Gratis schoolboeken een zegen of vloek?

In het regeeraccoord staat dat schoolboeken in het middelbaar onderwijs gratis worden. Mensen, wordt wakker. Dit is weer eens zo’n nadeel dat gebracht wordt als voordeel.
Het bezuigigingsproces is nu al in volle gang namelijk. De school waar ik werk heeft al moeten vaststellen welke boeken er worden besteld bij de boekhandel. Raadt u het al? Ja hoor, het bedrag dat de school ter beschikking stelt aan de secties, is niet toereikend voor de huidige leermiddelen.
Gevolg: er moet gekort op de leermiddelen die de leerlingen nu wel tot hun beschikking hebben, namelijk werkboeken. Er moet dan in sommige klassen gewerkt worden met werkboeken die de leerlingen niet mee naar huis krijgen, dus die extra oefenstof voor een proefwerk valt weg. Bovendien is er een groot tekort aan lokalen, dus moet je als docent van de ene vleugel naar de andere uithoek van het schoolgebouw gaan slepen met woordenboeken, nakijkboekjes én werkboeken. En dan te bedenken dat de leerlingen eigenlijk meer middelen nodig hebben, want de meesten hebben ook de extra oefenstof op de cd-rom van de methode nodig. Die lieten we al niet aanschaffen in verband met de kosten voor ouders.
Als ouder was ik eerst vóór deze maatregel, omdat het de uitgeverijen dwingt minder glossy boeken te gaan maken (er zit veel overbodige franje in de leerboeken). Maar ik heb nu spijt dat ik de petitie heb ondertekend. Dit is de zoveelste bedreiging van de kwaliteit.
Overigens: hoe kan ik controleren of het geld door de directie eerlijk is toebedeeld? Wordt er soms iets anders bekostigd van het geld dat eigenlijk naar de boeken hoort te gaan? Zou me niet verbazen, namelijk.
Beste BONners en collega-docenten: hoe staat het hiermee op jullie scholen? Als dit het algemene beeld wordt, lijkt het me een goed actiepunt (brandbrief namens BON naar OCenW?)

33 Reacties

  1. Gratis boeken: een nieuw probleem
    Al die problemen, Daadje, zie ik aankomen.
    Maar ik zie nog een andere kant. Ik ben zelf auteur en een van mijn (grote) uitgevers vroeg me hoe duur het nieuwe boek moest worden. Op mijn antwoord “zo goedkoop mogelijk” reageerde hij met “maar de leraren kiezen en die willen leuke mooie boeken en het maakt hen niet uit hoe duur ze zijn, ik zou het niet te simpel houden, veel plaatjes en kleurtjes dus”.
    Mijn nieuwe boek is net uitgekomen bij een Belgisch-Nederlandse uitgever die wel bereid was een sober boek zonder flauwekul uit te brengen. Hij mikte op kwaliteit en hij nam voor lief dat de verkoop dan maar wat kleiner was. Het is het goedkoopste boek in mijn vakgebied. De grote uitgevers hebben de markt ondertussen verkaveld, ze mikken alleen op grote oplagen en daarbij is de kwaliteit van minder belang.
    Als de boeken gratis worden, zou het goed zijn als op de een of andere manier kan worden afgedwongen dat de uitgevers de boeken goedkoper maken en er een einde komt aan opgepimpte boeken.

    • Koppelverkoop
      Er zijn nog andere problemen met de ‘gratis’ schoolboeken. De grote schoolbesturen zullen bij uitgevers een korting proberen te bedingen. Dit heeft 2 effecten.

      1. Grote schoolbesturen hebben inkoopmacht, kleine niet. Deze maatregel is dus in het voordeel van grote schoolbesturen en zou best eens aanleiding kunnen zijn tot nog meer fusies.

      2. Om de grootst mogelijke korting te krijgen zullen schoolbesturen al hun boeken bij 1 uitgever kopen (voor alle scholen en alle vakken). Welk boek gebruikt wordt voor scheikunde zal dus besloten worden door het College van Bestuur van het schoolbestuur en niet door de scheikunde docenten van de betreffende school.

      • outdated
        Toen ik op de middelbare school zat waren veel leerboeken gemaakt door docenten die daarin hun aantekeningen en ervaringen van vele jaren onderwijs hadden verwerkt. Lesmateriaal moet voortaan door de vaksectie van de docenten van een school zelf kunnen worden ontwikkeld, gekozen of geadapteerd worden en wel zo dat voor HAVO, MAVO en Atheneum en Gymnasium heel verschillende keuzes kunnen worden gemaakt. Bij het gewenste klassieke leren moet lesmateriaal over een bepaald onderwerp in zelfgeprinte vorm uit de school- of thuiscomputer komen. Voor leraren is het vervaardigen van syllabus bevredigender en nuttiger dan andere activiteiten buiten het eigenlijke lesgeven en beoordelen om. De syllabi zijn snel aan te passen en de leerling kan zijn lesmateriaal tot aan de laatste klas behouden. De boekentassen kunnen licht worden. Scholen moeten afspreken met providers (“uitgevers”) van leermareriaal dat de scholen bij gebruik van readers een bepaald bedrag per leerling betalen en ze moeten weigeren om op quantumkorting in te gaan.

        • Verschil in wél of niet syllabi maken
          Prima als docenten zelf goede syllabi maken. Het kost echter héél veel tijd om dit goed te doen. Je moet minstens één collega bereid vinden om het te checken en iemand anders moet even kijken naar de taal- en spelfouten. Zelden wordt het zo goed als een uitgever dat kan. Het gaat daar door zoveel ‘zeven’ heen, dat het daarmee geschikt is voor meerdere docenten. Ik vind het gebruik van (goede en niet te dure) uitgegeven methodes gewoon efficiënt en zie niet goed waarom elke docent zijn eigen boek zou moeten schrijven. Ik heb erg veel voorbeelden van slecht zelfgemaakt materiaal gezien (slechte structuur, onderwerpen niet in verhouding, teveel ruimte voor stokpaardjes en stikvol spelfouten). Lesmateriaal bekijken en beoordelen is jarenlang mijn vak geweest. In de meeste gevallen gebruiken docenten gewoon een zelfgekozen methode en maken zelf aanvullend materiaal of herschrijven deels de stukken waarmee ze niet uit de voeten kunnen.
          Als docenten zelf (goede) lesboeken maken (ikzelf doe niets liever bijvoorbeeld) moeten er ook betaalde uren aan vast zitten. Dat geldt ook voor het ontwikkelen van toetsen. Zelf lesmateriaal (en toetsen) ontwikkelen kan en mag niet af van de reguliere voorbereidings- en nakijktijd. We hebben al een veel te groot verschil tussen docenten die al jaren op de automatische piloot hun lessen draaien en de mensen die kritisch blijven kijken naar hun lessen, de aansluiting bij de actualiteit en de effectiviteit van hun lesmateriaal en toetsen.

          • Ander bezwaar
            Ik vraag me bovendien af of de docent die dat op zich zou nemen wel altijd de meest deskundige is. Volgens mij gaan er dan ook weer allerlei andere motieven meespelen, zoals tijd die je niet voor de klas hoeft te staan of in andere taken hoeft te steken.

          • elke oplossing heeft zijn problemen.
            Natuurlijk moet het maken van lesmateriaal niet als een onbezoldigde extra taak op het bordje van leraren gelegd worden. Dat is ook niet nodig. Het geld dat nu naar de uitgevers gaat en naar de door hen ingehuurde auteurs komt daarvoor beschikbaar nu de school het geld voor de boeken krijgt. Hoe je moet voorkomen dat ook daartoe onbekwame docenten zich bezig gaan houden met de vervaardiging van syllabi lijkt mij inderdaad een probleem. Overigens kan de school ook digitaal geproduceerd lesmateriaal van uitgevers inkopen of goed zelfgemaakt materiaal verkopen of ruilen met andere scholen. Maar de eigen docenten houden dan altijd de mogelijkheid om het lesmateriaal naar eigen inzicht aan te passen

          • hapklare brokken
            Ik wil als docent niet alleen met hapklare brokken werken. Vervaardigen van onderwijsmateriaal behoort tot mijn “kerntaken”.
            Er zou er wel graag eens voor betaald krijgen, ja (pijnlijk onderwerp)
            Een docent die alleen met kant en klaar-materiaal kan werken is toch en magnetron-opwarm kok.

          • Flauwekul
            Liever iemand die nauwkeurig een methode volgt, dan iemand die kickt op ‘zelfgemaakt materiaal’ dat niet aan de eisen voldoet.
            Een goed kookboek is beter dan een matige kok.

          • geef de docent zijn les terug:
            Het gaat hier niet om ALLLEEN met hapklare brokken werken. Maar ik denk dat maar weinig docenten in een jaar volledig nieuw lesmateriaal kan fabriceren. Maar omdat hij /zij met digitale informatie werkt kan hij/zij het materiaal aan zijn/haar didaktische wensen aanpassen De docent kan en mag weer ergens verantwoordelijkheid voor zijn/haar eigen lessen nemen.

      • schaalvergroting door gratis schoolboeken?
        Eerlijk gezegd lijkt me dat niet het geval. Wellicht kan er goedkoper ingekocht worden, maar de hele organisatie binnen één bestuur om die goedkoop in te kopen boeken centraal te bestelen en te distribueren levert een veelvoud aan (school) kosten op.
        Bij de albert heyns werkt zo iets wel: zij verkopen wat ze inkopen, bij schoolboeken denk ik dat dat niet aan de orde zou zijn.

        Verder bestaat er altijd de vrees dat schoolbesturen centraal meer zeggenschap krijgen. Dat geldt voor alles. Dat op zich is geen reden om een wellicht goed idee aan de kant te schuiven.

        Eerlijk gezegd ben ik, ook na lezing van de posts hier, een voorstander van schoolboeken die door de school worden aangeschaft. Het is uitermate slecht als de een iets aanschaft met de portmonnaie van een ander, dat gebeurt nu en leidt tot excessen. Het houdt ook de drang tot steeds maar weer vernieuwen tegen.

        • De manager gaat de boeken inkopen
          Het grootste probleem is dat nu de manager de boeken in gaat kopen. De docent en de leerlingen lopen grote kans een waardeloos boek (of geen boek, nog goedkoper) in de maag gesplitst te krijgen.

          Ik weet ook geen oplossing, maar dat de school de boeken inkoopt verplaatst de problemen alleen maar.

          • verplaatst, maar ook goedkoper
            Ik heb bijna een automatisme waar het er om gaat om managers buiten spel te zetten. Hoe minder ze kunnen doen, hoe minder ze kunnen verknallen.
            Toch zie ik hier dat risico niet. Ook in het verleden konden de managers eisen stellen aan de boekenlijst. Die invloed verandert feitelijk niet. Ook nu zal er tenminste een voordracht van de leraren moeten komen, managers hebben domweg geen enkel idee wat ze anders moeten voorschrijven.
            Het verschil is nu dat degene die voorschrijft ook betaalt. Of de voorschrijver zoals nu de docent (onder verantwoordelijkheid en controle van de manager) is, of dat het de manager is (met medeweten van de docent). Dat maakt weinig uit.

            Verder denk ik inderdaad dat goedkopere boeken aantrekkelijker worden. Ook dat is geen enkel probleem. Als managers besluiten geen boeken aan te schaffen, dan is dat zwaar %$%$^, maar feitelijk iet anders dan de huidige situatie: dat kan men nu ook al.

            Het enige wat wel iets kan uitmaken zijn inderdaad package deals met uitgeverijen. Daar heeft de manager nu belang bij en vroeger niet. Zolang er meerdere grote uitgeverijen zijn, die elk va elk vak meerdere methodes uitgeven lijkt me dat bezwaar beperkt.

            Nu lopen de kosten de spuigaten uit en is de (inhoudelijke) kwaliteit van de schoolboeken rampzalig. Veel slechter kan niet.

          • boeken van manager
            Bij de invoering van de Tweede Fase speelde het boekenprobleem ook. Ik had geen nieuwe boeken nodig vond ik. Managers waren een andere mening toegedaan. Ik zou en ik moest iets anders kopen. Probleem was dat de meeste uitgeverijen op dat moment alleen maar katernen bezaten. Een uitgeverij had zich goed voorbereid op de Tweede Fase, en had wel een nieuwe methode beschikbaar. Ik vond het veel te duur, was voor de naar vernieuwing snakkende managers geen probleem. Ik vond het verder veel te moeilijk voor de 4-VWO’ers die als eerste lichting met de Tweede Fase te maken kregen. De smalend lachende managers vonden dat evenmin een probleem, ik moest en ik zou dat boek aanschaffen. Prima, zei ik , laat maar komen, maar ik gebruik het niet. Let wel, met alles erop en eraan kostte die methode 160 gulden per leerling, en ik had 3 volle klassen.
            Na een half jaar werden de verschillende nieuw op de markt verschenen methodes in het vakblad geevalueerd; de methode die ik niet wilde gebruiken, was wel wat hoog gegrepen vond men.

          • ik lees hierin een bevestiging van mijn mening
            Ook vroeger bepaalden managers al welke boeken er moesten worden aangeschaft, alleen zullen ze straks, als ze het zelf moeten betalen laten ze dergelijke onzin wel uit hun lijf.

  2. Volkskrant getipt, dus laat weten hoe dit bij jullie gaat!
    Beste mensen,
    Ik heb De Volkskrant getipt over deze ontwikkeling. Het zou leuk zijn als er meer mensen reageren, zodat we nu eens tijdig aan de bel kunnen trekken. Tenslotte wordt hier op allerlei plaatsen verzucht dat we alleen gehoord worden als de media er aandacht aan besteden. Dus nogmaals mijn vraag: gaat dit bij jullie ook zo, of krijgen jullie wel voldoende geld?

    • schoolboeken
      Beetje flauw artikel in Elsevier. Gratis tandartscontrole bestaat ook niet en gratis inentingen ook niet. Bedoeld wordt: gratis voor de ouders, en dat weet Elsevier ook wel.
      En verder: als Daadje schrijft dat er nu al beperkingen plaatsvinden in de keuze van leermiddelen, dat is ook al vaker vanuit de ouders aangekaart. Soms fysiek, wanneer een ouder naar school stapt met een tas vol ongebruikte, door hemzelf het jaar ervoor, betaalde leermiddelen (werkboeken, cd-roms etc). En soms middels ouderpeilingen, en klankbordgroepen, waar klachten over dure, niet gebruikte leermiddelen komen.
      Het is best mogelijk dat op het vmbo meer oefenen nodig is. Maar dat kan ook zonder dure cd roms.
      Op het VWO zijn m.i (irrelevante) werkboeken en cd roms veel minder nodig. Probleem is dat de methodes werkboeken, tekstboeken en cd rom bijna onlosmakelijk aan elkaar koppelen, zodat de docent een plan B moet maken als hij besluit niet de gehele methode aan te willen schaffen. En dat kan/wil niet iedereen opbrengen.
      Boeken die back to basics gaan zonder irrelevante plaatjes en illustraties lijken me veel goedkoper, zoals iemand hier al beschreef. Voor een leerling die moeite heeft met hoofdzaken van bijzaken scheiden, zijn die drukke boeken ronduit verwarrend. Daarom lijkt het me prima als daar het mes in gaat.

      • CD-roms helaas hard nodig
        Gezien het gegeven dat leerlingen van de basisschool komen met een achterstand in spelling en grammatica, blijkt in de praktijk dat ze zelfs met een leergang die veel oefeningen biedt, dit tekort nauwelijks weten in te lopen. De gemiddelde (dus niet zwakste!) leerlingen krijg je alleen op niveau als ze extra kunnen oefenen op een manier die deze kinderen aantrekkelijk vinden.
        Trouwens, als je ziet wat er in sommige gezinnen wordt uitgegeven aan kleding en vakanties, uitgaven waar ik als docent veel minder voor overhoud, vind ik een cd-rom voor 17 euro 50 helemaal geen fikse investering in de toekomst van je kind. Het is maar wat je belangrijk vindt.

      • Waarom vind je dat artikel
        Waarom vind je dat artikel flauw? Het slaat juist de spijker op z’n kop. Het wordt ook niet gratis voor ouders. De ouders gaan misschien wat minder betalen, omdat ook andere mensen eraan gaan mee betalen. Pure flauwekul zo’n maatregel.

  3. Er zijn ook voordelen
    Managers hebben misschien te veel te zeggen bij het inkopen van lesmethodes. De ene school hecht meer waarde aan de mening van een vaksectie dan de andere. Er zijn scholen die niet kiezen voor de lesmethode met de beste prijs/kwaliteitverhouding. Dat gaat dan ten koste van de ouders (kosten) en het onderwijs (kwaliteit).

    Maar deze problemen zijn er op dit moment ook al. Ze worden niet gecreëerd door het nieuwe systeem van “gratis boeken”. De marktmacht van de school verandert er niet door. Scholen kopen de boeken al in grote aantallen in en dat blijven ze doen. Het besluit voor een (nieuwe) lesmethode is en blijft onderdeel van het interne beleid van de school, goed of slecht.
    Een school kan het boekengeld besteden aan andere zaken. Maar dat kan nu ook al gebeuren. En als dat moeilijk te controleren is, ligt dat aan de matige financiële transparantie van de interne organisatie, niet aan het nieuwe systeem van “gratis boeken”.

    Enkele voordelen van het nieuwe systeem:
    1. De beslisser (lees: de school) krijgt een prikkel om op de kostprijs te letten. De kosten kunnen immers niet meer eenvoudig worden doorgeschoven naar de ouders (die helemaal geen toegang hebben tot het beslissingsproces!). Het zal minder vaak voorkomen dat een lespakket boeken bevat die helemaal niet (of nauwelijks) worden gebruikt.

    2. Onderwijs moet toegankelijk zijn voor iedereen. Weer een financiële drempel minder. Het onderwijs is al gratis, waarom de boeken dan niet ?

    3. Het nieuwe systeem is efficientier. Het administratieve werk rond het innen van het boekengeld kan achterwege blijven. Facturen, betalingsherinneringen en incassoactiviteiten zijn niet meer nodig. Dit levert scholen een besparing op aan overheadkosten, die ten goede kan komen aan het primaire proces.

    4. De huidige schoolkostenregeling (voor mensen met een laag inkomen) kan worden afgeschaft. Zo maakt het nieuwe systeem diverse bureaucratische werkzaamheden overbodig.

    • Subsidie voor uitgevers
      Het is een subsidie voor uitgevers, een blanco cheque. Ze zijn nu elke rem op de prijzen kwijt doordat ze hun geweten kunnen sussen met de gedachte dat de kosten niet door de ouders worden gedragen. De kosten zullen dus stijgen, net als de winsten van de uitgevers. Na een aantal jaren ‘ontdekken’ we met zijn allen dit lek van belastinggeld en wordt de maatregel weer teruggedraaid. De maatregel, niet de prijzen. Die hogere prijzen worden dan weer door de ouders opgehoest. Allemaal verliezers behalve één: de uitgeversconglomeraten. En die zijn al zo rijk… zucht

      • Uitgeversconglomeraten? Is er dan geen vrije markt?
        Maar wacht eens even: er is toch sprake van een vrije markt en niet van een kartel? En dat zou toch behoorlijke prijzen moeten garanderen?

        Goeie boeken kosten nu eenmaal geld. Overstappen op een andere methode kan niet zomaar even snel, dat is een feit, maar als een bepaalde marktpartij de gewenste kwaliteit goedkoper kan leveren, wie of wat staat dat dan in de weg? Ik vind het te gemakkelijk om op de uitgevers te klagen. Bovendien zou ik niet graag in hun schoenen staan: voor je het weet moet je het opnemen tegen prima Open Source schoolboeken uit de Wikipedia-hoek: wég inkomstenbron.

        Mocht ik in mijn redenering iets belangrijks over het hoofd gezien hebben, dan hoor ik het wel.

        • Kartels
          Je hebt over het hoofd gezien wat ik in mijn eerste reactie al met zoveel woorden schreef.
          De schoolboekenmarkt is verkartéld.
          ik heb zelf de laatste drie jaar drie keer meegemaakt hoe de afdelingsuitgevers van hun directies te horen kregen dat ze niet verder mochten met een uitgave. Dat segment van de markt was nu aan een andere uitgever overgelaten.
          Dit kartelgedrag gaat samen met “maximale winst”-gedrag. Er mogen alleen boeken geproduceerd worden die er vrolijk uitzien (veel kleurtjes, veel plaatjes, dus ’tijdschriftboeken’). Alleen dat zullen gegarandeerd beststellers worden. (Steken we ook de hand in eigen boezem: dat zegt ook iets over de leraren die ze kiezen). Uit ingewijde bron heb ik vernomen dat die ontwikkeling de laatste jaren nog intensiever is geworden.

          • Re: Kartels
            Oké, maar als er van kartelvorming sprake is, dan overtreden de uitgevers dus de wet. Dan is het probleem dus eigenlijk niet wel of geen “gratis” schoolboeken, maar of er wel of geen bewijs is voor kartel-gedrag.

          • Ongezonde concurrentie
            Ik denk dat er alle aanleiding is voor Europese en nationale autoriteiten om die kartelvorming te onderzoeken.
            Of ze er echt bewijzen voor kunnen vinden, is natuurlijk een tweede. Het kartelgedrag is ook vaak een uitvloeisel van organisatorische samenwerking tussen uitgeverijen.

          • Wat zou het verfrissend zijn
            Schoolboeken die er weer uitzien als schoolboeken. Die kinderachtige en snel gedateerde plaatjes en kleurtjes … al zijn er ook gunstige uitzonderingen, zoals ‘Biologie voor jou’. Ook zijn er vakken waarbij goede illustraties functioneel zijn, bijvoorbeeld bij aardrijkskunde en geschiedenis. Ik vind veel taalmethodes niet meer om aan te zien.

    • Docwerker, de praktijk zal anders zijn
      De secties krijgen niet evenveel maar minder geld te besteden en dan komt de kwaliteit wel degelijk onder druk te staan. Als een sectie nog niet zo lang geleden een nieuwe methode heeft uitgekozen, gaat men niet nu weer alles herzien. Men zal willen vasthouden aan een recent arrangement aan leermiddelen. Ik blijf bij mijn voorspelling dat niet alleen op onze school secties zich geplaatst zullen zien voor onaangename keuzes. Directies zullen de nieuwe situatie aangrijpen om budgetten te herschikken. Bovendien voorzie ik dat boeken duurder worden, nu steeds meer grote uitgevers hun onderwijstak afstoten.

      • koffiedik
        Maakt het niet heel veel uit welke sectie het dan betreft ? “Onze” sectie Duits die heel klein is, wisselt zo ongeveer elk jaar van methode (klacht van ouders bij ouderpeiling: boeken Duits kunnen zo niet aan jongere broer of zus worden doorgegeven of doorverkocht worden). Kennelijk is er voor Duits niet veel op de markt wat die docenten tevreden kan stemmen. De klachten over ongebruikte werkboeken (die ook o.a weer voortkomen uit het vele lesuitval !) zullen hier ook wel mee te maken hebben.

        Ik vind het koffiedikkijkerij. Want nog iets: er zullen in 2010 ook 85.000 minder leerplichtige kinderen zijn, en dat aantal zal daarna nog verder afnemen (de overheid heeft dit al “gerepareerd” door de leerplicht te verhogen naar 18 jaar, al is het officieel voor een ander doel, schooluitval en drop-outs tegengaan). Ook dat zal de spoeling voor uitgeverijen dunner maken.
        Een scherp inkoopbeleid vanuit school, en goed kiezen wat nu werkelijk tot de basisstof behoort, en wat irrelevant is, en die lessen dan ook daadwerkelijk geven door bevoegde gemotiveerde docenten (ipv onbevoegden zoals nu) lijkt me het beste.

      • Fritzi, begrijp je zorg.
        Ik weet niet of de boeken duurder zullen worden. Het is voor mij ook nieuw dat de uitgevers hun onderwijstak de deur uitdoen. Maar als de boeken duurder worden, geloof ik niet dat dat komt door de nieuwe “gratis boeken” regeling. Er verandert dan namelijk niks aan de verhoudingen in de markt. De scholen worden er niet machtiger door en de uitgevers ook niet.

        Dat de directies meer op de kosten gaan letten geloof ik wel. En dat kan ook betekenen dat sommige directies dat te veel zullen doen. In die zorg ga ik dus wel met je mee. De pot met geld in het nieuwe systeem is natuurlijk begrensd, terwijl die in het oude systeem “rekbaar” was.
        Het is dus te hopen dat het ministerie een redelijke vergoeding geeft, zodat er genoeg geld is voor een goed beleid. De vaksecties zullen er altijd bij betrokken blijven, want ze zijn de enigen met know-how.
        De kosten worden trouwens voor het grootste deel bepaald door de levensduur van de methode. Hoe vaker je wisselt van methode hoe duurder. Leraren/vaksecties hebben zelf dus ook veel invloed op de kosten. Leraren zullen dus ook op de lange termijn moeten denken als ze een keuze maken, want kiezen voor een lesmethode is een investering (als je een eigen boekenfonds hebt). Als het boekenfonds is uitbesteed valt dat wel weer mee. Dan ligt het investeringsrisico bij een externe partij.

        Nog even iets over lumpsum-beschikkingen:
        Als de vergoeding in de lumpsum wordt opgenomen betekent dat niet dat ze onherkenbaar is. Een lumpsumvergoeding wordt door het ministerie namelijk heel netjes gespecificeerd. Te onderscheiden vergoedingen zijn: huisvesting, schoonmaak, overig materieel, onderwijspersoneel, OOP, directie, vaste voet. OCenW zal de boekenvergoeding waarschijnlijk ook apart specificeren. Alle (materiele) bedragen worden ook nog eens gespecificeerd per soort onderwijs. De lumpsum subsidie is dus geen “soep”.

        • know-how
          Docwerker schrijft:

          De vaksecties zullen er altijd bij betrokken blijven, want ze zijn de enigen met know-how.

          Misschien dat know-how op jouw school er nog toe doet, op veel scholen is dat niet zo. Het schoolbestuur zal voor ieder vak gewoon het goedkoopste boek nemen (of helemaal geen boek: past goed bij Het Nieuwe Leren).

          • know how??
            Overigens heb ik mijn twijfels over de know how van de docenten die tegenwoordig van de opleidingen komen, broeinesten waar solide vakkennis als ouderwets wordt beschouwd.

          • Dat geeft maar weer eens aan
            hoe moeilijk het zal worden om weer op een redelijk kwaliteitspeil te komen. Er valt nog heel wat werk te verzetten.

Reacties zijn gesloten.