Hoewel we als MBO-ers nu een eigen forum hebben, moeten we meteen constateren dat er een wereld van verschil is tussen
– de diverse ROC’s,
– de diverse niveaus,
– de diverse opleidingsrichtingen.
Om met die laatste te beginnen: ik werk op de laagste twee niveaus bij Techniek. In feite zijn dit opleidingen die al heel lang bestaan en hun bestaansrecht hebben bewezen. Timmerlieden, elektromonteurs, autoreparateurs en loodgieters zijn er altijd geweest en zijn ook voor de toekomst nodig. Voor dit soort beroepen moet je echt heel wat kennen en kunnen. Een strak leerplan, eenduidige eindtermen en veel lessen met goede begeleiding zijn hierbij nodig.
Dat ligt anders voor de ‘nieuwere opleidingen’. Vroeger kon je na huishoudschool/LTS (LBO/VBO/VMBO) zonder verdere scholing gaan werken in een winkel of kantoor of in de zorg. Op een gegeven moment zijn voor dit soort baantjes opleidingen gecreëerd (detailhandel, administratie, zorg en welzijn). In feite deden dit soort opleidingen niet méér dan een aanvulling geven op (het gebrek aan) opvoeding. Ik heb dit soort opleidingen altijd gezien als een invulling van de leerplicht, dan als een noodzakelijke opleiding. Schoonmaken, iemand netjes aanspreken, hygiënisch werken, eenvoudige administratie heb je, als het goed is, thuis of in het voortgezet onderwijs geleerd.
Ik kan me dus voorstellen dat deze relatief nieuwe opleidingen makkelijker overgaan op competentiegericht dan de oudere opleidingen. Het gaat immers meer om opvoedingssituaties en niet om harde vakkennis. Niemand wil een timmerman die geen sluitende hoek kan maken, laat de loodgieter die het lek in mijn verwarming niet zonder ongelukken kan repareren, maar wegblijven. Niemand heeft behoefte aan een elektromonteur die een te dun kabeltje neemt en kortsluiting veroorzaakt.