4 Reacties

  1. Lodewijk Asscber over de onderwijspartij D66

     

    Lodewijk Asscber over de onderwijspartij D66

    Lodewijk Asscher (Wethouder in Amsterdam)

    [Onderwijs heeft niets aan een mooiweerpartij]

    Uitnodiging aan Alexander Pechtold (Fractievoorzitter D66 Tweede Kamer) voor een debat:

    • D66 profileert zich graag als dé onderwijspartij. Maar waarom eigenlijk? Wat maakt dat jullie je dé onderwijspartij durven noemen? Alexander Pechtold wil € 2 miljard uitgeven aan onderwijs, maar met welk idee? Ik ben bang dat hij vooral meedoet aan de Haagse wedstrijd dat degene met de grootste zak geld ook het meest om het onderwijs geeft. Welnu, ik heb nieuws voor je. Dat gaat niet helpen. Daarom wil ik met je in debat, Alexander, hier in Amsterdam, waar we met veel minder geld veel ten goede veranderd hebben.
    • Recent heeft het SCP in het rapport “Waar voor ons belastinggeld?” laten zien dat veel extra geld nergens toe leidt als het niet samen gaat met een heldere visie op het onderwijs. Ambitieniveau, heldere normen, bijscholing van leraren, nieuwe methoden en een Inspectie die waar nodig echt optreedt, zijn vele malen belangrijker dan weer meer geld er tegenaan smijten.
    • In Amsterdam verkeerde het basisonderwijs een paar jaar geleden in een noodtoestand. Meer dan 40 zwakke en zeer zwakke scholen, en tientallen andere liepen ernstige risico’s. De stad Amsterdam besloot dit niet langer te accepteren en ik kreeg de taak te helpen de kwaliteit te verbeteren. We besloten geen genoegen te nemen met de klassieke rolverdeling – geld schuiven, geweten afgekocht, volgend jaar verder. Nee, we eisten dat de scholen mee financierden, en we eisten en kregen toegang tot de klas. Oud-onderwijsinspecteurs kwamen kijken hoe de juf of meester het deed en er werden veel grondiger verbeterplannen opgesteld dan ooit te voren. Alle informatie die we zo vergaarden werd gepubliceerd.  Totale kosten: een schijntje van jouw 2 miljard.
    • Anders dan je zou verwachten waren er in het begin veel schoolbesturen die negatief waren over deze rol van de gemeente. Met een beroep op de onderwijsvrijheid en de autonomie van scholen wezen ze iedere inmenging van de stad af. Het leidde zelfs tot enkele forse ruzies waarbij de samenwerking dreigde te eindigen. Maar omdat onze experts intussen het vertrouwen van de leerkrachten hadden gewonnen wilde men uiteindelijk toch door. Bovendien begonnen de resultaten te verbeteren. Anno 2012 kent Amsterdam nog ca 10 zwakke scholen. Het basisonderwijs laat op alle niveaus een significante verbetering zien.
    • De onderwijsaanpak werd raadsbreed gesteund, van SP tot VVD. Één partij was tegen: de jouwe. D66 vond het onwenselijk dat er ruzie werd gemaakt en vond dat de relatie met schoolbesturen zwaarder moest wegen dan hun prestaties. ‘We gaan er immers niet over.’ En als ik van een afstand naar Den Haag kijk, zie ik je partij mooie woorden spreken over het belang van goed onderwijs maar tegelijkertijd met de Kunduzpartners bijna 1 miljard erop bezuinigen. Is dat wat je bedoelt met ‘en nu vooruit’? Verandering in de klas bereik je niet door een zak geld naar de onderwijskoepels over te maken. Hervormen is veel meer dan het VVD program van een progressief sausje te voorzien. Hervormen is hard werken en verandering in de praktijk realiseren.
    • De komende jaren moet het beroepsonderwijs hervormd worden, zodat kinderen zich weer gekend weten in de klas. De meester moet terug op school door het beroep van leerkracht weer serieus te nemen. Het toezicht op de geldstromen moet beter, evenals het gedrag en de cultuur in de top van het hoger onderwijs.
    • D66 presenteert zich graag als de veranderingspartij. Tegenwoordig bevolkt ze echter de gremia die echte verandering onmogelijk maken. De partij lijkt op onderwijsgebied vooral de status quo te willen behouden. Relatie boven resultaat. Geen einde aan de quango structuren in het beroepsonderwijs. HBO’s en MBO’s die worden gerund als quasi-bedrijven zonder enige interesse in de leerlingen. MBO’s waar jongeren worden opgeleid voor werkloosheid, in plaats van een echt vak leren. Niemand is verantwoordelijk bij falen – kijk naar Amarantis – en falend toezicht waar nauwelijks op kan worden ingegrepen. Echte verandering begint met een politiek die zich weer echt bekommert om het onderwijs, in plaats van goede sier maken met een grote zak geld.

    • niet ideaal

      Ik wil toch een paar vraagtekens bij het verhaal van ex-wethouder Asscher plaatsen. Maar om te beginnen deel ik zijn zienswijze dat slecht onderwijs vaak niet in de eerste plaats een gevolg van ontoereikende subsidie is maar van verkeerd beleid en ik deel ook zijn irritatie over mensen die denken dat enkel door meer geld het onderwijs verbeterd kan worden. Ik deel niet zijn zienswijze dat gezorgd moet worden voor bijscholing van leraren en nieuwe methoden. Leraren moeten juist goed en volgens een goed programma geschoold worden vóór ze aangenomen worden en ze kunnen juist beter ouderwetse lesmethoden gebruiken. Hopelijk zijn oude oud-onderwijsinspecteurs bij de sanering ingeschakeld want lange tijd werden nieuwe onderwijsinspecteurs slechts aangesteld als ze pro-vernieuwling waren. Ik zie in een basisschool waar mijn kind onderwezen wordt liever niet zo’n inspecteur

      “De schoolbesturen wezen met een beroep op de onderwijsvrijheid en de autonomie van scholen iedere inmenging van de stad af” Heeft Asscher we eens aan de onderwijsvrijheid en de autonomie van ouders gedacht?

  2. Asscher weet waar hij het over heeft

    De spijker op de kop. Hopelijk houdt hij voormalig hogeschoolbestuurder Bussemaker ook in de gaten, maar dat zal wellicht niet, want … daar gaat hij niet over.

    Het bestuurlijk paradigma speelt ons op alle momenten parten. 

  3. Inderdaad, ik herken deze

    Inderdaad, ik herken deze opmerkingen. 

    Alle reden om eens een avondje te beleggen van de heer Van Meenen met Bonners. Dan kunnen we kijken of D66 inderdaad een sinterklaaspartij is: veel beloven en veel geven, maar net als Sinterklaas nooit de ouders op het matje roepen.

Reacties zijn gesloten.