een school om het daar niet bij te laten maar er een educatief schepje bovenop te doen.
Keuzes, keuzes [1]
Ik werk alleen in de bovenbouw, en dan nog in een éénjarig versnelde opleiding (3/4 vmbo-tl, 4/5 havo en 4/5/6 vwo in één examenjaar). Als het onderwijs ergens efficiënt is, is het wel bij ons 🙂 Er worden zelfs ’s avonds (tot 22.00 uur) lessen gedraaid. Daarom ook dat ik af en toe ruimte wil maken. Als elke les alleen maar zo efficiënt mogelijk het behandelen van de lesstof betekent … denk aan uw eigen werkdag, daar zit ook ontspanning tussen.
Ik denk ook niet dat er voor mij, in mijn situatie, veel ’te repareren’ valt.
Keuzes van onderwerpen in de bovenbouw zijn niet vrij, maar liggen vast. Voor het geschiedenisonderwijs zijn er zgn domeinen aangewezen. Twee domeinen zitten jaarlijks in het eindexamen; de behandeling van de overige domeinen gebeurt in de hele bovenbouw. De uitgevers hebben deze domeinen in de lesboeken uitgewerkt tot thema’s en via de stofomschrijving worden jaarlijks twee thema’s voor het CSE behandeld en getoetst. Verder is verplicht één PO en één Historisch Onderzoek.
Wellicht voor uw gemoedsrust: de (school)examens nieuwe stijl behandelen de 10 tijdvakken volgens de cie. de Rooij. Zie HIER (pdf) voor havo en vwo. VMBO kent komend jaar als examenthema’s staatsinrichting van NL en het historisch overzicht van de 20e en 21e eeuw. Zie
keuzes, keuzes [2]
Voor vmbo kan ik me het wel voorstellen; het gebruik van een hollywoodfilm. Ik heb alleen VMBO-TL; sta al te juichen als een leerling met metro, spits of nog beter Telegraaf de klas in komt. Leerlingen die enthousiast vertellen over Saving Private Ryan, Band of brothers etc moedig ik aan. Daarom ook mijn keuze (voor alle 3 de niveau’s) om het ZHO in de vorm van een filmopdracht annex bronnenonderzoek te gieten. Laat ze alsjeblieft iets doen wat ze leuk vinden. Het programma brengt al genoeg verplichtingen mee. Niets beter toch dan een leerling die ontdekt dat Gladiator van voor toch achter een historische farce is? (want dat laat ik ze wel onderzoeken natuurlijk). We mopperen wel dat het ‘de leerlingen’ ontbreekt aan ‘feitenkennis’ maar het vak geschiedenis vraagt ook bepaalde vaardigheden. Ik weet wel dat dat bij BON soms een besmet woord is, maar ik zie het óók als mijn taak leerlingen te leren kritisch te kijken naar de informatie die hen aangeleverd wordt. Het is inherent dat de ene activiteit hierbij ten koste gaat van de andere.
Niettemin moeten films wel een bepaald nut hebben. Heb het er eens over met de betreffende docent. Welke vaardigheden, structuurbegrippen of benaderingswijzen werden er hier geoefend?
Bepaald nut: Dat is de ellende
Een ‘bepaald nut’ kan je nu juist voor elke activiteit wel verzinnen.
Ik begrijp uw standpunt en het is uiteraard helemaal aan de docent om die afwegingen te maken. Ik peins er niet over om met die docent een gesprek te beginnen over zijn lessen, omdat zoiets altijd als een aanval en als bemoeizucht zal worden opgevat (wat het in feite allebei ook is); zoiets wordt meestal geen constructief gesprek. Vandaar mijn vraag hier op het Forum.
Mijn zoon zit in het VWO, en daar mag het van mij best een tandje hoger. Die vaardigheden van mijn zoon, daar ben ik niet zo van ondersteboven. Zijn gebrek aan feitenkennis daarentegen is onthutsend.
Ondanks mijn eigen liefde voor uw vak, zal mijn zoon het toch laten vallen, omdat hij niet de indruk heeft dat hij op deze manier veel opsteekt. Misschien is het gewoon een kwestie van genen.
Misschien een zwakke school?
Ik vind het kritisch leren beoordelen van films zeker gerechtvaardigd, net als het kritisch beoordelen van teksten en misschien is het nog wel belangrijker om leerlingen te leren visuele producten kritisch te leren analyseren. Beeldcultuur is bovendien óók cultuur, dus ik zie niet in waarom dat in de lessen niet zou kunnen worden gebruikt.
Ter geruststelling : mijn
Ter geruststelling : mijn leerlingen vinden een mooi verhaal van de docent ook nog gewoon fijn. Soms een beetje smeuig maar ook met structuur. Ik neem ook veel boeken mee die aansluiten bij de les. Kijken (vooral als het beweegt en praat) doen ze namelijk toch makkelijker dan lezen. Ik heb gelukkig zelf de goed gevulde boeken kast de elke geschiedenisstudent al tijdens zijn studie moet gaan verzamelen.
Boeken …
Geschiedenisboeken koop ik vooral hier
’t Is een jaarlijks uitje met een collega geworden, eigengebakken appeltaart bij de middeleeuwse herberg en flink wat uren in de oude boeken snuffelen.
M.b.t. boeken: een tip die ik mijn vorige stagiaire meegaf: “koop de Sesam atlas voor de wereldgeschiedenis. Voor 50 euro heb je zes mooi ingebonden delen in de kast staan, niet superwetenschappelijk maar goed genoeg om je in je beginjaren voor de klas op weg te helpen en leuke verhalen uit te halen.”
Leer ‘kritisch’ te wezen
Ik geloof niet dat je op een zinvolle manier ‘kritiek’ op een historisch gesitueerde film kunt hebben als je geen benul van de bijbehorende historische feiten hebt.
In het geval van mijn zoon: die zou dus ‘kritisch’ naar Soldaat van Oranje kunnen kijken, maar NIET naar ‘Mariken van Nieumegen’, gewoon omdat hij geen ene pepernoot over de Middeleeuwen weet.
Dit geeft dus aan dat het ‘kritisch leren beoordelen’ gebonden is aan feitenkennis. Het moet dus een sluitstuk zijn, gebaseerd op degelijke feitenkennis. Wat mijn zoon overkomt is het omgekeerde: wel dat sluitstuk, maar geen feitenkennis.
Ik ben van mening, dat het gebrek aan kennis ernstiger is dan het veronderstelde tekort aan kritische zin.
Mijn eigen generatie riep altijd van zichzelf dat ze zo ‘krities’ waren. Van wie zouden ze dat hebben moeten leren? Toch niet van die brave, volgzame docenten uit de jaren ’50?
Dat is dus precies …
… wat ze bij mijn voor hun historisch onderzoek moeten doen: de feiten bij de film zoeken.
Geschiedenisleraar,
Doe jij
Geschiedenisleraar,
Doe jij ook wel eens wat met geluidsfragmenten. Ik had daar negatieve ervaringen mee. Geluid zonder beeld wordt kennelijk als behang gezien en dat geeft onrust.
Ja!
Ik heb hier (op cassette) een radioprogramma over de katharen liggen. Daarmee kunnen ze in het talenpracticum een praktische opdracht doen. Koptelefoon op, afgesloten van de buitenwereld, vragenlijst en antwoordvelletje en 30 minuten luisteren.
Heb wel eens gedacht meer van VPRO’s zondagochtendprogramma op te nemen, maar (zoals zo vaak) geen tijd.
Verder gebruik ik geluidsfragmenten in mp3/wav/etc in mijn ELO. Kennedy “Ich bin ein Berliner”, de toespraken van Churchill “we shall NEVER surrender”, Hitler “wir sind INtolerant”; verslaggevers van CBS (bij Pearl Harbor, de landing op de maan) etc etc. Aanklikken en luisteren, en vragen bij beantwoorden. Ook heb ik, in navolging van een serie artikelen in het NRC, historische getinte popmuziek in m’n ELO gezet. Toontje lager (over de Muur), BAP (Kristallnaach), Iron Maiden (Alexander the Great, Aces High etc), Wieteke van Dort (over Indië), Waleela (Wounded Knee), liedjes uit NL uit de jaren ’50, nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan. Bij het thema Vietnam werd heel wat muziek beschreven, dat staat ook allemaal als mp3 in de ELO.
Ik gebruik in principe wat ik digitaal beschikbaar heb niet in mijn les. Wat in de ELO staat is complementair, maar kan deels wel bevraagd worden op het SE.
Heel goed. Maar ik heb
Heel goed. Maar ik heb helaas geen talenpracticum tot mijn beschikking. Ik nam mijn eigen cassetterecordertje mee. Zo als jij het doet kan het natuurlijk wel.
Da’s dan weer het geluk …
… van werken bij Educatie op een ROC.
Hoewel, ik moet zeggen: mijn collega gebruikte die cassettes ook, maar die had destijds gewoon een stapel walkmans aangeschaft. Deed dan twee of drie opdrachten tegelijk in twee of drie weken en liet d.m.v. rouleren iedereen alle opdrachten een keer maken.
En als ik je nog een kijktip mag geven:
Deze gebruikte ik de afgelopen jaren als afsluiter van de lessen gemeenschappelijk deel VWO (geschiedenis van de 20e eeuw): www.vpro.nl/programma/dnw/afleveringen/5679688/
@geschiedenisleraar: wat is een Historisch Onderzoek?
Vergeef mij, maar ik weet niet wat een historisch onderzoek op uw school inhoudt.
Zelf ben ik natuurkundeleraar. Wij kennen grote praktische opdrachten en een profielwerkstuk in de hoogste klassen. Dit zijn grote opdrachten, waarbij (vaak tevergeefs) een groot beroep op de zelfstandigheid van de leerling wordt gedaan. Is zo’n historisch onderzoek daarmee te vergelijken?
PO, (Z)HO en PWS
Niet alleen op mijn school, maar minimaal verplicht op alle scholen voor het SE havo/vwo geschiedenis (naast de toetsen natuurlijk):
één PO (praktische opdracht; een ‘beperkte onderzoeksopdracht’)
één (Z)HO (zelfstandig historisch onderzoek)
Terug te vinden in de brochure van OC&W die voor de (inmiddels haast ‘oude’) nieuwe stijl is uitgebracht. Alleen is het aantal SLU’s voor havo en vwo voor de hele bovenbouw in totaliteit weergegeven; het staat de school/docenten dus vrij daar zelf invulling aan te geven. De weging staat wel (ongeveer) vast. Ook de invulling van PO en ZHO is niet vastgelegd.
En daarnaast natuurlijk een pws (profielwerkstuk)
Waarbij de zwaarte (in studielast) van het zho _bij ons_ tussen een po en een pws in zit.
Over de verplichting van PO en ZHO in de vernieuwde 2e Fase ben ik nog niets tegengekomen, maar wij hoeven daar het komende jaar ook nog niet mee te starten.
Die PO (werkstuk) is dan
Die PO (werkstuk) is dan volgens mijn nascholing niet meer verplicht . Maar je kunt het natuurlijk wel gewoon in je programma houden.