De laatste tijd is dit forum wat minder ‘mijn’ forum. De redenen?
– Ik vind de herhaalde discussies over de salarissen vervelend. We zijn het er echt over eens dat het voor iedereen beter moet, we zijn het niet eens over de rechten van eerstegraders om méér te krijgen dan anderen. Dat hoeft niet élke keer weer uitgemolken te worden.
– Ik hou niet van teveel cynisme. De laatste tijd vind ik de toon te vaak ‘Ze zullen wel weer….’, ‘Wij worden ook nooit….’ ‘De managers hebben natuurlijk…’ Ik vind dat naar. Laten we rechtstreeks en oprecht blijven. Er is veel uit te wisselen, dat is een serieuze zaak. Er is best aanleiding voor cynisme maar laten we onszelf inhouden. We zwepen elkaar daarmee alleen op tot zure sjagrijnen. Ik wil dat echt niet worden. Wat ik wél leuk vind (en waar ik blij van wordt) is luchtige humor. Daar waren we op dit forum ooit heel goed in, maar het verdwijnt naar de achtergrond. Zó jammer!
Reacties zijn gesloten.
Hinke
Wat zonde dat je treurig wordt van dit forum!
Hear hear!
Goed gezegd Hinke. Meer humor. Een dag niet gelachen….
Ik ga as maandag naar een bijeenkomst van leraren aan het woord, of hoe dan dan ook moge heten. Plasterk was beloofd, maar die komt nu niet. Dus ga ik mn tijd daar gebruiken om BON te promoten en om te kijken of ik nog wat lachwekkends naar dit forum kan meenemen.
Komt een man bij de dokter
Komt Doekle T. bij dokter Slagter…..wie maakt hem af (de grap, bedoel ik)?
Het leed in het
Het leed in het onderwijsveld zit diep, dat is wel te lezen op dit forum. Maar daarnaast zie ik ook
veel nuchtere en scherpe analyeses van een en ander… Ik ‘zie’ ook een hoop betrokken
docenten, met goede ideeën, maar die machteloos staan… Kan het cynisme dus wel begrijpen.
Enkel zuurpruimen hebben we niets aan, gebeurd ook niet echt m.i., maar misschien toch
een goed signaal om dit in de gaten te houden Hinke…
Soms toch liever cynisch
dan naief. Ik ben blij dat ik hier kritisch mag zijn, dat moet ik op school meestal achterwege laten.
Cynisme
…ontstaat vanzelf als je, zoals ik, 28 jaar voor de klas staat. Begonnen vol idealen en zeggenschap over de invulling van mijn werk, doe ik nu dat wat MEN vindt wat ik moet doen. Let wel, als kostwinner, dus zonder de geldelijke en morele waardering die daar tegenover zou moeten staan. Ik heb daarom al lang geleden ervoor gekozen niet meer op mijn loonstrook te kijken en mijn werkplezier uit de omgang met de kinderen te halen. Maar de hoop op betere tijden qua salaris en arbeidsomstandigheden is allang vervolgen. En ja, dat maakt cynisch (alleen als het te sprake komt). En zo vind ik op de werkvloer vele, vele cynische collega’s. Is het zulk zuur volk dan? Welnee, het zijn vaak gevoelige, wel een beetje erg serieuze, mensen die ontzettend veel voor hun vak over hebben. Maar allemaal hebben ze gemeen dat ze geen echte hoop op beter meer hebben, ook onder Plasterk niet. Daarvoor zijn er te veel bewindslieden langs geweest die de zaak verkwanseld hebben…
Het is waar: wij zijn behoorlijk cynisch.
Maar niet onaardig. -Overigens, op het ogenblik, moet je maar bedenken, is er ook niet zo veel aan de hand. Het is nu een beetje de luwte voor de storm: zometeen zullen de onderhandelingen over de lonen echt beginnen, zal Plasterk maatregelen nemen en dan weten we waar we aan toe zijn.
Aan de ene kant is er wel wat veranderd, het nieuwe leren is in een slecht daglicht komen te staan, er dreigt weer een docenten tekort (dus rekenen we ons vast rijk, misschien ten onrechte), aan de andere kant worden we nog steeds bestuurd met (schijnbaar) grote onverschilligheid (wie haalt het in zijn hoofd om te zeggen dat schaal 8 goed genoeg is voor een docent).
Kortom, de komende maanden kunnen wel eens vrolijker (let op: ironie, geen cynisme) worden dan goed voor ons is. Wat je op het ogenblik hoort op dit forum is gewoon, het gebruikelijke geklets in de lerarenkamer. Misschien moet je daar niet op afgaan.
Ik ben overigens behoorlijk cynisch… geworden. Ik heb +@~”! zo verdraaide hard gewerkt, ik heb de leerlingen allerlei aardige klassikale lessen voorgeschoteld (die zeer gewaardeerd werden, officiele getuigen: de jaarboeken, ‘Simon steekt met kop en schouders boven de rest uit’, de enige complimenten die je krijgt zijn van de leerlingen), maar het levert niets op: helemaal niets, nog minder dan dat- van ellende vreet je je zelf op. Drie jaar geleden ben ik half overspannen geweest. Maar geen schoolleider die je ziet staan. Ik ben blij dat ik vorig jaar gewoon ben weggelopen. Ik ben nog nooit zo kalm geweest als het afgelopen jaar. Heerlijk.
Maar de ziel is wel gewond hoor, en om nou zomaar te doen alsof ik niet cynisch ben… Zie het maar door de vingers, ik weet het anders ook niet.
Veel aan de hand
Ik vind dat we alle reden hebben om teleurgesteld te zijn en wantrouwend. Onze eigen bazen willen starters gaan korten. Al ben ik geen starter, ik voel me wel solidair. Overigens maak ik me zorgen over het feit dat we niets meer horen over een parlementair onderzoek. Juist dat je voortdurend tussen vrees en hoop heen en weer wordt geslingerd, maakt cynisch. Het niveau van de discussie hier ervaar ik als een verademing. En we hebben vaak ook nog humor. Wat wil je nog meer als getergd docent?
Getergde docenten inderdaad.
Dit forum is heel lief en beschaafd.
Vergelijk maar eens met andere sites (Elsevier, Telegraaf), die kunnen er wat van.
Wellicht kan Hinke daar eens op kijken.