Op www.regering.nl vond ik in het nieuwsarchief het volgende:
‘De Inspectie ziet bij de bestrijding van het voortijdig schoolverlaten (Noud zegt: in het MBO) een belangrijke taak weggelegd voor de scholen. Door een goede begeleiding van de leerlingen en een onderwijsaanbod dat meer is toegesneden op de eisen van het praktijk (competentieleren) verwacht de Inspectie dat de uitval zal afnemen.’
Wat denkt u?
Het zal wel kloppen.
Het zal wel kloppen. Competentie-gericht onderwijs houdt niets meer in dan het weggeven van diploma’s. Competentie’s zijn lekker vaag en kunnen op diverse manieren geinterpreteerd worden (men kiest de interpretatie wat op dat moment het handigste is). Studenten hebben het lekker voor het zeggen.
Zelfs een herkansing mag nog drie keer herkanst worden en als zelfs dat niet lukt is er altijd nog een ‘vervangende opdracht’; want tja, ‘een vak mag geen struikelblok worden voor studenten – het is maar een vak en geen competentie’ wordt een keer tegen mij gezegd.
Bij ons, als een student hoger dan een 4,4 haalt mag hij dan compenseren met een andere vak van dezelfde ‘cluster’. Het is zelfs zover dat onze lieve bestuur graag de mogelijkheid wil geven aan studenten dat zelfs een vak waarin ze al een voldoende hebben, die mag dan ook herkanst worden om hun cijfer op te krikken (wat meer nakijkwerk op docenten legt).
Als docent, is het niet in jouw voordeel om onvoldoendes te geven want dit levert gewoon meer papierwerk op. Ik geef natuurlijk nog steeds onvoledoendes, maar eigenlijk eeft het geen nut, want de studenten gaan toch over. Rendement is het alle belangrijkste want op basis van ons rendement krijgen wij geld. Studenten zij klanten en klanten moet je tevreden stellen.
Oei Jack
Ik ben zomaar in één keer volledig overtuigd dat jij géén fan van competentiegericht onderwijs bent. Bedankt voor het lezen van mijn inzending en bedankt voor je reactie!
Een beetje competentie-gericht kan geen kwaad
Eigenlijk geloof ik wel dat een beetje competentie-gericht lesgeven geen kwaad kan (binnen de mentor vakken, bij voorbeeld), maar om een heel onderwijs stelsel competentie-gericht te maken lijkt me gestoord. Het is trouwens ook uitgeprobeerd in Engeland en de Verenigde staten en dan later op stop gezet wegens het feit dat het een grote flop bleek te zijn. Nederland stond trouwens vroeger bekend wegens haar kwalititief onderwijs-systeem en ik vind het zeer treurig dat het huidige Nederlandse onderwijs weining voorstelt in het buitenland terwijl het wel de bedoeling is dat jonge werknemers/gevers opgeleverd moeten worden die in staat zijn om economisch te concurreren met andere landen.
Waar ik me wel veel zorg over maak is dat het helemaal ‘niet done’ is om competentie-gericht onderwijs te bekritiseren. Als je dat openlijk doet loop je de kans dat je gestigmatiseered wordt als ‘moeilijk’, ‘inflexiebel’ of zelfs ‘vijandig’ en ‘ouderwets’.
Onze studenten lijken ook een beetje in de war. Aan de ene kant vinden ze het prima dat ze makkelijk een diploma kunnen behalen, maar aan de andere kant weten ze dat zij het niet echt hebben verdiend. In feite leidt competentie-gericht onderwijs studenten op die heel mooi een presentatie kunnen houden of een self-assessment maken, maar dan wel ten koste van vakkennis en inhoud. Het onderwijs draait nu om ‘image’.
(Excuses trouwens voor eventueel grammatica-/spelfouten – nederlands is niet mijn moedertaal)
Een beetje competentiegericht?
Jack,
je betoog geeft haarfijn aan dat CGO van geen kanten een verbetering is. Maar toch begin je met “een beetje kan geen kwaad”.
ALs iets niet goed is, dan moet je het niet doen. Misschien moet je ooit een compromis sluiten met iemand die wel CGO wil en dan kun je misschien besluiten tot een beetje competentiegericht, maar de basisgedachten (leerling stuurt, leerling leert beter zonder leraar, je mag enkel iets leren als je doet, theorie sec is slecht) die basisgedachten zijn slecht.
Voordat het woord competentiegericht ook maar was uitgevonden werd in het hoogwaardige Nederlandse onderwijssysteem op veel verschillende manieren les gegeven. Meestal een mix van zelf werken en theorie. Kenmerk daarbij was dat er goedgeschoolde vakdocenten waren en die kozen de weg waarlangs geleerd kon worden. Vaak werd daarbij dan ook nog eens rekening gehouden met verschillen tussen leerlingen. Ik vind niet dat we dat goede onderwijs enkel om het woord met terugwerkende kracht als (een beetje) competentie-gericht moeten omschrijven. Nee, het was gewoon degelijk en afwisselend onderwijs.