“Werkschriftjes mee naar huis niet toegestaan” (vervolg na escalatie)

Beste mensen,

Zie ook mijn oorspronkelijke topic: beteronderwijsnederland.net/node/5370
Hartelijk dank voor de reacties die ik mocht ontvangen! Omdat er omlaag scrollend wel erg veel off-topic reacties kwamen heb ik om het overzicht te bewaren een deel 2 aangemaakt.

Het is inmidddels behoorlijk geescaleerd op de school van onze dochters. De school probeert m.i. de zaken om te draaien en heeft de kwestie nu zonder enig overleg of vooraankondiging bij het bestuur voorgelegd. Inmiddels van het bestuur een uitnodigingsbrief ontvangen met o.a. citaat: “Het gesprek gaat over de ontstane situatie op de XXXXX-school en uw gedrag naar de medewerkers van de XXXXX-school. Bij dit gesprek zal ook de schoolleiding aanwezig zijn.”

Er is een algehele communicatiestop op mij van toepassing, aldus de directrice in een telefoontje naar mij. We hebben 2 dochters op school, in groep 4 en groep 7. De oudste heeft onlangs haar entree toets gedaan. Ik mag deze week niet bij het entreetoets gesprek aanwezig zijn noch bij het oudergesprek van mijn jongste dochter. Onze vraagtekens ontstonden toen ik in november van dit schooljaar ontdekte hoeveel moeite mijn oudste had met rekenen. Ik gebruik “Het basisschoolboek” en deze site rekenhulp-basisschool-pabo.nl/ als leidraad maar ook gewoon haar methode werkrekenschrift. Die neem ik soms “stiekum” onder m’n jas mee naar huis voor het weekend ivm het “meeneemverbod” (triest eigenlijk maar de school wil ’t niet hebben). Daarbij merkten we op dat veel pagina’s blanco zijn of wel ingevuld door onze dochter maar niet nagekeken zijn. Volgens onze dochter behoort zij dit zelf te doen mbv een antwoordenschrift. Naast het feit dat ik liever zie dat dit nakijken klassikaal gedaan wordt (leer je volgens mij meer van) vind ik dat de LK ons moet inlichten als onze dochter verzuimt haar werk te maken en/of te corrigeren. Vervolgens krijgt zij dan een toets over een blok met 4 lessen waarvan het werkschrift deels niet was gemaakt en niet nagekeken/gecorrigeerd was. Wij hebben dit voorgelegd aan de leerkracht (verder LK) maar die stelde dat de verantwoording bij de leerlingen ligt. “Ze zijn immers al 11 en op de middelbare school moeten ze het ook zelf doen” is haar reactie. Ook vindt de LK een cito C nog helemaal niet alarmerend omdat dat nog voldoende zou zijn. Dit vinden directrice en IB’er ook. Op zich correct maar in ieder geval is een teruggang van een A in groep 4 naar een C in groep 7 (neergaande lijn) m.i. wel degelijk reden om er extra aandacht aan te besteden. Sinds nov 2008 oefenen wij zelf thuis met onze dochter. Mijn vrouw is leerkracht basisonderwijs en ik ben zelf, als leek, inmiddels ook behoorlijk thuis in het basisschool curriculum. In het begin stuit dat natuurlijk even op weerstand van onze dochter, maar als je dat een beetje handig aanpakt (koekjes, thee, gezellig een uurtje samen zijn en hard werken, benoem ik dan) dan raakt het in haar systeem. Nu is het net tanden poetsen en oefenen we van, in het begin iedere dag een uurtje tijdens vakanties, naar nu ca 1 a 2x per week 1 uurtje. Resultaat is dat ze met de tussentoetsen cito in januari weer terug op een A zat (op rekenen). Overige vakken zijn ook allemaal rond de A, behalve woordenschat. Was een D en ook daarin zie je een terugval vanaf ca groep 5. We hebben ’t nu achter al druk genoeg met rekenen met haar dus woordenschat proberen we speels tijdens de normale conversatie op te pakken.

De escalatie heeft met name betrekking op het feit dat wij van mening zijn te weinig inzicht te hebben in hoe onze dochters hun werk maken op school. We hebben daar al een paar gesprekken over gehad met de schoolleiding en/of IB’er. Toetsen krijgen we ook niet mee. Van de cito tussentoetsen kan ik me daar iets bij voorstellen (alhoewel de Inspectie daar anders over denkt, zie bijlage bij dit topic, onderaan) maar de methode gebonden toetsen geven gewoon heel nuttige informatie aan ons wat/hoe de kinderen het doen en zijn handig om thuis (eventueel samen met de meiden) door te nemen. Uiteraard nadat ze zijn nagekeken en ingevoerd in het LVS van de school. De school (directrice) weigert dit echter. Na enkele gesprekken en emails was de afspraak dat we ze dan wel in konden zien (na afspraak). Uit de praktijk blijkt echter dat het maken van een afspraak voor het inzien van de toetsen dermate moeilijk is en telkens uitgesteld wordt, dat de zin je ontgaat. Uiteindelijk konden we afgelopen vrijdag dan eindelijk de (methode-) toetsen inzien (let wel, verzoek loopt sinds jan 2009) echter die afspraak werd op dezelfde middag door de directrice afgebeld. Volgens haar is de situatie onwerkbaar geworden. Verder meldt ze via email de situatie “ernstig in te schatten”.

Ik zou niet weten op welke gebeurtenissen de school doelt. Immers, er zijn namelijk nimmer echte confrontaties geweest. Wel email wisselingen die ik de afgelopen dagen nu zekerheidshalve allemaal in een Word documentje heb gezet. Sowieso hield ik het contact met de school zakelijk en strak omdat ik natuurlijk ook wel voelde dat de spanningen opliepen door onze verzoeken. Verzoeken die m.i. overigens geheel legitiem waren omdat onze dochters (vrnl de oudste, op rekenen) gewoon ondersteuning nodig hebben. Voornamelijk de geplande reguliere oudergesprekken + nog 2 additionele. “Tussendoor” gesprekjes beperk ik echt tot een absolute minimum. Dit geldt ook voor de email. Er zijn zeker geen dreigementen geweest of gebruik van groffe taal. Wel ben ik afgelopen week boos geworden na schooltijd op de LK en directrice. Maar boos is m.i. iets anders dan dreigen of grof taalgebruik. Ik heb mijn boosheid uitgesproken en hen gemeld waarom ik boos en “pissig” was (dat woord heb ik gebruikt) . Namelijk, omdat er opnieuw geen lessen in een werkschrift gemaakt waren door mijn dochter terwijl ze notabene wel een toets over dat blok had (bevattende 4 lessen). Vak was aardrijkskunde. De LK stelde dat ze een samenvatting mee had gehad naar huis. Dat is echter 1 kantje (!) A4 met tekst. Het werkschrift en het werkboek bestaat uit zeker 20 pagina’s. Wij laten onze dochters niet van een samenvatting leren.

Al met al, veel gedoe en ik ben nu toch wel bezorgd geraakt over het gesprek van a.s. vrijdag alhoewel ik niets te verbergen heb. De bezorgdheid komt doordat ik mbv googlen heb achterhaald dat een schoolbestuur een vrij grote vrijheid schijnt te hebben in het verwijderen van LL en/of ouders van de school (toegang ontzeggen tot schoolgebouw en communicatiestop). Verder kan geen enkel orgaan sancties aan een schoolbestuur opleggen! (behalve door rechterlijke uitspraak misschien). De Inspectie is toezichthouder, geeft aanbevelingen maar kan geen maatrgelen nemen! De LKC lijkt me ook een wassen neus. Advies is niet eens bindend. Advies kan eventueel opgevolgd worden maar dan is er niemand die controleert of de adviezen ook daadwerkelijk opgevolgd worden. Ook schrikt de procedure mij af, nogal bureaucratisch en lang, duurt maanden. Heb vandaag maar m’n rechtsbijstandsverzekering op de hoogte gebracht maar heb daar ook niet echt vertrouwen in. Ik moet (uiteraard) eerst heel veel stukken indienen en dan komen ze er binnen 10 werkdagen op terug. En ze pakken ’t alleen op als de zaak een behoorlijke kans heeft van slagen. Dat is die van mij toch wel, hoop ik?

Ben er eigenlijk wel goed ziek van en denk nu wel voorzichtig “was ik er maar nooit aan begonnen”. Het is dat onze dochters het zo naar hun zin hebben op school. Sociaal-emotioneel gaan ze heel lekker en ze hebben er heel veel vriendinnetjes. Ze komen er graag.

Oh ja, mensen raden mij aan om naar de MR te gaan, maar dat ben ik zelf! Althans, samen met nog 3 ouders en 4 personeelsleden. Ik zit daarnaast ook nog in de GMR van alle scholen die onder het bestuur vallen. Note: De afgelopen 2 jaren zijn er nogal wat pittige punten op de agenda geweest en bij een paar daarvan was ik nauw betrokken. Vaak niet ten voordele van het bestuur of schoolleiding (maar wel noodzakelijk voor het algemeen belang!). Geen idee of eea iets met elkaar te maken heeft maar ik begin het zo langzamerhand wel te denken …

2 Reacties

  1. rol van de ouders
    Volgens mij spelen hier twee zaken. Het eerste is het meest algemene: wat is de rol avn de ouders in de relatie met school en leerkracht. Ik denk dat het in normale omstandigheden niet zo zou moeten zijn dat ouders zich op micro niveau bemoeien met wat de lk in de klas doet. Of een toets met een antwoordenboekje wordt nagekeken, welke toetsen er precies gegeven worden, het zijn allemaal keuzes waar je andere meningen over kunt hebben. Als veel ouders zich met dergelijke zaken bemoeien, en daar ook nog eens verschillende meningen over hebben, dan wordt het voor de leerkracht onmogelijk te werken.
    Vanuit dat algemene idee begrijp ik wel dat de school niet staat te springen om aan u de toetsen mee te geven: u zult ongetwijfeld commentaar hebben en de leerkracht moet zich verdedigen.

    Het tweede dat speelt is dat u alle aanleiding heeft om bezorgd te zijn over het leren van uw dochter en dat de niveaudaling van Cito dat ook objectief lijkt te bevestigen. Dat vind ik ernstig en wat ik uit uw woorden hoor vind ik de reactie van de school bepaald niet getuigen van inzicht in de ernst en de urgentie.

    Vanuit dit laatste krijg ik sterk de indruk dat u de school van uw dochter niet vertrouwt: u meent dat zij ziet in staat zijn om de situatie afdoende te verbeteren en daarom zoekt u naar middelen dat dan tenminste zelf te kunnen doen. En met die laatste actie treedt u in het eerstgenoemde punt en maakt het werken van de leerkracht in haar/zijn ogen onmogelijk.

    Ik probeer het hier van een afstandje te bekijken en denk daarom te begrijpen wat de achterliggende gedachte is achter de handelswijze van de school.

    Het probleem is in mijn ogen niet de toetsen en of u die mag meenemen, maar het probleem is dat u niet tevreden bent met het onderwijs. Vanuit de rekendidactiek bezien ben ik het met u eens: realistisch rekenen is niet de goede manier om kinderen rekenen te leren. Toch zijn er nog heel veel scholen, leerkrachten en zogenaamde experts die iets anders bewerken.

    De school zou met dit probleem overigens in mijn ogen veel professioneler en gemakkelijker kunnen omgaan, door u niet te zien als een lastige ouder, maar als een ouder die thuis met de kinderen wil werken, dat zou niet alleen de relatie, maar zeker ook het onderwijs verbeteren. Juist sterke scholen doen dat, zwakke scholen niet.

    Ik wens u sterke en hoop dat het ondanks alles toch goed gaat komen met uw dochter en haar leren.

  2. Moeilijk
    maar als ik het zo lees zou ik even de meeting afwachten en daarna beslissen wat te doen.

    Ik heb ervaringen met ontevreden ouders, niet mijn ouders maar van andere leerkrachten, als het negatief gaat worden is het verstandig om uw kind toch op een andere school te plaatsen.

    Niet iedere school ziet de de ouders als klant, maar soms ook als lastig, helaas heeft dit effect op het leerproces.

    U dient vol vertrouwen uw kind aan een school over te laten, uw kinderen zijn uw kostbaarste bezit, als het gevoel dan niet goed is, blijft er nog maar een ding over.

    Succes

Reacties zijn gesloten.